Τα μυστήρια της Κεφαλονιάς.

Καμιά πρόθεση  από μέρους μου να έχω μια αντιπαράθεση με τον μεγάλο σατυρικό συντοπίτη μου Ανδρέα Λασκαράτο και το ομώνυμο έργο του.

Μακρυά από μένα τέτοια καμώματα. Απλά έδωσα τον ίδιο τίτλο στην ανάρτηση μιας και αποφάσισα σήμερα να σας γνωρίσω κάποια από τα μυστήρια του νησιού μας, αφού κι΄αυτά είναι ένα μέρος της κουρλαμάρας μας. Ελάτε λοιπόν να τα γνωρίσετε.

Αν οι Κεφαλονίτες είναι τρελοί
οι Ληξουριώτες είναι δυο φορές τρελοί.

Αναμφισβήτητα η Κεφαλονιά είναι ένα νησί που προσφέρει τις μεγαλύτερες αντιφάσεις. Γνωστό βεβαίως ότι είναι το μεγαλύτερο από τα Ιόνια νησιά αλλά και το νησί που συνταιριάζει αρμονικά ψηλά βουνά, πανέμορφες παραλίες, λαϊκό πολιτισμό, θρησκευτικά και αρχαιολογικά μνημεία και άλλα πολλά. Πάνω απ΄όλα όμως, “σαν  κερασάκι στην τούρτα” υπάρχει η πασίγνωστη τρέλα των κατοίκων του νησιού.“Η κουρλαμάρα η κεφαλονίτικη”. Ιστορικά όμως να αναφέρω ότι σύμφωνα με τις ανασκαφές που έχουν γίνει στο νησί η ανθρώπινη παρουσία σε αυτό χρονολογείται περίπου 6,000 χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού. Λέτε νάχει κάποια σχέση αυτό με την κεφαλονίτικη κουρλαμάρα;

Γνωστά από τα μυστήρια του νησιού οι Καταβόθρες, το Σπήλαιο της Μελισσάνης, η Κουνόπετρα, αλλά και η γαιωλογική του ιδιαιτερότητα με τους τρομακτικούς και καταστρεπτικούς  σεισμούς. Στα μυστήρια του νησιού και το φαινόμενο της Παναγίας της Φιδούς.

Ο Αίνος χιονισμένος

Είναι γνωστό ότι στο κέντρο του νησιού δεσπόζει το “Monte Nero” Το Μαύρο Βουνό, όπως το αποκαλούσαν οι Ενετοί και που δεν είναι άλλο από τον Αίνο. Το μεγάλο βουνό της Κεφαλονιάς με τα μοναδικά μαύρα έλατα και τα άγρια άλογα.

Τα άγρια άλογα του Αίνου

Στο βουνό αυτό, σε μια πηγή κοντά στη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, με λίγη καλή τύχη θα συναντήσετε τα λιγοστά πλέον από αυτά τα άλογα, που κατεβαίνουν για να ξεδιψάσουν.  

Στη διαδρομή προς τον οικισμό της Λάσσης, συναντάμε ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Κεφαλονιάς, αλλά και ξεχωριστό από τα μυστήρια της.

Μία από τις Καταβόθρες

Τις Καταβόθρες. Για πολλά χρόνια οι Καταβόθρες αποτελούσαν ένα αδιευκρίνιστο μυστήριο καθώς τα νερά της θάλασσας έμπαιναν σε μικρές λίμνες και από εκεί, ως δια μαγείας, εξαφανίζονταν. Το μυστήριο λύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 όταν ο αρχαιολόγος Ιωάννης Πετρόχειλος σε συνεργασία με Αυστριακούς γαιωλόγους έριξαν κάποια χρωστική ουσία στα νερά και ανακάλυψαν ότι μετά από δεκαπέντε ημέρες τα νερά έφταναν στην άλλη άκρη του νησιού, στον Καραβόμυλο, στην Αγία Ευφημία και στο Λημνοσπήλαιο της Μελισσάνης, διασχίζοντας υπογείως την Κεφαλονιά.

Μια απλή πινακίδα. Ένα έγκλημα πολέμου. Η θηριωδία των Γερμανών

Πριν από τον οικισμό της Λάσσης, μια πινακίδα οδηγεί στο εσωτερικό της μικρής χερσονήσου. Αξίζει μια στάση για να δούμε, πάνω σε μια απλή πινακίδα, όχι ένα από τα μυστήρια της Κεφαλονιάς, αλλά την θηριωδία και αγριότητα των Γερμανών του Χίτλερ, οι οποίοι από τις 15 μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου του 1943 εξόντωσαν ολόκληρη την ιταλική Μεραρχία Aqui, περίπου 9.500 άνδρες.

Η λίμνη Άβυθος ή Άκωλη.

Κοντά στη Σάμη, στον οικισμό Άγιος Νικόλαος θα συναντήσετε τη λίμνη Άβυθο, γνωστή με τη λαϊκή ονομασία Άκωλη, αφού η παράδοση τη θέλει να είναι χωρίς πυθμένα.

Λίγο πριν από τον οικισμό του Καραβόμυλου βρίσκεται το πλέον εντυπωσιακό αξιοθέατο του νησιού. 

Το λημνοσπήλαιο της Μελισσάνης

Το Λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης. Η οροφή του σπηλαίου έχει καταρρεύσει  - οπωσδήποτε από κάποιους σεισμούς – αφήνοντας τις ακτίνες του ήλιου να εισέρχονται στο εσωτερικό δημιουργώντας θαυμάσια χρώματα στην επιφάνεια των νερών. Σύμφωνα με την παράδοση το σπήλαιο οφείλει το όνομά του στη Νύμφη Μελισσάνθη, η οποία αυτοκτόνησε στην λίμνη όταν ο Πάνας αρνήθηκε τον έρωτά της. Μια βαρκάδα στη λίμνη είναι μια τρομερή εμπειρία.

Στον οικισμό Μαρκόπουλο ένα ακόμη κεφαλονίτικο μυστήριο.

Σ΄αυτά τα βράχια πιθανολογείται ότι κρύβονται τα φιδάκια

“Η Παναγιά η Φιδού.” Εκεί, στη γιορτή της Παναγίας, τον Δεκαπενταύγουστο, εμφανίζονται τα μικρά, άκακα φιδάκια με το σχήμα του σταυρού στο κεφάλι τους, όπου περιφέρονται πάνω στην εικόνα της Παναγιάς, στο Ευαγγέλιο, στη Αγία Τράπεζα αλλά και στους πιστούς, που βρίσκονται εκεί, χωρίς να τους πειράζουν. Το βράδυ αποχωρούν χωρίς κανείς να γνωρίζει που περνούν τον υπόλοιπο χρόνο.

Η Κουνόπετρα

Στο νότιο τμήμα της Παλικής, στην περιοχή Ακρωτήρι, λίγο έξω από το Ληξούρι, βρίσκεται η λεγόμενη Κουνόπετρα. Πρόκειται για έναν μεγάλο βράχο, ο οποίος παλαιότερα κουνιόταν ρυθμικά. Όμως με τους σεισμούς του 1953 προκλήθηκε μετατόπιση του εδάφους με αποτέλεσμα η κίνηση του βράχου σήμερα να είναι πολύ αδύνατη.

Η εκκλησιά της Παναγιάς με τα κρινάκια.

Και να τελειώσουμε με τα “Κρινάκια της Παναγιάς.” Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Μαρκόπουλο, στο χωριό Πάστρα, τον Μάϊο, οι νοικοκυρές μαζεύουν τα κρινάκια. Τα αφήνουν να ξεραθούν και στις 15 του Αυγούστου τα πηγαίνουν στην εκκλησιά της Παναγίας όπου τα κρινάκια ξανανθίζουν. Καμιά εξήγηση δεν υπάρχει μέχρι σήμερα.

Πιστεύω πως σας άρεσε τούτη η γνωριμία με κάποια από τα μυστήρια του νησιού μας. Άλλωστε είναι ένας τρόπος να δικαιολογήσουμε κι΄εμείς την κουρλαμάρα μας.