Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Ταξίδι στα Κύθηρα.



Έναν όμορφο περίπατο έχω σχεδιάσει για σήμερα φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι.
Κύθηρα. Η Χώρα
Ένα περπάτημα απόλαυσης στα Κύθηρα. Το νησί του έρωτα. Το νησί που γέννησε την Αφροδίτη. Το νησί που απλώνει την ομορφιά του γύρω. Ατέλειωτες οι ομορφιές του. Και που να τις προλάβουμε όλες.
Ελάτε λοιπόν να γνωρίσουμε κάποιες από αυτές σήμερα και κάποια άλλη φορά θα γνωρίσουμε και πιο πολλές.

Ο οικισμός Μυλοπόταμος
Θα ξεκινήσουμε από το Μυλοπόταμο. Το όμορφο αυτό παραδοσιακό αρχοντοχώρι, που κυριολεκτικά είναι πνιγμένο στο πράσινο.
Ο Μυλοπόταμος αποτελείται από τέσσερεις  οικισμούς. Την Κάτω Χώρα, το Πίσω Πηγάδι, τους Αραίους και τον Άγιο-Σώστη, Ο Μυλοπόταμος υπήρξε από τα κυριότερα κοινωνικά και οικονομικά χωριά του νησιού.
Η Κάτω Χώρα
Η Κάτω Χώρα παρουσιάζεται σε δυο μέρη. Στα σπίτια που είναι μέσα στο Κάστρο και σε εκείνα που έχουν χτιστεί έξω από αυτό, που όμως διατηρούν μια ομοιογένεια μορφολογική με τα άλλα και αποτελούν ένα εντυπωσιακό σύνολο.
Ο Λέων της Βενετίας
Στην είσοδο κυρίαρχος στέκει ο επιβλητικός Λέων του Αγίου Μάρκου, της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας μοιάζοντας, στ΄αλήθεια, να εποπτεύει την είσοδο του οικισμού.
Το καμπαναριό του Αγίου χαραλάμπου
Στην είσοδο του κεντρικού  Χωριού ορθώνεται επιβλητική η εκκλησιά του Αγίου Χαραλάμου με το φανταστικό τετραόροφο καμπαναριό.

Κατεβαίνοντας προς το Διακόφτι και πριν από τον οικισμό του Αβλέμωνα θα συναντήσουμε τον ναό του Αγίου Γεωργίου.
Το εσωτερικό του Αγίου Γεωργίου
Είναι ένα κτίσμα πρώιμης βυζαντινής αρχιτεκτονικής. Στο εσωτερικό του ο ναός φιλοξενεί ψηφιδωτά του 7ου αιώνα.
Στο βουνό, που είναι πάνω από το Διακόφτι βρίσκεται το μοναστήρι της Αγίας Μόνης.
Η Αγία Μονή
Το 1767 το μοναστήρι καταστράφηκε ολοσχερώς. Πριν από την Επανάσταση του ’21 ο Κολοκοτρώνης κυνηγημένος είχε στα Κύθηρα. Είδε το μοναστήρι κατεστραμένο και έκανε ένα τάμα. Όταν ελευθερωθεί η πατρίδα να έλθει στα Κύθηρα και να αναστηλώσει την εκκλησιά. Και το κράτησε το τάμα του. Μετά την Απελευθέρωση, ήλθε στα Κύθηρα και αναστήλωσε το μοναστήρι.
Το αξιοθέατο ενός ναυαγίου δεν είναι αποκλειστικότητα της Ζακύνθου.
Το ναυάγιο του Nordland
Και τα Κύθηρα διαθέτουν το δικό τους Ναυάγιο Είναι το ρωσικό  πλοίο Nordland που βρίσκεται μισοβυθισμένο στη βραχονησίδα Πρασονήσι, κοντά στον οικισμό Διακόφτι και αποτελεί ένα από τα αξιοθέατα της περιοχής. Το ναυάγιο έγινε τον Οκτώβρη του 2000 και οφείλεται σε απροσεξία του πλοιάρχου.

Η γέφυρα του Κατουνιού.
Στον οικισμό του Κατουνιού βρίσκεται η περίφημη ομώνυμη γέφυρα. Η γέφυρα αυτή αποτελεί ένα μνημείο τέχνης. Είναι έργο του Άγγλου αρμοστή Μάκβελ και λέγεται ότι κατασκευάστηκε για να διευκολύνει τις επισκέψεις του στο σπίτι κάποιας κοπέλλας που αγαπούσε.Το γεφύρι είναι το μεγαλύτερο στο είδος του στην Ελλάδα. Έχει μήκος 110 μέτρα και στηρίζεται σε 13 τόξα και 12 κυλινδρικές θυρίδες.

Η παράξενη εκκλησιά του Αγίου Ανδρέα
Ο οικισμός Λιβάδι φιλοξενεί αξιόλογα θρησκευτικά μνημεία. Ανάμεσα σε όλα ξεχωρίζει η εκκλησιά του Αγίου Ανδρέα. Είναι ένα κτίριο με πολύ παράξενη και ξεχωριστή αρχιτεκτονική. Οικοδομήθηκε τον 9ο αιώνα και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ναούς των Κυθήρων καθώς στο εσωτερικό του διασώζονται οι παλαιότερες τοιχογραφίες στο νησί.
Λίγο έξω από τον οικισμό του Λιβαδιού ένας ανηφορικός χωματόδρομος οδηγεί στην περιοχή των Μύλων.
Ένας από τους ανεμόμυλους 
Ο οικισμός οφείλει το όνομά του στους πολλούς ανεμόμυλους που υπήρχαν εκεί και άλεθαν το σιτάρι της περιοχής.
Κλείνουμε τον περίπατό ας στους εντυπωσιακούς καταρράκτες της Φόνισσας.
Οι καταρράκτες της Φόνισσας
Οι καταρράκτες βρίσκονται ανάμεσα σε θεόρατα πλατάνια και τα λαμπερά νερά τους πέφτουν από ύψος 20 μέτρων και σχηματίζουν μικρές λίμνες. Το νερό τους είναι πολύ κρύο ακόμα και το καλοκαίρι και προσφέρεται για κολύμπι μόνο σε τολμηρούς κολυμβητές.
Στα παλιά χρόνια κάποιο μικρό κορίτσι πνίγηκε εκεί και σ΄αυτό το γεγονός οφείλουν το όνομά τους οι καταρράκτες.
Εδώ φίλες και φίλοι μου τελειώσαμε τον σημερινό μας περίπατο. Αν θέλετε θα ξανάρθουμε να δούμε και άλλα αξιοθέατα του νησιού. Δόξα τω Θεώ διαθέτει αμέτρητα.


Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Τα χαρούπια.



Η αχώριστη συντροφιά μας τα χρόνια της πείνας.

Ξεφεύγουμε λίγο από τα συνηθισμένα σήμερα για να σας παρουσιάσω ένα ακόμη διήγημα μου από την εποχή της Κατοχής και της πείνας.Τότε που τα παιδικά μας παιγνίδια ήταν να βρούμε κάτι να φάμε και να λιγοστέψουμε την πείνα μας. Απολαύστε το. 

Σάββατο μεσημέρι, μετά το φαγητό κι΄όπως το έχουμε κανονίσει σαν πρόγραμμα λόγω του επαγγέλματος του θηριοδαμαστού εγγονιών, ξεκινήσαμε να επισκεφτούμε τα διάφορα καταστήματα για την προμήθεια των απαραιτήτων της εβδομάδας.
Ένα από όλα τα καταστήματα που οπωσδήποτε θα επισκεφτούμε είναι και μια πραγματικά αξιόλογη φρουτομαρκέτα, την οποία έχουν Κορεάτες. Βλέπετε στην..... Σεούλ είναι το σπίτι μου, Κορεάτες οι γείτονές μου, κορεατικά και τα καταστήματά τους. Ειλικρινά όμως είναι πολύ ενδιαφέροντα για την ποικιλία που διαθέτουν αλλά και τις τιμές τους και την ποιότητα των προϊόντων τους.
Νάμαστε λοιπόν στην φρουτομαρκέτα – δεν λέμε όνομα γιατί δεν κάνουμε διαφήμιση – και αρχίζουμε να τριγυρίζουμε στους διαδρόμους και να εξερευνούμε τα διάφορα προϊόντα. Σε μια στιγμή ειλικρινά έμεινα απολιθωμένος μπροστά σε ένα καλάθι με κάτι προϊόντα προσπαθώντας να βεβαιωθώ ότι ήταν αυτά που υποψιαζόμουν, παρ΄όλο που ήμουν απολύτως βέβαιος. Δεν γνωρίζω πόση ώρα έμεινα εκεί και αν εμπόδιζα κάποιον που ήθελε να ψωνίσει. Όμως σε μια στιγμή πλάϊ μου βρέθηκε η γυναίκα μου.
-Τι έπαθες , μου λέει, κι΄απόμεινες εδώ σαν ξερός.
-Κοίτα, της λέω.
Η γυναίκα μου κοιτάζει εξεταστικά το περιεχόμενο του τελάρου  και με μια φωνή που μόλις ακούγεται, μου λέει.
-Χαρούπια.
Ναι φίλοι μου. Ήταν ένα μεγάλο τελάρο γεμάτο χαρούπια.  Τα γνωστά ξυλοκέρατα της παιδικής μας ηλικίας. Το μόνιμο φαγητό μας κάθε μέρα τον καιρό της Κατοχής, τότε που δεν είχαμε τίποτε άλλο να φάμε. Τότε που τα χαρούπια ειλικρινά είχανε σώσει ζωές και ζωές.
Πήρα μια χούφτα από δαύτα στα χέρια μου και τα χάϊδευα. Κι΄οι αναμνήσεις ξύπνησαν μέσα μου. Ξύπνησαν τον τραγικό χειμώνα του ’42 τότε που η ζωή μας άξιζε όσο μια μπουκιά ψωμί.
Ήτανε ένα απόγιομα σαν είδαμε το Θόδωρο, γνωστό γειτονόπουλό μας και εγγονό του γιατρού Ζ, να φτάνει στη γειτονιά μας κρατώντας μια σακούλα και ροκανίζοντας ένα χαρούπι. Αμέσως όλοι τρέξαμε κοντά του.
-Τι έγινε ρε; Τον ρωτήσαμε, Που τα βρήκες;
-Ρε συ Θόδωρε, δώσε ένα, τον παρακάλεσα.
Και μούδωσε ο φουκαρά, Θεός σχωρέστονε. Πριν δυο μήνες έμαθα για το θάνατό του.
Τελικά δεν μας είπε που τα βρήκε. Μόνο μας υποσχέθηκε το πρωί να μας πάρει μαζί του.
-Πάρτε καμμιά σακκούλα, μας είπε και ξεκινάμε πρωί. Να προλάβουμε τους άλλους.
Την άλλη μέρα, με μια μαξιλαροθήκη της μάνας μου στο χέρι ξεκινήσαμε. Είμαστε καμιά δεκαριά όλοι κι΄όλοι και η μουγκαμάρα που μας κατάτρωγε ήτανε αν τα χαρούπια θα φτάνανε γιά όλους μας.
-Μη σας νοιάζει ρε σεις, μας καθησύχαζε ο Θόδωρος. Έχει πολύ πράμα.
Πήραμε το δρόμο για το Κανόνι, κατεβήκαμε στη λίμνη του Χαλκιόπουλου, περάσαμε τη γέφυρα με το Μοναστήρι της Βλαχαίρνας και το Ποντικονήσι στα αριστερά μας και ανηφορίσαμε για το Πέραμα. 
Σε λίγο βρεθήκαμε σε ένα δάσος γεμάτο χαρουπιές. Κάτω στο έδαφος στρώμα τα χαρούπια.
Κάτι άναρθρες κραυγές βγάλαμε όλοι μας θυμάμαι και αρχίσαμε να κυλιόμαστε  πάνω στους καρπούς.  Το πόσα φάγαμε ούτε που μπορώ να θυμηθώ. Το μόνο που μου έχει μείνει είναι ότι στο γυρισμό όλοι μας είχαμε κορακιάσει από την δίψα και δεν μπορούσαμε να βρούμε πουθενά λίγο νερό. Όσο για τα ευκοίλια που μας έκοψαν δεν λέω τίποτα.
Γεμίσαμε και τις μαξιλαροθήκες μας και γυρίσαμε στα σπίτια μας.
Από κείνη την ημέρα το φαγητό μας ήταν τα χαρούπια. Κι΄ήταν αυτά φίλοι μου που μας κράτησαν στη ζωή
Κάπου εκεί τέλειωσα τις σκέψεις μου. Πήρα δυο χαρούπια, κοίταξα γύρω μου μήπως με βλέπει κανείς και τα έβαλα στην τσέπη μου. Δεν ήθελα να τα πληρώσω. Δεν ξέρω πως και γιατί κείνη τη στιγμή κάτι έννοιωθα γι΄αυτό το πράμα που με έπιασε το πείσμα να τα κλέψω. Όπως τα έκλεβα και στα παιδικά μου χρόνια. Τα έφερα σπίτι μου. Τα έχω πάνω στο γραφείο μου και κάθε τόσο τα κοιτάζω. Σκέφτομαι από αύριο το πρωί να αρχίσω να μιλάω στα εγγόνια μου για τα χαρούπια και τον ρόλο που έπαιξαν στη ζωή μου. Να δω τι θα καταφέρω.




Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

                              Χρόνια σας πολλά.

                                     Αγαπημένοι μου φίλες και φίλοι.
                                    Από μένα και την οικογένειά μου
                                    Τις πιο όμορφες ευχές μας .

                                             Να έχετε όλες και όλοι
                                            ένα όμορφο,
                                            χαρούμενο
                                            κι΄ευτυχισμένο
                                                  ΠΑΣΧΑ

                                         
                                              Χρόνια σας πολλά.



Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Έθιμα και παραδόσεις στην Κέρκυρα.

ΠΑΡΑΚΑΛΩ  ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΜΙΑ ΕΙΔΗΣΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ.


Αποκλειστικότητα του νησιού τα έθιμα και οι παραδόσεις του
που δεν τις συναντάει κανείς πουθενά αλλού.

Η Κέρκυρα στις ανοιξιάτικες ομορφιές της.
Τα έθιμα και οι παραδόσεις είναι δυο πολύ σπουδαία στοιχεία του πολιτισμού της Κέρκυρας. Οι παραδόσεις της  Κέρκυρας, τα ήθη και τα έθιμά της, διακρίνονται από κάπoια ξεχωριστά και ιδαίτερα χαρακτηριστικά σε σχέση με τις παραδόσεις της υπόλοιπης χώρας καθώς, λόγω της ιστορίας της, αποτελεί ένα αρμονικό πάντρεμα της ελληνικής πολιτιστικής παράδοσης με την δυτικοευρωπαϊκή κουλτούρα. Όπως είναι γνωστό το νησί και οι παραδόσεις του είναι επηρεασμένες από τις κουλτούρες των Γάλλων, των Άγγλων αλλά πιο πολύ των Ενετών.
Μια ζωγραφιά της θρησκευτικότητας των Κερκυραίων
Η βαθειά θρησκευτικότητα που διακατέχει τον Κερκυραίο παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην διατήρηση των εθίμων και των παραδόσεων που αφορούν την θρησκευτική λατρεία. Από τον καιρό ακόμη της πρώιμης ενετοκρατίας οι θρησκευτικές τελετές και των δύο δογμάτων είχαν βενετσιάνικη επιβλητικότητα και βυζαντινή κατάνυξη.
Ο χορός στην Κέρκυρα είναι μια μεγάλη τελετή
Οι Κερκυραίοι, άνθρωποι καλλιεργημένοι και με μεγάλη καλλιτεχνική κληρονομιά και  με το ανεπτυγμένο τους πολιτιστικό πνεύμα και την έντονη αγάπη τους για τη γιορτή και το γλέντι, φροντίζουν να κρατούν ζωντανές τις παραδόσεις του τόπου τους συμμετέχοντας ενεργά στις εκδηλώσεις. Στην Κέρκυρα το παρελθόν έχει εναρμονιστεί και ζει μέσα στο παρόν.
Μια από τις φιλαρμονικές της Κέρκυρας σε λιτανεία του Αγίου
Η Κέρκυρα φημίζεται για τα έθιμα που αναβιώνουν την περίοδο του Πάσχα.
Το έθιμο του "μπότη"
Τα έθιμα αυτά αρχίζουν από την Κυριακή των Βαΐων με την μεγάλη λιτανεία του Αγίου και τελειώνουν μια εβδομάδα μετά την Ανάσταση.
Η λιτανεία του Αγίου είναι η πιο μεγάλη τελετή για τους Κερκυραίους
Το Πάσχα στην Κέρκυρα μπορεί να πει κανείς ότι τα έχει όλα. Κατανυκτική ατμόσφαιρα, ανοιξιάτικο τοπίο και φυσικές ομορφιές. Έθιμα και παραδόσεις που δεν συναντάμε πουθενά αλλού.
Θαυμάστε τις Λαζαρίτσες
“Οι Λαζαρίτσες” παλιό έθιμο, ιδιαίτερα στο χωριό Άη-Ματθίας που σχετίζεται με τα λεγόμενα “Kάλαντα του Λαζάρου”  αναβιώνει την περίοδο του Πάσχα. Μικρά παιδιά, ιδιαίτερα κορίτσια βγαίνουν στους δρόμους το Σάββατο του Λαζάρου μ΄ένα άδειο καλαθάκι στο χέρι και κρατώντας πράσινα κλαδιά  και λουλούδια πηγαίνουν στα σπίτια του χωριού και τραγουδάνε στους νοικοκύρηδες το μήνυμα της Ανάστασης του Λαζάρου. 
Όλα έτοιμα για το πανηγύρι
Στα χωριά και την πόλη της Κέρκυρας διεξάγονται γιορτές, πανηγύρια και εκδηλώσεις καθ΄όλη την διάρκεια του χρόνου. Στις γιορτές αυτές οι κάτοικοι και οι επισκέπτες έχουν την δυνατότητα να δουν παραδοσιακές στολές, να απολαύσουν την παραδοσιακή μουσική και χορούς και να δοκιμάσουν τις ντόπιες λιχουδιές.
Μία από τις σπουδαιότερες θέσεις στην κερκυραϊκή  παράδοση κατέχει το μοναδικό κερκυραίϊκο καρναβάλι, που ακόμη μέχρι σήμερα διατηρεί στοιχεία από την αρχαιοελληνική διονυσιακή σατυρική παράδοση εμπλουτισμένα με τον βενετσιάνικο τρόπο διασκέδασης και ψυχαγωγίας που πήγαν στο νησί από τους Ενετούς καταχτητές.
Ο χορός είναι μέσα στο αίμα των Κερκυραίων
Τα διάφορα πανηγύρια που γίνονται στην Κέρκυρα καθ΄όλη τη διάρκεια του χρόνου, κυρίως όμως το καλοκαίρι, είναι ατέλειωτα. Σε κάθε χωριό γίνονται 3-4 πανηγύρια το χρόνο τουλάχιστον, οπότε με περισσότερα από διακόσια χωριά στο νησί μπορεί κανείς να υπολογίσει πόσα πανηγύρια γίνονται.
Στα προαύλια των ναών που γιορτάζουν αλλά και στους γύρω δρόμους απλώνουν την πραμάτεια τους οι πλανώδιοι μικροπωλητές με παιγνίδια, δώρα, μικροαντικείμενα, “ αγιούς και αγιόπουλα”
Μέχρι σήμερα στα προάστια και την Κερκυραϊκή ύπαιθρο επιβιώνουν έθιμα του τρύγου, του μαζέματος της ελιάς, του γάμου, συνυφασμένα με το δημοτικό τραγούδι, τον τοπικό χορό και την ντόπια μελωδία.
Το παλαιό Φρούριο. Μια από τις ομορφιές της Κέρκυρας
Τo  Δημοτικό θέατρο, η Πλατεία Αγίου Γεωργίου, το Φρούριο και άλλοι εξωτερικοί χώροι χρησιμοποιούνται για την πραγματοποίηση πολλών και ποικίλων εκδηλώσεων.
Τα Λαμπατάρια
Στις 23 του Ιούνη στα Βασιλάτικα αναβιώνει το έθιμο του Άη-Γιάννη του Λαμπατάρη. Σε διάφορα σημεία του χωριού ανάβουν φωτιές και οι νέοι αλλά και οι μεγάλοι πηδούν πάνω από τις φλόγες. Το πανηγύρι συνοδεύεται από παραδοσιακούς χορούς.
Πάρα πολλά τα έθιμα και οι παραδόσεις του νησιού και θα χρειαζόμαστε χρόνο και χώρο πολύ για να τα πούμε όλα. Ίσως μια άλλη φορά να πούμε κι΄άλλα.

Φίλες και φίλοι.
Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να σας πω ότι την Κυριακή 6 Απριλίου έφυγε από την ζωή ο Όρτσολας.(Διονύσης Καππάτος)
Αυτός ο υπέροχος και γραφικός τύπος της Κεφαλονιάς ο οποίος στο μικρό του καφενείο απαγόρευε την είσοδο σε σκύλους και πολιτικούς. Τον είχα παρουσιάσει εδώ πριν λίγο καιρό. Ας είναι αιωνία του η μνήμη.


ΠΗΓΕΣ
w.digitaklcorfu.com
w. greece-corfu.gr
w  corfu.gr
w. corfubenitses.gr
w. travelplorel. Gr
w.gitonies-rouges.com


Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Πόρος Κεφαλονιάς.


Ένας περίπατος γεμάτος ομορφιές.

Το Αργοστόλι
Στη νότια Κεφαλονιά θα περπατήσουμε και σήμερα. Εκεί που οι ομορφιές είναι ατέλειωτες. Εκεί που η κάθε γωνιά είναι και ένα κάδρο ομορφιάς. Και θα κάμουμε μια στάση στον Πόρο. Το πανέμορφο γραφικό ψαροχώρι της Κεφαλονιάς. Στο ψαροχώρι, που απλώνεται  αρμονικά στις πλαγιές των λόφων που αγγίζουν τη θάλασσα.
Ένα μέρος του Πόρου
Σαν ζωγραφισμένος στέκει ο μικρός οικισμός, σ΄ένα θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον, πνιγμένος στο πράσινο, με δέντρα που κατεβαίνουν μέχρι την άκρη της θάλασσας. Πρόκειται για ένα παραθαλάσσιο οικισμό που συνδιάζει το βουνό με τη θάλασσα. Κι΄ακόμη έχει χαρακτηριστεί σαν ένας παραθαλάσσιος κήποςΚανένα άλλο από τα νησιά της πατρίδας μας δεν συγκεντρώνει τόσα ιδιόμορφα και εντυπωσιακά αξιοθαύμαστα της φύσης όσα είναι ακουμπισμένα πάνω στην ομορφιά του Πόρου.
Ο Πόρος βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά της Κεφαλονιάς, μια περιοχή όπου τα κατάφυτα τοπία διαδέχονται τις υπέροχες γραφικές αμμουδιές.
Η πανέμορφη πλατεία του Πόρου
Η παραλία του Πόρου θεωρείται μία από τις καλύτερες του νησιού της Κεφαλονιάς. Το μήκος της ξεπερνάει τα δύο χιλιόμετρα και μέσα της κλείνει πολλά απάνεμα λιμανάκια με υπέροχες αμμουδιές και καταγάλανα νερά. 
Η παραλία του οικισμού
Είναι ένας τόπος για στιγμές ξεκούρασης και ηρεμίας.
Φυσικά και εδώ, όπως σε κάθε γωνιά της Κεφαλονιάς, μας περιμένει η Ιστορία.
Μία από τις τέσσερες αρχαίες πόλεις της Κεφαλονιάς, οι Πρόννοι, γνώρισαν την ακμή στην περιοχή του Πόρου.
Οι Πρόνοι καταλάμβαναν την νότια πλευρά του νησιού και ο Πόρος ήταν το κύριο λιμάνι τους. Λείψανα αυτής της αρχαίας πόλης έχουν φέρει στο φως ανασκαφές που έγιναν σε διάφορες περιοχές του χωριού.
Ο θολωτός τάφος στα Τζαννάτα
Ένας θολωτός τάφος της Μυκηναϊκής περιόδου ανακαλύφθηκε στη θέση Μπρούτζι, στο χωριό Τζαννάτα. Πρόκειται για ένα σημαντικότατο εύρημα, που έφεραν στο φως οι ανασκαφές και που αποδεικνύει ότι η περιοχή εκατοικείτο από το 1400 πΧ. Επίσης βρέθηκαν χάλκινα εργαλεία, πολλά χρυσά κοσμήματα και σφραγίδες με διάφορες παραστάσεις.
Στο όρος Άτρος, που είναι πάνω από τον Πόρο βρίσκεται το αρχαιότερο μοναστήρι του νησιού από όπου η θέα προς το Ιόνιο είναι μοναδική.

Μια άποψη από το Φαράγγι.
Στην έξοδο του χωριού υπάρχει το Φαράγγι, ένα από τα ωραιότερα γεωμορφολογικά φαινόμενα. Πρόκειται για μια χαράδρα μήκους 800 μέτρων περίπου όπου μέσα από αυτήν περνάει ο μικρός ποταμός Βόχυνας, τα νερά του οποίου πηγάζουν από την λίμνη Άβυθω, γνωστή στους Κεφαλονίτες σας Άκωλη και καταλήγουν στην θάλασσα του Πόρου.
Άλλη μια εικόνα από τον Πόρο
Με τους σεισμούς του 1953 τα λίγα ψαράδικα σπίτια του είχαν όλα καταστραφεί. Είχε καταντήσει τη δεκαετία του ΄60 ο Πόρος να είναι ένας πλάτανος και μια γραφική ταβέρνα με ένα γραμμόφωνο. Όμως τα σπιτάκια ξαναχτίστηκαν και σήμερα ο Πόρος είναι ομορφότερος από ποτέ. Μάλιστα σήμερα αποτελεί μια από τις πλέον ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές της Κεφαλονιάς.
Το λιμάνι του αποτελεί σπουδαίο συγκοινωνιακό κόμβο για το νησί ενώ η πανέμορφη πλατεία του αποτελεί ένα κόσμημα του Πόρου.
Αξίζει μια επίσκεψη αφού έχει τόσα πολλά να σας προσφέρει.

ΠΗΓΕΣ
w. kefaloniainfo.com
w. poros-kefalonia.gr
w. holiday.gr
w. kefaloniatoday.com
w. tsolias-travels.com
w. destinetionkefalonia.com