Ομορφες παραλίες για το καλοκαίρι.

Στην κεντρική φωτογραφία για τούτον τον μήνα η Ζάκυνθος

Παξοί. Οικισμός Λόγγος

Συνεχίζουμε σήμερα τον περίπατό μας προς τα νότια. Θα δούμε πανέμορφες παραλίες στους Παξούς και την Λευκάδα όπου μπορούμε να περάσουμες ένα απολαυστικό καλοκαίρι. Μια επίσκεψη στο...

...Λεβρεχιό.

Λεβρεχιό. Μια άποψη της παραλίας

Μια παραλία όνειρο. Βρίσκεται στα νότια του νησιού και πολύ κοντά στο οικισμό του Λόγγου. Πανέμορφη παραλία με πεντακάθαρα νερά και άσπρα βότσαλα. Οι αιωνόβιες εληές κατεβαίνουν σχεδόν μέχρι την παραλία προσφέροντας μια υπέροχη σκιά.

Πολύ κοντά βρίσκεται μια ακόμη όμορφη παραλία. Το...

...Μαρμάρι.

Μαρμάρι. Μια παραλία για ένα απολαυστικό μπάνιο

Πανέμορφη παραλία και αυτή και εξαιρετικά ήσυχη. Τα νερά και εδώ πεντακάθαρα και γαλανά ενώ την όλη ομορφιά συμπληρώνουν τα λευκά βότσαλα.

Στ΄αλήθεια το Μαρμάρι δεν το έχει αγγίξει ο τουρισμός

Μια παραλία που δεν την έχει αγγίξει ο τουρισμός. Όμως μπορείτε να επισκεφτείτε τη μικρή γραφική ταβέρνα που διαθέτει.

Και να περάσουμε στους Αντίπαξους να απολαύσουμε ένα μπάνιο στην παραλία...

...Μεσοβρήκα.

Η πανέμορφη παραλία Μεσοβρήκα

Στην βορειοανατολική πλευρά του μικρού νησιού και ανάμεσα από τις παραλίες Βουτούμι και Βρήκα υπάρχει ένας μικρός κόλπος κλεισμένος από κατραπράσινους λόφους. Μεσοβρήκα το όνομά της. Η παραλία αυτή καλύπτεται από λευκά βότσαλα σε αντίθεση με τις άλλες δυό γειτονικές της οι οποίες έχουν άμμο. Στην παραλία λειτουργούν δυο μικρές γραφικές ταβέρνες. Από την παραλία αυτή η θέα προς το νησί των Παξών είναι φανταστική.

Κατηφορίζοντας νότια φτάνουμε στη...

...Λευκάδα.

Τα νησάκια της Λευκάδας

Πανέμορφες οι παραλίες της Λευκάδας δικαιολογημένα θεωρούνται σαν οι πιο ωραίες της Ελλάδας. Μάλιστα πολλοί τους έχουν δώσει την ονομασία εξωτικές. Για τις παραλίες αυτές η Λευκάδα έχει γίνει ένας ξεχωριστός τουριστικός προορισμός. Σαν πρώτη λοιπόν από όλες αυτές ας δούμε μια, που παρ΄όλη την ομορφιά της δεν είναι πολύ γνωστή.

Αυτή είναι η παραλία...

...Πευκούλια.

Η παραλία Πευκούλια.Στο βάθος ο οικισμός Άγιος Νικήτας

Βρίσκεται στο βορειοδυτικό μέρος του νησιού της Λευκάδας, πολύ κοντά στον οικισμό του Αγίου Νικήτα. Πάνω στον δρόμο που οδηγεί από τους Τσουκαλάδες στον Άγιο Νικήτα βρίσκεται ένα δάσος με πεύκα. Από το δάσος αυτό η περιοχή έχει πάρει το όνομα Πευκούλια. Το δάσος αυτό απλώνεται μέχρι τη θάλασσα και καταλήγει σε μια πολύ όμορφη αμμουδιά όπου και αυτή έχει το όνομα παραλία Πευκούλια. Η θάλασσα σ΄αυτή την παραλία έχει ένα γαλαζοπράσινο χρώμα με σκούρες αποχρώσεις. Είναι σκεπασμένη από μια χρυσοκίτρινη αμμουδιά και θεωρείται σαν μία από τις ομορφώτερες παραλίες του νησιού.

Μια ακόμη όμορφη παραλία θα συναντήσουμε κοντά στα Πευκούλια. Το όνομάτης; Παραλία ο...

...Μύλος.

Μια παραλία κάτω από τα βράχια

Πρόκειται για μια πολύ όμορφη, απομονομένη  παραλία που προσεγγίζεται πιο εύκολα από τη θάλασσα. Κι΄αυτή κοντά στον οικισμό του Αγίου Νικήτα και θεωρείται σαν μια πολύ όμορφη παραλία. Το όνομά της το έχει πάρει από την περιοχή που εκεί υπάρχουν ακόμη τα υπολοίματα κάποιου παληού μύλου. Τα υπέροχα κρυστάλινα νερά της και τα λευκά βότσαλα που καλύπτουν όλη την ακτή την κάνουν σαν έναν ακαταμάχητο προορισμό. Αποτελεί ένα τέλειο καταφύγιο για όσους επιθυμούν να βρεθούν μακρυά από την πολυκοσμία.

Περάσαμε και από τη Λευκάδα. Επόμενος προορισμός μας η χιλιοτραγουδημένη Ζάκυνθος. Το Φιόρο του Λεβάντε.

Όμορφες παραλίες για το καλοκαίρι.

Με μαθηματική ακρίβεια φίλες και φίλοι των Ιόνιων νησιών μας, βαδίζουμε για ν΄ανταμώσουμε ένα ακόμη όμορφο καλοκαίρι. Κάθε μέρα που περνάει μας φέρνει όλο και πιο πολύ κοντά του. Σε λίγο θ΄αρχίσει να μας χαϊδεύει η επιθυμία να βρεθούμε στη θάλασσα, σε κάποια αμμουδιά, στην ομορφιά μιας παραλίας.  Ας δούμε λοιπόν κάποιες παραλίες που θα μπορέσουμε να απολαύσουμε το μπάνιο μας, αν βρεθούμε στην Ελλάδα

Η παραλία στις Ερμόνες. Κάπου εδώ έφτασε ο Οδυσσέας

Αν βρεθείτε στην Κέρκυρα επισκεφτείτε τον οικισμό Ερμόνες. Βρίσκεται στις δυτικές ακτές της περιοχής της Μέση Κέρκυρα. Πριν όμως γνωρίσουμε την παραλία ας μάθουμε λίγα για την ιστορία του οικισμού.

Οι Ερμόνες είναι ένας τόπος τυλιγμένος στο μύθο και τον θρύλο. Είναι κλεισμένος στον ομώνυμο όρμο ο οποίος κυριολεκτικά είναι πνιγμένος από καταπράσινους απότομους λόφους οι οποίοι αφήνουν στον επισκέπτη μια γεύση απομόνωσης.

Σύμφωνα με τον μύθο σ΄αυτό τον όρμο έπαιζε με τις θεραπαινίδες της η Ναυσικά, κόρη του Αλκίνοου, βασιλιά των Φαιάκων. Κάποια μέρα, η θάλασσα έφερε και απίθωσε στην αμμουδιά ένα περίεργο δώρο γι΄αυτήν. Τον ναυαγό Οδυσσέα. Φυσικά τον μύθο επιβεβαιώνει και ο Όμηρος οι στίχοι του οποίου στην Οδύσσεια περιγράφουν ακριβώς τον τόπο στον οποίο βρέθηκε ο πολύπαθος βασιλιάς της Ιθάκης. Το ιδανικό καταφύγιο που μας περιγράφει είναι ακριβώς το ίδιο με τις Ερμόνες λες και το πέρασμα χιλιάδων χρόνων από πάνω τους δεν έχει αγγίξει τίποτα.

Ένα μπάνιο στις Ερμόνες είναι μια απόλαυση

Η παραλία στις Ερμόνες καλύπτεται από μια ψιλή χρυσαφένια άμμο και πολλά κάτασπρα βότσαλα. Τα νερά της είναι πεντακάθαρα και κρυστάλλινα. Και οι απότομες μεταβολές στον βυθό της προσφέρονται σε όσους τους αρέσει να απολαμβάνουν αυτές τις αλλαγές του βυθού.

Ανάμεσα στα βράχια σχηματίζονται πανέμορφοι μικροί κόλποι τους οποίους μπορείτε να επισκεφτείτε μόνο με βάρκα.

Στον οικισμό λειτουργεί και οργανωμένο καταδυτικό κέντρο που προσφέρει εξορμήσεις στον πλούσιο σε θέαμα βυθό της Κέρκυρας.

Οι Ερμόνες είναι ένα πανέμορφο τουριστικό θέρετρο που προσφέρει στον επισκέπτη όλα τα απαραίτητα για μια αλησμόνητη διαμονή.

Να περάσουμε στην Κεφαλονιά όπου θα γνωρίσουμε ένα ζευγάρι υπέροχες παραλίες που όχι μόνο μοιάζουν αλλά είναι και αδελφούλες. Ο λόγος για τον Μακρύ και τον Πλατύ Γυαλό.

Πρόκειται για δυο συνεχόμενες παραλίες από τις πλέον δημοφιλείς της Κεφαλονιάς αλλά και όλης της Ελλάδας και με κοινά χαρακτηριστικά.

Η χρυσή παραλία του Μακρύ Γυαλού

Ο Μακρύς Γυαλός, βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς, το Αργοστόλι, στην περιοχή της χερσονήσου της Λάσσης.  Όπως λέει και το όνομά του πρόκειται για μια παραλία με έκταση μεγάλη, με χρυσαφένια αμμουδιά και χωρίς βότσαλα και  βράχια. Τα νερά της είναι γαλαζοπράσινα και πεντακάθαρα.

Ο Πλατύς Γυαλός είναι φυσική προέκταση του Μακρύ Γυαλού και χωρίζονται μεταξύ τους με λίγα βράχια.

Απέναντι από τις δυο παραλίες αντικρίζει κανείς την απέραντη θέα του Ιονίου αλλά και την χερσόνησο της Παλικής, ενώ λίγο πιο ξέμακρα φαίνονται οι Βαρδιάνοι.

Ο Πλατύς Γυαλός

Πρόκειται για δυο πανέμορφες παραλίες οι οποίες συνδιάζουν οτιδήποτε μπορεί να επιθυμήσει κάποιος στις καλοκαιρινές του διακοπές.

Αν βρεθείτε τούτο το καλοκαίρι στην Κεφαλονιά μην διστάσετε να περάσετε από αυτές για ένα αλησμόνητο μπάνιο.

Η παραλία Βάτσα.........

Μια ακόμη μαγευτική παραλία της Κεφαλονιάς είναι το Βάτσα, στον οικισμό του Αγίου Νικολάου. Όπως λένε πολλοί που την έχουν επισκεφτεί, είναι μια παραλία από άλλη εποχή. Πρόκειται στ΄αλήθεια για ένα επίγειο παράδεισο, για ένα γαλήνιο μέρος που αντικρίζει αγέρωχα το Ιόνιο.Φτάνει μια πρώτη γνωριμία και το Βάτσα θα το λατρέψετε. Η όλη περιοχή, στο τέλος ενός ποταμιού, είναι πανέμορφη και υπέροχη.

......είναι στ΄αλήθεια μια παραλία από άλλη εποχή

Η παραλία Βάτσα βρίσκεται στα νότια της ακτογραμμής της Παλικής. Από εκεί φαίνεται ο φάρος του Γέρο-Γόμπου αλλά και το εκκλησάκι τ΄Άη-Νικόλα, που είναι χτισμένο πάνω στα ερείπια ενός αρχαίου ναού, έτσι για να κρύβουμε τον πολιτισμό και την δόξα της πατρίδας μας. Δεν πειράζει.

Και φυσικά θα συνεχίσουμε και με τις παραλίες των άλλων νησιών μας.

Η Αναγνωστική Εταιρεία της Κέρκυρας.

Ένα σπουδαίο πνευματικό κέντρο της Κέρκυρας αλλά και όλης της Ελλάδας.

Η άποψη του κτηρίου της Αναγνωστικής Εταιρείας

Αναμφίβολα ένα από τα πλέον σπουδαία πνευματικά Ιδρύματα της Ελλάδας σήμερα θεωρείται η Αναγνωστική  Εταιρεία της Κέρκυρας,. Ένα πνευματικό Ίδρυμα, που ιδρύθυκε από μια ομάδα σπουδαστών, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τα πανεπιστήμια της Ευρώπης επειδή είχαν χαρακτηριστεί ως “Καρμπονάροι.”

Η Αναγνωστική Εταιρεία της Κέρκυρας είναι ένα από τα πρώτα πνευματικά ιδρύματα της σύγχρονης Ελλάδας. Ένα πνευματικό Ίδρυμα που σαν πρωταρχικό σκοπό της ίδρυσής του είχε την σύνδεση της Κέρκυρας αλλά και των υπολοίπων νησιών του Εφτανησιώτικου συγκροτήματος με τον κόσμο του πνεύματος της Δύσης.

Μια ομάδα απόφοιτων ξένων πανεπιστημίων, περισσότεροι από Γαλλικά, έχοντας σαν πρώτυπο την Αναγνωστική Εταιρεία της Γενεύης, μια ομάδα από δεκατέσσερους νέους και δραστήριους πνευματικούς ανθρώπους ίδρυσαν, το 1836 την Αναγνωστική Εταιρεία της Κέρκυρας.

Σκοπός του νέου πνευματικού Ιδρύματος αρχικά ήταν να φέρει τους Έλληνες σε επαφή με το πνευματικό, καλλιτεχνικό αλλά και το πολιτικό ρεύμα της Δυτικής Ευρώπης.

Πρώτος πρόεδρος της ήταν ο πολιτικός, διπλωμάτης και μετέπειτα φιλόσοφος Πέτρος Βραϊλας-Αρμένης. ο οποίος για πολλά χρόνια στάθηκε το δημιουργικό πνεύμα και η ψυχή της Αναγνωστικής Εταιρείας.  Μέλη της υπήρξαν μεγάλες προσωπηκότητες του πνεύματος και των γραμμάτων, όπως ο Ανδρέας Κάλβος, ο

Ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός

Διονύσιος Σολωμός,

Ο μεγάλος μουσουργός μας Νικόλαος Μάντζαρος

ο Νικόλαος Μάντζαρος, ο Ιάκωβος Πολυλάς, ο Σπύρος Σαμάρας, ο Λορέντζος Μαβίλης και πάρα πολλοί άλλοι.

Σύμφωνα με το καταστατικό, σκοπός της σκοπός της Αναγνωστικής Εταιρείας είναι η έρευνα και η μελέτη κάθε ζητήματος που προάγει τον πνευματικό πολιτισμό της Κέρκυρας αλλά και όλης της Επτανήσου.

Η Αναγνωστική Εταιρεία ξεκίνησε με μια πολύπλευρη δράση. Μέσα από πνευματικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις αλλά και με την συνεργασία της με Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό κατάφερε να αναδείξει τον ιστορικό, καλλιτεχνικό και λαογραφικό πλούτο της περιοχής των Εφτανήσων.

Μια ακόμη άποψη του κτηρίου

Το κτήριο που στεγάζεται βρίσκεται στην γωνία των οδών Καποδιστρίου και Δούσμανη, στον παραλιακό δρόμο που οδηγεί από την πλατεία Σπιανάδα στο λιμάνι. Είναι ένα εντυπωσιακό κτίριο, με χαρακτηριστική εφτανησιώτικη αρχιτεκτονική, έργο του μεγάλου Κερκυραίου αρχιτέκτονα, Ιωάννη Χρόνη.

Οι εσωτερικοί χώροι της Αναγνωστικής Εταιρείας

Κάτω από το βάρος των εκατόν εβδομήντα οκτώ χρόνων  ζωής η Αναγνωστική Εταιρεία σήμερα προχωρά με έναν ρόλο διπλό. Σαν κέντρο μελέτης του επτανησιακού πολιτισμού αλλά και σαν θεματοφύλακας της παράδοσης και της ιδιαιτερότητας του εφτανησιακού χώρου.

Δικαιολογημένα οι Κερκυραίοι είναι πολύ περήφανοι για την Αναγνωστική Εταιρεία του νησιού τους.

Στους εσωτερικούς χώρους της ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει

Η Κερκυραϊκή Ανθολογία, έκδοση του 1915

χειρόγραφα, μονόφυλλα, φωτογραφίες, παλιά έντυπα, χάρτες και συλλεκτικούς πίνακες.

Η εφημερίδα Ο ΚΩΔΩΝ του 1871.

Η Αναγνωστική Εταιρεία της Κέρκυρας στάθηκε πρωτοπόρος στις πολιτικές διεκδικήσεις των Εφτανήσιων και πρωτοστάτησε στην καθιέρωση της ελληνικής γλώσσας σαν επίσημη γλώσσα του «Ηνωμένου Κράτους των Ιονίων Νήσων»

Οι επισκέψεις στον εσωτερικό χώρο της είναι ελεύθερες για όλους Η βιβλιοθήκη της διαθέτει 40,000 τόμους βιβλίων από τα Εφτάνησα αλλά και όλη την ευρύτερη περιοχή στα οποία ο επισκέπτης έχει πρόσβαση μελέτης.

Γνωρίσαμε σήμερα ένα πνευματικό Ίδρυμα που αξίζει πάρα πολλά.  

ΠΗΓΕΣ

w. anagnostikicorfu.com

w. corfu.gr

w. mykerkyra.eu

w. kathimerini.gr

w. kalamikorfu.com

Τα μυστήρια της Κεφαλονιάς.

Καμιά πρόθεση  από μέρους μου να έχω μια αντιπαράθεση με τον μεγάλο σατυρικό συντοπίτη μου Ανδρέα Λασκαράτο και το ομώνυμο έργο του.

Μακρυά από μένα τέτοια καμώματα. Απλά έδωσα τον ίδιο τίτλο στην ανάρτηση μιας και αποφάσισα σήμερα να σας γνωρίσω κάποια από τα μυστήρια του νησιού μας, αφού κι΄αυτά είναι ένα μέρος της κουρλαμάρας μας. Ελάτε λοιπόν να τα γνωρίσετε.

Αν οι Κεφαλονίτες είναι τρελοί
οι Ληξουριώτες είναι δυο φορές τρελοί.

Αναμφισβήτητα η Κεφαλονιά είναι ένα νησί που προσφέρει τις μεγαλύτερες αντιφάσεις. Γνωστό βεβαίως ότι είναι το μεγαλύτερο από τα Ιόνια νησιά αλλά και το νησί που συνταιριάζει αρμονικά ψηλά βουνά, πανέμορφες παραλίες, λαϊκό πολιτισμό, θρησκευτικά και αρχαιολογικά μνημεία και άλλα πολλά. Πάνω απ΄όλα όμως, “σαν  κερασάκι στην τούρτα” υπάρχει η πασίγνωστη τρέλα των κατοίκων του νησιού.“Η κουρλαμάρα η κεφαλονίτικη”. Ιστορικά όμως να αναφέρω ότι σύμφωνα με τις ανασκαφές που έχουν γίνει στο νησί η ανθρώπινη παρουσία σε αυτό χρονολογείται περίπου 6,000 χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού. Λέτε νάχει κάποια σχέση αυτό με την κεφαλονίτικη κουρλαμάρα;

Γνωστά από τα μυστήρια του νησιού οι Καταβόθρες, το Σπήλαιο της Μελισσάνης, η Κουνόπετρα, αλλά και η γαιωλογική του ιδιαιτερότητα με τους τρομακτικούς και καταστρεπτικούς  σεισμούς. Στα μυστήρια του νησιού και το φαινόμενο της Παναγίας της Φιδούς.

Ο Αίνος χιονισμένος

Είναι γνωστό ότι στο κέντρο του νησιού δεσπόζει το “Monte Nero” Το Μαύρο Βουνό, όπως το αποκαλούσαν οι Ενετοί και που δεν είναι άλλο από τον Αίνο. Το μεγάλο βουνό της Κεφαλονιάς με τα μοναδικά μαύρα έλατα και τα άγρια άλογα.

Τα άγρια άλογα του Αίνου

Στο βουνό αυτό, σε μια πηγή κοντά στη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, με λίγη καλή τύχη θα συναντήσετε τα λιγοστά πλέον από αυτά τα άλογα, που κατεβαίνουν για να ξεδιψάσουν.  

Στη διαδρομή προς τον οικισμό της Λάσσης, συναντάμε ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Κεφαλονιάς, αλλά και ξεχωριστό από τα μυστήρια της.

Μία από τις Καταβόθρες

Τις Καταβόθρες. Για πολλά χρόνια οι Καταβόθρες αποτελούσαν ένα αδιευκρίνιστο μυστήριο καθώς τα νερά της θάλασσας έμπαιναν σε μικρές λίμνες και από εκεί, ως δια μαγείας, εξαφανίζονταν. Το μυστήριο λύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 όταν ο αρχαιολόγος Ιωάννης Πετρόχειλος σε συνεργασία με Αυστριακούς γαιωλόγους έριξαν κάποια χρωστική ουσία στα νερά και ανακάλυψαν ότι μετά από δεκαπέντε ημέρες τα νερά έφταναν στην άλλη άκρη του νησιού, στον Καραβόμυλο, στην Αγία Ευφημία και στο Λημνοσπήλαιο της Μελισσάνης, διασχίζοντας υπογείως την Κεφαλονιά.

Μια απλή πινακίδα. Ένα έγκλημα πολέμου. Η θηριωδία των Γερμανών

Πριν από τον οικισμό της Λάσσης, μια πινακίδα οδηγεί στο εσωτερικό της μικρής χερσονήσου. Αξίζει μια στάση για να δούμε, πάνω σε μια απλή πινακίδα, όχι ένα από τα μυστήρια της Κεφαλονιάς, αλλά την θηριωδία και αγριότητα των Γερμανών του Χίτλερ, οι οποίοι από τις 15 μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου του 1943 εξόντωσαν ολόκληρη την ιταλική Μεραρχία Aqui, περίπου 9.500 άνδρες.

Η λίμνη Άβυθος ή Άκωλη.

Κοντά στη Σάμη, στον οικισμό Άγιος Νικόλαος θα συναντήσετε τη λίμνη Άβυθο, γνωστή με τη λαϊκή ονομασία Άκωλη, αφού η παράδοση τη θέλει να είναι χωρίς πυθμένα.

Λίγο πριν από τον οικισμό του Καραβόμυλου βρίσκεται το πλέον εντυπωσιακό αξιοθέατο του νησιού. 

Το λημνοσπήλαιο της Μελισσάνης

Το Λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης. Η οροφή του σπηλαίου έχει καταρρεύσει  - οπωσδήποτε από κάποιους σεισμούς – αφήνοντας τις ακτίνες του ήλιου να εισέρχονται στο εσωτερικό δημιουργώντας θαυμάσια χρώματα στην επιφάνεια των νερών. Σύμφωνα με την παράδοση το σπήλαιο οφείλει το όνομά του στη Νύμφη Μελισσάνθη, η οποία αυτοκτόνησε στην λίμνη όταν ο Πάνας αρνήθηκε τον έρωτά της. Μια βαρκάδα στη λίμνη είναι μια τρομερή εμπειρία.

Στον οικισμό Μαρκόπουλο ένα ακόμη κεφαλονίτικο μυστήριο.

Σ΄αυτά τα βράχια πιθανολογείται ότι κρύβονται τα φιδάκια

“Η Παναγιά η Φιδού.” Εκεί, στη γιορτή της Παναγίας, τον Δεκαπενταύγουστο, εμφανίζονται τα μικρά, άκακα φιδάκια με το σχήμα του σταυρού στο κεφάλι τους, όπου περιφέρονται πάνω στην εικόνα της Παναγιάς, στο Ευαγγέλιο, στη Αγία Τράπεζα αλλά και στους πιστούς, που βρίσκονται εκεί, χωρίς να τους πειράζουν. Το βράδυ αποχωρούν χωρίς κανείς να γνωρίζει που περνούν τον υπόλοιπο χρόνο.

Η Κουνόπετρα

Στο νότιο τμήμα της Παλικής, στην περιοχή Ακρωτήρι, λίγο έξω από το Ληξούρι, βρίσκεται η λεγόμενη Κουνόπετρα. Πρόκειται για έναν μεγάλο βράχο, ο οποίος παλαιότερα κουνιόταν ρυθμικά. Όμως με τους σεισμούς του 1953 προκλήθηκε μετατόπιση του εδάφους με αποτέλεσμα η κίνηση του βράχου σήμερα να είναι πολύ αδύνατη.

Η εκκλησιά της Παναγιάς με τα κρινάκια.

Και να τελειώσουμε με τα “Κρινάκια της Παναγιάς.” Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Μαρκόπουλο, στο χωριό Πάστρα, τον Μάϊο, οι νοικοκυρές μαζεύουν τα κρινάκια. Τα αφήνουν να ξεραθούν και στις 15 του Αυγούστου τα πηγαίνουν στην εκκλησιά της Παναγίας όπου τα κρινάκια ξανανθίζουν. Καμιά εξήγηση δεν υπάρχει μέχρι σήμερα.

Πιστεύω πως σας άρεσε τούτη η γνωριμία με κάποια από τα μυστήρια του νησιού μας. Άλλωστε είναι ένας τρόπος να δικαιολογήσουμε κι΄εμείς την κουρλαμάρα μας.

Σκυλοπόλεμος ! ! !

Φίλες μου και φίλοι μου.
Έχω μια συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο "Λίγα σοβαρά και πολλά αστεία"
Λόγω της κατάστασης που επικρατεί γύρω από το ελληνικό βιβλίο εδώ, στην  Αμερική, το βιβλίο μου αυτό δεν πρόκειται να εκδοθεί. Αρκετά χρήματα έχω χάσει και δεν θέλω να χάσω και άλλα. Επέλεξα λοιπόν να σας παρουσιάσω σήμερα ένα από τα αστεία μου διηγήματα. Απολαύστε το και οι κρίσεις δικές σας.

Μαντέψτε ποιός είναι εδώ

Στην πολυκατοικία που έχω την ευτυχία να κατοικώ, κατοικούν και άνθρωποι. Και λέω “κατοικούν  και άνθρωποι“ διότι συμβαίνει οι πιο πολλοί κάτοικοι της πολυκατοικίας μας να είναι σκυλιά. Στην τελευταία απογραφή που έκαμα, διότι πρέπει να ξέρετε πως ένα από τα χόμπυ μου είναι οι απογραφές και οι στατιστικές, στην τελευταία απογραφή λοιπόν, που έκαμα, επί εικοσιπέντε διαμερισμάτων ευρέθησαν εγγεγραμμένοι.....Όχι, όχι έτσι. Λάθος. Έτσι αρχίζουν τα εκλογικά αποτελέσματα. Λάθος και συγνώμη.

Η πολυκατοικία μας λοιπόν έχει εικοσιπέντε διαμερίσματα όπου κατοικούν εικοσιμία οικογένειες, δύο ανδρόγυνα και δύο εργένηδες εκ των οποίων ο ένας είμαι εγώ. Από τις εικοσιμία οικογένειες οι δώδεκα είναι πενταμελείς, οι πέντε είναι τετραμελείς, και οι τέσσερεις τριμελείς. Σύνολον κατοίκων λοιπόν εννενήντα τέσσερεις.

Κατά όροφο η απογραφή έχει ως εξής. Όροφος πρώτος, κάτοικοι δεκαοχτώ. Όροφος δεύτερος, κάτοικοι είκοσι. Όροφος τρίτος, κάτοικοι δεκαεπτά. Όροφος τέταρτος κάτοικοι δεκαεννέα και όροφος πέμπτος κάτοικοι είκοσι

Απογραφή στα σκυλιά δεν μπόρεσα μέχρι σήμερα να κάμω για δύο μεγάλους και σοβαρούς λόγους. Πρώτον διότι είναι τόσα πολλά που δεν μπορεί κανείς να τα μετρήσει και δεύτερον, διότι όπως μου λέει η κυρία Πανωραία του πέμπτου ορόφου, η οποία σημειωταίον μου δίνει δελτίο κινήσεων της πολυκατοικίας, έχουμε σχεδόν κάθε μέρα γέννα κι΄έτσι τα σκυλιά της πολυκατοικίας μας πολλαπλασιάζονται αλματωδώς. Τουτέστιν δεν υπάρχει άκρη. Τα μόνα απογραφικά στοιχεία που έχω καταφέρει να συλλέξω σχετικά με τα σκυλιά της πολυκατοικίας μας, κι΄αυτό χάρη στην κυρία Πανωραία, είναι πως έχουμε σκυλιά από όλες τις ράτσες. Έχουμε wolf dog, boxer, doberman, collie, foxterrie, malteze, poodle, bulldog, και άλλα. Υπερτερούν όμως, με βάση τα υπάρχοντα απογραφικά στοιχεία που διαθέτω, τα σκυλιά απλής ράτσας, κοινώς κοπρίτες. Δεν μπορώ ακόμη μέχρι σήμερα να προσθέσω στα απογραφικά μου στοιχεία γιατί οι πιο πολλοί κοπρίτες κατοικούν στον πέμπτο όροφο. Κοπρίτες διαφόρων μεγεθών και σχημάτων.

Με έναν από αυτούς τους κοπρίτες του πέμπτου ορόφου μια μέρα έγινε ένα δράμα, που παρ΄ολίγον να οδηγήσει σε εμφύλιο πόλεμο τους πέμπτο και τρίτο ορόφους. Και να το γιατί.

Η Σκίππυ

Στον τρίτο όροφο μένει η κυρία Ρωξάνη. Λεπτή, ελκυστική, αιθέρια ύπαρξη η οποία διαθέτει μια ωραιοτάτη σκυλίτσα ....μάρκας Collie που ακούει στο όνομα Skippy.Μια μέρα λοιπόν ένας κοπρίτης του πέμπτου ορόφου, δεν ξέρω πως, ξεμονάχιασε την Skippy σε κάποια γωνιά κι΄εκείνη την ημέρα η Skippy έχασε ό,τι πολυτιμότερον έχει μία κόρη. Θρήνος και οδυρμός στον τρίτο όροφο. Μαλλιοτραβήχτηκαν η κυρία Ρωξάνη του τρίτου με την κυρία Δωροθέα του πέμπτου που είχε τον κοπρίτη. Ήρθε η αστυνομία. Βγήκαμε όλοι στις πόρτες των διαμερισμάτων μας. Και δόξα τω Θεώ περνάμε πολύ καλά στην πολυκατοικία μας, που μένουν και άνθρωποι.

Κι΄εμείς μεν οι άνθρωποι στην πολυκατοικία μας σαν συμπατριώτες που είμαστε όλοι, έχουμε τη συνήθεια να λέμε και καμιά καλημέρα μεταξύ μας. Όταν μάλιστα ο καιρός είναι και λίγο καλός σταματάμε έξω από την είσοδο και συζητάμε και λίγο τα πολιτικά μας. Ανεβάζουμε υπουργούς, κατεβάζουμε πρωθυπουργούς, κυρήσουμε πολέμους, παραιτούμε προέδρους, ορκίζουμε αντιπροέδρους, φτιάχνουμε καινούργια κράτη και γενικά κάνουμε όλα αυτά που κάνουμε εμείς οι Έλληνες. Λύνουμε όλα τα άλυτα προβλήματα της πατρίδας μας. Σε τέτοιες στιγμές θυμάμαι το τραγουδάκι της φίλης μου της Σώτιας Τσώτου, “Αχ νάταν κείνος αρχηγός, πρωθυπουργός  και μινεστράλε, να δεις πως πάει η Ελλάδα μπρος, γίνεται Αμέρικα και βάλε.”

Κι΄ενώ στην πολυκατοικία που μένω, εμείς οι άνθρωποι είμαστε μια χαρά, δόξα τω Θεώ,τα σκυλιά μας – συγνώμη, τα σκυλιά τους ήθελα να πω, γιατί εγώ δεν έχω – τα σκυλιά τους λοιπόν μισούνται θανάσιμα μεταξύ τους.

 Πιό πολύ όμως, άγνωστο γιατί, οι κοπρίτες, συγνώμη, τα σκυλιά ήθελα να πω, τα σκυλιά του πέμπτου ορόφου μισούν θανάσιμα τα σκυλιά όλων των άλλων ορόφων. Σε τέτοιο σημείο φτάνει το μίσος τους, που νομίζω πως η μόνη λύση είναι όλα τα σκυλιά των άλλων τεσσάρων ορόφων να συμμαχίσουν γιά να τα βγάλουν πέρα με τα σκυλιά του πέμπτου ορόφου. Δεν γνωρίζω πότε, πως και γιατί άρχισε αυτός ο πόλεμος, μα σας ορκίζομαι πως θα μπορούσε δίκαια να πάρει θέση ανάμεσα στους πιο ένδοξους πολέμους της ιστορίας, όπως ο Τριακονταετής πόλεμος, ο Τρωϊκός πόλεμος, ο Πελοπονησσιακός πόλεμος, ο Μικρασιατικός πόλεμος. Θα μπορούσε κάλλιστα να πάρει κι΄αυτός τη θέση του στην ιστορία με τον τίτλο...σκυλοπόλεμος.

Τελευταία οι αψημαχίες είχαν σε τέτοιο σημείο ενταθεί, που μόλις τα σκυλιά του πέμπτου ορόφου ξεκινούσαν την έξοδό του γιά πιπί, τα σκυλιά του τετάρτου άρχισαν ομαδικά να γαυγίζουν. Τα σκυλιά του τρίτου για να εμψυχώσουν τα σκυλιά του τετάρτου άρχιζαν κι΄αυτά να γαυγίζουν συνθηματικά. Και καθώς τα σκυλιά του πέμπτου κατέβαιναν τις σκάλες προς την έξοδο, ακολουθούσαν στο γαύγισμα τα σκυλιά του δευτέρου και στη συνέχεια τα σκυλιά του πρώτου. Έτσι το γαύγισμα γενικεύοταν και όλη η πολυκατοικία έτρεμε επικίνδυνα. Εμείς οι άνθρωποι, πεταγόμαστε όρθιοι, βουλώναμε τ΄αυτιά μας και τραγουδούσαμε όλοι μαζύ. “Δόξα τω Θεώ καλά περνάμε.” Και τα σκυλιά του πέμπτου βγαίνανε θριαμβευτικά να κάνουν πιπί τους.

Αριστερά είναι σκύλος της Νέας Δημοκρατίας και δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ. Φυλάνε τη Βουλή.

Το ευτύχημα είναι πως από κάποια ουράνια σύμπτωση, λες και υπήρχαν φωτεινά σήματα τροχαίας στην πολυκατοικία, λες και κάποια αόρατη δύναμη ενεργούσε, τα σκυλιά δεν συναντιόντουσαν ποτέ μεταξύ τους.

Ακόμη μέχρι σήμερα δεν μπορώ να καταλάβω, πως έγινε και κείνο το απόγιομα, λες και δεν λειτούργησαν τα φωτεινά σήματα, λες κι΄είχαμε black-out, λες και είχε εξαφανιστεί η αόρατη δύναμη, τα σκυλιά συναντήθηκαν. Και να πως έγινε.

Βγαίνανε τα σκυλιά του πέμπτου για την καθημερινή τους ανάγκη. Στο ύψος του τρίτου ορόφου όμως συναντήθηκαν με τα σκυλιά του τετάρτου ορόφου που γύριζαν από το πιπί τους, Εκείνη την ώρα, για κακή σύμπτωση έβγαιναν και τα σκυλιά του πρώτου, γιά τι άλλο; Για το πιπί τους. Το τι έγινε δεν περιγράφεται. Μόνο με τις μεγάλες μάχες της ιστορίας μπορεί να παρομοιωθούν οι σκηνές που ξετυλίχτηκαν στις σκάλες μεταξύ τρίτου και τετάρτου ορόφου. Γρανικός, Θερμοπύλες, Σούλι, Πίνδος, Αλαμάνα, ωχριούν μπροστά στα όσα έγιναν εκεί.

Εκείνη τη στιγμή, ατυχία μου μεγάλη να ανεβαίνω τις σκάλες για να πάω στο διαμέρισμα που διαμένω, όταν βλέπω μια μεγάλη μπάλα από σκυλιά να κατρακυλούν στις σκάλες χαλώντας τον κόσμο από τις φωνές τους. Τα χάνω για λίγο. Κοιτάζω γύρω μου ζητώντας από κάπου σωτηρία. Προσπαθώ να κατέβω τρέχοντας. Αδύνατον. Από το ισόγειο, ξεχνώντας το πιπί τους, τα σκυλιά του πρώτου ορμούν προς τα πάνω για να λάβουν μέρος στη μάχη σε βοήθεια των σκυλιών του τετάρτου. Προλαβαίνω να δω την κυρία Πανωραία του πέμπτου και την κυρία Πραξιθέα του τετάρτου που κυλούσαν μαζί με τα σκυλιά του τετάρτου και του πέμπτου προς τα πάνω μου. Το μόνο που μπόρεσα να κάμω ήταν να φωνάξω βοήθεια και σε κλάσματα του δευτερολέπτου βρίσκομαι να κυλάω στις σκάλες μαζί με τα σκυλιά του πρώτου, του τετάρτου και του πέμπτου ορόφου και αγκαλιά με την κυρία Πανωραία του πέμπτου και την κυρία Πραξιθέα του τετάρτου.

Ξύπνησα στο νοσοκομείο. Έχω κατάγματα στα πλευρά, σπασμένο το δεξί μου πόδι, μαυρισμένο το αριστερό μου μάτι, καρούμπαλους στο κεφάλι, γδαρσίματα σε όλο μου το κορμί, διάσειση και πολλά άλλα τέτοια. Δίπλα, το κομοδίνο μου είναι γεμάτο από κάρτες συμπάθειας με ονόματα σκυλιών. “Ταχεία ανάρρωση, Αζώρ”.  “Περαστικά. Σπίθα.”  “Σας ευχόμεθα να γίνετε γρήγορα καλά.  Polli – Molli.”  Είναι τα δίδυμα  της κυρίας Ανδρομάχης του δευτέρου ορόφου.  “Mε το καλό στο σπίτι.  Skippy” Είναι αυτή που έχασε ό,τι  πολυτιμώτερον έχει μια κόρη εκείνο το απόγιομα και που όπως έμαθα από την κυρία Πανωραία του πέμπτου, είναι και ολίγον έγκυος.

Εγώ όμως δεν σκέφτομαι να γυρίσω στο σπίτι μου. Ψάχνω για διαμέρισμα. Αν ξέρετε κάποιο τηλεφωνήστε μου. Παρακαλώ όμως. Ζητώ διαμέρισμα σε πολυκατοικία που να μην έχει σκυλιά. Λέτε να βρω;.

Η κεντρική φωτογραφία είναι 
το Καψάλι στα Κύθηρα.