Βράβευση προσωπικοτήτων από τα Εφτάνησα.

Εκδήλωση της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδος.

Ο Σάκης Ρουβάς και η Πρόεδρος της Ε.Ε.Ε κ. Ελένη Κονοφάου. 

Με την συμμετοχή πλήθους κόσμου και πολλών επισήμων πραγματοποιήθηκε από την Ένωση  Επτανησίων Ελλάδος, το απόγευμα της Κυριακής 24^η Νοεμβρίου στο μέγαρο του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, η δεύτερη βράβευση διακεκριμένων προσωπικοτήτων από τα Εφτάνησα. Την παρουσίαση και τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε αναλάβει η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια της ραδιοφωνικής εκπομπής «Η φωνή της Ελλάδας» Νατάσα Βησσαρίωνος.

Η Πρόεδρος της Ε.Ε.Ε κ. Ελένη Κονοφάου κατά τη διάρκεια της ομιλίας της

Η Πρόεδρος της Ε.Ε.Ε κ. Ελένη Κονοφάου, στον χαιρετισμό της αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων και στην επιρροή που δέχτηκαν τα Εφτάνησα από τον δυτικό πολιτισμό καθώς επίσης και την συμβολή των νησιών στους μεγάλους αγώνες της Ελλάδας για την απελευθέρωσή της. Η ομιλία της κ. Κονοφάου επικεντρώθηκε στον σκοπό της βράβευσης των τιμωμένων προσώπων σύμφωνα με την οποία το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ε.Ε επιθυμεί να στηρίζει και να τονίζει προσωπικότητες που ξεπήδησαν μέσα από τις παραδοσιακές αξίες των Εφτανήσων. Προσωπικότητες που διακρίθηκαν στις τέχνες, στα γράμματα, στις επιστήμες, στον πολιτισμό.

Η μαντολινάτα της Ε.Ε.Ε

Στη συνέχεια της ομιλίας της η κ. Κονοφάου αναφέρθηκε στην ίδρυση Μουσικών Συνόλων της Ε.Ε.Ε με σχήματα συμφωνικής μαντολινάτας, ορχήστρα ποικίλης μουσικής, ορχήστρα εγχόρδων και χορωδία λυρικών καλλιτεχνών υπό την διεύθυνση του μαέστρου και καλλιτεχνικού διευθυντή της Ε.Ε.Ε κ. Παναγή Μπαρμπάτη.

Ακολούθως η μαντολινάτα παρουσίασε αποσπάσματα από την γνωστή όπερα «Ερνάνης» του Γκιουζέπε Βέρντι ενώ ακούστηκαν και κλασσικά ντουέτα από επτανησιακή μουσική τα οποία ερμήνευσαν οι Εφτανήσιοι καλλιτέχνες Χ. Κόντος και Μ. Βελησσάριος.

Με το τέλος της μουσικής παρουσίασης η πρόεδρο κ. Κονοφάου απένειμε αναμνηστικό ενθύμιο στον καλλιτεχνικό διευθυντή της Ε.Ε.Ε κ. Παναγή Μπαρμπάτη.

Η Λορέλα Μάνου παραδίδει την τιμητική διάκριση στον Σάκη Ρουβά

Στη συνέχεια ακολούθησε η απονομή της τιμητικής διάκρισης στους δεκαπέντε τιμώμενους., οι οποίοι είναι.

Αρχιεππισκοπος Αναστάσιος, Σάκης Ρουβάς, Ελένη Κονοφάου.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, Αναστάσιος, Παναγιώτης Βάρδας, Γιάννης Δόϊκας, Γιώργος Κασιμάτης, Γιώργος Κατσαρός, Κάλλια Κουβά, Δημήτρης Παϊζης, Γιώργος Παξινός, Μίμης Πλέσσας, Γιάννης Πολίτης, Σάκης Ρουβάς, Τζένη Ρουσσέα, Μαρία Φαραντούρη, Σπύρος Φλογαϊτης.

Η τιμητική διάκριση

Το αντικείμενο της τιμητικής διάκρισης ήταν ένα αναμνηστικό συλλεκτικό φάκελλο των ΕΛΤΑ με το προσωπικό γραμματόσημο του καθ΄ενός και αναμνηστικό δίπλωμα «Τιμής Ένεκεν»

Τιμητική διάκριση δόθηκε και στον Μίκη Θεοδωράκη για την επιρροή που δέχτηκε στη μουσική του σταδιοδρομία κατά το διάστημα της παραμονής του στην Κεφαλονιά σε νεαρή ηλικία.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Νίκος Δένδιας

Στην εκδήλωση παραυρέθηκαν, ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του πολίτη, κ. Νίκος Δένδιας, εκπρόσωπος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης, η Πρύτανης του Ιονίου πανεπιστημίου κ. Αναστασία Σαλή-Παπασαλή, η Βουλευτής Ρένα Δούρου, ο Δήμαρχος Κυθήρων κ. Γιώργος Κουκούλης και πολλοί άλλοι.

Τοπωνύμια της Κέρκυρας

Ένα βιβλίο...

...του Γιώργου Χ. Σουρτζίνου.

Σβύνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβύνεις ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον.

Γιώργος Σεφέρης.  

Ξεφεύγουμε για λίγο σήμερα από τους όμορφους περιπάτους στα νησιά μας για να γνωρίσουμε το αξιόλογο βιβλίο του καλού μου φίλου Γιώργου Χ. Σουρτζίνου. Απολαύστε το, φίλες και φίλοι, γιατί αξίζει πολλά.

Το εξώφυλλο του βιβλίου.

Με τον τίτλο, Τοπωνύμια, γλωσσικές μαρτυρίες στην ιστορική διαδρομή της Κέρκυρας, ο Γιώργος Χ. Σουρτζίνος, παρουσιάζει τη νέα του πνευματική εργασία σε έκδοση της Ιστορικής – Λαογραφικής Εταιρείας Κέρκυρας. Πρόκειται για την λεπτομερή καταγραφή της ονομασίας διαφόρων χωριών, τοποθεσιών, θέσεων, περιοχών της Κέρκυρας. Όπως αναφέρει ο συγγραφέας με τη λέξη τοπωνύμια χαρακτηρίζονται ειδικές και διακριτικές ονομασίες τοποθεσιών και περιοχών ενός τόπου. Κάθε τοπωνύμιο κρύβει μέσα του πληροφορίες κοινωνικές, θρησκευτικές, τοπογραφικές, γεωγραφικές, λαογραφικές κλπ.

Τα τοπωνύμια αυτά τα συναντάμε διάσπαρτα σε όλη την πόλη και τα προάστια του νησιού.  Αυτά όλα έχουν σχέση με την ιστορία της Κέρκυρας, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την γλώσσα κι΄ακόμα με κάποιο ιστορικό γεγονός. Έτσι τα συναντάμε με τις ονομασίες Σαρόκο, Σπηλιά, Μουράγια, Σπιανάδα, Καμπιέλο και πολλά άλλα

Τα τοπωνύμια είναι ιστορικά, περιβαλλοντικά, ανθρωπονυμικά, αγιωνυμικά, πατριδωνυμικά.

Μουράγια Κέρκυρας

Αυτά τα τοπωνύμια σιγά-σιγά, τα έχει δημιουργήσει μόνος του ο λαός και φυσικά η καταγραφή των τοπωνυμιών, στο βιβλίο του Γιώργου Χ. Σουρτζίνου γίνεται κατ΄αλφαβητική σειρά και πολλά από αυτά συνοδεύονται από σχετικές φωτογραφίες.

Ένας περίπατος στις σελίδες του βιβλίου είναι στ΄αλήθεια ένα ταξίδι στην ιστορική διαδρομή της Κέρκυρας.

Συνολικά ο Α! τόμος περιλαμβάνει 185 τοπωνύμια. Ας δούμε

κάποια από αυτά τα οποία γνωρίζω και προσωπικά αφού ανάμεσα σε αυτά μεγάλωσα.

Στην δεξιά άκρη είναι ο χώρος του κινηματογράφου Ακταίον

Το Ακταίον. Μια πολύ ωραία θέση στην ανατολική πλευρά της Πάνω Πλατείας με θέα στον μαγευτικό κόλπο της Γαρίτσας. Με την ίδια ονομασία στη θέση αυτή λειτουργούσε στα πριν τον πόλεμο χρόνια, θερινός κινηματογράφος.

Αντρανικ. Ο Αντρανίκ Καπιγκιάν, πρόσφυγας από την Αρμενία,  με το όνομά του αυτό λειτούργησε από το 1920 στη θέση Μουράγια ένα μικρό καφενείο, το οποίο με την πάροδο του χρόνου έγινε σύντομα γνωστό για το υπέροχο παγωτό καϊμάκι παρασκευασμένο από τον ίδιο με ανατολίτικη συνταγή.

Το βόλτο του Κοκίνη

Το βόλτο του Κοκίνη. Ανηφορίζοντας την οδό Σοφοκλή Δούσμανη, προς το Καμπιέλο, σε κάποιο σημείο συναντάμε ένα τοξοειδές γραφικό πέρασμα. Πρόκειται για το Βόλτο του Κοκίνη. Το όνομά του έχει πάρει από το σπίτι της ομώνυμης αρχοντικής οικογένειας που βρισκόταν στο σημείο αυτό.

Ένα καντούνι στο Καμπιέλο

Το Καμπιέλο. Είναι ο λόφος που βρίσκεται στα βορειανατολικά της παλιάς πόλης και είχε το όνομα Οβρηοβούνι. Στην περιοχή αυτή μέχρι τα μέσα του 16^ου αιώνα κατοικούσαν οι Εβραίοι. Η περιοχή διακρίνεται για τα παλιά πολυόροφα σπίτια της που διαφέρουν πάρα πολύ στο ύψος, και στον αρχιτεκτονικό ρυθμό. Χαρακτηριστικό της περιοχής τα δαιδαλώδη δρομάκια, τα λεγόμενα καντούνια, τα αρχοντικά και οι εκκλησιές που βρίσκονται στην ίδια ευθεία με τα σπίτια.

Μια άποψη του Δημοτικού θεάτρου της Κέρκυρας

Το Δημοτικό θέατρο. Ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο είναι ο χώρος που καταλαμβάνει το Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας. Εκεί στον χώρο αυτό λειτούργησε από το 1902 μέχρι την νύχτα της 14^ης Σεπτεμβρίου του 1943 όπου καταστράφηκε από τις εμπρηστικές βόμβες των Γερμανών. Εκεί παρέμεναν βουβά τα ερείπιά του μέχρι το 1981 όπου αναστηλώθηκε και παραδόθηκε στην αγάπη των Κερκυραίων.

Το καντούνι τ΄Αγίου από καρτ-ποστάλ του 1903

Το καντούνι τ΄Αγιού. Ο δρόμος που φιλοξενεί την εκκλησιά του πολιούχου της Κέρκυρας, έχει πάρει το όνομα του Αγίου. Οδός Αγίου Σπυρίδωνος. Στο πέρασμα του χρόνου οι Κερκυραίοι καθιέρωσαν στον δρόμο αυτόν το τοπωνύμιο Καντούνι τ΄Αγιού, διότι είναι ένα από τα πολλά καντούνια της παλιάς πόλης, το οποίο όμως ξεχωρίζει για την εκκλησία του Αγίου που υπάρχει στον δρόμο αυτόν. Άγιος για τους Κερκυραίους δεν νοείται άλλος από τον Άγιο Σπυρίδωνα. 

Λυπάμαι που ο περιορισμένος χώρος δεν μου επιτρέπει να επεκταθώ στην παρουσίαση αυτού του μνημειώδους βιβλίου του Γιώργου Χ. Σουρτζίνου. Υπόσχομαι όμως πως κατά διαστήματα θα σας παρουσιάζω  και μερικά ακόμη τοπωνύμια της Κέρκυρας.

Να πω ακόμη ότι τα τρία βιβλία του κ. Σουρτζίνου, Τοπωνύμια της Κέρκυρας, Τα ρόπτρα και Κέρκυρα, ταξίδι στον χρόνο, μπορείτε να τα προμηθευτείτε γράφοντας στον ίδιο:

Κον 
Γεώργιον Χ. Σουρτζίνον

Εθνικού Σταδίου 45

Κέρκυρα  49100

ή τηλεφωνόντας στον αριθμό

266 – 103 – 4706

Στοιχίζουν 35 ευρώ έκαστον συν τα ταχυδρομικά.

Ο νεοελληνικός διαφωτισμός και η λογοτεχνία στα Εφτάνησα.

 Ο ρόλος των Εφτανησίων στην νεοελληνική λογοτεχνία.

Στα 1789 η Γαλλία θα σημαδέψει την ιστορία του κόσμου με την Επανάσταση που θα ξεσπάσει εκεί ενάντια στον βασιλικό και εκκλησιαστικό δεσποτισμό. Δεν υπήρξε στην ανθρώπινη ιστορία κανένα γεγονός πιο συγκλονιστικό και πιο σπουδαίο από την Γαλλική Επανάσταση. Ήταν η Επανάσταση αυτή που ενέπνευσε τους λαούς όλης της Ευρώπης. Ήταν το έναυσμα για το ξεσηκωμό της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Ελλάδας.

Η Βαστίλη στα χέρια των επαναστατών

Και οπωσδήποτε η Επανάσταση αυτή υπήρξε ο προάγγελος του κομμουνισμού που ήρθε τον Οκτώβρη του 1917.

Τα Εφτάνησα, κάτω από την κατοχή των Ενετών την περίοδο εκείνη ήσαν από τους πρώτους που δέχτηκαν τους απόηχους αυτής της κίνησης. Οι καινοτόμες ιδέες που άφησε προς τα έξω η Γαλλική Επανάσταση γέννησαν τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και φυσικά μέσα από τα Εφτάνησα γεννήθηκε και ο νεοελληνικός διαφωτισμός. Έτσι γεννήθηκαν και οι κατάλληλες συνθήκες για την καλλιέργεια των τεχνών και των γραμμάτων. Φυσικά σε αυτό βοήθησε πάρα πολύ η μακρόχρονη επαφή των Εφτανησίων με την Δύση, η απουσία του τουρκικού ζυγού, η οικονομική ανάπτυξη των νησιών και η ειρηνική διαβίωση των κατοίκων.

Το ρεύμα των ιδεών του νεοελληνικού διαφωτισμού θα δώσει την ώθηση στα νησιά ώστε από τις αρχές του 19^ου αιώνα μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20^ου να γίνουν το λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό κέντρο του ελληνισμού.

Οι Εφτανήσιοι λογοτέχνες δέχτηκαν επιδράσεις από τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και την ιταλική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία, λόγω της επαφής των νησιών με την Δύση καθώς επίσης και από την κρητική λογοτεχνία αφού μετά από την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους πολλοί Κρητικοί κατέφυγαν στα Εφτάνησα.

Την περίοδο αυτή στα Ιόνια νησιά θα υπάρξει μια αξιόλογη λογοτεχνική παραγωγή.

Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός

Και φυσικά προεξάρχουσα μορφή σε αυτή την κίνηση θα είναι ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός.

Ο Σολωμός θα δημιουργήσει μια νέα σχολή ποιητικής γραφής και αντίληψης. Μια σχολή που θα βασίζεται στη χρήση της δημοτικής γλώσσας και στο δημοτικό τραγούδι.

Ο Σολωμός βέβαια είναι  ένα θαύμα μέσα στην ιστορία του ελληνικού κόσμου. Και αναμφισβήτητα είναι μια ποιητική μεγαλοφυία που, από προσωπικά του γεγονότα, δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει το έργο του που σώθηκε αποσπασματικά. Παρ΄όλα αυτά, στην κατάσταση που σώθηκε, δείχνει την ποιητική του μεγαλοφυία.

Θα πρέπει όμως να γίνει γνωστό ότι και πριν από τον Σολωμό στα Εφτάνησα θα υπάρξει μια αξιόλογη πνευματική κίνηση. Ιδιαίτερη κίνηση θα παρατηρηθεί στην λογοτεχνία όπου θα παρατηρηθεί μια λογοτεχνική παραγωγή στιχουργημάτων πολιτικού, ερωτικού αλλά και σατυρικού περιεχομένου.

 Τα πολιτικά γεγονότα της εποχής εκείνης και η επέμβαση των Γάλλων στα Ιόνια νησιά από την μια πλευρά και από την άλλη οι αντιθέσεις της εφτανησιώτικης κοινωνίας και ο διαχωρισμός της σε ευγενείς και ποπολάρους θα επηρεάσουν σημαντικά την λογοτεχνική παραγωγή της εποχής. Στο λογοτεχνικό χώρο θα φανούν οι σημαντικότεροι προσολωμικοί λογοτέχνες με σημαντικότερους ανάμεσά τους τους Στεφ. Ξανθόπουλο, Ανδ. Σιγούρο, Αντ. Μαρτελάο, Αντ. Κατηφόρη και άλλους.

Στη συνέχεια η Εφτανησιακή Σχολή θα παρουσιάσει μια πλειάδα λογοτεχνών που επηρεάστηκαν άμεσα από τον Σολωμό και καλλιέργησαν με συνέπεια και επιτυχία όλα σχεδόν τα είδη του έντεχνου λόγου, πεζογραφία, ποίηση, θέατρο, δοκίμιο, κριτική, μετάφραση, ακολουθώντας το παράδειγμα του μεγάλου τους δασκάλου.

Οι σημαντικότεροι εκπρόσωποι της Εφτανησιακής Σχολής είναι λογοτέχνες, ποιητές, συγγραφείς και φίλοι του Σολωμού.Στον κύκλο αυτόν περιλαμβάνονται οι Αντ. Μάτεσις,

Γεώργιος Τερτσέτης

Γεωρ. Τερτσέτης, Ιούλιος Τυπάλδος, Ιάκωβος Πολυλάς, πρώτος εκδότης των έργων του Σολωμού με τον τίτλο “Τα ευρισκόμενα,” Σπυρ. Μελίσσης, Γερ. Μαρκοράς, Γεωρ. Ρώμας,

Ανδ. Λασκαράτος, Αριστ. Βαλαωρίτης, Λορ. Μαβίλης

Ο Ανδρέας Κάλβος

Ο Ανδρέας Κάλβος θα αποτελέσει μια ξεχωριστεί περίπτωση για την Εφτανησιακή Σχολή καθώς θα ακολουθήσει δικό του ποιητικό δρόμο χωρίς τις επιδράσεις του Σολωμού. Θα είναι έτσι ο πρόδρομος της μετασολωμικής σχολής που θα ακολουθήσει.

Τον Μάϊο του 1864 τα νησιά του Ιονίου θα ενωθούν με την Ελλάδα. Η Εφτανησιακή λογοτεχνία αλλά και όλες οι υπόλοιπες τέχνες θα αρχίσουν πλέον να επηρεάζονται από τον ελληνικό χώρο. Έτσι θα αρχίσει να γεννιέται μια νέα μορφή σε όλους τους χώρους των τεχνών.

Ο οικισμός Λιθακιά στην Ζάκυνθο.

Ένα ακόμη πανέμορφο χωριό στην Ζάκυνθο.

Η πόλη της Ζακύνθου. Η Χώρα

Είχα την χαρά να επισκεφθώ τηνΛιθακιά λίγα χρόνια μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1953 φιλοξενούμενος από κάποιους καλούς μου φίλους.. Αντίκρυσα την καταστροφή, αλλά και την ομορφιά που προσπαθούσε να διατηρήσει το μικρό χωρίο με όλες του τις δυνάμεις. Και τα κατάφερε. Σήμερα είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά του νησιού της Ζακύνθου.

“Κομμάτι τούτου του νησιού

Είναι και το χωριό μας

Φιλόξενο και όμορφο

Σαν κάθε τι δικό μας.”

Ένα αυτοσχέδιο τετράστιχο, γραμμένο από τους κατοίκους του όμορφου χωριού, που μέσα στις λίγες λέξεις του κρύβει πάρα πολλά. Μα πάνω από όλα κρύβει εφτανησιώτικη φιλοξενία και ζακυνθινή ομορφιά.

Ο κόλπος του Λαγανά όπου φτάνει η άκρη της Λιθακιάς

Η Λιθακιά, είναι ένα πλούσιο κεφαλοχώρι, από τα παλαιότερα χωριά του νησιού. Βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού της Ζακύνθου, στους πρόποδες του Μεγάλου Βουνού. Η προέκταση του οικισμού φτάνει μέχρι τις ακτές  του κόλπου του Λαγανά. Είναι από τις ωραιότερες περιοχές του νησιού εμπλουτισμένη με πανέμορφες  μικρές παραλίες. Κι΄ακόμη χαρακτηρίζεται σαν ένας από τους πλουσιότερους οικισμούς του νησιού και αυτό το χρωστάει στο εύφορο έδαφός του.

Η Λιθακιά δεν είναι καθόλου τουριστικός προορισμός και γι΄αυτό μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να διατηρήσει το παραδοσιακό της χαρακτήρα και την ομορφιά της.

Μέσα του, ο οικισμός κλείνει ένα Κέντρο Προστασίας της Θαλάσσιας Χελώνας και αρκετά παλιά αρχοντικά.

Το κτίριο Μεσσαλά

Ένα από αυτά είναι το κτίριο της οικογενείας Μεσσαλά, που αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα αρχοντικού της Ζακύνθου του 19^ου αιώνα.

Στα χρόνια της αγγλοκρατίας χρησιμοποιήθηκε σαν δικαστήριο και την δεκαετία του 1990 ανανεώθηκε από την Κοινότητα και χρησιμοποιείται σαν Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Διατηρεί σε αρίστη κατάσταση όλα τα αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά του στοιχεία και αποτελεί ένα από τα λίγα δείγματα της επτανησιακής αρχιτεκτονικής που διασώθηκαν από τους σεισμούς του 1953.

Ο ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

Ο οικισμός έχει και δύο ιστορικές εκκλησιάς. Τον Ναό της Παναγίας της Φανερωμένης και τον ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Ο ναός της Παναγίας της φανερωμένης χτίστηκε τον 14^ο αιώνα και είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της εφτανησιώτικης εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής. Στο εσωτερικό του ναού υπάρχουν πολλές σπάνιες εικόνες αλλά και ένα θαυμάσιο ξυλόγλυπτο και επίχρυσο τέμπλο. Ο ναός αυτός είναι ένα από τα λίγα κτίσματα που σώθηκαν από τους σεισμούς του ΄53.

Ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου χτίστηκε τον 16^ο αιώνα και αληθινά είναι ένα μνημείο τέχνης. Επί αγγλοκρατίας ανακαινίστηκε και αυτός. Όμως στις 8 Φεβρουαρίου του 1944 καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών για να ξαναχτιστεί όπως ήταν πριν με κοινό έρανο των Λιθακιωτών.

Η ταβέρνα "το Λιτρουβιό "

Στον οικισμό της Λιθακιάς, ένα παλιό λιτρουβιό έχει μετατραπεί σε μια παραδοσιακή νησιώτικη ταβέρνα κρατώντας το ίδιο όνομα. “Το Λιτρουβιό.”  Φυσικά στο εσωτερικό της το ντεκόρ εντυπωσιάζει αφού όλα δείχνουν το παλιό εργαστήρι της ελιάς. Στ΄αλήθεια είναι μια απόλαυση. Αν κάποτε βρεθείτε στη Ζάκυνθο βάλτε στο πρόγραμμα σας και μια επίσκεψη στη Λιθακιά. Θα σας αρέσει πολύ.

Παρακαλώ περάστε και από το http://hellascafe.blogspot.com  Ίσως να βρείτε κάτι που να σας ενδιαφέρει.

ΠΗΓΕΣ

w. gozakynthos.gr

w. elation-zakynthos.gr

w. zakynthos.gr

w. zantetaxi.gr

w. zakynthosevents.com

Παξοί. Περίπατος στη Λάκκα και στο Λογγό.

Συνεχίζουμε και τελειώνουμε σήμερα τον όμορφο περίπατό μας στο νησάκι των Παξών.

Δυό οικισμοί, δυο πανέμορφα χωριουδάκια που θα τα αγαπήσετε. 

Και πρώτα στη...

...Λάκκα.

Ένας μικρός παράδεισος στο νησάκι των Παξών.

Το δεύτερο από τα τρία χωριά των Παξών είναι η Λάκκα. Είναι ένα μικρό ψαροχώρι, με ένα γραφικό λιμανάκι  στις βόρειες ακτές του νησιού, ακουμπισμένο στο βάθος ενός απάνεμου κόλπου. Περικυκλωμένη από καταπράσινους λόφους, η Λάκκα, αφήνει την πυκνή της βλάστηση να φτάσει μέχρι την άκρη της θάλασσα. Ο μικρός οικισμός αποτελείται από μερικές δεκάδες μικρά πέτρινα γραφικά σπιτάκια.

Ο κόλπος και το όμορφο λιμανάκι την Λάκκας

Τ΄όνομά της η Λάκκα, το οφείλει στους Σουλιώτικης καταγωγής κατοίκους της οι οποίοι, κυνηγημένοι από τον Αλή-Πασά κατέφυγαν στους Παξούς.

Από τα αξιοθέατε του οικισμού ξεχωρίζει η βυζαντινή εκκλησιά της Υπαπαντής, η οποία χρονολογείται από το 1600. Η εκκλησιά διαθέτει ένα εντυπωσιακό καμπαναριό και ένα υπέροχα φιλοτεχνημένο τέμπλο.

Ο πέτρινος φάρος στη Λάκκα

Στη Λάκκα θα βρείτε και τον πέτρινο φάρο ο οποίος χτίστηκε το 1832. Ο φάρος έχει ύψος 36 μέτρα ενώ από την στάθμη της θάλασσας έχει ύψος 106 μέτρα.

Πανέμορφες οι παραλίες στο μικρό χωριουδάκι

Από τις πλέον αξιόλογες παραλίες του οικισμού και τις πιο ωραίες παραλίες του νησιού είναι το Μονοδέντρι και η παραλία Χαραμής.

Κοντά στη Λάκκα υπάρχουν μερικές θαλάσσιες σπηλιές που αξίζει να επισκεφθείτε. Ανάμεσά τους και η αξιόλογη σπηλιά της Υπαπαντής.

Στην κεντρική πλατεία υπάρχουν παραδοσιακά ταβερνάκια στα οποία μπορείτε να απολαύσετε την τοπική κουζίνα όμως με αρκετά στοιχεία της Ιταλικής.

Πρασινάδα και άγρια βράχια η ομορφιά της Λάκκας

Επισκεφθείτε τη Λάκκα. Είναι ένα φανταστικό δείγμα εφτανησιώτικου χωριού. 
Και περνάμε στον...

...Λογγό.

Το πιο μικρό από τα τρία χωριά των Παξών.

Λογγός. Μικρό αλλά πανέμορφο το χωριουδάκι

Στις ανατολικές ακτές του νησιού των Παξών βρίσκεται το γραφικό ψαροχώρι Λογγός. Ένα ψαροχώρι με ξεχωριστή γοητεία. Ένα μικρό ρομαντικό μέρος που οπωσδήποτε θα το αγαπήσετε τρελά.

Ο Λογγός είναι ένα από τα τρία παραθαλάσσια χωριά των Παξών. Μοιάζει να βρίσκεται ακουμπισμένος, σαν από κάποιο μαγικό χέρι, πάνω στον μυχό ενός όμορφου κόλπου.

Ο οικισμός, με μόλις 279 κατοίκους, διατηρεί την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των Εφτανήσων, εμπλουτισμένη με πολλά βενετσιάνικα στοιχεία.

Μια ζωγραφιά ο μικρός κόλπος, η παραλία και το χωριό.

Μια ζωγραφιά ο Λογγός, χτισμένος γύρω από το μικρό λιμανάκι με τις ψαρόβαρκες, με τα πέτρινα σπίτια που στολίζονται από πολύχρωμα παράθυρα, με τους παλιούς μύλους σκαρφαλωμένους στους γύρω λόφους αλλά και πνιγμένος στο πράσινο από τα αμέτρητα πεύκα και τις εληές, σε κάνει να ξεχωρίσεις αυτό το μικρό ψαροχώρι. Αξιόλογο στολίδι του οικισμού η εκκλησιά της Ζωοδόχου Πηγής.

Στην αριστερή μεριά του λιμανιού υπάρχει το ερειπωμένο εργοστάσιο σαπωνοποιείας που θυμίζει πως κάποτε ήταν πηγή ζωής για τον μικρό οικισμό.

Η παραλία του Λογγού είναι στ΄αλήθεια απερίγραπτης ομορφιάς. Άλλες όμορφες παραλίες είναι το Μαρμάρι και το Λεβρεχιό.

Το μικρό λιμανάκι του Λογγού

Φυσικά και εδώ, στον πανέμορφο οικισμό του Λογγού, θα συναντήσετε αρκετά ταβερνάκια αν αποφασίσετε να περπατήσετε στα στενά δρομάκια του. Υπέροχη η τοπική κουζίνα με τις νησιώτικες νοστιμιές της. Όμως ζητήστε να δοκιμάσετε και τα παραδοσιακά μπουρδέτο σκορπίνας, μια παραδοσιακή συνταγή που αποτελεί ένα από τα καλύτερα φαγητά του Λογγού, φρέσκο χταπόδι με ρύζι και οπωσδήποτε την τοπική τσιλιχουρδόπιττα, τοπικό φαγητό.

Θα φύγετε από το Λογγό αλλά μέσα σας θα δίνετε υπόσχεση ότι με πρώτη ευκαιρία θα ξαναγυρίσετε.



ΠΗΓΕΣ
w.paxosfestival.org
w.travelstyle,org
w. paxoi.info.el
w. corfu-kerkyra.eu
w.villaspaxoi.com
w.ellinikoifaroi.com