Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Χ Ρ Ο Ν Ι Α Π Ο Λ Λ Α

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Γενάρη.
Κύθηρα. Ο οικισμός Αυλέμωνας. 

Χρόνια Πολλά.


Αγαπητές μου φίλες, αγαπητοί μου φίλοι.

Η οικογένειά μου και εγώ
ευχόμαστε σε όλους σας
να έχετε χαρούμενα Χριστούγεννα
κι΄ο καινούργιος χρόνος

να είναι γεμάτος υγεία, ευτυχία και χαρά.



Χρόνια σας πολλά.

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Ένας περίπατος στους Παξούς.


Ένα πανέμορφο νησί γεμάτο χρώματα και εικόνες.

Ένα καταπράσινο παράδεισο αποτελούν οι Παξοί στο Ιόνιο. Πρόκειται για ένα μικρό αλλά λαμπερό στολίδι του Ιονίου. Οι Παξοί δεν είναι απλά ένα νησί. Μαζί με τους Αντίπαξους είναι ένα μοναδικό σύμπλεγμα που θυμίζουν την παράξενη γοητεία εξωτικών νησιών και ξεπροβάλλουν σαν όαση μέσα στα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου και γαληνεύουν την ψυχή του επισκέπτη. Ένα νησί που μπορεί να μετατρέψει τις διακοπές σας σε παραμύθι.
Η παραξενιά της φύσης είναι μια ξεχωριστή περίπτωση σ΄αυτό το πανέμορφο νησιώτικο στολίδι, που δεν έχει τελειωμό. Θαλασσινοί όρμοι, γραφικά συμπλέγματα βράχων, μικροί κόλποι, νερά με σμαραγδένιες αποχρώσεις και πάνω απ΄όλα η μυθολογία που τα σκεπάζει. Για να έχετε μια τέλεια γνώση του Ιόνιου πελάγους δεν θα πρέπει να μην επισκεφθείτε κάποιαν στιγμή αυτό το νησιώτικο διαμάντι.
Παρ΄ότι βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την πανέμορφη Κέρκυρα δεν επηρεάζεται από την ομορφιά της έχοντας μια ολότελα δική τους ερωτική προσωπικότητα.
Οι Παξοί διαθέτουν πολλά μυστικά ακρογιάλια και κρυφές σπηλιές που δεν φαίνονται από την στεριά. Κάπου σ΄αυτές η μυθολογία μας θέλει να ήτανε το κρυφό καταφύγιο του Ποσειδώνα για τις ερωτικές του αταξίες.
Συχνά το όνομά τους αναφέρεται σαν Βενιαμίν του Ιονίου λόγω μεγέθους, όμως αποτελούν ιδανικό τόπο για αποδράσεις.
Οι μικροί οικισμοί του νησιού ξεπροβάλλουν μέσα από το πράσινο δάσος των ελαιοδέντρων που καλύπτει σχεδόν όλο το νησί και σε πολλά σημεία φτάνουν μέχρι την θάλασσα.
Ο Γάιος, πρωτεύουσα του νησιού με την ξεχωριστή ομορφιά και την έντονη νησιώτικη αρχιτεκτονική, με τα χαρακτηριστικά κεραμιδοσκεπασμένα σπίτια που συμβάλλουν στην αυθεντικότητα του τόπου. Ο οικισμός αυτός είναι κυριολεκτικά πνιγμένος στο πράσινο. Υπέροχο στολίδι του η πλατεία του Αγίου Νικολάου με φανταστική θέα σε στεριά και θάλασσα σίγουρα αποτελεί σημείο αναφοράς. Ένας περίπατος στα γραφικά καλντερίμια του θα σας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις.
Στα νότια του νησιού φωλιάζει ένα ξεχωριστό στολίδι. Η νησίδα Μογγονήσι. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν και οι εντυπωσιακές μυστηριώδεις σπηλιές για τις οποίες αναφέρεται ότι ήσαν το άντρο των Νηρηίδων, των νυμφών της θάλασσας.
Είναι πολύ εύκολο, λόγο του μικρού μεγέθους του νησιού, να κάμει κάποιος το γύρο του από την θάλασσα αλλά και από την στεριά.


Στα βορειοδυτικά και σε μικρή απόσταση από τον Γάιος βρίσκεται ο οικισμός του Λόγγου, χτισμένος σ΄έναν πανέμορφο θαλάσσιο κόλπο. Πρόκειται για ένα αριστούργημα νησιώτικης αρχιτεκτονικής.
Λίγο πιο μακρυά ένας άλλος παραμυθένιος οικισμό. Η Λάκα. Η κατάφυτη περιοχή της Λάκας καταλήγει σ΄έναν εντυπωσιακό όρμο. Ένα καταφύγιο των γιοτ των επωνύμων που καταφτάνουν εκεί κάθε καλοκαίρι. Στην παραλία του οικισμού θα δείτε αρκετά καλοδιατηρημένα σπίτια επτανησιακής αρχιτεκτονικής.
Αξιοθέατο ο πέτρινος φάρος ο οποίος χτίστηκε το 1832, έχει ύψος 36 μέτρα και υψώνεται 108 μέτρα πάνω από την στάθμη της θάλασσας.
Αξίζει μια επίσκεψη στα οικισμό Γραματαίϊκα που ξεχασμένος στέκει στα ορεινά του μικρού νησιού. Εκεί μπορεί να θαυμάσει κανείς την εκκλησιά της Υπαπαντής με τον διπλό τρούλο και το καμπαναριό του 18ου αιώνα.
Οι Αντίπαξοι απλώνονται στο νότιο μέρος του νησιώτικου συμπλέγματος και απέχουν μόνο 3 ν.μ. από τον Γάιο. Το μικρό νησάκι είναι κατάφυτο αμπέλια και παράγει ένα φημισμένο κρασί. Εκεί θα βρει κανείς τις πιο όμορφες παραλίες του Ιονίου. Όλες τους είναι με λευκή ψιλή άμμο και τα νερά τους είναι γαλάζια και κρυστάλλινα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει μια επίσκεψη στην εκκλησιά του Αγίου Αιμιλιανού. Απίστευτο και όμως αληθινό. Οι μόνιμοι κάτοικοι είναι μόνο είκοσι.
Παξοί και Αντίπαξοι. Το ειδυλλιακό νησιώτικο συγκρότημα του Ιονίου που είναι ένας από τους πιο όμορφους και αξιόλογους τουριστικούς προορισμούς. Αξίζει να είναι στο πρόγραμμά σας.

w. Radio 984
w. newsit.gr
w. paxps-island. Com

w. travelstyle.gr

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

Οι κρυφές γωνιές της Κέρκυρας.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Δεκέμβριο.
Ιθάκη. Η νησίδα Άγιος Νικόλαος.

Μαζί σας και πάλι φίλες και φίλοι. Όχι βέβαια πως τελείωσε η περιπέτεια. Απλά μαζευτήκαμε στο σπίτι και συνεχίζουμε τον αγώνα. Θα αργήσει να περπατήσει μόνη της. Οι γιατροί άλλο που δεν μας λένε. Ούτε ένα βήμα μόνη της. Και για σκάλες ούτε λόγος. Οπότε ανεβοκατεβαίνω σαν μηχανή όλη μέρα. Θα περάσει και αυτό. Μια όμορφη διέξοδος τα Εφτάνησα οπότε νάμαι ανάμεσά σας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες και όλους. Ας τα ξεχάσουμε με έναν όμορφο περίπατο στην Κέρκυρα. Αγάπη είναι αυτή. 

Συμβαίνει πάντοτε μια πρώτη επίσκεψη σε κάποιο τουριστικό προορισμό να μην μας αφήνει το χρονικό περιθώριο να δούμε κάποια αξιοθέατα που θα πρέπει να δούμε. Συμβαίνει να μην είναι δυνατόν να τα δει κανείς όλα. Πολλές οι αιτίες. Όμως αυτά που δεν είδαμε μπορεί να είναι αυτά που συμπληρώνουν την γνωριμία μας με αυτόν τον τόπο. Καλό είναι να υπάρχει μια γνωριμία του τουριστικού προορισμού πριν την επίσκεψη. Κάποιες φορές όμως δεν είναι δυνατόν να γίνει. Προσπαθώ σήμερα να σας δώσω κάποια σημεία της Κέρκυρας που σπάνια ένας επισκέπτης καταφέρνει να γνωρίσει. Κι΄όμως είναι τόσο εύκολο και τόσο σπουδαίο να τα γνωρίσει.. Ελάτε στον περίπατο να τα δούμε μαζί..

Η πλατεία Κρεμαστής.
Στη συνοικία Καμπιέλο, στην καρδιά της παλιάς πόλης της Κέρκυρας βρίσκεται η πλατεία της Κρεμαστής. Είναι μία από τις ομορφότερες πλατείες, μπροστά από την εκκλησιά της Παναγιάς Κρεμαστής, με το χαρακτηριστικό πηγάδι στο κέντρο. Πρόκειται για μια εκκλησιά επτανησιακού ρυθμού που χτίστηκε τον 16ο αιώνα.
Μια άποψη της πλατείας με το πηγάδι. Αριστερά ένα μέρος της εκκλησιάς της Παναγίας της Κρεμαστής.
Η ύπαρξη πηγαδιών είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα πολλών πλατειών στην Κέρκυρα διότι η πόλη αρδεύονταν με στέρνες πριν κατασκευαστεί το υδραγωγείο την περίοδο της Αγγλοκρατίας.


Το στόμιο του πηγαδιού με το όνομα του άρχοντα Κοκκίνη και την αναγραφή του έτους κατασκευής.
Το κομψό στόμιο του πηγαδιού με τον ανάγλυφο διάκοσμο δωρήθηκε στην Κοινότητα από τον Κερκυραίο άρχοντα Αντώνη Κοκκίνη το 1669.
Πρόκειται για ένα οκτάγωνο στηθαίο στο στόμιο του πηγαδιού. Πάνω του μνημονεύεται η δωρεά της κατασκευής του πηγαδιού από τον Κοκκίνη προς τους κατοίκους της πόλης σε γλώσσα ελληνική αλλά και Λατινική.
Έργο Νικολάου Κοκκίνη σε κοινή ωφέλεια.

Το χωριό Σωκράκι.
Μια άποψη του χωριού.
Πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα και ομορφότερα παραδοσιακά χωριά του νησιού της Κέρκυρας με ηλικία πάνω από 2.000 χρόνια.. Πάνω σε μια κορυφογραμμή του όρους Κοράκιο είναι ακουμπισμένο το πανέμορφο Σωκράκι. Βρίσκεται μέσα σ΄ένα δάσος από ελιές και πουρνάρια σε ύψος 480 μέτρων. Ο δρόμος προς το χωριό είναι στενός με πολλές στροφές αλλά στο τέλος σε οδηγεί σ΄ένα καταπράσινο φυσικό μπαλκόνι με θέα όλο το νησί της Κέρκυρας..
Αυτή είναι η θέα από το χωριό.
Η θέα είναι καταπληκτική. Το χωριό κοιτάζει σε δυο θάλασσες. Την Αδριατική και τη Μεσόγειο. Η εικόνα είναι εκθαμβωτική και το βλέμμα μπορεί να αγκαλιάσει μέχρι τον Κάβο της Λευκίμμης και τους Παξούς. Κι΄από την άλλη αχνοφαίνονται τα Διαπόντια νησιά, Μαθράκι, Ερρείκουσα και Οθωνοί. 
Ένα από τα παλιά αρχοντικά του χωριού.
Κάτω από το χωριό, στην τοποθεσία Μελλισούδια υπάρχει ένα φαράγγι με πενήντα χιλιάδες λιόδεντρα. Στο χωριό υπάρχουν πέντε εκκλησιές όλες βασιλικού ρυθμού.
Σήμερα στο χωριό ζουν περίπου διακόσιοι μόνιμοι κάτοικοι όλοι ηλικιωμένοι Η νεολαία έχει πάρει το δρόμο της ξενιτιάς. Σε μια προσπάθεια να κρατήσουν όσους μπορούν και να διασώσουν τις παραδόσεις του χωριού το 1980 ίδρυσαν τον Φιλοπρόοδο Σύλλογο Σωκρακίου.
Ένα γραφικό καφενείο στο Σωκράκι.
Ο σύλλογος διοργανώνει πανηγύρια και άλλες εκδηλώσεις τους καλοκαιρινούς μήνες με αρκετούς επισκέπτες. Ήδη ετοιμάζουν και την ίδρυση λαογραφικού μουσείου.

Ο κήπος του Μον – Ρεπό.
Η είσοδος του ανακτόρου Μον-Ρεπό.
Καρπός ενός έρωτα έχει ονομαστεί το παλάτι του Μον Ρεπό. Είναι ο έρωτας του Άγγλου Αρμοστή Τόμας Μέτλαντ με την Κερκυραία καλλονή Νίνα Παλατιανού την οποία τελικά παντρεύτηκε και έχτισε το ανάκτορο που Μον Ρεπό, το οποίο βρίσκεται σε μια από τις πιο όμορφες τοποθεσίες του νησιού. όπου και κατοίκησαν.
Ένας δρόμος μέσα στον απέραντο κήπο.
Οι επισκέπτες εντυπωσιάζονται από τον πανέμορφο κήπο που το περιβάλει. Θεωρείται ένας από τους ωραιότερους της Ευρώπης.
Ένας κήπος που φιλοξενεί όλων των ειδών τα δέντρα.
Στους πανέμορφους κήπους αυτού του ανακτόρου δόθηκαν δεξιώσεις για τις οποίες μιλούσαν όχι μόνο στην Κέρκυρα αλλά σε όλη την Ευρώπη.
Η ομορφιά είναι απλωμένη σε όλον τον κήπο.
Το πάρκο έχει συνολική έκταση 258 στρεμμάτων και καλύπτεται από πλούσια βλάστηση. Ο Κήπος φιλοξενεί πάνω από 2.000 είδη διαφόρων φυτών από τις μικρότερες πόες και λουλούδια μέχρι πανύψηλα δέντρα και αποτελεί έναν ιδανικό τόπο για περίπατο.
Δίπλα από τον κήπο απλώνονται τα ερείπια της Παλαιόπολης, της αρχαία πόλης της Κέρκυρας.

Παλαιά Περίθεια.


Πανέμορφο χωριό η Παλαιά Περίθεια.
Είναι ένα μικρό γραφικό χωριό, που συνδυάζει το φυσικό κάλλος με τον αρχιτεκτονικό πλούτο περασμένων εποχών. Όλο το χωριό αποτελεί ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό μνημείο. Είναι ίσως το αρχαιότερο στην Κέρκυρα, σκαρφαλωμένο στις πλαγιές του όρους Παντοκράτορας, στο βόρειο μέρος του νησιού. Μια περιοχή ξεχωριστής ομορφιάς. Το χωριό αριθμεί γύρω στα 130 σπίτια και η κατασκευή τους είναι δείγμα της νησιώτικης αρχιτεκτονικής, τα οποία όμως είναι μισοκατεστραμένα από την εγκατάλειψη.


Η ερημιά απλωμένη παντού.
Μοιάζει με χωριό φάντασμα, που όμως δεν προκαλεί τρόμο αλλά θαυμασμό και περιέργεια και κάνει τον οδοιπόρο να περπατήσει όλα τα χορταριασμένα μονοπάτια. Ιδιαίτερα εντυπωσιακές είναι οι εκκλησιές του χωριού οι οποίες είναι χτισμένες σε κυκλική διάταξη γύρω από το χωριό.
Ένα μνημείο θρησκευτικής τέχνης.
Στην είσοδο του χωριού δεσπόζει το καμπαναριό του Αγίου Ιακώβου του Πέρση. Πρόκειται για ένα αξιόλογο θρησκευτικό μνημείο.
Ό,τι έχει απομείνει από το σχολείο.
Αξιόλογο μνημείο αποτελεί και το σχολείο. Στεγαζόταν σ΄ένα εντυπωσιακό αρχοντικό. Στην είσοδο υπάρχει ακόμη σήμερα το οικόσημο του άρχοντα Σκορδίλη.
Πριν από πολλά χρόνια οι κάτοικοί του άρχισαν να εγκαταλείπουν το χωριό αναζητώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Σ΄αυτό βοήθησε και το χτύπημα της ελονοσίας που ξεκλήρισε το χωριό. Ο Δήμος Θιναλίων έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα αναπαλαίωση του οικισμού και ήδη πολλά από τα παλαιά κτίσματα έχουν αρχίσει να αναπαλαιώνονται.
ΠΗΓΕΣ
w.el-wikidedia.org
w.kerkyrainfo.gr
w.corfuland.gr
w.kathimerini.gr
wtheolperitheia.com
w.greece.terrabook.com

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Ένα ευχάριστο τέλος.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Δεκέμβριο.
Ιθάκη. Η νησίδα Άγιος Νικόλαος.


Φίλες και φίλοι μου.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους σας για την συμμετοχή σας στην περιπέτεια της υγείας της συζύγου μου.
Με την βοήθεια του Θεού όλα τέλειωσαν,.
Την Τετάρτη 3η Δεκεμβρίου βγαίνει από το Rehabilitation και έρχεται σπίτι.
Για δυό μήνες θα την επισκέπτονται δυο φορές την εβδομάδα μία φυσιοθεραπεύτρια και μία γυμνάστρια.
Ελπιζω πως όλα θα πάνε καλά και δεν θα χρειαστεί κάποια τεχνική υποστήριξη.
Έτσι από το επόμενο Σάββατο 6η Δεκεμβρίου τα "Εφτάνησα" η ιστοσελίδα της χαράς και της ομορφιάς, θα είναι και πάλι κοντά σας.
Χίλια ευχαριστώ σε όλες και όλους και να είστε πάντα καλά.

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

"Πύλαρος" και "Άσσος". Δυο πλοία, θρύλοι της Κεφαλλονίτικης ναυτιλίας.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Νοέμβρη.
Κέρκυρα. Το Παλαιό Φρούριο.

Όλοι με την “Πύλαρο” και μια μακαρονάδα.

Η Αγία Ευφημία. Επίνειο της Πυλάρου.
Έχουν περάσει στην ιστορία τα λόγια αυτά που ξεφώνιζαν κείνη την αξέχαστη εποχή οι “υποτακτικοί” της ακτοπλοϊκής εταιρείας του Ν. Αθανασούλη, που είχε δικό του το παπόρι "Πύλαρος", προκειμένου να αποσπάσουν επιβάτες από την ανταγωνιστική εταιρεία των Δεστούνη – Γιαννουλάτου που είχαν το πλοίο “Άσσος” Ήταν μια εποχή που η κεφαλλονίτικη τρέλα, η γνωστή “κουρλαμάρα” των ιδιόρρυθμων αυτών κατοίκων του Ιόνιου νησιού κυριαρχούσε παντού, σε όποιο σημείο του κόσμου και αν βρισκόντουσαν. Επόμενο ήταν η κουρλαμάρα αυτή να κυριαρχήσει και στην ιστορία αυτών των δύο πλοίων.
Στ΄αλήθεια πρόκειται για μια ιστορία, αυτή των δύο καραβιών, “Πύλαρος” και “Άσσος” που μόνο η Κεφαλλονιά με τους παράξενους ανθρώπους της θα μπορούσε να γεννήσει. Έχουν μείνει ιστορικές οι παράτολμες θαλάσσιες κόντρες τους. Κόντρες από τα πληρώματα αλλά και από απλούς συντοπίτες τους και οπαδούς τους, κόντρες σε όλα τα λιμάνια τα οποία πλησίαζαν τα δυο πλοία.
Πολλές φορές τα πληρώματα των δυο παποριών έρχονταν στα χέρια ενώ δεν έλειπαν και οι πυροβολισμοί, αν η αστυνομία είχε την καλοσύνη να απουσιάζει, αφήνοντας τους φανατικούς των δύο πλοίων να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Ευτυχώς όλα γινόντουσαν χωρίς θύματα.


"Η Πύλαρος" σε κάποιο λιμάνι παραλαμβάνει επιβάτες.
Φτιαγμένη στην Κοπεγχάγη το 1864 η “Πύλαρος” άρχισε τη ζωή της με το όνομα “Χέρμοντ” Πολύ μικρό πλεούμενο 310 τόννων. Ξεκίνησε ταξίδια στη Βόρεια θάλασσα για αρκετά χρόνια και το 1895 το αγόρασαν οι Γερμανοί οι οποίοι αφού του άλλαξαν καζάνια και μηχανή το έστειλαν με το όνομα “Κάρμεν Σίλβα” να συναγωνισθεί στο Δούναβη τα ποταμόπλοια των Ρουμάνων.
Γρήγορο καράβι, με ταχύτητα 13 μιλίων, κάτι πολύ μεγάλο για την εποχή του, καθαρό και κομψό, κέρδισε αμέσως την συμπάθεια και την προτίμηση όλων. Κι΄ενώ ανεβοκατέβαινε τον Δούναβη, εκεί το είδε το 1889 ο Κεφαλλονίτης εφοπλιστής Ν. Αθανασούλης και το αγόρασε για 12.000 λίρες, ποσό που οπωσδήποτε ήταν υπερβολικό για την εποχή εκείνη. Όμως επικράτησε η αγάπη του για τον τόπο του, που ήθελε να του προσφέρει μια κάποια εξυπηρέτηση. Του έδωσε λοιπόν το όνομα “Πύλαρος” για να τιμήσει την ιδιαίτερη πατρίδα του και το έβαλε στη γραμμή, Πειραιά-Ιτέα-Πάτρα-Σάμη- Πύλαρο- Πρέβεζα..
" Η Πϋλαρος" στον Πειραιά.
Η “Πύλαρος” γίνεται σύντομα γνωστή σε όλη την Ελλάδα, αγαπιέται από τον κόσμο και για τριάντα χρόνια ταξιδεύει ανάμεσα Πειραιά και Αμβρακικό. Οι Κεφαλλονίτες αισθάνονται περήφανοι για το πλοίο τους το οποίο ήταν γρήγορο αλλά και από τα πολύ καλά πλοία της τότε ακτοπλοΐας.
Μια όμορφη γωνιά στην Αγία Ευφημία.
Όπως ήταν επόμενο κάθε φορά που το καράβι έφτανε στη Αγία Ευφημία, επίνειο της Πυλάρου, το γεγονός γιορταζόταν από τους κατοίκους του οικισμού. Καλωσορίσματα στο λιμάνι, τραγούδια, χορός. Μέχρι και οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν χαρμόσυνα.
Όλα αυτά όμως ήταν επόμενο να γίνει η αφορμή για να δημιουργηθεί ένας οξύς ανταγωνισμός με τις άλλες ακτοπλοϊκές εταιρείες που εξυπηρετούσαν την ίδια γραμμή και όλοι έπεσαν πάνω να σπάσουν την πρωτιά του καραβιού. Ό,τι πιο καλό και πιο γρήγορο είχαν όλες οι άλλες εταιρείες έπεσαν πάνω στην “Πύλαρο” για να κόψουν τις δουλειές.
Έφτασαν στην Αγία Ευφημία με την "Πύλαρο" και αποβιβάζονται.
Κι΄αφού τίποτα δεν κατάφεραν άρχισαν να χτυπούν τους ναύλους. Φώναζαν λοιπόν για τα φτηνά εισιτήρια που προσέφεραν. Ο Αθανασούλης, σαν Κεφαλλονίτης απάντησε με κάτι πιο πρωτότυπο που πέρασε στην ιστορία της ελληνικής ναυτιλίας.
-Όλοι με την Πύλαρο και μια μακαρονάδα, διαλαλούσαν οι άνθρωποι του Αθανασούλη.
Κι΄η φράση αυτή έμεινε να χαλάει κόσμο σε κάθε λιμάνι που έπλεε το καράβι. Όλοι οι επιβάτες γνώριζαν ότι μαζί με το ταξίδι θα απολάμβαναν και μια μακαρονάδα. 



Το καράβι "Ασσος" αντίπαλος της "Πύλαρος"
Στα 1890 είχε φανεί η μεγάλη ανταγωνίστρια της “Πυλάρου” Ήταν η άλλη Κεφαλλονίτισσα, η “Άσσος” της ακτοπλοϊκής εταιρείας Δεστούνη-Γιαννουλάτου.
Ναυπηγημένο στη Γλασκόβη η "Άσσος" στα 1883 με το όνομα “Γιώτ Τράβελ” σαν έφτασε στην Ελλάδα πήρε το όνομα της ιδιαίτερης πατρίδας των ιδιοκτητών της. Άσσου. Για την εποχή του ήταν ένα όμορφο άσπρο καράβι, 400 τόννων και μηχανή 81 ίππων.
Στην ίδια γραμμή και αυτό κουβαλούσε τους πάντες και τα πάντα.
Εκτός από τα δρομολόγιά του πήρε μέρος σε όλους τους τότε πολέμους μεταφέροντας αξιωματικούς, στρατιώτες, τραυματίες, πολεμοφόδια, ζώα και άλλα.
Μια άποψη του οικισμού Άσσος.
Όμως η μεγαλύτερη προσφορά της “Άσσου” ήταν κάθε φορά που ήταν εκλογές. Όλοι ταξίδευαν χωρίς να πληρώνουν. Ένα μήνα πριν από τις εκλογές όποιος ήθελε να πάει στην Κεφαλλονιά ανέβαινε στην “Άσσο” Υποτίθεται πως θα πήγαινε να ψηφίσει, όμως αφού δεν μπορούσε να γίνει κανένας έλεγχος πολλοί απολάμβαναν ένα ταξίδι τελείως δωρεάν. Την παραμονή των εκλογών η “Άσσος” μάζευε όλους τους υπόλοιπους Κεφαλλονίτες και περήφανα τραβούσε για Κεφαλλονιά.
Σαν έφτανε στο λιμάνι της Άσσου γινόταν το μεγάλο πανηγύρι. Ο κόσμος όλος έβγαινε να τους υποδεχτεί. Φωνές, τραγούδια, χοροί και πυροβολισμοί έπεφταν στον αέρα. Ακόμα και οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν χαρμόσυνα.
Τα ίδια συνέβαιναν και στην άλλη αντίθετη ακτή της Κεφαλλονιάς, στην Αγία Ευφημία, όπου βρισκόταν το αντίπαλο παπόρι, η “Πύλαρος”
Το μίσος των δύο παποριών ήταν τόσο μεγάλο ώστε το 1903 συγκρούστηκαν στο λιμάνι της Ιθάκης – λεπτομέρειες γι΄αυτό σε άλλη ανάρτηση – . Η “Άσσος” εμβόλισε την “Πύλαρο” την οποία κυριολεκτικά την έκοψε στα δύο. Υπήρξαν τέσσερις νεκροί και κάποιοι τραυματίες. Μάλιστα ο Μολφέτας στο “Ζιζάνιο”'εγραψε.
Κατακαημένη Πύλαρο
με τη διπλή σουρίστρα
σούκοψε τα παΐδια σου
η Άσσο η μεθύστρα.
Κάποια στιγμή έγινε το σχετικό δικαστήριο και η δικαστική απόφαση βγήκε σε βάρος της “Άσσου” Η “Πύλαρος” παρ΄όλο τον βαρύ τραυματισμό της επισκευάσθηκε και συνέχισε μέχρι το 1931 όπου και “έδεσε” στον Πειραιά. Την επόμενη χρονιά, 1932 η “Άσσος” σταμάτησε και αυτή. Με την απόσυρσή τους έκλεισε μια πραγματική ηρωική εποχή της ελληνικής ακτοπλοΐας και φυσικά γράφτηκε μια πραγματικά ”κεφαλονίτικη” ιστορία.

ΠΗΓΕΣ
w. inkefalonia.gr
w. damoulianata.grΔ

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Αρχαία μνημεία στην Κεφαλλονιά.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Νοέμβριο.
Κέρκυρα. Το Παλαιό Φρούριο. 

Το Λιθόστρωτο στο Αργοστόλι.
Η Κεφαλλονιά είναι ένα νησί με πλούσια ιστορία. Ανασκαφές που έχουν γίνει σχεδόν σε όλη την έκταση του νησιού έχουν φέρει στο φως αρχαιολογικούς χώρους διαφόρων εποχών. Τα ευρήματα μαρτυρούν κατοίκηση της Κεφαλλονιάς από τη 10η χιλιετία πΧ. Τα αρχαιότερα σημάδια αναφέρονται στους παλαιολιθικούς χρόνους με πιο σημαντικά αυτά στο Σπήλαιο της Δράκαινας. Ερείπια ακροπόλεων, κυκλώπεια τείχη και μυκηναϊκά νεκροταφεία βρίσκονται διάσπαρτα σχεδόν σε όλο το νησί.
Από την παλαιολιθική εποχή έχουν έλθει στο φως μυκηναϊκοί τάφοι στα Τζανάτα, στα Μεταξάτα και στα Μαζαρακάτα. Όλα αυτά σηματοδοτούν την ύπαρξη ισχυρού μυκηναϊκού κέντρου στο νησί. Τέσσερις πόλεις κυριαρχούν στην Κεφαλλονιά κατά την κλασσική ελληνική αρχαιότητα. Η Πάλη, οι Πρόννοι, η Κράνη και η Σάμη. Η ιστορία της Σάμης αρχίζει από την προϊστορική εποχή και ο Όμηρος την αναφέρει σαν τμήμα της χώρας που βασίλευε ο Οδυσσέας. Στην περιοχή της έχουν βρεθεί ίχνη από την προϊστορική εποχή. Όλα αυτά βέβαια δεν μπορούν να καλυφθούν με λίγες σελίδες. Χρειάζεται πολλή εργασία.
Προσφέρω για σήμερα έναν μικρό περίπατο στα αρχαία μνημεία της Κεφαλλονιάς και θα συνεχίσουμε. Ελάτε.


Κυκλώπεια τείχη.

Μια πλευρά των Κυκλώπειων τειχών.
Κατά μήκος της αρχαίας Κράνης, ανατολικά από το Αργοστόλι και σε μεγάλη έκταση σώζονται τα Κυκλώπεια Τείχη. Τα τείχη αυτά, μεγαλειώδη  δημιουργήματα είναι κατασκευασμένα από γιγάντιους λίθους και χρονολογούνται από τον 7ο ή 6ο αιώνα πΧ.. Από το τείχος της αρχαίας Κράνης σώζονται δύο πύλες εκ των οποίων η μία αποτελούσε την κεντρική.
Η πεδιάδα της Κρανιάς, σύμφωνα με μελέτες αρχαιολόγων ήταν μία από τις κύριες περιοχές της αρχαίας πόλης. Από τα τείχη σήμερα σώζεται μόνο ένα μέρος.
Μια άλλη άποψη των τειχών.
Τα τείχη αυτά ονομάστηκαν κυκλώπεια λόγω του μεγέθους των λίθων από τους οποίους είναι κατασκευασμένα και θεωρούνται σημαντικά κυρίως για τις πληροφορίες που μπορούμε να αντλήσουμε από αυτά για την ελληνική οχυρωματική τέχνη της Μυκηναϊκής εποχής. Στην ίδια περιοχή υπάρχουν υπολείμματα ενός δωρικού ναού της θεάς Δήμητρας.  Στα νότια του λόφου, σε μια περιοχή που ονομάζεται “Ρίζα” βρέθηκαν λεηλατημένοι και κατεστραμμένοι αρκετοί κιβωτιόσχημοι τάφοι προμυκηναϊκής εποχής. Το τέλος της αρχαίας Κράνης σημειώθηκε τον 2ο πΧ αιώνα με την κυριαρχία των Ρωμαίων στην Κεφαλλονιά.

Μυκηναϊκός τάφος στον Πόρο.
Ο τάφος στα Τζανάτα του Πόρου.
Έναν θολωτό τάφο της μυκηναϊκής περιόδου έχουν φέρει στο φως έρευνες που έγιναν το 1992 από τον αρχαιολόγο Λάζαρο Κολώνα στη θέση Μπρούτζι στα Τζανάτα. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο και για τον καλύτερα διατηρημένο τάφο της μυκηναϊκής περιόδου που έχει βρεθεί στο νησί της Κεφαλλονιάς. Μέσα στον τάφο βρέθηκαν πολλές ταφές που χρονολογούνται από το 1400 μέχρι το 1000 πΧ. Τα χρυσά ευρήματα δηλώνουν πως στον τάφο θα πρέπει να ήσαν θαμμένοι επιφανείς άρχοντες.. Ο τάφος αυτός σηματοδοτεί την ύπαρξη στην περιοχή ενός ισχυρού μυκηναϊκού κέντρου.

Οι τάφοι της Λακήθρας.
Τάφος στη Λακήθρα.
Λίγο έξω από το χωριό Λακήθρα, στην περιοχή της Λειβαθούς ανεκαλήφθησαν κάποιοι μυκηναϊκοί τάφοι Τα ευρήματα αυτά είναι μοναδικής σημασίας και αποτελούν σημεία ύπαρξης του Μυκηναϊκού πολιτισμού στην περιοχή της Λακύθρας. Πρόκειται για το πλουσιότερο μυκηναϊκό νεκροταφείο που έχει βρεθεί στο νησί της Κεφαλλονιάς. Συνολικά τέσσερις θαλαμωτοί τάφοι έχουν ανασκαφεί στο εσωτερικό των οποίων βρέθηκαν πάρα πολλά κτερίσματα. Περισσότερα από 400 αγγεία, αμφορείς και μεγάλα αγγεία του Μυκηναϊκού πολιτισμού ήρθαν στο φως, καθώς επίσης χρυσά κοσμήματα και εξαρτήματα από περιδέραια.
Μια άλλη άποψη του τάφου.
Όλα αυτά τα ευρήματα τοποθετούνται γύρω στα 1250 με 1150 πΧ. Οι μυκηναϊκοί τάφοι της Λακήθρας εντυπωσιάζουν από το πόσο καλά έχουν διατηρηθεί ενώ οι αρχαιολόγοι που τους ανέσκαψαν δεν εντόπισαν ίχνη να είχαν παλαιότερα συληθεί.

Το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου.
Η είσοδος του Κάστρου.
Πάνω από τον οικισμό Περατάτα, σ΄ένα λόφο ύψους 300μ, βρίσκεται το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου. Παρ΄όλο που η σημερινή μορφή του δείχνει Ενετική προέλευση λέγεται πως μάλλον έχει κατασκευαστεί στους βυζαντινούς χρόνους και μάλιστα γύρω στο 1200. Το Κάστρο υπήρξε η πρωτεύουσα της Κεφαλλονιάς μέχρι το 1757 όταν έγινε πρωτεύουσα το Αργοστόλι.
Ένα μέρος από τα εξωτερικά τείχη.
Τα εξωτερικά του τείχη που σώζονται μέχρι σήμερα κατασκευάστηκαν από τους Ενετούς το 1504. Στο εσωτερικό του Κάστρου σώζονται ακόμη εκκλησίες, Εκεί μάλιστα υπάρχει ο μητροπολιτικός ναός της Ευαγγελίστριας, χαρακτηριστικό δείγμα εφτανησιώτικης αρχιτεκτονικής. Μαρμάρινη επιγραφή στο καμπαναριό μαρτυράει ότι ο ναός αυτός χτίστηκε το 1580.

Σάμη. Παλαιόκαστρο – Μονή Αγίων Φανέντων.
Η Σάμη ήταν κατά την αρχαιότητα η μία από τις τέσσερις πόλεις που αποτελούσαν την κεφαλληνιακή Τετράπολη. Τα μνημεία που υπάρχουν στην κορφή του λόφου δείχνουν ότι η Σάμη κατοικείτο από την προϊστορική εποχή και ήταν τέλεια οργανωμένη. Ήταν η μόνη πόλη της Κεφαλλονιάς που αντιστάθηκε στους Ρωμαίους.
Ερείπια της Ακρόπολης στη Σάμη.
Πάνω στην κορφή του λόφου υπάρχουν τα ερείπια της ακρόπολης Κυάτης καθώς επίσης και τα ερείπια του Παλαιόκαστρου.
Η Μονή των Αγίων Φανέντων.
Στη Σάμη ανήκει και η Μονή των Αγίων Φανέντων η οποία φιλοξενεί θησαυρούς σε εικόνες, σκεύη και αφιερώματα. Η Μονή είναι αφιερωμένη στους Αγίους Θεόδωρο, Γρηγόριο και Λέοντα, τα λείψανα των οποίων, σύμφωνα με την παράδοση “εφάνησαν” σε κάποιο σπήλαιο πλησίον γι΄αυτό και πήραν το όνομα Φανέντες.
Η Μονή των Αγίων Φανέντων και ερείπια από την Ακρόπολη της Σάμης.
Τα λείψανα των Αγίων είχαν κλέψει οι Ενετοί και τα μετέφεραν στην Βενετία όπου παρέμειναν στην Μονή του Προφήτη Ζαχαρία για 700 χρόνια μέχρι να επιστραφούν στην Μονή των Φανέντων. Η Μονή είναι χτισμένη πάνω στα αρχαία ερείπια της αρχαίας ακρόπολης της Σάμης. Στη Μονή αφιέρωσε μια εικόνα της Παναγίας ο Βενετός ναύαρχος S.Venier, μετά από την νικηφόρο έκβαση της ναυμαχίας της Ναυπάκτου το 1571.



ΠΗΓΕΣ
w. holiday.gr
w. greece.terrabook
w. kefalonia-ithaca.gr
w. kefalonitikanea.gr
w. porosnewstv.com
w.kefaloniapress.gr
w.kefalonia-tours.gr
w.kefaloniatoday.com


Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

28η Οκτωβρίου 1940.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Οκτώβρη.
Κύθηρα. Η Χώρα. Αριστερά το Καψάλι.

Ήταν τότε, που πάνω στα βουνά της Αλβανίας, τον Οκτώβρη του '40 τα παιδιά της Ελλάδας άρχισαν να γράφουν με το αίμα τους καινούργιες σελίδες δόξας στην ιστορία του κόσμου. Ήταν τότε που οι ήρωες πολεμούσαν σαν Έλληνες. Ήταν τότε που οι Έλληνες ήσαν Έλληνες.  

Με την άδειά σας και την αγάπη σας σήμερα, θ΄αφήσουμε τα αγαπημένα Εφτάνησα για να βρεθούμε νοερά κοντά σ΄εκείνα τα παιδιά που κείνη την ημέρα, 28 του Οκτώβρη του 1940, είχανε το θάρρος να στήσουνε τα στήθια τους μπροστά στις λόγχες των Ιταλών και να τους φωνάξουν κατάμουτρα κείνο το ηρωικό ΟΧΙ που τάραξε την ιστορία όλου του κόσμου.
Να ξαναδούμε κείνα τα ηρωικά παιδιά που κείνο το πρωινό, γυμνά και ξυπόλητα ανέβηκαν πάνω στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας για να γράψουν καινούργιες σελίδες δόξας στην ιστορία της πατρίδας μας αλλά και στην ιστορία του κόσμου.
Να ξαναζήσουμε κείνες τις στιγμές που τα παιδιά αυτά φώναξαν ΟΧΙ στις ιταμές απειλές των Ιταλών.
Και να δοξάσουμε κείνα τα παιδία που παλληκαρίσια πίστεψαν κείνο το ΟΧΙ που βροντοφώνησαν. Γιατί κείνο το ΟΧΙ στους Ιταλούς το είπε ο λαός μας. Το είπαν τα παιδιά μας. Το είπαν οι φαντάροι μας. Το είπαν και με θάρρος αλλά και αγανάκτηση για τις τόσες προσβολές που είχαν δεχτεί από τους Ιταλούς με αποκορύφωμα τον τορπιλλισμό του καταδρομικού “Ελλη” μέσα στο λιμάνι της Τήνου ανήμερα στην γιοτή της Παναγιάς μας. Και τους περίμεναν. Τους περίμεναν κάποια μέρα πρόστιχα και ξεδιάντροπα να φανούν στη πόρτα της πατρίδα μας, όπως πρόστυχα και ξεδιάντροπα φάνηκαν και ζήτησαν να μπουν μέσα στα Άγια χώματα της πατρίδας μας. Τους περίμεναν αποφασισμένοι να ξαναζωντανέψουν Θερμοπύλες, Μαραθώνες, Σούλι, Μεσολόγγι.
Και κείνα τα παιδιά το κατάφεραν. Κατάφεραν ακόμη και αυτόν τον ψυχρό και άκαρδο Τσώρτσιλ να παραδεχτεί και να πει ότι ”Δεν πολεμούν οι Έλληνες σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες” Κι΄είναι αλήθεια ότι κείνα τα παιδιά, κείνο τον καιρό, πάνω στα βουνά της Αλβανίας ξεπέρασαν του ήρωες. Μια μικρή προσφορά από μένα σε όλα αυτά είναι το μικρό τούτο ποιήμα που ακολουθεί και που είναι γραμμένο με λέξεις και αράδες που τιμούν την πατρίδα μου. Λέξεις και αράδες που αφήνουν ένα νόημα που να μπορεί να το καταλάβει ο καθ΄ ένας.

Ο Αλέξης ο μανάβης.

Στης ταβέρνας κάποια άκρη μοναχός του όπως πάντα
συντροφιά οι θύμησές του, μόνος φίλος το κρασί
ο Αλέξης ο μανάβης, ένας ήρωας του σαράντα
ένα δράμα που δεν ξέρω ούτε εγώ, ούτε κι΄εσύ.

Λεν πως μόνος κάποια μέρα σκότωσε κάπου τριάντα.
Κάποιοι λεν πως πρώτος μπήκε τρέχοντας στην Κορυτσά.
Κι΄άλλοι λεν πως πολεμούσε σαν λιοντάρι το σαράντα
και τους Ιταλούς χτυπούσε με τσαρούχι και  κλωτσά.

Ο Αλέξης ο μανάβης μόνος σήμερα όπως πάντα
στο κρασί ζητά να γιάνει μια πληγή πούχει κρυφή.
Σαν και σήμερα, θυμάται, κάποια μέρα του σαράντα
το ένα πόδι του είχε αφήσει σε μι΄αλβανική κορφή.

Ο Αλέξης ο μανάβης, που μας χάρισε τη νίκη
είναι ήρωας για τούτο, άλλες χίλιες δυο φορές,
συντροφιά ένα γαϊδουράκι κι΄ένα σάπιο δεκανίκι
τριγυρνάει για το ψωμί του ολημερίς στις γειτονιές.

Σαν ένα ασήμαντο φόρο τιμής σε κείνα τα παιδιά του σαράντα, σε κείνους τους ήρωες, σε κείνους του Έλληνες. Δεν έχω τίποτα πιο πολύ, τίποτα περισσότερο να προσφέρω από τον σεβασμό μου στη θυσία τους.