Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Νικολός Ούγο Φώσκολος


Θα κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα από τους όμορφους περιπάτους για να γνωρίσουμε σήμερα έναν μεγάλο άνθρωπο των γραμμάτων, αλλά πολύ λίγο γνωστό. Αυτός είναι ο Νικολός Ούγο Φώσκολος

Ο Ζακυνθινός διανοούμενος, ποιητής και λογοτέχνης, που έγινε  εθνικός  ποιητής της  Ιταλίας.

Ο Νικολός-Ούγο Φώσκολος
Όπως ο Λευκάδιος Χερν ταυτοποιήθηκε σαν εθνικός ποιητής της Ιαπωνίας, το ίδιο συνέβη και με τον Ούγο Φώσκολο. Από Ζακυνθινός έγινε εθνικός ποιητής της Ιταλίας. Ίσως η κατάρα της πατρίδας μας να είναι η αιτία που αδιαφορεί εγκληματικά για τα πνευματικά της παιδιά.

Στη Ζάκυνθο γεννήθηκε το 1778 και το όνομά του ήταν Νικολός. Η οικογένειά του ήταν από την Κρήτη, η οποία μετά την κατάληψη της νήσου από τους Τούρκος το 1669 κατέφυγε αρχικά στην Κέρκυρα και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Ζάκυνθο. Τα πρώτα του μαθήματα διδάχτηκε από τον μεγάλο δάσκαλο και επαναστάτη Αντώνιο Μαρτελάο. Σε ηλικία δέκα χρόνων χάνει τον πατέρα του που ήταν γιατρός στην Βενετία. Το γεγονός αυτό υποχρεώνει την Ζακυνθινή  μητέρα του Διαμαντίνα Σπαθή να πάρει τους δύο μεγαλύτερους γιούς της και αφήνοντας στην Ζάκυνθο τον Νικολό να φύγει για την Βενετία. Μετά από λίγο καιρό θα ακολουθήσει και ο μικρός Νικολός ο οποίος με την εγκατάστασή του στην Iταλία αλλάζει το όνομά του σε Ούγο.

Στην Ιταλία θα συνεχίσει τις σπουδές του.

Είναι γεγονός ότι η ζωή του σημαδεύτηκε από τους ναπολεόντειους πολέμους, ενώ παράλληλα η Γαλλική Επανάσταση του είχε δώσει πάρα πολλά μηνύματα.

Πίνακας από τη Γαλλική Επανάσταση

Θα καταταχτεί στο στρατό το 1799 και θα λάβει μέρος σε πολλές μάχες. Δύο φορές τραυματίστηκε, χωρίς όμως όλα αυτά να τον εμποδίζουν να γράφει. Γράφει σονέτα αλλά και μεγάλα έργα όλα εμπνευσμένα από την Γαλλική Επανάσταση.

Ο Θυέστηςείναι το πρώτο δράμα που γράφει και μάλιστα σε ηλικία μόλις δεκαοκτώ χρόνων. Όταν ανέβηκε το δράμα αυτό στο θέατρο ο Φώσκολο καταχειροκροτείται από τους θεατές οι οποίοι φώναζαν: “Viva il giovane  Greco”

Τα πιό γνωστά από τα έργα του είναι “Οι Χάριτες”, “Οι τελευταίες επιστολές στον Ιάκωβο Όρτις” και “Οι Τάφο”.
Μάλιστα για το έργο του αυτό ο Αντώνης Μαρτελάος,, πατριώτης και επαναστάτης που υπήρξε και δάσκαλός του στα παιδικά του χρόνια στην Ζάκυνθο, έγραψε:
“Του κάκου Φράγκο θέλουν να σε κάμουνε

Που είσαι Έλληνας τα μνημεία το φωνάζουνε”.


Η κεφαλή του αγάλματος του Φώσκολου
Σε γενικές γραμμές μπορεί να πει κανείς ότι ο Φώσκολος πέρασε από το χώρο της λογοτεχνίας σαν ανεμοστρόβιλος.

Στην πολυτάραχη ζωή του Ούγο Φώσκολου οι πολυάριθμες ερωτικές του σχέσεις είχαν σημαντική θέση. Εραστής του ωραίου φύλλου αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ. Ο πρώτος έρωτάς του ήταν στα δεκαέξη του χρόνια με την κοντέσσα Ισαβέλλα Θεοτόκη-Αλμπρίτσι. Ήταν μια γυναίκα σπάνιας ομορφιάς και καλλιεργημένη, που τον βοήθησε πνευματικά και συνέβαλε στην πρόοδο του έργου του.

Το 1805 απέκτησε το μοναδικό του παιδί, τη Φλωριάνα. Ήταν καρπός μιας σύντομης σχέσης με την Αγγλίδα Σοφία Χάμιλτον. 

Το 1809 διορίζεται καθηγητής της ρητορικής στο πανεπιστήμιο της Παβίας. Όμως η στροφή του Ναπολέοντα Βοναπάρτη προς την απολυταρχία θα αλλάξουν τις ιδέες του Φώσκολου γι’ αυτόν. Σε κάθε ευκαιρία επιτίθεται κατά των Γάλλων και του λογοτεχνικού κατεστημένου. Έτσι χάνει την εμπιστοσύνη του καθεστώτος και μαζί χάνει και την έδρα που είχε στο πανεπιστήμιο.

Το 1812 εξορίζεται από το Μιλάνο. Καταφεύγει στην Φλωρεντία όπου εκείνη την εποχή ήταν υπό την κατοχή των Γάλλων. Οι διανοούμενοι και οι Δημοκρατικοί της πόλης θα τον υποδεχτούν με ενθουσιασμό. Εκεί, στην Φλωρεντία, θα γνωρίσει και τον ομοϊδεάτη του Ανδρέα Κάλβο ο οποίος θα γίνει γραμματέας του και αντιγραφέας των έργων του.

Δυο χρόνια αργότερα γράφει την τραγωδία Αίας που ανεβαίνει στη Σκάλα του Μιλάνου και καταχειροκροτείται και πάλι. Όμως οι εχθροί του τον κατηγορούν ότι στρέφεται κατά του Ναπολέοντα και καταφέρνουν να απαγορεύσουν τις παραστάσεις.

Θα ακολουθήσει η πτώση του. Θα βιοπορίζεται δύσκολα, θα σύρεται στην ανέχεια, θα φτάσει στο αδιέξοδο της δυστυχίας, Θα γνωρίσει την απόλυτη φτώχια και εξαθλίωση. Λίγο πριν συμπληρώσει τα πενήντα του χρόνια ο θάνατος θα τον βρει σ’ ένα προάστιο του Λονδίνου. Θα πεθάνει πάμφτωχος ενώ ετοιμαζόταν να επιστρέψει στην Ζάκυνθο. Η κόρη του Φλωριάνα θα καταφέρει να σώσει όλο το έργο του πριν και η ίδια φύγει από τη ζωή μόλις λίγους μήνες μετά τον θάνατο του πατέρα της.

Το άγαλμα του Φώσκολου

Όταν έγινε γνωστός ο θάνατός του τελέστηκε μνημόσυνο στον ναό του Αγίου Μάρκου, στην Ζάκυνθο, όπου ο Διονύσιος Σολωμός εκφώνησε επιτάφιο λόγο.

Το έργο του Φώσκολου εκδόθηκε σε επίσημη ιταλική έκδοση και γεμίζει είκοσι τρείς τόμους με πολλές χιλιάδες σελίδες. Ο 13ος τόμος περιέχει όλα τα κείμενα που έγραψε ο Φώσκολος για τα Εφτάνησα και την Πάργα. Ένα κατηγορώ κατά του Μέτερνιχ ο οποίος είχε πουλήσει την όμορφη πόλη της Ηπείρου στους Τούρκους. 

Η μετακομιδή των οστών του, σε μνημείο στην Σάντα Κρότσε της Φλωρεντίας, στο ιταλικό Πάνθεον, δίπλα στο κενοτάφιο του Δάντη έγινε το 1871 και από εκεί το 1994 μεταφέρθηκαν στο αίθριο του πανεπιστημίου της Παβίας.

Το μνημείο Θλίψης

Το Δημοτικό θέατρο, στην προσεισμική Ζάκυνθο, έφερε το όνομά του ενώ το πατρικό του σπίτι το 1885 φιλοξένησε την Φωσκολιανή βιβλιοθήκη η οποία το 1935 συγχωνεύτηκε με την Δημόσια βιβλιοθήκη. Το 1940 το οίκημα αυτό καταστράφηκε από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς των Ιταλών.

Είναι προς τιμή της Ελληνικής Βουλής ότι την 9η Ιουλίου του 2011 τον αναγόρευσε σε Εθνικό Ποιητή.


Ο Ιταλός Υπουργός εκφωνεί λόγο στα αποκαλυπτήρια του αγάλματος

Η ιδιαιτέρα του πατρίδα, η Ζάκυνθος τον τίμησε αναγείροντας ανδριάντα του, τον οποίον εφιλοτέχνισε ο γλύπτης Κωνσταντίνος Δημητριάδης  και  ο οποίος είναι τοποθετημένος στο κηπάριο, παραπλεύρως από την πλατεία Σολωμού και κοιτάζει προς τον ναό του Αγίου Διονυσίου. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν το 1927 παρουσία του Υπουργού Παιδείας της Ιταλίας Εμίλο Μποντρέρο. Επίσης στην οικία του έχει τοποθετηθεί κενοτάφιο, στο οποίο έχει δοθεί η ονομασία “Μνημείο Θλίψης”.


Κάτω από αυτό το κανδήλι διάβαζε ο μικρός Ούγος Φώσκολος

Ένα εικόνισμα στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου στην περιοχή της Ανάληψης. Πάνω στην πλάκα είναι γραμμένα τα λόγια της λεζάντας της φωτογραφίας.

Ένας ακόμα μεγάλος Έλληνας που εμείς τον αγνοούμε όμως οι Ιταλοί είναι περήφανοι γι’ αυτόν.


* Θεωρώ υποχρέωσή  μου να ευχαριστήσω την καλή μου φίλη Χαρά Θεοδωρίτση, για το φωτογραφικό υλικό και τις σημαντικές πληροφορίες.



ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΗΝ ΕΠΊΣΚΕΨΗ ΣΑΣ ΣΤΟ:  http://hellascafe.blogspot.com 

ΠΑΝΤΟΤΕ ΘΑ ΒΡΗΤΕ ΚΑΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ.


ΠΗΓΕΣ:
www.panosz.com

www.foscolo-ugo.com

www.enet.gr
www.wikipedia.org.

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Η Αγία θέκλη και η πανέμορφη παραλία της, Πετανοί

Βλαχάτα. Μια ομορφιά της Κεφαλονιάς.
Στην Κεφαλονιά σήμερα ο περίπατος μας. Στη πανέμορφη χερσόνησο της Παλικής, όπου μέσα στους κόλπους της φιλοξενεί  ένα πλήθος από πανέμορφα χωριά. Ένα από αυτά θα γνωρίσουμε σήμερα.  Την Αγιά Θέκλα ή Θέκλη.  Είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Παλικής χερσονήσου στην Κεφαλονιά

Το δυτικό μέρος της Κεφαλονιάς καταλαμβάνει η χερσόνησος της Παλικής. Μια περιοχή που ξεχωρίζει για την ομορφιά της. H χερσόνησος αυτή ξεκινάει από την Αγία Κυριακή, στα βόρεια και καταλήγει στα νότια, λίγο πιό κάτω από το Ληξούρι, στην περιοχή της Κουνόπετρας. Είναι στ΄αλήθεια το πιό όμορφο κομμάτι του νησιού και  στην κυριολεξία πνιγμένο στο πράσινο. Όμορφοι γραφικοί οικισμοί βρίσκονται ο ένας σχεδόν κοντά στον άλλον. Κοντογενάδα, Σκινέας, Κουβαλάτα, Λουκεράτα, Φαβατάτα, είναι μερικοί από τος όμορφους αυτούς οικισμούς. 
Ακόμη, η Παλική διαθέτει τις πιο όμορφες παραλίες που μπορεί να βρει κανείς στο νησί. Οι ακτές της Παλικής σχηματίζουν πολλούς κόλπους, όρμους και μικρά ακρωτήρια. Οι δυτικές ακτές που βλέπουν προς το Ιόνιο, είναι απότομες και βραχώδεις. Οι ανατολικές, προς τον κόλπο του Αργοστολίου,  έχουν ηπιότερους σχηματισμούς και βλέπουν προς την εσωτερική πλευρά του κόλπου του Λιβαδιού. 
Η πανέμορφη παραλία Πλατιά Άμμος
Στην Παλική υπάρχουν φανταστικές παραλίες, όπως η Πλατιά Άμμος, η Ξι, η Αγία Ελένη, οι Πετανοί. Τούτη η τελευταία είναι η παραλία του πανέμορφου χωριού Αγία Θέκλη. Ένας πανέμορφος οικισμός που στ΄αλήθεια έχει χαρακτηριστεί σαν ένας νεραϊδότοπος. Κι΄αυτόν θα επισκεφτούμε σήμερα. Ελάτε λοιπόν.
Γενική άποψη του οικισμού της Αγίας Θέκλης.
Πανέμορφος ο οικισμός  της Αγίας Θέκλης  του οποίου η ίδρυση ανάγεται στους βυζαντινούς χρόνους. Πρώτοι κάτοικοί του πιστεύεται ότι είναι η οικογένειες των Λοβέρδων, οι οποίοι ήρθαν από το Βυζάντιο. Από την οικογένεια των Λοβέρδων δημιουργήθηκαν οι οικογένειες των Λιβιεράτων και από αυτήν άλλες δώδεκα περίπου. Πιό γνωστές οι οικογένειες Πετράτου, Αναστασάτου, Θεοτοκάτου, Στεφανάτου, Σπυράτου και άλλες. 
Η πρόσοψη της εκκλησιάς.
Το όνομά του το χωριό το έχει πάρει από την εκκλησούλα της Αγίας Θέκλης που είναι άγνωστο πότε ακριβώς χτίστηκε. Την εικόνα πιστεύεται πως την έφεραν οι Λοβέρδοι από το Βυζάντιο. Με τους μεγάλους σεισμούς του 1864 η εκκλησία γκρεμίστηκε και ξαναφτιάχτηκε το 1887. Τις αγιογραφίες στην νέα εκκλησιά εφιλοτέχνησε ο αγιογράφος Παναγής Λιώκας από την Κοντογενάδα.
Ένα μέρος του οικισμού. Διακρίνεται η εκκλησιά του Αγίου Νικολάου.
Στον οικισμό της Αγίας Θέκλης υπάρχει και ο ναός του Αγίου Νικολάου ο οποίος είναι παλαιότερος χωρίς όμως και αυτού να είναι γνωστή η ημερομηνία κτίσεως. Ο ναός αυτός είναι σε σχήμα σταυρού όμως έχει μείνει ατελής.
Η βρύση του χωριού. Αριστερά διακρίνονται οι γούρνες για το πλύσιμο των ρούχων.
Στην Αγία Θέκλη λειτουργεί δημοτικό σχολείο και γυμνάσιο. Μάλιστα το γυμνάσιο άρχισε να λειτουργεί από το 1892 και η πρώτη του ονομασία ήταν Ραλλάτειος Σχολή. Στη συνέχεια ονομάστηκε Ελληνικό Σχολείο και μετέπειτα πήρε την ονομασία Αστικό Γυμνάσιο. Στην αρχή της λειτουργίας του δινόταν ξηρά τροφή, ρούχα, παπούτσια και βιβλία σε όλους τους μαθητές. Αυτά όμως τα κατάργησε η Χούντα το 1967 και ξανάρχισαν μετά την πτώση της αλλά με την μορφή χρηματικού ποσού στους αριστεύοντες.
Στον πόλεμο του 1940 με την Ιταλία από το χωριό της Αγίας Θέκλας έλαβαν μέρος αρκετοί και ανάμεσά τους υπήρξαν και νεκροί. Στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης το χωριό υπήρξε η έδρα του αρχηγείου του ΕΑΜ με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλές εκτελέσεις από τους Γερμανούς. Στον προαύλιο χώρο του Αγίου Νικολάου έχει στηθεί αδριάντας με τα ονόματα των εκτελεσθέντων.
Προσεισμικό σπίτι του χωριού.
Από την Αγία Θέκλη κατάγεται και ο πολιτικός Ανδρέας Λοβέρδος.
Το περίτεχνο σκηνικό της φύσης της μαγευτικής παραλίας των Πετανών μοιάζει να έχουν σχεδιάσει οι πηγές με το γλυκό νερό, που τις ζώνουν μύθοι με νεράϊδες, τα άσπρα βότσαλα της ακτής και το απέραντο θαλασσινό λίβάδι με τα νερά του να κυματίζουν σε όλες τις αποχρώσεις του μπλε. 
Η παραλία των Πετανών.
Στ΄αλήθεια όλα γύρω μοιάζουν να γεννήθηκαν μέσα από κάποιο μεγάλο σεισμό. Η διαδρομή, με τις ατέλειωτες φιδίσιες στροφές προσφέρει μια μαγική θέα με τα ανοίγματα των βουνών. Ανάμεσα στις πέτρες φυτρώνουν ρείκια, άνθη και αθανασιές ενώ σε κάποιαν άκρη υπάρχουν τα απομεινάρια από κάποιο καρνάγιο. Στην Οδύσσεια η παραλία αναφέρεται σαν Πετανοί, μέρος που όλο το χρόνο έχει νερό. Κι΄αυτή είναι η πιό αποδεκτή εκδοχή για την ονομασία τους.
Ηλιοβασίλεμα στους Πετανιούς.
Κι η μέρα στους Πετανιούς θα κλείσει με το φανταστικό ηλιοβασίλεμα που και αυτό λέγεται ότι είναι από το ωραιότερα του Ιονίου.



ΠΗΓΕΣ
w.lagreece.gr
w.agiathekla.fotogroup.gr
w.kefalonitis.com
w.greek-radar.gr
w.kefalonia.net

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013



Για σήμερα, θα αφήσουμε τον Ιωσήφ Μομφεράτο, που σας είχα υποσχεθεί, να μας περιμένει λίγο και θα περπατήσουμε για να  απολαύσουμε τις....

...Ομορφιές στα Κύθηρα...

...κι΄είναι πολλές. Ελάτε να δούμε κάποιες απ΄αυτές σήμερα.



Δεν ξέρω, γιατί αλλά κάθε φορά που νοερά βρίσκομαι σ΄αυτό το πανέμορφο νησί, το κάπως παραμελημένο από τα άλλα αδέλφια του, ειλικρινά αφήνω τον εαυτό μου να το χαρεί, να το απολαύσει, να το κλείσει μέσα του. Μια ξεχωριστή αγάπη για το νησί των Κυθήρων σαν κάτι πολύ μεγάλο να με δένει μ΄αυτό, ενώ μόνο δυό φορές το έχω επισκεφτεί.
Σας προσκαλώ λοιπόν να πάμε άλλη μια βόλτα στις ομορφιές που μας προσφέρει.
Ξεκινάμε με ένα προσκύνημα στην....

...Παναγιά τη Μυρτιδιώτισσα.



H μονή της Παναγιάς της Μυρτιδιώτισσας

Αναμφίβολα το σημαντικότερο προσκύνημα των Κυθήρων είναι η ιερά μονή της Παναγιάς της Μυρτιδιώτισσας.  Εκεί φυλάσσεται και το ιερώτερο κειμήλιο του νησιού, η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. 


Η θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς.
Πιθανολογείται ότι είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά. Η εικόνα βρέθηκε στα Κύθηρα με έναν θαυματουργό τρόπο. 
Ήταν η 24η Σεπτεμβρίου κάποιου χρόνου όταν ένας βοσκός, που έβοσκε τα πρόβατά του  είδε την Παναγία η οποία του είπε να ψάξει να βρει την εικόνα. Θορυβημένος ο χωρικός έπεσε στο έδαφος να προσευχηθεί. Όταν σηκώθηκε είδε την  εικόνα της Παναγιάς πάνω σε μιά μυρτιά. Την πήρε, την πήγε σπίτι του. Τη νύχτα η εικόνα εξαφανίστηκε. Θορυβημένος ο βοσκός έτρεξε στο μέρος που την είχε βρει και είδε την εικόνα και πάλι πάνω στη μυρτιά . Την πήρε πάλι σπίτι του αλλά και πάλι εικόνα εξαφανίστηκε για να βρεθεί για μια ακόμη φορά στην μυρτιά. Τότε κατάλαβαν ότι η εικόνα θέλει να μείνει στο μέρος που βρέθηκε. Έτσι έχτισαν εκεί μια μικρή εκκλησιά, τοποθέτησαν την εικόνα και με την πάροδο των χρόνων το μικρό εκκλησάκι έγινε το μεγαλοπρεπές μοναστήρι που φιλοξενεί σήμερα την θαυματουργή εικόνα.
Η μονή πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου, ημέρα της γιορτής της Παναγίας και στις 24 Σεπτεμβρίου ημέρα ανεύρεσης της εικόνας. Την Κυριακή της ορθοδοξίας γίνεται το μεγαλύτερο πανηγύρι του νησιού. “Η γύρα της Παναγιάς” όπως το ονοματίζουν. 

Η θαυματουργή εικόνα φεύγει από ένα χωριό για να πάει σε άλλο.
Δεκάδες πιστοί μεταφέρουν πεζή την εικόνα από την μονή στην Χώρα (16 χιλιόμετρα). 
Μια φωτογραφία από τη γύρα της εικόνας.
Την Δευτέρα του Πάσχα η εικόνα μεταφέρεται σε όλα τα χωριά των Κυθήρων και εισέρχεται σε κάθε ναό που συναντούν στην διαδρομή τους. Στα χωριά που πηγαίνει η εικόνα γίνονται λατρευτικές εκδηλώσεις και πανηγύρια. Το μεγαλύτερο πανηγύρι γίνεται την Κυριακή του Θωμά στον Μυλοπόταμο.
Και περνάμε στα...

... Μητάτα.


Μια άποψη του οικισμού Μητάτα
Τα Μητάτα είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά των Κυθήρων. Κατοικείται από τον 12ο αιώνα, τότε που άρχοντας του νησιού ήταν ο Γεώργιος Παχύς με έδρα του τα Μητάτα. Είναι, αναμφισβήτητα, ο παλαιότερος σωζόμενος οικισμός του νησιού και διατηρεί ακόμη και σήμερα δείγματα της παλιάς αρχιτεκτονικής του. 
Ο γραφικός δρόμος που οδηγεί στα Μητάτα.
Στην ευρύτερη περιοχή του οικισμού υπάρχουν επτά σπουδαίοι βυζαντινοί ναοί από τους οποίους ξεχωρίζει η Ματαμόρφωση του Σωτήρος με αξιόλογες αγιογραφίες του 14ου αιώνα. Στην περιοχή επίσης έχουν βρεθεί πολλοί σπηλαιώδεις ναοί που χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα και οι οποίοι πιθανόν να χρησιμοποιήθηκαν και σαν καταφύγια στις πολύ συχνές πειρατικές επιδρομές που έγιναν στο νησί.
Μια βρύση στα Μητάτα.

Μετά τα Μητάτα αξίζει μια επίσκεψη στην...

...Χύτρα.
Εντυπωσιακά τα χρώματα στη θάλασσα της Χύτρας.
Ένα από τα πλέον εντυπωσιακά μέρη του νησιού η βραχονησίδα Χύτρα ή Αυγό. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση απέναντι από το λιμάνι του Καψαλιού. Στην νότια πλευρά της αυτή η βραχονησίδα διαθέτει μια θαλάσσια σπηλιά και η θάλασσά της έχει χρώματα που μαγεύουν έξω αλλά και μέσα στο βυθό. Στο βάθος της σπηλιάς υπάρχει ένα καταφύγιο για φώκιες. Πάνω στα βράχια της Χύτρας έχουν χτίσει τις φωλιές τους οι μαυροπετρίτες (Βάρβακοι) ένα σπάνιο είδος πτηνού και προστατευόμενο. Επίσης στο δύσβατο έδαφος της Χύτρας είναι ανθισμένο παντού το τοπικό λουλούδι του νησιού, Σεμπρεβίβα η οποία συλλέγεται τον Ιούνιο από έμπειρους κατοίκους λόγω δύσκολων περασμάτων του εδάφους.
Θα περάσουμε από τον Μυλοπόταμο και θα κατηφορίσουμε να δούμε τους...

...Νερόμυλους.
Κατεβαίνοντας τη λαγκαδιά του Μυλοπόταμου γύρω και πάρα κάτω από τον καταρράκτη Φόνισσα, πάνω στα βράχια, ανάμεσα στα πλατάνια και τους σχίνους, είναι χτισμένοι εικοσιδυό (22) νερόμυλοι. 


Οι καταρράκτες της Φόνισσας
Βέβαια σήμερα είναι σε μισοερειπωμένη κατάσταση. Οι νερόμυλοι αυτοί λειτουργούσαν με την δύναμη του νερού του ποταμού που ακόμη και σήμερα κυλάει άφθονο. Το νερό αυτό έτρεχε σε μιά και μοναδική τάφρο που περνούσε από όλους τους μύλους. Κάθε μύλος είχε τρεις κύριους χώρους. Τον χώρο που ήταν ο μύλος και γινόταν το άλεσμα του καρπού. Τα δωμάτια που ζούσαν και κοιμόντουσαν οι άνθρωποι που δούλευαν σε αυτούς. Και τέλος τον χώρο που έβαζαν τα γαϊδούρια που αποτελούσαν το μεταφορικό μέσο της εποχής. Το νερό της τάφρου το χρησιμοποιούσαν επίσης και οι περιβαλάρηδες. Οι μύλοι αυτοί ανήκαν στις οικογένειες που τους δούλευαν και είχαν συνήθως το όνομα εκείνων που τους κατασκεύασαν ή των πρώτων που τους λειτούργησαν. Η ζωή των μυλωνάδων και των οικογένειών τους ήταν πολύ δύσκολη.Αυτό το γεγονός σε συνδιασμό με την έλευση νέων σύγχρονων μέσων για την άλεση του καρπού οδήγησαν στην εγκατάλειψη των μύλων.
Υπάρχουν ακόμη πολλά να δούμε στα πανέμορφα Κύθηρα. Γι΄αυτό και κάποια άλλη φορά θα ξανάρθουμε.

Περάστε και από το http://hellascafe.blogspot.com 
Όλο και κάτι ενδιαφέρον θα βρείτε. 

ΠΗΓΕΣ
W. Kithiraikanea.com
W. Kythira.gr
W. el-wikipedia.org
w. Kithira.eu



Σάββατο 9 Μαρτίου 2013


Στην Κεφαλονιά σήμερα.



Μετά από τους δυό όμορφους περιπάτους στις εκκλησιές της Ζακύνθου, ας περάσουμε στην Κεφαλονιά να γνωρίσουμε έναν άνθρωπο που έδεσε την ζωή του και την ύπαρξή του με την Ένωση των νησιών με την Ελλάδα. Αυτός είναι ο....

...Ηλίας Ζερβός-Ιακωβάτος

Ο κύριος εγκέφαλος της Ριζοσπαστικής κίνησης στα Εφτάνησα.

Ηλίας Ζερβός Ιακωβάτος.
Από το 1832, που το νεοσύστατο ελληνικό κράτος αρχίζει να χαράζει την πορεία του, αρχίζουν παράλληλα να διαφαίνονται και τα πρώτα προβλήματα.
Την ίδια περίοδο, στα Εφτάνησα, αρχίζει να διαμορφώνεται μια προσπάθεια για την Ένωση των νησιών με την Ελλάδα, η οποία θα συνοδευτεί και από μαχητικές εκδηλώσεις, όπως η εξέγερση στη Σκάλα της Κεφαλονιάς, η Επανάσταση των Ποπολάρων στη Ζάκυνθο και άλλες.
Όλα αυτά θα γίνουν η αιτία να δημιουργηθούν στα Ιόνια νησιά τρία πολιτικά κόμματα. Οι Προστασιανοί, το κόμμα των ευγενών, οι Μεταρυθμιστές και οι Ριζοσπάστες.
Οι Ριζοσπάστες ξεκινούν τη διαδρομή τους με προβολή στις αρχές της Ελευθερίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Κοινωνικής Διοίκησης. Πρωτεργάτες θα είναι ο Ηλίας Ζερβός-Ιακωβάτος και ο Ιωσήφ Μομφερράτος, τον οποίο θα δούμε στην επόμενη ανάρτηση. Άνθρωποι με μεγάλη μόρφωση και από οικογένειες ευγενών και πλούσιοι γαιοκτήμονες.
Οι δέκα πρώτοι Ριζοσπάστες.
Στα 1848 με έδρα την Κεφαλονιά ιδρύεται το Ριζοσπαστικό κόμμα και αρχίζουν οι αγώνες για την Ένωση των νησιών με την Ελλάδα.
Τα Εφτάνησα αποτελούσαν τότε ζωτικό χώρο για την στρατιωτική και πολιτική επικυριαρχία των Άγγλων στην περιοχή αλλά και για μια διέξοδο στη Μεσόγειο.
Ο Ηλίας Ιακωβάτος γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1814 στα Γριζάτα της Σάμης.  Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Πίζας και αποφοίτησε σαν αριστούχος από την Νομική σχολή. Κατά την διάρκεια των σπουδών του στην Ευρώπη ασπάσθηκε τις ιδέες του Σαιν Σιμόν και έγινε οπαδός της Γαλλικής Επανάστασης. Άριστος συγγραφέας, επιδέξιος ρήτορας και δημοσιογράφος αναδείχθηκε σαν ένας από τους θεωρητικούς των Εφτανησίων ριζοσπαστών και με λαϊκή αναγνώριση τόσο στα αστικά όσο και στα αγροτικά στρώματα. Από τις στήλες της εφημερίδας του “Φιλελεύθερος” άρχισε τον αγώνα του ενάντια στην τυρρανική διακυβέρνηση των Άγγλων σε βάρος του λαού των νησιών. Όπως ήταν επόμενο αυτό του στοίχισε αρκετές συλλήψεις, φυλακίσεις αλλά και εξορίες στα νησάκια Οθωνοί, Παξοί, Αντικύθηρα.
Οι εκπρόσωποι της Ιόνιας Βουλής. 
Στις εκλογές του 1850 εκλέγεται βουλευτής μαζί με ακόμη άλλους επτά του ριζοσπαστικού κόμματος και αναδεικνείεται σε πρόεδρο της Βουλής με αντιπρόεδρο τον Ιωσήφ Μομφερράτο. Όμως μετά το κλείσιμο της Βουλής από τους Άγγλους το 1857 θα εξοριστεί και πάλι στους Αντίπαξους όπου θα παραμείνει για πάνω από πέντε χρόνια.
Μετά την αποφυλάκισή του για λίγα χρόνια θα ζήσει στην Κωνσταντινούπολη και στην Αθήνα, όμως δεν θα αναμειχθεί πλέον στο ριζοσπαστικό κίνημα αλλά και σε καμμιά άλλη πολιτική δραστηριότητα.
Ο Κωνσταντίνος  Λομβάρδος.
Μέσα σ΄αυτό το μεγάλο κενό ο ριζοσπατισμός μεταλλάσεται και περνάει στα χέρια των “Νέων Ριζοσπαστών” όπως λεγόντουσαν, με επικεφαλής τον Ζακύνθιο γιατρό Κωνσταντίνο Λομβάρδο, στα χέρια του οποίου χάνει τον κοινωνικό του χαρακτήρα.
Ξέχωρα από την δημοσιογραφική του δραστηριότητα με την εφημερίδα του Φιλελεύθερος, είχε και μεγάλη συγγραφική δραστηριότητα. Δημοσίευσε ιστορικά, κοινωνικά και ηθικολογικά έργα, τρεις συλλογές ποιημάτων και ένα δράμα. Το 1879 έγραψε ένα σημαντικό έργο. “Το ενωτικό ζήτημα και η αγυρτεία αποκαλυπτόμενα”  το οποίο όμως μέχρι σήμερα παραμένει ανέκδοτο. Επίσης το 1888 χρόνο που πέθανε ο Ζακυνθινός ριζοσπάστης Κων. Λομβάρδος έγραψε και το έργο “Ο εν Ζακύνθω ριζοσπαστισμός.” Και στα δύο αυτά έργα εξαπολύει μεγάλη επίθεση κατά του Λομβάρδου και των Ζακυνθίων ριζοσπαστών. Χαρακτηριστικό είναι ότι κατά τους εορτασμούς της Ένωσης την 21η Μαϊου του 1864 ο Ιακωβάτος αλλά και ο Μομφερράτος, δεν συμμετείχαν αλλά παρέμειναν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Το τέλος της ζωής του ήρθε στα 1894. ακριβώς τριάντα χρόνια μετά από την Ένωση των νησιών με την Ελλάδα.

ΠΗΓΕΣ
w.ngnm.net
w.vrahokipos.net

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013


Εκκλησιές στα χωριά της Ζακύνθου.

Με την σημερινή ανάρτηση ολοκληρώνουμε το θρησκευτικό μας οδοιπορικό σε κάποιες από τις πάρα πολλές εκκλησιές της Ζακύνθου. Πιστεύω πως άξιζε. Θα το προσπαθήσω βέβαια, παρόμοια οδοιπορικά και στα άλλα νησιά μας.



Η Χώρα της Ζακύνθου από το λόφο της Μπόχαλη
Πριν όμως, με την καλοσύνη σας, δώστε μου την άδεια να ζητήσω συγνώμη, διότι στην προηγούμενη ανάρτηση οι πηγές μου με πρόδωσαν. Έτσι, τούτη τη φορά, για....να μην πάθω τα ίδια επιστράτευσα μια μεγάλη, σπάνια και υπέροχη πηγή, ειδική στα ζακυνθινά, που δεν είναι άλλη από τη γνωστή σε όλους μας αγαπημένη μου Χαρά. Της οφείλω χίλια “ευχαριστώ” για την αμέριστη βοήθειά της.

Ξεκινάμε λοιπόν σήμερα με μια επίσκεψη στην…

... Παναγιά την Κεριώτισσα.


Η είσοδος της εκκλησιάς και το πολύχρωμο καμπαναριό.
Στη νότια πλευρά του νησιού, πάνω στην κορφή ενός καταπράσινου λόφου, βρίσκεται ο οικισμός Κερί. Ένα πραγματικά ήρεμο και γοητευτικό χωρίο, γεμάτο παραδοσιακά πέτρινα σπίτια και στενά γραφικά δρομάκια. Η κεντρική πλατεία του Κεριού είναι πανέμορφη με εκπληκτική θέα στο Ιόνιο.Σ΄αυτόν τον οικισμό υπάρχει μια μεγάλη εκκλησιά. 




Το υπέροχο τέμπλο της εκκλησιάς.
Η Παναγιά η Κεριώτισσα. Η ιστορία της γίνεται γνωστή στα 1630 όταν οι Ενετοί, οι οποίοι την είχαν στην ιδιοκτησία τους, την παραχωρούν στους Κεριώτες με δουκικό διάταγμα. Είναι άγνωστη η αρχική μορφή της. Πάντως το 1745 έγινε μια ανακαίνιση και η ημερομηνία είναι χαραγμένη  πάνω από την νότια  είσοδο του ναού. Είναι μια από τις ομορφότερες και σημαντικότερες εκκλησιές της Ζακύνθου και ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της. Χρονολογία κατασκευής της εικόνας είναι το 1606 που αναγράφεται στο πίσω μέρος της. Η εικόνα είναι διπλής μορφής. Στο εμπρόσθιο μέρος εικονίζεται η Παναγία και στο οπίσθιο, το οποίο είναι και μισοκαμένο, εικονίζεται ο Άγιος Νικόλαος. Την εκκλησιά κοσμεί ακόμη ένα θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο. 
Η αναπαράσταση της λιτανείας.
Επίσης ένα χαρακτηριστικός συνθετικός πίνακας υπάρχει στο στηθαίο του γυναικονίτη και απεικονίζει την λιτανεία της Παναγίας τον καιρό των Ενετών. Είναι έργο αγνώστου ζωγράφου. Χαρακτηριστικό είναι οι ενδιαφέρουσες τοπικές ενδυμασίες της εποχής. Στο βάθος του πίνακα διακρίνονται η εκκλησιά και το καμπαναριό όπως ήταν τότε.Η εκκλησία φιλοξενεί αξιόλογες αγιογραφίες και έργα τέχνης, που αποτελούν αληθινή δόξα της περασμένης καλλιτεχνικής Ζακύνθου..
Και προχωράμε στο μοναστήρι της...

...Παναγίας της Σπηλιώτισσας.


Στο βόρειο τμήμα του νησιού, σ΄ένα μικρό μεσόγειο χωριό, τις Ορθωνιές, βρίσκεται το μοναστήρι της Θεοτόκου της Σπηλιώτισσας. Το μοναστήρι αυτό ιδρύθηκε από τον μοναχό Ιωαννίκιο Κατσιβά στα μέσα του 16ου αιώνα. Είναι χτισμένο σε μια χαράδρα και μοιάζει σαν να στέκει στην άκρη ενός γκρεμού ενώ το περιβάλλον γύρω του είναι καταπράσινο και πλούσιο σε βλάστηση.


Η είσοδος στο προαύλιο της εκκλησιάς. 
Όπως σε όλη τη Ζάκυνθο, έτσι κι, εδώ συνεργάστηκαν οι περιστάσεις για τον αφανισμό μιάς αξιοθαύμαστης παράδοσης.
Στο καθολικό της Μονής υπάρχει η εικόνα της Παναγίας η οποία, σύμφωνα με κάποια τοπική παράδοση, τα χρόνια της Εικονομαχίας ήταν κρυμένη σε μιά σπηλιά.




Η εικόνα της Παναγιάς.
Επιτηρητής της μονής είχε διατελέσει και ο Δραγανίγος Σιγούρος, μετέπειτα Άγιος Διονύσιος, προστάτης του νησιού της Ζακύνθου.
Επόμενη επίσκεψή μας στην....

...Παναγία τη Σκοπιώτισσα.



Η εκκλησιά πριν επισκευαστεί
Στην κορυφή του όρους Σκοπού υπήρχαν, από μιαν άγνωστη έως τώρα εποχή, η εκκλησιά και το μοναστήρι της Παναγιάς της Σκοπιώτισσας. Στα μέσα του 15ου αιώνα όλα αυτά θα περιέλθουν στην κυριότητα της αρχοντικής οικογένειας των Boniventi μετά από παραχώρηση των Δυναστών του νησιού Δε Τόκκο.
Έχει πάρει το όνομά του από το βουνό πάνω στο οποίο έχει χτιστεί.
Αν προσπαθούσε κανείς, γράφει ο Ντίνος Κονόμος, να καταγράψει τον πλούτο των καλλιτεχνικών θησαυρών που είχε το μοναστήρι θα εκάλυπτε δεκάδες σελίδες του βιβλίου.
Πνιγμένο μέσα στο πράσινο και με μια θέα υπέροχη, δικαιολογεί την ονομασία που του είχαν δώσει οι Ενετοί. Βelvedere, καλή θέα.
Και πραγματικά η θέα είναι κάτι που δύσκολα ο επισκέπτης θα την ξεχάσει. Το κτίριο του ναού είναι βυζαντινού ρυθμού και οικοδομημένο σε σχήμα σταυρού, ενώ το εσωτερικό του είναι πλούσιο σε αγιογραφίες. Το όλο οικοδόμημα είναι είναι χτισμένο πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού της Αρτέμιδας. Η εικόνα της Παναγίας, άγνωστο πως, φυγαδεύτηκε από το νησί και σήμερα βρίσκεται στην εκκλησιά St. Gertrud  στο γραφικό χωριό Morsbanch  στην Κολωνία.
Επίσης να αναφέρω ότι η εικόνα της Παναγίας συχνέ εμεταφέρετο στη Χώρα και ελιτανεύετο σε περιόδους σεισμών και λιμών.
Αξίζει μια επίσκεψη στο μοναστήρι της....

...Παναγίας της Ελευθερώτριας.


Μια άποψη της εκκλησιάς.
Λίγο πιό έξω από τον οικισμό του Μαχαιράδο, στη θέση Βόρτες  στον οικισμό Λαγοπόδο, βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Ελευθερώτριας. Πρώτη εντύπωση σαν το αντικρίσει κανείς είναι ότι μοιάζει πάρα πολύ με κάστρο. Ενδεικτικές οι πολεμίστρες στους πύργους σημάδι ότι είχαν το ρόλο προστασίας από επιδρομές πειρατών. Το τέμπλο της Μονής έχει ηλικία τριακοσίων ετών και προέρχεται από την εκκλησιά που ήταν στη θέση αυτή αλλά κατέρρευσε με τους σεισμούς. Στο καθολικό της μονής έχει τοποθετηθεί το παλιό ξυλόγλυπτο και το χρυσωμένο τέμπλο μαζί με τις ωραιότατες εικόνες της εκκλησιάς της Υπεραγίας Θεοτόκου Πηγαδακίων, που καταστράφηκε με τους σεισμούς του ΄53.Από τις παλαιότερες εικόνες αξιομνημόνευτη είναι αυτή της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας, η Πεπονιώτισσα σε ξυλόγλυπτη και χρυσομένη καθέδρα που σωζόταν άλλοτε στην εκκλησιά του Κατασταρίου.
Φέρει ημερομηνία 1827 και είναι αργυρόγλυπτη. Στο εσωτερικό της υπάρχουν πετρώματα από τους Αγίους Τόπους. Χαρακτηριστική η εναλλαγή των χρωμάτων, το λευκό με το κόκκινο, που υπογραμμίζει όλα τα παράθυρα και τις αψίδες του. Η θέα από το μοναστήρι προς τα πεδινά της Ζακύνθου είναι εκπληκτική, ενώ όλα είναι πνιγμένα μέσα σε μια τρομερή βλάστηση.
Να κλείσουμε τον περίπατό μας μ΄ ένα πέρασμα από την μονή του..

...Αγίου  Ιωάννου του Προδρόμου.


Μια από τις πλευρές της μονής του Άη-Γιάννη του Πρόδρομου.
Είναι ένα μοναστήρι της μεταβυζαντινής περιόδου και βρίσκεται στον Λαγκαδά, στη βόρια πλευρά του βουνού Μέλισσα με θέα την Κεφαλονιά και την Πελοπόννησο.
Ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα και με το πέρασμα του χρόνου γνώρισε δόξες πολλές.
Στον 17ο αιώνα το μοναστήρι πλουτίστηκε με δωρεές και διάφορες εκκλησιές με πολύτιμα έργα τέχνης. Από αναγραφή του Νοεμβρίου του 1753 προκείπτει ότι στον περίβολο του μοναστηριού υπήρχαν δυο εκκλησιές, επτά σπίτια και ένας πύργος για την προστασία από τους πειρατές.


Άλλη μια άποψη της μονής.
Ο ναός διαθέτει έργα τέχνης μεγάλης αξίας και σώθηκαν από τους σεισμούς του 1953 όμως το Μοναστήρι έχει καταστραφεί. Λόγω της θέσης του οι προσκυνητές το χρησιμοποιούσαν και σαν χώρο ανάπαυσης. Στο εσωτερικό του υπάρχουν έργα μεγάλης αξίας. Υπάρχουν εικόνες των γνωστών αγιογράφων Πουλάκη και Μπάφα. Ακόμη υπάρχει ένα πολύτιμο ξύλινο προσκυνητάρι. Στο συγκρότημα υπάρχει και ένα μικρό Αββαείο. Πλάϊ σε ένα κτίριο δύο ορόφων υπάρχει ένας πύργος με κυκλική βάση, ο οποίος ήταν χτισμένος για προστασία της Μονής από τους πειρατές. Η θέση που βρίσκεται το Μοναστήρι προσφέρει εκπληκτική θέα.
Έτσι τελειώνουμε τον θρησκευτικό μας περίπατο στην πανέμορφη Ζάκυνθο και θα έχουμε κι΄άλλους παρόμοιους περιπάτους και στα υπόλοιπα νησιά του Εφτανησιώτικου συγκροτήματος.

ΠΗΓΕΣ
Ντίνος Κονόμος.  Ζάκυνθος – Πεντακόσια χρόνια
                                   Ύπαιθρος – Χώρα.
w. Zanteisland.com
w. gr.ecozante.com
w. el-wikipedia
w. zakynthos.gov.gr
w. ethnos.gr