"Στις Πλάκας τις ανηφοριές".

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Ιούνιο.
Κεφαλλονιά. Ο οικισμός Λιβαθώ και το νησάκι Δίας.

Φίλες μου και φίλοι μου αγαπημένοι.
Ζητώ την κατανόησή σας για την μικρή διακοπή του περίπατου στις ομορφιές της Παλικής στην Κεφαλλονιά. Ειδική περίπτωση της παρουσίασης της εκδήλωσης "Στης Πλάκας τις ανηφοριές", της Ένωσης Επτ;ανήσων Ελλάδας για τα 152 χρόνια από την Ένωση η οποία σημείωσε μια τρομερή επιτυχία. Απολαύστε την καταπληκτική αυτή εκδήλωση. 

Κέρδισε τις εντυπώσεις και τις καρδιές του κόσμου η μουσικοθεατρική παράσταση της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας.

Γεμάτη κόσμο η αίθουσα το βράδυ της παράστασης.

Μέσα σε μια αίθουσα κατάμεστη από κόσμο πραγματοποιήθηκε η μουσικοθεατρική παράσταση Στης Πλάκας της ανηφοριές, που έδωσε η Ένωση Επτανησίων Ελλάδας την Δευτέρα 23 Μαΐου στο θέατρο Badminton στα πλαίσια των εορτασμών για την 152η επέτειο της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με τον χαιρετισμό της προέδρου της Ένωσης, κ. Ελένης Κονοφάου, η οποία μεταξύ άλλων είπε.

Η Ένωση Επτανησίων Ελλάδας από την έναρξη της λειτουργίας της το έτος 2010 διεκδικεί ένα σημαντικό μερίδιο στο πολιτιστικό γίγνεσθαι της χώρας μας και συνεχίζει το πλούσιο έργο της με σκοπό τη διάδοση της επτανησιακής κουλτούρας και του ελληνικού πολιτισμού γενικότερα παρουσιάζοντας σε πανελλαδική πρώτη εκτέλεση το μουσικοθεατρικό έργο “Στις Πλάκας της ανηφοριές”.

Ο μαέστρος Παναγής Μπαρμπάτης. 

Την υπογραφή της καλλιτεχνικής επιμέλειας του μαέστρου Παναγή Μπαρμπάτη είχε η παράσταση στο σύνολό της. Συμμετείχαν σ΄αυτήν η Χορωδία Λυρικών Καλλιτεχνών, η Ορχήστρα Ποικίλης Μουσικής και η Μαντολινάτα Ιονίου. Επίσης συμμετείχε ένα τμήμα του Θεάτρου και Χορού της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας με σκηνοθετική επιμέλεια της Μαρίας Θωμοπούλου.

Η όλη παράσταση ήταν ένα μαγικό ταξίδι σε κάποιες αλλοτινές εποχές. Σε εποχές όπου κυριαρχούσε ο ρομαντισμός και η ανιδιοτελής αγάπη. Ήταν ένα μαγικό ταξίδι στις ρούγες και τα καντούνια των νησιών του Ιονίου και στα στενά δρομάκια της Πλάκας στην παλιά Αθήνα.

Αντώνης Κορωναίος, Ελένη Βουδουράκη σ΄ένα υπέροχο ντουέτο.

Φυσικά κύριος σκοπός αυτής της παράστασης ήταν η ανάδειξη της εξωστρέφειας της επτανησιακής μουσικής σχολής αλλά και η σημαντική επιρροή του επτανησιακού belcanto σε όλο το φάσμα της της ελληνικής μουσικής. Και τούτη η παράσταση κατάφερε να περιπλανήσει τους θεατές από την όπερα και την οπερέττα και να περάσει στην καντάδα για να συνεχίσει στο tango και να φτάσει στο ελαφρό τραγούδι και στο αρχοντορεμπέτικο.

Η χορωδία λυρικών καλλιτεχνών και η μαντολινάτα εισέρχονται στη σκηνή του θεάτρου μέσα από τους θεατές, τραγουδώντας. 

Με την είσοδο της Χορωδίας Λυρικών Καλλιτεχνών και της Μαντολινάτας του Ιονίου ξεκίνησε η παράσταση, οι οποίοι, περνώντας ανάμεσα από τους θεατές, τραγουδούσαν και έφτασαν στην σκηνή όπου τους υποδέχτηκε ο κλασσικός τύπος εκείνης της εποχής, ο μπάρμπα-Γιάννης ο κανατάς. 

Ο Χρήστος Αμβράζης στον ρόλο του μπάρμπα - Γιάννη κανατά.

Ένα μουσικοθεατρικό ταξίδι τριών ωρών πρόσφερε η Ένωση Επτανησίων Ελλάδας και σ΄αυτό ακούστηκαν αθάνατα τραγούδια. Κελαϊδήστε ωραία μου πουλάκια, ο Μπάρμπα Γιάννης ο κανατάς, Παλιά ταβέρνα, Ετίναξε την ανθισμένη μυγδαλιά και πολλές άλλες αθάνατες καντάδες. Και προχώρησε στο Λάμπει απόψε το φεγγάρι, Γλυκά μου μάτια, Ριρίκα, Το πιο όμορφο ταγκό,

Η Μαρία Θωμοπούλου και ο Γιάννης Μανιατόπουλος σε μια όμορφη φιγούρα ταγκό.

Και προχώρησε το ταξίδι στο αρχοντορεμπέτικο, Το τραμ το τελευταίο, ο Τραμπαρίφας, ο κόσμος έγινε για μας και πολλά άλλα.

Καλλιτέχνες και θεατές τραγουδούν όλοι μαζί.

Τα ακούσματα αυτά γέμισαν τους θεατές με ανάμικτα αισθήματα νοσταλγίας και χαράς. Το κοινό συμμετείχε τραγουδώντας τις μελωδίες που απλώνονταν διάχυτα στο χώρο από την επτανησιακή και την αθηναϊκή καντάδα. Mάγεψαν οι μελωδίες του Σουγιούλ του Τσιτσάνη και του αθάνατου Γούναρη.

Το αρχοντορεμπέτικο στις δόξες του από τους Πέτρο Μαρίνο, Μαρία Θωμοπούλου, Γιάννη Μανιατόπουλο και Μαρία-Άννα Ρούσσου.

Κάτω από την μουσική διεύθυνση, τα κείμενα και την σκηνοθεσία του μαέστρου Παναγή Μπαρμπάτη οι λυρικοί ερμηνευτές Αντώνης Κορωναίος, Ελένη Βουδουράκη, Χρήστος Αμβράζης, Μπάμπης Τσέρτος έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους γράφοντας σελίδες μεγαλείου στην πορεία της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας. Τις καλύτερες εντυπώσεις άφησε και η χορευτική παρουσία της Μαρίας Θωμοπούλου η οποία είναι η υπεύθυνη του τμήματος χορού και θεάτρου της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας.

Το μεγάλο φινάλε. Όλοι επί σκηνής. Η πρόεδρος κ. Ελένη Κονοφάου ευχαριστεί τους θεατές. 

Η παράσταση έκλεισε με την πρόεδρο της Ένωσης, Ελένη Κονοφάου και όλων των καλλιτεχνών πάνω στην σκηνή να τραγουδούν την καντάδα, Απόψε την κιθάρα μου. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους η βουλευτής της Κέρκυρας Φωτεινή Βάκη, η Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής, Καλλιόπη Βέττα, ο μουσικοσυνθέτης Μίμης Πλέσσας με την σύζυγό του Λουκίλα Καρρέρ, ο συνθέτης και πιανίστα Στέφανος Κορκολής, ο μουσικοσυνθέτης Ανδρέας Χατζηαποστόλου, εκπρόσωποι σωματείων και φορέων και πολλοί φίλοι της ΕΕΕ.

Να σημειώσω ότι με συνεργασία ορισμένων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών φορέων, οι οποίοι ήσαν χορηγοί επικοινωνίας, η παράσταση μεταδόθηκε ζωντανά σε Λευκάδα, Ζάκυνθο, Κεφαλλονιά και Κύθηρα.
                                                                              

Κεφαλλονιά. Η χερσόνησος Παλική.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Μάϊο.

Διαπόντια νησιά. Ο οικισμός Οθωνοί. 

Η μεγάλη ομορφιά της Παλικής είναι τα πανέμορφα χωριά της. 

Την δυτική πλευρά του νησιού της Κεφαλλονιάς καλύπτει η χερσόνησος που έχει το όνομα Παλική. Στην χερσόνησο αυτή βρισκόταν κατά την αρχαιότητα η πόλις Πάλη, μια από τις τέσσερις πόλεις - κράτη που αποτελούσαν την Κεφαλληνιακή Τετράπολη της κλασσικής και ελληνιστικής περιόδου. Μεγάλη και ενδιαφέρουσα η ιστορία αλλά και η ομορφιά της χερσονήσου. Αξίζει λοιπόν να ξεκινήσουμε έναν περίπατο και να την γνωρίσουμε.

Μια όμορφη ζωγραφιά της Παλικής είναι το Ληξούρι. Διακρίνεται το καμπαναριό του Αγίου Χαραλάμπους.

Η χερσόνησος της Παλικής έχει πρωτεύουσα το πανέμορφο Ληξούρι, δεύτερη μεγάλη πόλη της Κεφαλλονιάς, που οι κάτοικοί του το ονομάζουν Piccolo Parisi.

Η παραλία Ξι με την παράξενη κίτρινη άμμο.

Οι ακτές της Παλικής, παρ΄όλη την όμορφη αγριάδα του τοπίου, φιλοξενούν μερικές από τις πιο ονομαστές παραλίες του νησιού όπως είναι η παραλία Ξι, με την κίτρινη άμμο και

η παραλία Πετανοί, που συναγωνίζεται σε ομορφιά τον ονομαστό και πολυβραβευμένο Μύρτο. Στο νότιο σημείο της Παλικής υπάρχει η ιστορική Κουνόπετρα, ο μεγάλος βράχος που κουνιότανε ρυθμικά, αποτελώντας ένα παγκόσμιο γεωλογικό φαινόμενο, μέχρι τον Αύγουστο του 1953 που οι καταστροφικοί σεισμοί σταμάτησαν το κούνημα του.

Η χερσόνησος της Παλικής φιλοξενεί είκοσι δύο πάρα πολύ όμορφα χωριά και οικισμούς αλλά και πάρα πολλά αξιοθέατα και ενδιαφέροντα. Κοντογεννάδα, Δαμουλιανάτα, Μονοπολάτα, Καμιναράτα, Φαβάτα, Χαβδάτα είναι μερικά από τα όμορφα χωριά της περιοχής.

Ο μεγάλος σατυρικός ποιητής Ανδρέας Λασκαράτος. 
Εκεί βρίσκονται το άγαλμα του Λασκαράτου, η Ιακωβάτειος βιβλιοθήκη, η Μονή Κηπουραίων, το νησάκι Βαρδιάνοι, το χωριό Χαβδάτα με το υπέροχο ηλιοβασίλεμα και πάρα πολλά άλλα. Ελάτε λοιπόν να κάνουμε έναν περίπατο και να γνωρίσουμε κάποια από όλα αυτά τα πανέμορφα χωριά. Και ας ξεκινήσουμε από το βορειότερο σημείο της χερσονήσου, την παραλία των Πετανών.

Η παραλία Πετανοί. Μα από τις αμέτρητες ομορφιές της Παλικής.

Στα σίγουρα η παραλία των Πετανών είναι μια από τις καλύτερες παραλίες της Κεφαλλονιάς. Είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι είναι το ίδιο όμορφη με την παραλία του Μύρτου. Το όνομά της προέρχεται από την ομηρική λέξη “επηετανοί”, που σημαίνει περιοχή με άφθονα νερά καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους. Από τον οικισμό Βιλατόρια ξεκινάει ένας απότομος δρόμος που ανάμεσα από τα απόκρημνα βράχια κατηφορίζει προς τη μεριά της θάλασσας. Σε κάποιο σημείο το τοπίο ανοίγει και ο επισκέπτης αντικρίζει την παραλία των Πετανών από ψηλά. Είναι ένα στιγμιότυπο που αξίζει τον κόπο να σταματήσει κανείς και να το φωτογραφίσει. Από το σημείο αυτό μπορεί κανείς να θαυμάσει όλα τα χρώματα της θάλασσας, Από το ανοικτό γαλάζιο και τυρκουάζ μέχρι το βαθύ μπλε. Το ακρωτήρι που υπάρχει στα δεξιά της παραλίας είναι το ακρωτήρι της Κυρά Άννας. Έχει πάρει το όνομα της μάνας που πνίγηκε εκεί στην προσπάθειά της να σώσει το παιδί της από την μανιασμένη θάλασσα.

Μια άποψη του χωριού Κοντογεννάδα. 

Μετά από ένα υπέροχο μπάνιο ανηφορίζουμε στο χωριό Κοντογεννάδα. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παραδοσιακό χωριό. Xτισμένο πανοραμικά, σε μια σειρά από λόφους, επιτρέπει στον επισκέπτη να απολαύσει μια υπέροχη θέα της Κεφαλλονιάς αλλά και του γειτονικού νησιού της Ζακύνθου. Το όνομά του έχει προκύψει μάλλον κατά την διάρκεια της ενετική κυριαρχίας και σημαίνει γενιά των κόντηδων.

Η διαφορά της ομορφιάς μεταξύ παλιού και καινούργιου.

Τα σπίτια είναι χτισμένα βάσει κανονισμών που φροντίζουν ώστε στο χωριό να διατηρείται η αρχιτεκτονική του 18ου και 19ου αιώνα. Η ιστορία του ξεκινάει από τους Μυκηναϊκούς χρόνους καθώς έχουν βρεθεί θολωτοί-λαξευτοί τάφοι που χρονολογούνται από εκείνη την περίοδο. Είναι ένα από τα λίγα χωριά της Κεφαλλονιάς που δεν καταστράφηκε από τους μεγάλους σεισμούς του 1953. Ανέπαφο έμεινε και το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου που χρονολογείται από τον 13ο αιώνα. Η εκκλησιά της Παναγιάς, που έχει χτιστεί το 1800 και ο Άγιος Ιωάννης με το εξαιρετικής τεχνικής τέμπλο είναι δυο ακόμη αξιοθέατα στην Κοντογεννάδα.

Η μικρή και όμορφη πλατεία του χωριού.
Κατηφορίζοντας προς τα νότια περνάμε στον οικισμό Δαμουλιανάτα. Ένα ακόμη χωριό που δεν το άγγιξε η σεισμική καταστροφή του 1953. Όμως αυτά που σεβάστηκαν οι σεισμοί δεν τα σεβάστηκαν οι άνθρωποι.

Παλιό χαρακτηριστικό σπίτι στο χωριό.

Ελάχιστα τα παραδοσιακά σπίτια που υπάρχουν σήμερα αφού τα περισσότερα έχουν καταρρεύσει μετά την εγκατάλειψη. Τα νέα σπίτια που έχουν χτιστεί δυστυχώς δεν προσφέρουν την ομορφιά των παλιών. Το χωριό είναι χτισμένο πάνω σε πλαγιές καταπράσινων λόφων με θέα την απεραντοσύνη του Ιονίου.

Μια ζωγραφιά οι ανεμόμυλοι.

Χαρακτηριστικό αξιοθέατο του χωριού οι ερειπωμένοι ανεμόμυλοι, στην περιοχή Κουρτικό, που όμως στέκουν όρθιοι. Πρόκειται για ένα υπέροχο θέαμα αν σκεφτεί κανείς και τα λόγια του Κεφαλλονίτη συγγραφέα Αγγελοδιονύση Δεμπόνου, που στο βιβλίο του "Οι ανεμόμυλοι της Κεφαλλονιάς," γράφει. Όπου στηθούν κι΄όθε σταθούν φέρνουν το μήνυμα της ευλογίας και την ικανοποίηση της χορτασιάς, γιατί από τη δούλεψή τους βγαίνει το πιο ποθούμενο απόκτημα του ανθρώπινου ιδρώτα, το ψωμί.

Στην πλατεία της Πλαγιάς μπορεί κανείς να θαυμάσει τους καταπράσινους λόφους γύρω αλλά και την απεραντοσύνη της θάλασσας.

Τα μηχανήματα του παλιού λιτρουβιού. 

Στην ίδια πλατεία εκτίθενται τα μηχανήματα του παλιού ελαιοτριβείου το οποίο είχε το όνομα λιτρουβιό της εκκλησιάς, αφού ήταν ιδιοκτησία της εκκλησιάς του χωριού.

Κατηφορίζοντας την πλαγιά φτάνει κανείς στην παραλία της Αγίας Ελένης.

Η παραλία της Αγίας Ελένης.

Ένα θέαμα μοναδικής ομορφιάς. Για την παραλία αυτή ο δημοσιογράφος των New Yorks Times, Matt Gross γράφει.Βρήκα στην Κεφαλλονιά την ιδανική παραλία, αναφερόμενος στην παραλία της Αγίας Ελένης στα Δαμουλιανάτα, μετά από μια επίσκεψή του στα νησιά του Ιονίου. Στα Δαμουλιανάτα υπάρχει ο σύλλογος “Πλαγιά” ο οποίος κάθε καλοκαίρι πραγματοποιεί μια σειρά από εκδηλώσεις με κυριότερη αυτή του Αυγούστου στην γιορτή της Παναγίας.

Αφού απολαύσουμε ένα όμορφο μπάνιο στην παραλία της Αγίας Ελένης περνάμε στα Μονοπολάτα.

Μια ζωγραφιά το ηλιοβασίλεμα στην Παλική.

Πρόκειται για ένα από τα πολλά πανέμορφα χωριά της Παλικής. Χτισμένο σε ύψος περίπου 300 μέτρων προσφέρει και αυτό μια θέα καταπληκτική.

Η εκκλησιά του χωριού. 

Η εκκλησία του χωριού είναι η Ζωοδόχος Πηγή η οποία γιορτάζει πέντε μέρες μετά το Πάσχα, όπου γίνεται μεγάλο και ονομαστό πανηγύρι. Η μεγαλοπρέπεια κυριαρχεί στα γραφικά δρομάκια του χωριού κατά τη διάρκεια της λιτανείας την ημέρα της γιορτής.

Στα Μονοπολάτα τιμώνται ευλαβικά τα έθιμα του Πάσχα. Κυριότερες εκδηλώσεις το γραφικό κάψιμο του Ιούδα, η περιφορά του Επιταφίου αλλά και το σπάσιμο του μπότη κατά την Ανάσταση του Μεγάλου Σαββάτου.

Μια στάση για ένα ουζάκι. Μη μου πείτε όχι. 

Ένα μικρό διάλειμμα για ένα ουζάκι κάτω από τον γεροπλάτανο και σε λίγο ξεκινάμε να γνωρίσουμε και άλλα χωριά της Παλικής. Μας περιμένουν τα Καμιναράτα, τα Μαυδάτα, τα Φαβατάτα, τα Χαβδάτα, τα πολλά άλλα....“άτα”.

ΠΗΓΕΣ

w. kefaloniaheaven.com 

w. hellenicaworld.com

w. kefaloniatoday.com

w. pronoikefalonias.blg.

w. greece.terrbook.com

"Ο βασιλικός"

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Μάϊο.
Διαπόντια νησιά. Ο οικισμός Οθωνοί. 

Tο θεατρικό έργο του Αντώνη Μάτεση, που έδωσε μια άλλη μορφή στη θεατρική λογοτεχνία.

Ας ξεφύγουμε για λίγο από τις ατέλειωτες φυσικές ομορφιές των Εφτανήσων κι΄ας δούμε και λίγες από τις πνευματικές ομορφιές αυτών των νησιών που πλούτισαν τον ελληνικό πνευματικό χώρο με την παρουσία τους.

Ο Αντώνης Μάτεσης.

Ελάτε να γνωρίσουμε μια μορφή των ελληνικών γραμμάτων που πρόσθεσε ένα νέο είδος λόγου στον λογοτεχνικό χώρο. Αυτός δεν είναι άλλος από τον Αντώνη Μάτεση. Έναν λογοτέχνη, που ένα και μόνο έργο του τον καθιέρωσε στο Πάνθεον της Λογοτεχνίας.

Παρά τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει το νησί της Ζακύνθου, σχεδόν σε κάθε εποχή γνώριζε οικονομική και πολιτικοϊστορική ανάπτυξη αναδεικνύοντας μεγάλες και αξιόλογες μορφές σε όλους τους τομείς. Μια από αυτές τις μορφές είναι και ο μεγάλος λογοτέχνης και θεατρικός συγγραφέας Αντώνης Μάτεσης.

Ο Αντώνης Μάτεσης ανήκει στους σολωμικούς συγγραφείς της Επτανησιακής Σχολής . Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1794. Γονείς του ήσαν ο Δημήτριος Μάτεσης και η Βεατρίκη Τερτσέτη, εύποροι και αριστοκράτες στην καταγωγή. Η οικογένειά τους ήταν καταχωρημένη στο Libro d' oro του νησιού από το 1794.

Για οικογενειακούς λόγους ο Μάτεσης δεν απομακρύνθηκε ποτέ από την Ζάκυνθο, ούτε φοίτησε σε κανένα πανεπιστήμιο.

Το εξώφυλλο από πρόγραμμα παράστασης του έργου.

Ο νεαρός Μάτεσης σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία ιδιωτικά, με τον Αββά Ρώσση και τον Αντώνιο Μαρτελάο ο οποίος τον γνώρισε με τους προοδευτικούς της εποχής και με τον Ιταλό Palmidessa. Υπήρξε φίλος και θαυμαστής του Σπυρίδωνα Τρικούπη και θαυμαστής αλλά και μιμητής του Διονυσίου Σολωμού. Μια ένδειξη σημαντική σχετικά με την συγγραφική του φυσιογνωμία είναι η σχέση του με τον Σολωμό και οι επιδράσεις που δέχεται σε θέματα γλώσσας και ποιητικής. Ο Μάτεσης μόνος του βελτίωσε τις γνώσεις του στα Γαλλικά, στα Αγγλικά και στα Ιταλικά.

Εκτός από τον βασιλικό έγραψε πολλά πατριωτικά ποιήματα και ελεγείες. Το 1824 έγραψε τη Γραμματική της δημοτικής ώστε να δημοσιεύσει μια Πραγματεία περί γλώσσης, με αναφορές στη γλώσσα των δημοτικών τραγουδιών και της κρητικής λογοτεχνίας. Έκανε μεταφράσεις στο έργο “Οι Τάφοι” του Ugo Foscolo, ποιήματα του Ossian και την ελεγεία “Εις τα Κοιμητήρια” του ρομαντικού ποιητή Thomaw Grey.

 Σούλα Αθανασιάδου, Ρονκάλαινα, Κώστας Ρηγόπουλος, Δάρειος και Νίκος Ζορμπάς, Δραγανίγος. 

Αθάνατο όμως παραμένει το έργο του, βασιλικός το μόνο θεατρικό του έργο, που έγραψε στα 1830 και που δίνει ανάγλυφη την εικόνα της κοινωνικής δομής της εποχής του στη Ζάκυνθο. Το ηθογράφημα αυτό είναι γραμμένο στην τοπική διάλεκτο και με πολλές ξενικές λέξεις και μπορεί να πει κανείς ότι διαθέτει μια συναρπαστική γοητεία. Έργο γραμμένο με επιρροές από τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και έντονο κοινωνικό προβληματισμό ο βασιλικός είναι ένα από τα πλέον σημαντικά κείμενα της νεοελληνικής δραματουργίας. Συμβαίνει ώστε οι δυτικές επιρροές που διαπέρασαν τους κατοίκους των Εφτανήσων να είχαν ένα σημαντικό αντίκτυπο και στην γλώσσα και αυτό διαπιστώνει κανείς στο κείμενο του βασιλικού.

Η Ρονκάλαινα, Σούλα Αθανασιάδου με τον σύζυγό της Δάρειο Ρονκάλα τον οποίον υποδύεται ο αείμνηστος Κώστας Ρηγόπουλος. 

Το έργο του αυτό, ο Μάτεσης το χαρακτηρίζει κοινωνικό δράμα όμως είναι γεγονός ότι αποτελεί την αρχή ενός νέου είδους λογοτεχνίας. Μέσα στον βασιλικό συνοψίζονται μηνύματα πολιτικά και ιδεολογικά που χαρακτηρίζουν τον ερχομό μιας νέας εποχής. Πρόκειται για ένα πεντάπρακτο δράμα με επιρροές από τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό. Χαρακτηριστικό είναι ότι η πρώτη παράσταση αυτού του έργου δόθηκε στη Ζάκυνθο το 1832 από θίασο ερασιτεχνών. Παρά το δραματικό περιεχόμενο και τον έντονο κοινωνικό προβληματισμό το έργο αυτό, στην εποχή του, αγνοήθηκε.

Βασικά ο Μάτεσης τοποθετεί χρονικά το έργο του έναν αιώνα πριν την συγγραφή του.

Η πλοκή του βασιλικούέχει κεντρικό θέμα μια ερωτική ιστορία η οποία όμως είναι προσχηματική. Μέσα από αυτή την ιστορία αναδύονται τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας εκείνης της εποχής. Η δύναμη της εξουσίας των αρχόντων, οι ταξικές διαφορές, οι σφιχτές θέσεις που κρατούσαν τις ισορροπίες της κοινωνίας, αποκαλύπτονται μέσα από την πλοκή. Πρόκειται για ένα έργο όπου προβάλλονται αγώνες για την ιδεολογική ανάπλαση της κοινωνίας, ερωτικά μοτίβα και ένα εκπληκτικό χιούμορ. Μαζί με όλα αυτά αποκαλύπτονται και οι αδυναμίες των ανθρώπων.

Στα 1830 όπου στην Αγγλοκρατούμενη Ζάκυνθο ο Μάτεσης ολοκληρώνει την συγγραφή του βασιλικού, στις πρωτεύουσες των κρατών της Ευρώπης γίνονται αγώνες για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Με την Ιουλιανή επανάσταση στο Λονδίνο υπογράφεται το Πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας και αναγνωρίζεται η ύπαρξη ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.

Ο Δραγανίγος, Νίκος Ζορμπάς, η Ιωάννα Παγιατάκη, Γαρουφαλιά και η μητέρα Ρονκάλαινα, Σούλα Αθανασιάδου. 

Σαν κεντρικό θέμα στην πλοκή του έργου είναι μια ερωτική ιστορία. Μια ερωτική ιστορία η οποία όμως σε όλη την διάρκεια του έργου δουλεύει προσχηματικά. Μέσα από αυτήν την ερωτική ιστορία αναδύονται τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας εκείνης της εποχής. Γίνονται κοινωνικές συγκρούσεις. Μέσα από αυτό το έργο του ο Μάτεσης χτυπάει τα κακώς κείμενα, ασκεί κριτική, περιγράφει τα ήθη και αποκαλύπτει το ρηχό των χαρακτήρων ενώ δίνει μια ιδιαίτερη έμφαση στο μεγαλείο του έρωτα.

Έχουν περάσει πάνω από δυο αιώνες που ο βασιλικός ανέβηκε σε θέατρο για πρώτη φορά και ενώ αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει το έργο παραμένει στον ρόλο μιας επίκαιρης ματιάς στην πορεία της κοινωνίας.

Η υπόθεση του έργου, με λίγα λόγια, είναι η εξής. Στην διάρκεια της γιορτής του καρναβαλιού ο Φιλιππάκης Γιαγυρόπουλος φλερτάρει την Γαρουφαλιά, κόρη του άρχοντα Δάρειου Ρονκάλα της οποίας αφαιρεί την παρθενία και την αφήνει έγκυο. Όμως γνωρίζοντας ο Φιλιππάκης το σκάνδαλο που θα ξεσπάσει θέλει να την αποκαταστήσει. Στην επιθυμία του αυτή εμπόδιο μεγάλο ορθώνεται η κατώτερη κοινωνική καταγωγή του σε σχέση με την κοινωνική καταγωγή της Γαρουφαλιάς. Ο Δάρειος, πατέρας της Γαρουφαλιάς, αγνοώντας τα πραγματικά κίνητρα του νέου νομίζει ότι εποφθαλμιά την προίκα της κόρης του. Παρ΄όλο που η γυναίκα του και ο γιος του προσπαθούν να τον μεταπείσουν εκείνος μένει αμετάπειστος. Σκέφτεται μάλιστα να κλείσει την κόρη του σε μοναστήρι και απειλεί να σκοτώσει τον Φιλιππάκη. Συμπτωματικά κάποιο βράδυ δυο μεθυσμένοι επιχειρούν να κλέψουν μια γλάστρα με βασιλικό από το παράθυρο του σπιτιού του Δάρειου και ο μπράβος του Δάρειου χτυπά και σκοτώνει τον ένα νομίζοντας ότι είναι ο Φιλιππάκης. Με την αποκάλυψη της αλήθειας και την παρέμβαση του αδελφού της Γαρουφαλιάς, Δραγανίγου, ο Δάρειος αναγκάζεται πλέον να δώσει τη συγκατάθεσή του στο γάμο των δυο νέων.

Ο βασιλικός αποτελεί λογοτεχνικό πρόδρομο του αστικού δράματος και γράφεται σε προγενέστερο χρόνο από αυτόν που θα έπρεπε να ανήκει ιδεολογικά και αισθητικά. Είναι ένα έργο που φέρει την ιδέα του Διαφωτισμού Στο έργο αυτό του Μάτεση μπορεί να πει κανείς ότι συνυπάρχουν πολιτικο-ιδεολογικά αιτήματα της εποχής αλλά και αναζητήσεις για ένα καινούργιο δραματικό είδος της λογοτεχνίας.

Απελευθερωμένος από τις οποιεσδήποτε δεσμεύσεις του ο Μάτεσης, μέσα στην πλοκή του έργου του ασκεί κριτική στις αντιλήψεις της κοινωνίας, χτυπάει τα κακώς κείμενα, περιγράφει τα ήθη της εποχής, αποκαλύπτει το ρηχό των χαρακτήρων, τη σύγκρουση του παλιού με το καινούργιο, αλλά και το μεγαλείο του έρωτα,.

Ο Αντώνης Μάτεσης ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρίας και διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος επί της Παιδείας και των Εκκλησιαστικών της Ζακύνθου. Διακρίθηκε για την τιμιότητά του και την αγάπη του προς την πατρίδα. Και υπήρξε μέλος πολλών φιλανθρωπικών επιτροπών και ιδρυμάτων.

Στα 1874 εγκατέλειψε την Ζάκυνθο για οικογενειακούς λόγους και πήγε στη Σύρο όπου μετά ένα χρόνο πέθανε. Εκεί στην Σύρο έσβησε ένα μεγάλο αστέρι της ελληνικής λογοτεχνίας των Εφτανήσων.

ΠΗΓΕΣ   

w. ekebi.grww. elp-eapologies.gr

w. rizospastis.gr

w. tellingstories.gr

w. el.wikipedia.org

w. livepedia.gr

"Στης Πλάκας τις ανηφοριές"

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Μάϊο.
Διαπόντια νησιά. Ο οικισμός Οθωνοί.

Η μεγαλειώδης μουσικοθεατρική εκδήλωση της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας

για τα 152 χρόνια από την Ένωση των νησιών με την πατρίδα.

Στης Πλάκας τις ανηφοριές. 

Αυτόν τον τίτλο της αλησμόνητης πλακιώτικης καντάδας έχει δώσει η Ένωση Επτανησίων Ελλάδας σε μια μουσικοθεατρική παράσταση που θα παρουσιάσει την Δευτέρα 23 Μαϊου 2016 στις 9 το βράδυ στο θέατρο Badminton, στην Αθήνα για την γιορτή της 152ης επετείου της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα. .

Η πρόεδρος της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας κ. Ελένη Κονοφάου.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση που μου έστειλε η Πρόεδρος της Ένωσης, κ. Ελένη Κονοφάου και την ευχαριστώ πάρα πολύ γι΄αυτό, η παράσταση για την επέτειο της Ένωσης θα είναι ένα μεγάλο αφιέρωμα στην εποχή που το “μπελκάντο” χαρακτήριζε τη μουσική ζωή της Αθήνας. Ένα αφιέρωμα που θα ξεκινάει από την επτανησιακή και την αθηναϊκή καντάδα, θα περνάει από την εποχή της οπερέτας και θα φτάνει στο ταγκό και το αρχοντορεμπέτικο.

Χαρακτηριστική πλακιώτικη αυλή. 

Μαντολίνα, κιθάρες, πλακιώτικες αυλές, με τ΄αγιόκλημα και την περικοκλάδα και οι χαρακτηριστικές ρούγες των νησιών του Ιονίου, που θα αντηχούν οι ρομαντικές καντάδες θα είναι ο κόσμος που θα μας ταξιδέψει μουσικά η παράσταση της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας, Στης Πλάκας τις ανηφοριές.

Οι ωραιότερες επτανησιακές και αθηναϊκές καντάδες και τα τραγούδια του κρασιού θα μεταφέρουν τους θεατές νοερά στην εποχή του ρομαντισμού, στα καντούνια και τα στενά δρομάκια των νησιών του Ιονίου και στην παλιά Αθήνα.

Ταβέρνα της Πλάκας μιας κάποιας εποχής. 

Το ξεκίνημα θα είναι η είσοδος της Χορωδίας Λυρικών Καλλιτεχνών της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας, η οποία πλαισιωμένη από το ηχόχρωμα της Μαντολινάτας του Ιονίου θα εισέλθει στον συναυλιακό χώρο τραγουδώντας και κάνοντας σερενάτα στους θεατές. Κι΄ύστερα θα κατευθυνθεί στη σκηνή, θα καθίσει γύρω από ένα τραπέζι που πάνω του θα είναι απλωμένα πιάτα με μεζέδες και μπουκάλια με κρασί, σ΄ένα σκηνικό που θα αναβιώνει εικόνες της παλιάς πλακιώτικης ταβέρνας.

Εκεί, “στην παλιά ταβέρνα με τη λατέρνα και το σκουμπρί” θα υποδεχτεί την παλιοπαρέα ο θρυλικός “Μπαρμπαγιάννης κανατάς.”

Σκίτσο του Μπάρμπα Γιάννη του κανατά. 

Κείνος ο αλησμόνητος γραφικός τύπος της Παλιάς Αθήνας, που με το γαϊδουράκι του περιδιάβαινε τα στενάκια της Πλάκας διαλαλώντας το εμπόρευμά του. Έχω σταμνιά, έχω κανάτες κι΄έχω μπότηδες ωραίους. Τον Μπαμπαγιάννη θα υποδύεται ο βαθύφωνος Χρήστος Αμβράζης. Ο κάπελας θα κεράσει κρασί τους χορωδούς και θα τους καλέσει στο γλέντι της Ένωσης και θα τραγουδήσουν Θα το πιεις ένα ποτήρι θα το πιεις, Κελαηδίστε ωραία μου πουλάκια, Εις τον αφρό της θάλασσας, Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου, Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά, Δυο γλυκά ματάκια και πολλά άλλα.

Η μεσόφωνος Ελένη Βουδουράκη.

Εκτός όμως από όλα αυτά θα υπάρχουν πολλές ευχάριστες εκπλήξεις. Θα είναι εκεί η αλησμόνητη Ριρίκα κείνη η πανέμορφη γυναίκα που είχε ξετρελάνει τον ανδρικό πληθυσμό της Αθήνας εκείνης της εποχής και την οποία θα υποδύεται η μεσόφωνος Ελένη Βουδουράκη η οποία θα τραγουδήσει και το τραγουδάκι Μια κομψή μαντάμ σαν κι΄εμένα. Θα είναι εκεί επίσης και ο τενόρος Αντώνης Κορωναίος ο οποίος θα τραγουδήσει το Εγώ θα κόψω το κρασί. Όμως στη δήλωση αυτή του τενόρου Κορωναίου ότι θα κόψει το κρασί η χορωδία θα απαντήσει, και θα καλέσει τους θεατές να πιουν... Ακόμα ένα ποτηράκι.

Στο σημείο αυτό έχει επιλεγεί οι καλλιτέχνες να καλέσουν στην σκηνή έναν μεγάλο της μουσικής και του τραγουδιού εκείνης της εποχής προκειμένου να δώσει μαγικές λύσεις.

Ο αλησμόνητος Αττίκ. 

Αυτός ο μεγάλος καλλιτέχνης δεν θα είναι άλλος από τον θρυλικό Αττίκ. Τον μεγάλο τροβαδούρο της Αθήνας που έχει βάλει την σφραγίδα του στην ελληνική μουσική και στο ελληνικό τραγούδι. Τον Αττίκ, που έχει μείνει ένας θρύλος. Τον μεγάλο αυτόν καλλιτέχνη θα ζωντανέψει ο μαέστρος Παναγής Μπαρμπάτης. Από το πιάνο του θα απλωθούν σε όλο τον χώρο οι αθάνατες μελωδίες του μεγάλου Αττίκ. Η παπαρούνα, Ζητάτε να σας πω, Μαραμένα το γιούλια, Της μιας δραχμής τα γιασεμιά, και πολλά άλλα ακόμη του μεγάλου Αττίκ.

Ο μαέστρος Παναγής Μπαρμπάτης. 

Όμως ο μαέστρος Παναγής Μπαρμπάτης θα ζωντανέψει ακόμη και τις μορφές άλλων που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στη μουσική και το τραγούδι εκείνης της εποχής. Θα ακουστούν οι μελωδίες του Σουγιούλ, του Χαιρόπουλου, του Μαρούδα και άλλων.

Ο μαέστρος Παναγής Μπαρμπάτης όμως θα έχει και μια μεγάλη έκπληξη για όσους θα έχουν την τύχη να παρακολουθήσουν αυτή την εκδήλωση της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας. Κι΄η μεγάλη έκπληξη θα είναι η παρουσίαση του άλλου μεγάλου του ελληνικού τραγουδιού. Του αθάνατου τροβαδούρου της Αθήνας, του Νίκου Γούναρη, του οποίου τα τραγούδια θα αποδώσει ο Μπάμπης Τσέρτος. Θ΄ακουστούν τα τραγούδια του Για τις γυναίκες ζούμε, Γλυκά μου μάτια, Αυτός ο άλλος, Ένα βράδυ πούβρεχε, και άλλα. Με την παρουσία του Γούναρη στη σκηνή θα είναι η στιγμή που το γλέντι κορυφώνεται.

Η χορογράφος της Ένωσης Επτανησίων,
 Μαρία Θωμοπούλου.

Παράλληλα με όλα αυτά, σαν ένα συμπλήρωμα της εικόνας της αλησμόνητης εκείνης εποχής θα προσθέσουν οι θεατρικές βινιέτες και οι χορογραφίες της Μαρίας Θωμοπούλου.

Τα κείμενα, την ενορχήστρωση και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας, Παναγής Μπαρμπάτης.

Συντελεστές θα είναι η Χορωδία Λυρικών Καλλιτεχνών, Ορχήστρα Ποικίλης Μουσικής και η Μαντολινάτα του Ιονίου της Ένωσης.

Τη σκηνοθετική επιμέλεια στις χορογραφίες θα έχει η Μαρία Θωμοπούλου.

Στις Πλάκας τις ανηφοριές λοιπόν την Δευτέρα 23η Μαΐου 2016. Μια μεγάλη μουσικοθεατρική παράσταση από την Ένωση Επτανησίων Ελλάδας.

Στ΄αλήθεια πρόκειται για μια παράσταση που δεν θα πρέπει να την χάσει κανείς.