Κεφαλονιά. Λειβαθώ και το νησάκι Δίας.
Φίλες μου και φίλοι μου αγαπημένοι.
Αγία Κυριακή, Λευκάδα.
Πέρασαν πέντε χρόνια από τότε που αρχίσαμε αντάμα να ταξιδεύουμε στα αγαπημένα μας Εφτάνησα. Ανοίξαμε τα πανιά μας, αδράξαμε τα κουπιά και ξεκινήσαμε από τα Διαπόντια νησιά. Τρία μικρά νησιά που τα αγκαλιάζουν το Ιόνιο πέλαγος και η Αδριατική.
Βρεθήκαμε στους Οθωνούς, που είναι και το πιο βόρειο μέρος της Ελλάδας και...
...περάσαμε στην Ερρρείκουσα και...
...μετά στο Μαθράκι.
Ο οικισμός Αβλέμωνας στα Αντικύθηρα.
στα Αντικύθηρα. Στη εσχατιά του νότου. Εκεί που ανταμώνουν τα δυο πέλαγα. Το Ιόνιο με το Κρητικό και στα νερά τους λούζεται το
Αχίλλειον. Κέρκυρα.
Γνωρίσαμε τα μνημεία τους, τους ανθρώπους τους και την ζωή τους.
Κερκυραίϊκα τσιλίχουρδα.
Γευτήκαμε τα φαγητά τους και ήπιαμε από τα φανταστικά κρασιά των νησιών μας.
Χορέψαμε μαζί τους στα πανηγύρια τους και ανταλλάξαμε ευχές.
Ακούσαμε για τους ξένους λαούς που τα σημάδεψαν με το πέρασμά τους. Άγγλοι, Γάλλοι, Ρώσσοι, Ιταλοί, Φράγκοι, Ενετοί. Όμως ο Τούρκος δεν πέρασε από τα νησιά μας. Δεν πάτησε το πόδι του ποτέ.
Σπουδάσαμε τους αγώνες των Ριζοσπαστών για να ενωθούν με την μητέρα Ελλάδα. Ζήσαμε μαζί τους τον πόθο τους για λευτεριά.
Κι΄αντάμα προχωράμε. Και θα προχωράμε με συντροφιά την αγάπη σας.
Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι δεν έλειψαν και τα δύσκολα. Πάνω στον πρώτο χρόνο ο μοναχογιός μου, καθηγητής ιστορικός στο πανεπιστήμιου της Πολιτείας New Hampshir έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από την αγιάτρευτη αρρώστια. Το πάλεψα, αγωνίστηκα και προχώρησα. Κατάφερα και το ξεπέρασα. Μαζί έχουμε μάθει να τα ξεπερνάμε όλα τραγουδώντας και γελώντας.
Κι΄αρχίζουμε τον έκτο χρόνο. Θα γνωρίσουμε ακόμα πολλά. Γιατί τα Εφτάνησα είναι ατέλειωτα.
Παραλία Καμίνια. Ιθάκη.
Φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι.
Με τα πανιά της αγάπης απλωμένα ξεκινάμε ένα ακόμα χρόνο γεμάτον Εφτάνησα.
Από την μακρινή μου ξενιτιά στέλνω την αγάπη μου σε όλους σας.
Μια γωνιά από το Νυδρί Λευκάδας.
Παρακαλώ επισκεφθείτε και την άλλη ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com. Πάντα θα βρήτε κάτι που μπορεί να σας ενδιαφέρει.
Κερκυραίϊκα τσιλίχουρδα.
Γευτήκαμε τα φαγητά τους και ήπιαμε από τα φανταστικά κρασιά των νησιών μας.
Χορέψαμε μαζί τους στα πανηγύρια τους και ανταλλάξαμε ευχές.
Σπουδάσαμε τους αγώνες των Ριζοσπαστών για να ενωθούν με την μητέρα Ελλάδα. Ζήσαμε μαζί τους τον πόθο τους για λευτεριά.
Κι΄αντάμα προχωράμε. Και θα προχωράμε με συντροφιά την αγάπη σας.
Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι δεν έλειψαν και τα δύσκολα. Πάνω στον πρώτο χρόνο ο μοναχογιός μου, καθηγητής ιστορικός στο πανεπιστήμιου της Πολιτείας New Hampshir έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από την αγιάτρευτη αρρώστια. Το πάλεψα, αγωνίστηκα και προχώρησα. Κατάφερα και το ξεπέρασα. Μαζί έχουμε μάθει να τα ξεπερνάμε όλα τραγουδώντας και γελώντας.
Κι΄αρχίζουμε τον έκτο χρόνο. Θα γνωρίσουμε ακόμα πολλά. Γιατί τα Εφτάνησα είναι ατέλειωτα.
Παραλία Καμίνια. Ιθάκη.
Φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι.
Με τα πανιά της αγάπης απλωμένα ξεκινάμε ένα ακόμα χρόνο γεμάτον Εφτάνησα.
Από την μακρινή μου ξενιτιά στέλνω την αγάπη μου σε όλους σας.
Μια γωνιά από το Νυδρί Λευκάδας.
Παρακαλώ επισκεφθείτε και την άλλη ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com. Πάντα θα βρήτε κάτι που μπορεί να σας ενδιαφέρει.