Λευκάδιος Χερν

Η ιδιόρυθμη ιστορία ενός Λευκαδίτη λογοτέχνη που έγινε ο εθνικός ποιητής της Ιαπωνίας.

Στα τέλη του Σεπτέμβρη του 1903, μιά μικρή νεκρική πομπή πορεύοταν προς τον ναό του Κομπουπέρα, στο Τόκυο. Προηγούντο τα βουδιστικά λάβαρα, ακολουθούσαν μικρά παιδιά που κρατούσαν κλουβιά με ζωντανά πουλιά, τα οποία θα άφηναν λεύτερα συμβολίζοντας τη φυγή της ψυχής από τα δεσμά της και στη συνέχεια τα άτομα που κουβαλούσαν το φέρετρο, οι ιερείς με τα κουδουνάκια τους και η πομπή έκλεινε με την οικογένεια του νεκρού και τους φίλους του. Μέσα στο φέρετρο ήταν ο εθνικός ποιητή της Ιαπωνίας Γιακούμο Κοϊζούμι, που δεν ήταν άλλος από τον Έλληνα λόγιο Λευκάδιο Χερν.

Στ΄αλήθεια είναι κάπως παράξενη η ιστορία του Λευκάδιου Χερν. Κι΄αξίζει να τον γνωρίσουμε.
Στην Λευκάδα γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1850. Μητέρα του ήταν η Ρόζα Κασιμάτη, κόρη ευγενούς καταγωγής με πατέρα τον Αντώνιο Κασιμάτη από τα Κύθηρα. Πατέρας του ο Ιρλανδός Κάρολος Χερν από το Δουβλίνο που υπηρετούσε σαν στρατιωτικός χειρουργός στο Βρετανικό Σώμα των Εφτανήσων.
Λόγω της εργασίας του πατέρα του ήταν δύσκολο η οικογένεια να διαβιεί μαζύ. Έτσι όταν κάποια στιγμή ο πατέρας Κάρολος Χερν βρίσκεται με μετάθεση στις Δυτικές Ινδίες, ο μικρός Λευκάδιος με την μητέρα του ταξειδεύουν στο Δουβλίνο για να ζήσουν με την οικογένεια του πατέρα του.
Όμως στο σπίτι της οικογένεια του Κάρολου Χερν τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά για τον μικρό Λευκάδιο και την μητέρα του.
Οι συνθήκες διαβίωσης με την οικογένεια του πατέρας του ήσαν πολύ άσχημες. Μετά από ένα διάστημα η μητέρα του αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα ενώ ο σύζυγός της, Κάρολος Χερν, εκμεταλεύτηκε κάποιο νομικό κενό και ακύρωσε το γάμο του αναλαμβάνοντας και την κηδεμονία των δυό παιδιών του. Ο αποχωρισμός του μικρού Λευκάδιου από την μητέρα του υπήρξε μια τραυματική εμπειρία.
Έμεινε έτσι να ζει με μιά θεία του.
Ο μικρός Λευκάδιος, στη νεαρή αυτή ηλικία, έννοιωθε κάποιο φόβο για τα φαντάσματα και η θεία του τον έκλεινε στο υπόγειο του σπιτιού πιστεύοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα καταφέρει να ξεπεράσει τις φοβίες του. Όμως αυτό αποτέλεσε για τον μικρό μια τραυματική εμπειρία που θα κουβαλούσε σε όλη του τη ζωή. Ο Λευκάδιος Χερν
Στη σχολική του ηλικία δείχνει μια ξεχωριστή αγάπη για τα γράμματα και διαβάζει πάρα πολύ. Μέσα από κάποιο βιβλίο θα ανακαλύψει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και θα ενθουσιαστεί αφάνταστα από αυτό το γεγονός. Αυτή του τη γνωριμία με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, θα την ονομάσει “δική μου αναγέννηση”
Ακολουθούν σπουδές στο κολλέγιο του Υβενό και στη συνέχεια στο κολλέγιο Σαιντ Κούθμπερτ. Εκεί, κατά τη διάρκεια ενός παιγνιδιού θα χάσει το ένα του μάτι και από τότε θα κλειστεί στον εαυτό του.
Το 1869 σε ηλικία δεκαεννέα ετών αναγκάζεται να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου για ένα χρονικό διάστημα θα αναγκαστεί να ζει κάτω από συνθήκες μεγάλης φτώχειας. Αυτή την περίοδο θα γνωριστεί με τον με τον Άγγλο εκδότη Χένρυ Γουώτκιν ο οποίος θα τον βοηθήσει να εργαστεί σε κάποια εφημερίδα. Με τον ζήλο που επέδειξε στην εργασία του κάποια στιγμή θα φτάσει να είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα Cincinnati Daily Enquirer. Θα βρεθεί να εργάζεται σε διάφορες Πολιτείες της Αμερικής μέχρι το 1889 που βρέθηκε σαν ανταποκριτής του περιοδικού Harper’s magazine στην πόλη Γιοκοχάμα της Ιαπωνία. Εκεί παντρεύτηκε την Σετζούκο Κουϊζούμι, κόρη οικογένειας Σαμουράϊ με την οποίαν απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Τον Δεκέμβρη του 1869 το Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο του προσέφερε την έδρα της αγγλικής γλώσσας και φιλολογίας όπου και εδίδαξε για αρκετά χρόνια.
Ο Λευκάδιος Χερν συνέγραψε πολλά βιβλία κυριώτερα των οποίων είναι "Εντός του κύκλου των ψυχών", "Η Χώρα των Χρυσανθέμων", "Ιαπωνικοί θρύλοι", "Ηλέκτρα", "Καϊντάν", "Κείμενα από την Ιαπωνία", "Όλεθρος και άλλα διηγήματα", "Το αγόρι που ζωγράφιζε γάτες και άλλα διηγήματα."
Από το βιβλίο του Καϊντάν ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Μασάκι Κομπαγιάσι το 1965 μετέφερε τέσσερεις ιστορίες του στο ομώνυμο φιλμ.
Ο Λευκάδιος Χερν πέθανε στην πόλη Οκούμπο στις 26 Σεπτεμβρίου του 1904 όμως η ταφή του έγινε στο Τόκυο. Η προτομή του Χερν στη Λευκάδα.
Και ενώ η ιδιαίτερη πατρίδα του, η Λευκάδα, τον τίμησε μόνο με την προτομή του στην κεντρική πλατεία της πόλης, η Ιαπωνία την επαίτειο των εκατό χρόνων από τον θάνατό του, το 2004, τον τίμησε με έξη διεθνή συμπόσια και την έκδοση ενός ειδικού γραμματόσημου.
Το 2007 στην πόλη Γιαϊζού εγκαινιάστηκε το μουσείο Λευκάδιος Χερν.
Άγαλμά του υπάρχει στην κεντρική πλατεία του Τόκυο και το έτος 2000 εκδόθηκαν τα άπαντά του με τίτλο Reader’s Guide to Lefkadio Hearn.
Αύτος, ο Λευκάδιος Χερν, ήταν ένας μεγάλος Έλληνας από την Λευκάδα που συνάντησε την δόξα και την καταξίωση στη μακρυνή Ιαπωνία.


ΠΗΓΕΣ
El.wikipedia.org.
Τα Νέα
Rassias.gr