Τα Εφτάνησα μέσα από τα χρόνια της ιστορίας.

Σημαντική η ιστορία των νησιών του Ιονίου. Αναρίθμητα τα γεγονότα που την συμαδεύουν στην πολύχρονη κατοχή τους από ξένους δυνάστες. Εφτακόσια χρόνια ξένης κατοχής δεν είναι δυνατόν να χαραχτούν με λίγες λέξεις. Γι΄αυτό και τoύτη η παρουσίαση θα γίνει σε δυό αναρτήσεις. Απολαύστε την πρώτη σήμερα και τα σχόλια δικά σας.
Η ιστορία της Επτανήσου, από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Τα νησιά έχουν πάρει το όνομά τους από το Ιόνιο πέλαγος από το οποίο και βρέχονται και Επτάνησα διότι τα μεγαλύτερα από αυτά, η Κεφαλονιά,η Κέρκυρα, η Ζάκυνθος η Λευκάδα, τα Κύθηρα, η Ιθάκη και οι Παξοί συμπληρώνουν τον αριθμό επτά. Στην πραγματικότητα ο αριθμός επτά είναι πλασματικός αφού στο σύμπλεγμα των Επτανήσων προσμετρώνται οι Διαπόντιοι νήσοι Οθωνοί, Ερείκουσα, Μαθράκι κι΄ακόμη οι Αντίπαξοι, το Μεγανήσι. Το γνωστό νησί Σκορπιός, ιδιοκτησίας των Ωνάσηδων, Κάλαμος, Καστός, Αρκούδι, Άτοκος, Στροφάδες, η Μαδουρή, ιδιοκτησίας των Βαλαωρίτηδων και τα Αντικύθηρα τα οποία συμπληρώνουν την Ιόνια οικογένεια.
Τα επτά νησιά του Ιονίου λοιπόν, αλλά και οι άλλες νησίδες, είναι ένας χώρος πλούσια προικισμένος από την φύση έτσι που με το πέρασμα των χρόνων κατάφεραν να αποτελέσουν ένα χωνευτήρι πολιτισμών. Αξίζει λοιπόν κάπου κάπου να ρίχνουμε μια ματιά σ΄αυτή την ιστορία.
Από τα πολύ παλιά χρόνια του Ομηρικού Οδυσσέα μέχρι τις μέρες που στην Ελλαδα έφτασε ο πρώτος Κυβερνήτης, ο Κερκυραίος Ιωάννης Καποδίστριας, και από την ημέρα της Ένωσης των νησιών με την Ελλάδα το 1864 μέχρι σήμερα, τα Εφτάνησα συνδέονται άρρηκτα με τις τύχες του Ελληνισμού, στους αγώνες του και στις πνευματικές επιτυχίες στις οποίες είναι γεγονός ότι πρωτοστάτησαν.
Μετά το Βυζάντιο τα Εφτάνησα θα αρχίσουν να περιέρχονται σταδιακά στην κυριότητα των Ενετών, των Άγγλων, των Γάλλων και των Ρώσων για επτακόσια περίπου χρόνια.
Από το 1500 και μετά και κάτω από την εξουσία των Ενετών ο λαός των Εφτανήσων θα στερηθεί τα πάντα με κυριότερο την στέρηση της γλώσσας του. Οι Ενετοί καταβάλουν προσπάθειες να τους εκλατινίσουν επιβάλοντας την ιταλική γλώσσα. Εφαρμόζουν ξένη νομοθεσία και προσπαθούν να εισάγουν νέα ήθη και έθιμα ενώ ακόμη γίνεται και μία προσπάθεια υποβάθμησης της Ορθοδοξίας. Η εκκλησία θα αναλάβει το ρόλο του διαιτητή και είναι πολλά αυτά που προσφέρει ο αγώνας της σε όλα τα νησιά και τους κατοίκους των.
Όμως οι μεγάλες αλλαγές στο χώρο των Ιονίων νήσων θα σημαδευτούν με τον ερχομό των Γάλλων Δημοκρατικών
το 1797 όπου θα φανούν τα ευεργετικά αποτελέσματα του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης.
Πάνω στα Εφτάνησα θα επικρατήσει ένα φιλελεύθερο κλίμα και θα αρχίσουν να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις
γιά ελευθερία και εθνική αποκατάσταση
Φυσικά οι Εφτανήσιοι είχαν πάντα στραμένο το βλέμμα τους στην Ένωση με την Ελλάδα. Η μεγάλη στιγμή τους όμως θα είναι η συμμετοχή τους στον μεγάλο αγώνα της Ανεξαρτησίας το 1821 όπου θα συμμετάσχουν ποικιλόμορφα.
Μέσα σ΄αυτές τις συνθήκες που εδημιουργούσαν οι κατακτήσεις των νησιών από όλες τις τότε Μεγάλες Δυνάμεις ξεκίνησε η πολιτική σταδιοδρομία του Κερκυραίου γιατρού Ιωάννη Καποδίστρια, που αργότερα θα γίνει ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας. Κι΄ήταν αυτός που με τις διπλωματικές του ικανότητες αλλά και με την συμπαράσταση της Ρωσίας θα επιτύχει, με την έναρξη της αγγλικής κυριαρχίας στα νησιά το 1809 τον σχηματισμό των Ηνωμένων Πολιτειών των Επτά Νήσων, όμως κάτω από την “προστασία” της Αγγλίας.
Η αγγλική “προστασία” όμως κάθε άλλο παρά προστασία ήταν. Όμως με αφορμή τα όσα προκαλεί η “προστασία” θα ξεκινήσει στα νησιά το ριζοσπαστικό κίνημα. Με ηγέτη τον Ηλία Ζερβό-Ιακωβάτο και πρωτοπόρο τον Γεράσιμο Λιβαδά το κόμμα αυτό, με τις εξεγέρσεις του θα προσφέρει πολλά στον αγώνα των νησιών για την Ένωσή τους με την Ελλάδα. Καθοριστικές θα πρέπει να χαρακτηριστούν οι εξεγέρσεις στη Σκάλα της Κεφαλονιάς τον Αύγουστο και Σεπτέμβρη του 1848.
Τον Νοέμβριο του 1850 οι Εφτανήσιοι θα προτείνουν στην Βουλή των Αντιπροσώπων το πρώτο ψήφισμα σχετικά με την Ένωση. Όμως πριν προλάβουν να το διαβάσουν ο Αρμοστής Σήτον με διάταγμά του θα απαγορεύσει τη λειτουργία της Βουλής για δύο χρόνια. Κι΄ακόμη περισσότερο, οι Άγγλοι “προστάτες” σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδα“Φιλελεύθερος” της Κεφαλονιάς, “…δεσμεύουν τα υπάρχοντα των πολιτών, μαστιγώνουν ιερείς και πολίτες...”Παράλληλα ακολουθούν διωγμοί και εξορίες πολλών Ριζοαπαστών με πρώτους τον Ζερβό-Ιακωβάτο και τον Μομφεράτο. Με την απομάκρυνσή τους το κέντρο δύναμης από την Κεφαλονιά μεταφέρεται στη Ζάκυνθο. Εκεί θα μεσουρανήσει το άστρο του Ριζοσπάστη Λομβάρδου.