Οι εξεγέρσεις στα Εφτάνησα.

Από την πρώτη κατοχή των νησιών τους
οι Εφτανήσιοι άρχισαν τις εξεγέρσεις.

Οι ένοπλες εξεγέρσεις στα Εφτάνησα κατά την περίοδο της αγγλικής κυριαρχίας ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής που διατύπωσε το ριζοσπαστικό κόμμα αμέσως μετά την ίδρυσή του.
Επηρεασμένοι από τις επαναστάσεις και τα εθνικοαπελευθερωτικα κινήματα που εκείνη την εποχή συγκλώνιζαν την Ευρώπη οι Ριζοσπάστες απαίτησαν απο την αγγλική κυβέρνηση συνταγματικές μεταρυθμήσεις, το δικαίωμα των ελευθέρων εκλογών καθώς επίσης και το δικαίωμα της ελευθεροτυπίας. Έτσι είχαν καταφέρει να δημιουργήσουν μιά ατμόσφαιρα έξαρσης και εθνικού φρονίματος Ας μην ξεχνάμε ότι το 1848 που ιδρύθηκε το Ριζοσπαστικό κόμμα ήταν η χρονιά που εκδόθηκε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο του Μαρξ καθώς και η χρονιά των επαναστάσεων στην Γερμανία και Γαλλία. Κι’ ήταν επόμενο την κίνηση των Ριζοσπαστών να επηρεάσουν οι ιδέες των Ευρωπαίων αναρχικών Σαιν Σιμόν, Τζουζέπε Μαντσίνι, Πιέρ Ζοζέφ-Προύντον.

Παράλληλα όμως η ταξική διάρθρωση της τοπικής κοινωνίας συντηρούσε μιάν εχρθρότητα ανάμεσα στους ευγενείς και πλούσιους γεωκτήμονες και τους μικροϊδιοκτήτες και αγρότες
Επί τριαντατρία χρόνια οι Άγγλοι διοικούν τα Εφτάνησα με βάση το Σύνταγμα του 1817 το οποίο είχε χαρακτηριστεί δεσποτικό και είχε προκαλέσει την δυσαρέσκεια αλλά και την πίκρα των φιλελευθέρων πολιτών.
Ο Αρμοστής Σήτον λίγο πριν να λήξει η θητεία του πετυχαίνει από την κυβέρνησή του την παραχώρηση των μεταρυθμήσεων. Όμως η τάξη των αρχόντων και γεωκτημόνων δεν θα συμφωνήσουν με την παραχώρηση δικσιωμάτων πιστεύοντας ότι θίγονται τα συμφέροντά τους
Τον Αύγουστο του 1849 την Αρμοστεία των νησιών αναλαμβάνι ο Χένρυ Τζωρτζ Γουάρντ, γνωστός φιλελεύθερος και μέλος της Βουλής των Κοινοτήτων. Και αποφασίζει να εγκαινιάσει την αρχή της θητείας του με μιά φιλική χειρονομία. Απελευθερώνει από την εξορία τον Ηλία Ζερβό Ιακωβάτο και τον Ιωσήφ Μομφεράτο. Η ενέργεια του αυτή ανησύχησε τους αριστοκράτες και γεωκτήμονες οι οποίοι άρχισαν να ενσπείρουν φόβους και ανησυχίες στους εμπόρους και τις στρατιωτικές αρχές ότι εξεγέρσεις απειλούσαν την τάξη του τόπου.

Ο φόβος αυτός των αριστοκρατών και των γαιωκτημόνων γιά τα συμφέροντά τους είναι η βάση της συνεργασίας τους με τους κατά καιρούς καταχτητές των νησιών και η αιτία αναταραχών από μέρους του λαού και των αγροτών των νησιών.
Οι εξεγέρσεις στα Εφτάνησα θα αρχίσουν από την πρώτη κατοχή των νησιών από τους Φράγκους γύρω στα 1300 και θα συνεχιστούν μέχρι και την τελευταια κατοχή από την Αγγλία το 1864 όπου έγινε και η Ένωση των νησιών με την Ελλάδα।
Σαν πρώτη αναταραχή, σαν εξέγερση θα πρέπει να χαρακτηριστεί η “Επανάσταση της Βουκέντρας”στη Λευκάδα το 1357 όπου οι χωρικοί ξεσηκώθηκαν εναντίον του «αυθέντη» του νησιού Τζώρτζη Γρατσιάνου γιά την δυσβάσταχτη φορολογία των Φράγκων. Από το γεγονός αυτό ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης θα εμπνευστεί την ποιητική του σύνθεση «ο Φωτεινός»
Το καθεστώς υποτέλειας που επιβάλουν οι Ενετοί στα νησιά αλλά και η δυσβάσταχτη φορολογία θα ξεσηκώσουν το λαό στη Ζάκυνθο και η εξέγερση αυτή θα πάρει το όνομα «το Ρεμπελιό των Ποπολάρων»

Η επανάσταση αυτή θα διαρκέσει τέσσερα χρόνια (1628-1631)και θα αποτελέσει την πρώτη ταξική επανάσταση στην νεοελληνική ιστορία. Η εξέγερση των Ποπολάρων πήρε και θρησκευτική διάσταση αφού ο ανθρωπιστής αρχιεπίσκοπος Νικόδημος Μεταξάς, πήρε τη θέση του αρχιεπισκόπου Κεφαληνίας-Ζακύνθου, Παχώμιου Δοξαρά. Ο νέος Ιεράρχης τάχτηκε ανοικτά με το μέρος των Ποπολάρων. Μετά από τέσσερα χρόνια οι άρχοντες ξαναπαίρνουν την εξουσία και εκδικούνται το λαό με διώξεις, εξορίες και τρομοκρατία.
Η εξέγερση αυτή θα γίνει αφορμή ώστε αρκετοί λογοτέχνες να βασίσουν την υπόθεση των έργων τους σε αυτή. Ο Δημήτρης Αρβανιτάκης θα γράψει την μελέτη «Κοινωνικές αντιθέσεις στην πόλη της Ζακύνθου» και ο Διονύσης Ρώμας το θεατρικό του έργο, «Το ρεμπελιό των Ποπολάρων» αλλά και ο νεώτερός τους Γρηγόρης Ξενόπουλος να γράψει τον δικό του "Ποπολάρος".

Οι εξεγέρσεις των σκλαβωμένων νησιών δεν θα σταματήσουν. Ένα μεγάλο παρών θα δώσει η Κεφαλινιά με τις αιματηρές εξεγέρσεις του Σταυρού και της Σκάλας γιά τις οποίες θα μιλήσουμε στην επόμενη ανάρτηση.