Η Ιθάκη είναι γνωστή σε όλον τον κόσμο σαν η πατρίδα του Οδυσσέα. Του ομηρικού ήρωα, που γιά χρόνια περιπλανιώταν στις θάλασσες του κόσμου, συναντώντας τόπους εξωτικούς. Aντιστάθηκε στο τραγούδι των Σειρήνων. Δεν υπέκυψε στα μάγια της Καλυψώς. Γιατί η Ιθάκη είχε σκλαβώσει την καρδιά του και το όνειρο της επιστροφής δεν τον εγκατέλειψε ποτέ.Η παραμυθένια γοητεία του μικρού αυτού νησιού, μοιάζει να έχει παραμείνει άθικτη από το πέρασμα του χρόνου, αφού όποιος επισκεφτεί την Ιθάκη δύσκολα θα μπορέσει να ξεχάσει αυτό το μικρό καταπράσινο νησί με την ιδιαίτερη ομορφιά.
Η Ιθάκη, το Θειάκι όπως το αποκαλούν οι κάτοικοί του, έχει πλούσια βλάστηση όπου κυριαρχούν ελαιόδεντρα, κυπαρίσσια, μυρτιές, κουτσουπιές σ’ έναν πανέμορφο συνδιασμό ήμερης και άγριας φύσης.
Πρωτεύσα του νησιού είναι το Βαθύ, αμφιθεατρικά χτισμένο γύρω από τον καταπράσινο κόλπο, που αποτελεί το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι του νησιού. Πέτρινα καλντερίμια με επιβλητικά αρχοντικά, εντυπωσιακά καμπαναριά των εκκλησιών, τα απομεινάρια των Ενετικών κάστρων είναι μερικά από τα πολύτιμα στολίδια του ενώ στην μέση του κόλπου βρίσκεται το νησάκι Λαζαρέτο, που συμπληρώνει την ομορφιά του.Λίγο πιό έξω. βρίσκεται ένα άλλο μικρό νησάκι Το Σκαλτσουμπονήσι, που ο θρύλος το θέλει να είναι το μαρμαρωμένο καράβι του Οδυσσέα.
Στο Βαθύ αλλά και στον οικισμό του Σταυρού υπάρχουν αρχαιολογικά μουσεία μέσα από τα εκθέματα των οποίων μπορεί κανείς να γνωρίσει την ιστορία του νησιού
Στο μουσείο, στο Βαθύ, υπάρχει η εικόνα του Χριστού που λέγεται ότι είναι έργο του El Greco. Επίσης στο λαογραφικό μουσείο στο Βαθύ τα εκθέματα μαρτυρούν την πλούσια πολιτιστική παράδοση της Ιθάκης.
Με τους σεισμούς του 1953 το Βαθύ καταστράφηκε ολοσχερώς αλλά ανοικοδομήθηκε με τον ίδιο παραδοσιακό εφτανησιώτικο ρυθμό.
Έντονος είναι και ο θρησκευτικός χαρακτήρας του νησιού αφού σε όλα τα χωριά υπάρχουν πάρα πολλές όμορφες εκκλησιές με καμπαναριά μοναδικά σε ομορφιά.
Χαρακτηριστικό το βενετσιάνικο καμπαναριό στην εκκλησιά της Παναγιάς, που χτίστηκε το 1682, στην Ανωγή, στο ψηλότερο χωριό του νησιού,Χτισμένη πάνω στο όρος Νήριτος, η Ανωγή και σε ύψος 550μ।έχει έντονα στοιχεία της ενετοκρατίας. Διατηριταίο μνημείο η εκκλησιά της Παναγιάς, χτισμένη τον δωδέκατο αιώνα.
Ένας από τους παλαιότερους οικισμούς του νησιού είναι η Εξωγή χτισμένος σε υψώμετρο 350μ. Γραφικό χωριό με όμορφα παλαιά σπίτια κια εντυπωσιακή θέα προς το πέλαγος. Σε μικρή απόσταση από τον οικισμό υπάρχει η Σχολή του Ομήρου. Πολλοί μελετητές της Οδύσσειας ταυτίζουν την περιοχή με το ανάκτορο του Οδυσσέα.
Στο βόρειο μέρος του νησιού είναι ο οικισμός του Σταυρού στην πλατεία του οποίου υπάρχει ένα όμορφο πάρκο με την προτομή του Οδυσσέα. Ένα ακόμη αξιοθέατο ο βυζαντινός ναός του Σωτήρος, μέσα σε ένα πυκνό δάσος πεύκων.Το Κιόνι, είναι ένας από τους πιό όμορφους παραδοσιακούς οικισμούς των Εφτανήσων, με ένα γραφικό
λιμάνι και έχει χαρακτηριστεί διατηρηταίος. Πνιγμένος μέσα στο πράσινο ο οικισμός αυτός διατηρεί την γνησιότητα της αρχιτεκτονικής των περασμένων αιώνων. Στα χρόνια των κουρσάρων υπήρξε ορμητήριο αλλά και καταφύγιο των πειρατών.Ο οικισμός της Λευκής χτισμένος σε υψόμετρο 160μ προσφέρει μιά υπέροχη θέα με ένα μοναδικό ηλιοβασίλεμα.
Λίγο πιό πέρα είναι ο μικρός οικισμός του Άη-Γιάννη με την γνωστή «εληά του Οδυσσέα» η οποία έχει περίμετρο 18 μέτρα.
Η Κολλιερή, ένας οικισμός ανατολικά της Εξωγής, χτισμένος στους πρόποδες του βουνού, πανέμορφος, πνιγμένος στο πράσινο. Στην απογραφή του 1951 είχε 23 κατοίκους. Σήμερα είναι ακατοίκοιτος και τα σπίτια του είναι γκρεμισμένα.
Στη βόρεια πλευρά του νησιού βρίσκεται «η Σπηλιά του Λοϊζου» όπου στο εσωτερικό της έχουν βρεθεί σημαντικά αντικείμενα της Μυκηναϊκής και Κορινθιακής περιόδου. Ανάμεσά τους ένα πήλινο όστρακο από γυναικεία μάσκα με χαραγμένη την επιγραφή
«Ευχείν ¨Οδυσσει» Η σπηλιά αυτή υπήρξε κέντρο λατρείας του πρωτοελλαδικού πολιτισμού.
Σαν κάμεις ένα περίπατο στην Ιθάκη θα σε εντυπωσιάσουν οι χαρακτηριστικές της παραλίες με τα άσπρα βότσαλα, την καθαριότητά τους και την ομορφιά του τοπίου, αφού σε πολλές από αυτές τα δέντρα αγγίζουν την θάλασσα. Κι’ ακόμη πιό όμορφος και πιό εντυπωσιακός ο περίπατος στα πολυσυζητημένα μονοπάτια της Ιθάκης. Εκεί που κάποτε περπάτησαν ο Οδυσσέας με την Πηνελόπη. Οι μνήμες είναι ακόμη ζωντανές και χαρίζουν στον επισκέπτη τοπία απίστευτης ομορφιάς, χρώματος και μυρουδιάς εκεί που συνυπάρχουν αρμονικά ο πλούσιος ορεινός όγκος με τις υπέροχες παραλίες.Η Ιθάκη είναι το νησί που δικαιολογεί απόλυτα τον συμβολισμό του Καβάφη.
Σα βγεις στον πηγαιμό γιά την Ιθάκη
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος....
Πηγές.
Δήμος Ιθάκης
http://www.travel.gr/
http://www.likoudis/.gr
Web.Greec.gr
Οι πιό εύθυμες νότες κατά της Βρεττανικής «προστασίας» στην Εφτάνησο, ακούστηκαν, σαν μιά απόκοσμη συναυλία, από τα λαρύγγια των γαϊδουριών της Κεφαλονιάς. Γιατί πραγματικά τα γαϊδούρια της Κεφαλονιάς έπαιξαν ένα πρωταγωνιστικό ρόλο κείνο το πρωινό της 21ης Μαϊου του 1864 όταν από το νησί αποχωρούσαν τα Βρεττανικά στρατεύματα.
Κι’ ήταν κατάμεστη η σημερινή παραλιακή μεγάλη πλατεία, του Αργοστολιού, που ονομάστηκε πλατεία «Ενώσεως» γιά να θυμίζει πως από αυτήν αναχώρησαν για τα πλοία τους «οι προατάτες» από χιλιάδες χωρικούς οι οποίοι τους προγκάρισαν αποχωρούντες.
«Όμως ήτο μην Μάϊος. Μην των ερώτων των τετραπόδων άτινα ανήρχοντο εις σεβαστάς εκατοντάδας,. Τα δε τετράποδα εκ του θορύβου και εκ της θέας των ποθητών των του γένους των, ήρχισαν ομαδικώς ογκανίζοντα ως και ταύτα να προπηλάκιζον τους αποχωρούντας.»
Η ευρωπαϊκή διπλωματία αρχίζει να κινήται δραστήρια γιά την λύση του εφτανησιακού ζητήματος, φυσικά με βάση την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της. Η όλη διαδικασία ξεκινάει με την υπογραφή του πρωτοκόλλου την 1η Αυγούστου του 1863 στο Λονδίνο ανάμεσα στην Αγγλία και στις τέσσερεις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, Ρωσία, Γαλλία, Αυστρία και Πρωσία. Με την υπογραφή τους οι Μεγάλες Δυνάμεις, όπως ονομάζονταν, έδιναν τη συγκατάθεσή τους στην Αγγλία να διακόψει την προστασία ( κατοχή ) στα νησιά του Ιονίου.
Παράλληλα όμως η ταξική διάρθρωση της τοπικής κοινωνίας συντηρούσε μιάν εχρθρότητα ανάμεσα στους ευγενείς και πλούσιους γεωκτήμονες και τους μικροϊδιοκτήτες και αγρότες
