Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Μεγαλοβδομάδα στην Κεφαλλονιά και την Λευκάδα.



Μεγαλοβδομάδα στην Κεφαλλονιά και στην Λευκάδα.. 

Αργοστόλι. "Το Φανάρι" στην είσοδο του λιμανιού.
Η Μεγαλοβδομάδα και η γιορτή του Πάσχα είναι αυτά που δίνουν μιαν ξεχωριστή όψη, ένα άλλο όμορφο χρώμα σε όλο το Ιόνιο και τα νησιά του. Εκεί που οι γιορτές αυτές παίρνουν κάποια άλλη όψη. Εκεί που η μεγάλη γιορτή ανταμώνει με την Ανάσταση της φύσης.
Νάμαστε στην Κεφαλλονιά σήμερα για να πάρουμε και από εδώ μια μεγαλοβδομαδιάτικη γεύση.
Οι πρόσκοποι δίνουν το παρόν σε όλες τις μεγαλοβδομαδιάτικες εκδηλώσεις. 
Και εδώ όπως σχεδόν σε όλα τα νησιά του Ιονίου η γιορτές της Πασχαλιάς ξεκινάνε από το Σάββατο του Λαζάρου. Υπάρχουν και τα σχετικά κάλαντα με τα οποία οι φωνές των παιδιών γεμίζουν τα στενά δρομάκια σε όλο το νησί. 
Την Μεγάλη Πέμπτη μετά την ανάγνωση των Ευαγγελίων οι καμπάνες σταματούν να χτυπούν σε όλο το νησί. Οι Κεφαλλονίτες λένε Χηρεύουν οι καμπάνες” Το έθιμο προέρχεται από την εποχή των Ενετών οι οποίοι απαγόρευαν το χτύπημα των καμπάνων. Έτσι αυτή η απαγόρευση επικράτησε σαν έθιμο. Η ενημέρωση του κόσμου για την έναρξη των ακολουθιών γινόταν από τα παιδιά της ενορίας που με τριζόνια και χτυπητήρια ειδοποιούσαν τους κατοίκους.
Το απόγευμα της Μ. Πέμπτης οι Κεφαλλονίτισσες φτιάχνουν τα "μπουρμπορέλια" ή "κουκαλιστήρια" (καβουρντιστά κουκιά και ρεβίθια και κατά την ανάγνωση των Ευαγγελίων τα τρώγανε τα παιδιά για να μην αποκοιμηθούν.
Ναός Αγίου Γερασίμου. Η στιγμή που βγαίνει ο Επιτάφιος. 
Το βράδυ της Μ.Πέμπτης την ώρα της ανάγνωσης των Ευαγγελίων οι κοπέλες έκαναν τα φυλακτά με τις κλωστές. Είχαν ένα μέτρο κλωστή μπλε και κάθε φορά που λεγόταν ένα ευαγγέλιο έκαναν έναν κόμπο. Την άλλη μέρα αυτή την κλωστή την έβαζαν σε μια ανθισμένη αγριαπιδιά για να παίρνει τις αρρώστιες.
Την Μεγάλη Παρασκευή δεν επιτρεπόταν να καρφώσουν τίποτα και πρόσεχαν να μην τρυπηθούν και βγάλουν αίμα. Ακόμη ήταν απαγορευμένο να ανάψουν φωτιά, να μαγειρέψουν και να κάμουν δουλειές του σπιτιού, Το πρωί μόλις ξυπνούσαν προσκυνούσαν τον εσταυρωμένο και έπιναν λίγο ξύδι.
Στο Ληξούρι, εδώ και λίγα χρόνια κάθε ενορία στόλιζε τον δικό της Επιτάφιο και συμμετείχε στην πομπή των Επιταφίων που γύριζαν όλη την πόλη. Το έθιμο έχει σταματήσει και βγαίνει μόνο ο Επιτάφιος της Μητρόπολης. Και φτάνουμε στο αποκορύφωμα του γιορταστικού πνεύματος με την Μεγάλη Παρασκευή να σκορπά τον πόνο της Σταύρωσης πάνω από όλο το νησί.
Η περιφορά τοπυ Επιταφίου.
Σε όλες τις εκκλησίες του νησιού ο επιτάφιος στολίζεται με ανοιξιάτικα λουλούδια ενώ πάνω του απλώνονται αρωματικά φύλλα και ροδοπέταλα. Ακόμη οι
Κεφαλλονίτισσες ραίνουν τους Επιτάφιους με κολόνιες.
Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου φύλλα δάφνης σκορπίζονται στο δάπεδο των εκκλησιών. Συμβολίζουν την δόξα και την νίκη του Ιησού πάνω στον θάνατο.
Η στιγμή της Ανάστασης.
Τα μεσάνυχτα γιορτάζεται το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης ενώ τόσο οι ντόπιοι όσο και οι επισκέπτες προσπαθούν να φτάσουν σπίτια τους με αναμμένα τα κεριά μεταφέροντας το αναστάσιμο φως που συμβολίζει την νίκη της ζωής επί του θανάτου. Πάνω στο μέρος της κύριας πόρτας με την φλόγα του κεριού ζωγραφίζουν τον σταυρό για να μην μπορεί να μπει στο σπίτι  το κακό.
Από νωρίς συγκεντρώνονται οι πιστοί. 
Έξω από τις εκκλησιές την ώρα της Ανάστασης γίνεται πραγματικός πόλεμος από τα βαρελότα και τα βεγγαλικά. Την Κυριακή του Πάσχα ψήνονται αρνιά και κατσίκια στη σούβλα ενώ απαραίτητο συμπλήρωμα του Πασχαλινού τραπεζιού είναι το Λαμπρόψωμο που οι νοικοκυρές συνήθως ετοιμάζουν από την Μ. Πέμπτη. Είναι διακοσμημένο με το σχήμα του σταυρού και ένα κόκκινο αυγό στο κέντρο. Οι Κεφαλλονίτες βάφουν τα κόκκινα αυγά με ένα ειδικό φύκι που πουλιέται στην αγορά του Αργοστολίου πριν από το Πάσχα.
Ανήμερα του Πάσχα όλες οι εκκλησίες είναι στολισμένες με κλαδιά φοίνικα που είναι το σύμβολο της ζωής. Την ημέρα του Πάσχα στο χωριό Αγία Ειρήνη της περιοχής των Πρόννων, οι κάτοικοι χόρευαν γύρω από την εκκλησιά και περνούσαν και μέσα. 
Η ομορφιά των κεριών σε όλες τις εκκλησιές. 
Στα παλιά χρόνια η μέρα της Ανάστασης για το Ληξούρι ήταν κάτι το ξεχωριστό. Μετά την Ανάσταση, τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου στην είσοδο της εκκλησιάς είχαμε ένα ιδιαίτερο τελετουργικό, Αναπαράσταση, το οποίο μας δίνει πάρα πολύ όμορφα ο μεγάλος σατυρικός ποιητής του Ληξουρίου, ο Ανδρέας Λασκαράτος στα “Μυστήρια της Κεφαλλονιάς.” Γράφει λοιπόν.
Ο παπάς αρχίζει την ακολουθία, έξου στο δρόμο. Κάνει έπειτα να μπει μέσα και η θύρα κλείεται στα μούτρα του. Ένας είναι μέσα και υποκρίνεται τον Διάολο. Ο παπάς έξουθε υποκρίνεται το Χριστό. Η εκκλησία υποτίθεται να είναι η κόλαση. Ο Χριστός θέλει να μπει να ελευθερώσει τους κολασμένους. Ο Διάβολος δεν τον αφήνει. Να ύστερα ο Χριστός νικάει και μπαίνει”
Επίσης ο μεγάλος Ληξουριώτης σατυρικός μας δίνει τη συνέχεια της λειτουργίας μετά την Ανάσταση.
Ο παπάς εξακολουθεί τη λειτουργία του ή μάλλον υποτίθεται πως θέλει να την εξακολουθήσει. Ποιος τον ακούει; Οι πιστολιές πέφτουνε μες την εκκλησιά σαν σε πόλεμο. Τα βαρελότα τρομάζουνε την εκκλησιά όλη. Τα τρικοτρόκια ριγμένα μες στους ανθρώπους πηδούνε, σηκώνονται και κάνουνε ανάβλιαση. Οι ζουρλορουκέτες πετούνε και βγάζουνε μάτια. Τα πάντα τσακώνονται και γροθίζονται. Οι μεγάλοι φωνάζουνε τάχατες για ησυχία. Και οι φωνές τους αξαίνουνε την ανάβλιαση.Βρισιές, φοβέρες, τσακωμάρες, παρατρεξίματα και η ώρα έρχεται για το Ευαγγέλιο.”
Σκηνές που σήμερα σχεδόν δεν υπάρχουν.

Μεγάλη Εβδομάδα στην Λευκάδα.

Τα νησάκια της Λευκάδας. Ένα υπέροχο θέαμα. 
Η Λευκάδα με τις γραφικές παραλίες, με τα νησάκια που την περιτριγυρίζουν, τον Σκορπιό, την Μαδουρή των Βαλαωρήτιδων, το Μεγανήσι με τις χίλιες δυο φυσικές ομορφιές, προσφέρεται για ένα αλησμόνητο πασχαλινό ταξίδι. Ας το δοκιμάσουμε.
Πάσχα. Η γιορτή της φύσης. 
Τον Μάιο η Λευκάδα βρίσκεται στα καλύτερά της. Λουσμένη στο άπλετο φως, γιορτινή και ανθισμένη είναι έτοιμη να υποδεχτεί τους επισκέπτες της για το Πάσχα. Γραφικά σπιτάκια με κάτασπρες ασβεστωμένες αυλές, γυναίκες που περπατούν στα δρομάκια ντυμένες με τις παραδοσιακές τους φορεσιές και η κατανυκτική ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας σε μονές και εξωκλήσια φέρνουν το άρωμα μιας άλλης εποχής.
Μπορεί να πει κανείς ότι οι γιορτές του Πάσχα στην Λευκάδα αρχίζουν από το Σάββατο του Λαζάρου.
Λαζαρίνες και Λαζαράκια.
Μετά την λειτουργία τα παιδιά κρατώντας στολισμένα καλάθια με λουλούδια γυρίζουν στις γειτονιές και τραγουδούν τη Λαζαρίνα.
Για να ζήσει το χειμώνα
Λαζαρίνα κουκουτίνα
βαλ΄αυγό στην καλαθίνα
να το φάει η Λαζαρίνα..
Tην Κυριακή των Βαΐων στις εκκλησίες μοιράζουν βάγια. Βέβαια δεν είναι τα γνωστά βάγια αλλά ένα ματσάκι από δάφνη, δεντρολίβανο, ανθισμένο φασκόμηλο και φύλλο φοινικιάς. Αυτό το ματσάκι μοσχοβολάει.
Ο Επιτάφιος έτοιμος για την περιφορά. 
Από το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής τα κορίτσια στολίζουν με άνθη τον επιτάφιο ενώ οι καμπάνες ηχούν πένθιμα. Το βράδυ, μέσα σε μια μυσταγωγική ατμόσφαιρα γίνεται η περιφορά των επιταφίων στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης. Κάθε ενορία έχει τον δικό της επιτάφιο που τον συνοδεύουν μυροφόρες οι οποίες ραίνουν με ροδοπέταλα τον επιτάφιο. Καλλίφωνες χωροδίες ψάλλουν και ακολουθούν οι πιστοί κρατώντας αναμμένα κεριά. Τελευταίος και εδώ βγαίνει ο επιτάφιος του Μητροπολιτικού ναού της Ευαγγελίστριας, συνοδευόμενος από την φιλαρμονική της πόλης και ακολουθούμενος από τις αρχές. Όλοι οι επιτάφιοι συναντώνται στην παραδοσιακή κεντρική πλατεία.
Και εδώ η παράδοση. Ρίχνουν το κομμάτι.
Το πρωί του μεγάλου Σαββάτου οι νοικοκυρές βγαίνουν στα παράθυρα και μόλις σημάνει η πρώτη καμπάνα “ρίχνουν το κομμάτι” συνήθως ένα πήλινο αγγείο ακόμα και ένα κεραμίδι που πέφτοντας κάνει μεγάλο κρότο. Σηματοδοτεί έτσι, σύμφωνα με την παράδοση, το σπάσιμο του πένθους της Μεγάλης Εβδομάδας.
Τα πήλινα προς πώληση. 
Την ίδια στιγμή η φιλαρμονική του Δήμου γυρίζει στους δρόμους παιανίζοντας χαρμόσυνα εμβατήρια ενώ στην κεντρική αγορά της πόλης μοιράζονται πήλινα κεσεδάκια τα οποία ρίχνουν στον δρόμο οι καταστηματάρχες.
Την Κυριακή του Πάσχα οι Λευκαδίτες, όπως και οι Κερκυραίοι δεν ψήνουν αρνί. Το αφήνουν για την Δευτέρα. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν οικογένειες που κρατούν αυτό το έθιμο. Κι΄εδώ συνήθως το πασχαλινό φαγητό είναι σούπα αβγολέμονο και διάφορα κομμάτια κρέας ενώ απαραίτητα στο τραπέζι υπάρχουν τα κόκκινα αυγά
Θα συνεχίσουμε και με τα άλλα νησιά μας.

ΠΗΓΕΣ
w. touristorama.com
w. kefaloniatoday.com
w. aromalefkadas.gr

34 σχόλια:

  1. Τί σπουδαίο που είναι να μένουν ζωντανά τα ήθη και τα έθιμα!
    Και ο τόπος ως τόπος φαίνεται υπέροχος μα και οι εκδηλώσεις τις ημέρες αυτές είναι πολύ σημαντικό που καταφέρνουν να συγκεντρώσουν πλήθος κόσμου!
    Πολύ γλυκά τα Λαζαράκια!!!
    :-)
    Και επίσης μου άρεσε πολύ η φωτογραφία με το Φανάρι στην αρχή της ανάρτησης! Θαυμάσιο!
    Καλό βράδυ, Ντένη μου! Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απολαμβάνω κι΄εγώ καλή μου Γιάννα την συνέχιση των εθίμων στην πατρίδα μας και χαίρομαι που βλέπω και εδώ στην ξενητιά μας οι πιο πολλοί από μας να συνεχίζουμε να τιμάμε αυτές τις μέρες.
      Τα Λαζαράκια είναι όνειρο.
      Όσο για το Φανάρι είναι η ζωγραφιά στο Αργοστόλι.
      Την αγάπη μου καλή φίλη.

      Διαγραφή
  2. Τι όμορφα έθιμα !!!
    Σ ευχαριστώ που μαθαίνω ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον τόπο μας με τις αναρτήσεις σου !!!! Καλή Κυριακή !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά τα έθιμα καλή μου Ράνια είναι η συνέχιση της ιστορίας μας.
      Εμείς εδώ στην ξενητιά τα τιμάμε και τα διδάσκουμε στα παιδιά μας.
      Χαίρομαι που σου αρέσουν αυτά που μπορώ και δίνω.
      Την αγάπη μου καλή μου.

      Διαγραφή
  3. ...το Αργοστόλι! Η αγάπη του Μάκη μας...

    Είθε να γεμίσει η Πλάση ανοιξιάτικες παπαρούνες ( τις οποίες... μεταξύ μας...) σου τις αντέγραψα!!!!!!!! Υγ.: ήταν το κοριτσίστικο κραγιόν μου!!!!!!!

    Φιλιά,
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σου πω την αλήθεια παρ΄όλο που είμ;αι από Ληξούρι μου αρέσει το Αργοστόλι.
      Όσο για τις παπαρούνες μην στενοχωριέσαι. Κι΄εγώ αντιγραφή τις έχω.
      Την αγάπη μου.

      Διαγραφή
  4. Τόσα χρόνια έμενα Κεφαλονιά και ένα Πάσχα δεν έκανα εκεί, μια και φεύγαμε Μεγάλη Πέμπτη για να γιορτάσουμε με τους δικούς μας!
    Πάντως λίγο πολύ τα έθιμα είναι ίδια, τουλάχιστον στη Δυτική Ελλάδα που ζω...και τα βαρελότα είναι ένας λόγος που σταμάτησα να πηγαίνω στην Ανάσταση τα τελευταία χρόνια, γιατί καμιά διάθεση δεν έχω να γίνω φλαμπέ (την επόμενη μέρα η καταγραφή των θυμάτων θυμίζει πόλεμο και όχι γιορτή)...κι όταν πήγαινα, τσακωνόμουν με τους ανεγκέφαλους και χάνονταν το πνεύμα της αγάπης...χαχα!

    Καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρίμα Μαρία μου που δεν κατάφερες να πας μια φορά Κέρκυρα για Πάσχα. Όσο για τα βαρελότα έχεις απόλυτα δίκιο. Είναι τρομερά επικίνδυνο. Θυμάσαι τι έγινε στην Σαντορίνη μ΄εκείνη την τουρίστρια; Τι να κάνουμε. Εδώ την ώρα της Ανάστασης έχουμε απόλυτη ησυχία. Μόνο η καμπάνα και για λίγο.
      Νάσαι καλά καλή μου.

      Διαγραφή
    2. Πρόπερσι είχα καταφέρει να πάω σε ένα μικρό εκκλησάκι..δε λέω έπεσαν κι εκεί κάποια βαρελότα, αλλά καμιά σχέση με το χαμό που γίνεται αλλού..
      Τα τελευταία χρόνια δηλαδή, αν θέλουμε να πάμε στην Ανάσταση ψάχνουμε ερημικά εκκλησάκια..και λόγω που ο παπάς έρχεται από αλλού σε αυτά, πάντα γιορτάζουμε την Ανάσταση νωρίτερα, εκεί γύρω στις 11!

      Διαγραφή
  5. Αν κι έχω γεννηθεί στην Πύλαρο Κεφαλονιά, άρα είμαι Κεφαλλονίτης, πολλά από τα έθιμα που περιγράφεις πρώτη μου φορά τα ακούω!

    Τα μπουρμπουρέλια τα τρώμε την 21 Νοεμβρίου ημέρα της Παναγίας τις Μπουρμπουρελούς, είναι από όλα τα όσπρια ανακατεμένα, από τα βαρελότα στην ανάσταση φοβόταν ο κόσμος, καίγαμε τον Ιούδα την μεγάλη Πέμπτη, τον δε επιτάφιο περιφερόταν μέσα στα κατασκότεινα χωματερά δρομάκια εύρισκαν ευκαιρία οι πιτσιρικάδες και πετούσαν πέτρες στις κεραμιδένιες σκεπές των σπιτιών, σε ένα απόλυτο σκοτάδι μόνο με τα φώτα των κεριών, η συνοδεία του Επιταφίου έψαλλε το Ω! γλυκύ μου Έαρ... και οι νοικοκυραίοι βγαίναν στα πορτόνια κι έβριζαν τους πιτσιρικάδες αυτούς που πετάγανε πέτρες στα κεραμίδια.
    Μην ξεχνάμε δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, ¨ένα πραγματικό Αλαλούμ!!!

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Γαβρίλη. Στις 21 Νοεμβρίου είναι της Παναγίας της Πολυσπορίτισσας και τα πολυσπόρια είναι από όλα τα όσπρια. Τα μπορμπουρέλια είναι μόνο κουκιά και ρεβύθια καβουρντιστά και όχι σούπα όπως είναι τα πολυσπόρια.
      Τώρα το τι γινόταν στους επιταφίους και στην Ανάσταση ξέχασέ το. Δεν αφήναμε τίποτα όρθιο.
      Νάσαι καλά φίλε.

      Διαγραφή
  6. Η συγκίνηση με διακατέχει να διαβάζω από Ελληνα του εξωτερικού για όλα αυτά τα έθιμα των νησιών Ντέννη μου που μένουν ανεξίτηλα γραμμένα στη μνήμη !!Δεν τα γνωρίζω και τα διαβάζω με μεγάλη ευχαρίστηση !!
    Να είσαι καλά με την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε μας τους ξενητεμένους Νικόλ μου καλή μου και γλυκιά μου, η αγάπη για την πατρίδα είναι ένα μεγάλο πάθος, πίστεψέ με. Την λατρεύουμε αυτή τη χώρα κι΄ακόμα πιο πολύ τώρα που βλέπουμε πόσο πολύ οι ξένοι την σκοτώνουν.
      Τα έθιμα εμείς εδώ τα διατηρούμε και τα παραδίδουμε στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας. Καταφέρνουμε έτσι εδώ στην ξενητιά να παραμένουμε Έλληνες και να κάνουμε τους άλλους να μας υπολογίζουν αλλά και να μας σέβονται.
      Νάσαι καλά καλή μου κι΄έχεις πάντα την αγάπη μου.

      Διαγραφή
  7. Καταπληκτικά έθιμα!!!! Μας ξεσηκώνεις καλέ μου κ. Ντένη. Εύχομαι καλή εβδομάδα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριάνθη μου καλή μου και αγαπητή μου φίλη.
      Καλωσύνη σου που απολαμβάνεις αυτές τις γεύσεις Ελλάδας που μπορώ να σας στέλνω από την ξενητιά μου.
      Την αγάπη μου πάντα καλή μου.

      Διαγραφή
  8. Υπέροχα τα έθιμα της Μεγαλοβδομάδας στα Εφτάνησα!! Και αρκετά από αυτα, δεν τα γνώριζα κάν, όπως τα καβουρντιστά κουκιά και ρεβίθια!!!
    Νά'σαι καλά, Ντένη μου, που μας μαθαίνεις τόσα πράγματα!
    Καλή εβδομάδα, σου εύχομαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα σου καλή μου φίλη Μαριάννα.
      Στ΄αλήθεια η πατρίδα μας έχει υπέροχα έθιμα. Έθιμα που κάνουν τόσο όμορφες τις γιορτές μας.
      Κι΄είναι χαρά μου να σας τα προσφέρω.
      Νάσαι καλά καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  9. Aγαπάμε τα μέρη και την ιστορία μας.
    Οπως παντα μας μαθαινεις τοσα πολλα
    Ευχαριστουμε για ολα

    Καλημερα και καλη εβδομαδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι καλή μου Κική. Πρέπει να αγαπάμε αυτά τα μέρη που είναι η πατρίδα μας. Νάξερες πόσο πονάμε γι΄αυτά τα μέρη εμείς οι Έλληνες της ξενητιάς.
      Χαίρομαι καλή μου φίλη που σου αρέσουν αυτά που μπορώ να σας προσφέρω.
      Νάσαι καλά αγαπητή μου φίλη.

      Διαγραφή
  10. Τυχεροί όσοι μπορούν να ζήσουν τη Μ. Εβδομάδα και το Πάσχα σ' αυτές τις μοναδικές γωνιές της πατρίδας μας, Διονύση!
    Ευχαριστούμε που τις μοιράστηκες μαζί μας, καλή εβδομάδα καλέ μου φίλε, με την αγάπη μου
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στ΄αλήθεια καλή μου Μαρίνα είναι τυχεροί όσοι μπορούν να κάνουν Ανάσταση σ΄αυτές τις όμορφες γωνιές της πατρίδας μας.
      Ειλικρινά τους ζηλεύω.
      Καλή εβδομάδα και σε σένα καλή μου και αγαπητή μου φίλη.

      Διαγραφή
  11. Τι όμορφα έθιμα! Και είναι κρίμα, λέω εγώ, που μερικά έχουν λησμονηθεί. Πάντως πέρσι στην Κεφαλονιά έκαναν Ανάστηση στο Αργοστόλι στης 12 το μεησημέρι σπάζοντας στάμνες όπως ήταν παλιά το έθιμο.
    Φέτος θα ξαναπάω και με τις περιγραφές σου αδημονώ
    Να σαι καλά Ντένη μου
    Καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου γλυκιά μου.
      Το έθιμο της στάμνας συνεχίζεται στο Αργοστόλι και ελπίζω να μην σβύσει. Σε ζηλεύω καλή μου που θα κάνεις Πάσχα στο νησί μας. Πολύ θα ήθελα να ήμουν εκεί.
      Να περάσεις καλά και να τσουγκρίσεις ένα αυγό και για μένα.
      Την αγάπη μου καλή μου.

      Διαγραφή
  12. Αχ! φίλε Ντένη θα επιμένω
    Την ημέρα στ Νοεμβρίου αυτή γεννήθηκα και ήταν της Παναγίας της Μπουρμπουρελούς
    Και τρώγαμε Μπουρμπουρέλια...
    Ξέρεις ισως να είναι τοπική διάλεκτος από τα Μαρκάτα Πυλάρου Κεφαλονιάς

    χαιρετώ
    Γ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φίλε Γαβρίλη.
    Τα μπουρμπουρέλια που λες εσύ ήταν σούπα με νερό, λάδι, αλάτι, ντομάτα, και άλλα. Εμείς, στην περιοχή του Ληξουρίου τα λέγαμε πολυσπόρια. Τα μπορμπουρέλια που αναφέρω εγώ ήταν κουκιά και ρεβύθια καβουρντιστά. Αυτό σημαίνει όχι νερό, όχι λάδι, όχι ντομάτα, όχι σούπα. Κάτι σαν στραγάλια. Και τα τρώγανε τα παιδιά για να αποφύγουν την νύστα. Άλλο πράγμα, διαφορετικό από το δικό σας αλλά με το ίδιο όνομα.
    Αυτά φίλε και νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ντενη μου καλησπερα.Συγνωμη που αργησα να απαντησω στην τοσο ομορφη και ενδιαφερουσα αναρτηση.πολλες οι υποχρεωσεις,στο θεμα μας λοιπον.ενας λογος που δεν φευγω ολες τις μεγαλες γιορτες ειναι που θελω τα παιδια και τα εγγονακια μου να μαθουν τα εθιμα και ολα τα αλλα.Να τους μαζευω να μαθουν να γιορταζουν οικογενειακα και με αγαπημενους φιλους.φετος που θα φυγω επειδηδεν μπορω να κανω αλλιως θα μαζευτουν στην γιαγια τους,στην πεθερα μου δηλαδη.αρα κατι μαθανε.σε ζαλισα με τα προσωπικα μου να ειστε καλα και πολλα ΜΟΝΟΝ σε εσενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καμμία παρεξήγηση. Αφού απουσίαζες σε υοχρεώσεις επόμενο ήταν να αργήσεις. Τα πέρασες καλά; Φέτος λοιπόν τα εγγόνια σου στην πεθερά σου. Δηλαδή η πεθερά σου έχει δισέγγονα. Μπράβο!!!
      Με τα προσωπικά σου δεν με ζάλισες καθόλου. Άλλωστε μου είναι γνωστά.
      Νάσαι καλά.

      Διαγραφή
  15. Πολύ ωραία έθιμα μας περιέγραψες, τόσο γλαφυρά, αγαπητέ μου Ντένη!
    Και οι υπέροχες φωτογραφίες σου, με μετέφεραν στα όμορφα νησιά μας!
    Κι εγώ, όπως η Λίτσα, δεν φεύγω από το σπίτι αυτές τις μέρες, γιατί έρχονται τα παιδιά.
    Ευελπιστώ, ότι όταν μεγαλώσει λίγο ακόμα η Μαγδούλα μας, θα μπορούμε να ζήσουμε τέτοιες όμορφες στιγμές στα νησιά του Ιονίου!
    Σας στέλνω την αγάπη μου και μια μεγάλη αγκαλιά για όλους σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάγδα μου καλή σου μέρα.
      Χαίρομια που σου άρεσαν όσα κατέγραψα.
      Προσπαθώ να κάνω γνωστά τα έθιμα της πατρίδας μας.
      Την αγάπη μας από όλη την οικογένεια καλή μας φίλη.

      Διαγραφή
  16. Απαντήσεις
    1. Καλή μου Μαρία Έλενα σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη.
      Κι΄από μλένα φιλάκια.

      Διαγραφή
  17. εξαιρετικές φώτο.... μάς έβαλες στο κλίμα... θα μείνω στις παραδοσιακές στολές και τα μικρά παιδιά...
    καλό Πάσχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Οι παραδοσιακές στολές καλή μου Λαμπρινή και οι Λαζαρίνες είναι όλη η ομορφιά στις γιορτές μας.
    Την αγάπη μου καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αγαπητέ Ντένη
    Χρόνια πολλά και Χριστός Αντέστη!
    Θέλω να εκφράσω το θαυμασμό μου για την γλαφυρότητα του λόγου σου
    και την άρτια δημοσιογραφική παρουσίαση των εθίμων.
    Επειδή υπήρξα και εγώ επί χρόνια ξενιτεμένος, καταλαβαίνω τον πόθο σου να προβάλλεις «τα όσα διαφυλάχτηκαν από το παρελθόν και να υπηρετείς τα όσα αξίζει να παραδοθούν στο μέλλον» σε ξενιτεμένους και μη…
    Σ΄ ευχαριστώ που εκφράζεσαι τόσο θερμά για την ποίησή μου
    Να είσαι πάντα καλά καθώς και η οικογένεια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή