Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015

Τάρπον Σπρινγκς. Ένα κομμάτι Ελλάδας στη Φλώριδα.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Σεπτέμβριο.
Παξοί. "Ο Τρυπητός" Μια αψίδα από βράχια.

Συνεχιζουμε και σήμερα τον περίπατό μας στην πανέμορφη Φλώριδα και συγκεκριμένα στο ελληνικό χωριό των σφουγγαράδων, όπως έτσι έχει μείνει να λέγεται ο οικισμός Τάρπον Σπρινγκς.
Μια απόλαυση ο περίπατος στη λεωφόρο Δωδεκανήσου.
Στ΄αλήθεια ένα μικρό κομμάτι της Ελλάδας στη Φλώριδα είναι ο αιγαιοπελαγίτικος οικισμός του Τάρπον Σπρίνγκς. Ένα όμορφο κομμάτι Ελλάδας πνιγμένο στην χαρακτηριστική αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική, στα χρώματα των νησιώτικων σπιτιών, στο πράσινο των δέντρων και στα γαλανά νερά της θάλασσας.
Η λεωφόρος Δωδεκανήσου βράδυ.
Ένα κομμάτι Ελλάδας που έχει καταφέρει να επιζήσει μετά από τα θανατηφόρα χτυπήματα που έχει δεχτεί.
Σε όλα τα καταστήματα θα βρείτε τα σφουγγάρια να σας περιμένουν.
Το σφουγγάρι ήταν το μεγάλο και δυνατό εισόδημα για τον μικρό οικισμό. Χιλιάδες οι οικογένειες που ζούσαν από το σφουγγάρι σε όλη την Αμερική. Όμως οι δυο μεγάλοι εχθροί του το χτύπησαν θανάσιμα.
Η ασθένεια του Bligth και η εμφάνιση του συνθετικού σφουγγαριού, που του έδωσαν και το χαριστικό χτύπημα.
Σφουγγάρια και διάφορα άλλα σουβενίρ.
Οι Έλληνες όμως του μικρού οικισμού έδειξαν ότι έχουν μάθει να μην εγκαταλείπουν τον αγώνα τους. Είδαν ότι το τέλος του Β! Παγκοσμίου πολέμου γέννησε στους ανθρώπους έναν καινούργιο τομέα δράσης.
Μια καθαρά ελληνική νότα στη λεωφόρο.
Τον τουρισμό. Κι΄εκεί ζήτησαν την επιβίωση του οικισμού τους. Ενός χωριού που είχε όλα τα στοιχεία να αποτελέσει έναν τουριστικό προορισμό. Κύριο χαρακτηριστικό η αιγαιοπελαγίτικη εμφάνισή του μέσα στην Αμερικανική Ήπειρο. Τα χαρακτηριστικά νησιώτικα σπίτια, αλλά και πολλά άλλα που είχε και μπορούσαν να επιδείξουν οι κάτοικοί του. Και άρχισαν.
Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η οικογένεια του καπετάνιου Θεόδωρου Μπιλίρη η οποία διαθέτει ακόμα και σήμερα ένα μεγάλο αριθμό αλιευτικών σκαφών από τα οποία τα περισσότερα ασχολούνται με την αλιεία των σφουγγαριών και προμηθεύουν τα πάρα πολλά καταστήματα σουβενίρ.
Το καΐκι "Άγιος Νικόλας " ξεκινά για επίδειξη σπογγαλιείας.
Τα υπόλοιπα έχουν μετατραπεί σε μεταφορικά τουριστών που απομακρυνόμενα από το λιμάνι δείχνουν στους επισκέπτες πως γίνεται η αλιεία του σφουγγαριού. Σ΄ένα από αυτά βρέθηκα κι΄εγώ, στο “Άγιος Νικόλαος” και απόλαυσα τον Γιώργο Μπιλίρη, τέταρτης γενιάς μετανάστη, να φοράει τη στολή του δύτη ενώ ο κυβερνήτης του σκάφους μας εξηγούσε το όνομα από το κάθε κομμάτι της στολής. Και όταν όλα ετοιμάστηκαν ο Γιώργος εξαφανίστηκε κάτω από το νερό για να ξαναφανεί μετά από ώρα κρατώντας στα χέρια του ένα κομμάτι σφουγγάρι και να καταχειροκροτηθεί από τους τουρίστες.
Πάρα πολλά τα καταστήματα των σουβενίρ.
Η κεντρική λεωφόρος Δωδεκανήσου, που διασχίζει τον οικισμό από την είσοδο μέχρι το λιμάνι, είναι γεμάτη. Μεγάλες συλλογές από σφουγγάρια, κοχύλια, πετραδάκια αλλά και πολλά άλλα μπορεί κανείς να δει σ΄αυτά τα μικρομάγαζα.
Εδώ φιλοξενείται το Μουσείο.
Υπάρχει και το μουσείο των σφουγγαράδων όπου εκεί εκτίθενται όλα όσα έχουν σχέση με το επάγγελμα. Σκάφανδρα, παπούτσια, βάρη, σκοινιά, καμάκια, αναπνευστικές σωλήνες αλλά και πολλές φωτογραφίες στο βυθό. Στ΄αλήθεια πρόκειται για κάτι αξιόλογο.
Ο κεντρικό διάδρομος στο ενυδρείο.
Στο τέλος της λεωφόρου Δωδεκανήσου και στον παραλιακό δρόμο βρίσκεται το ενυδρείο του οικισμού. Φιλοξενεί μια αφθονία από διάφορα ψάρια αλλά και πολλά άλλα θαλασσινά είδη. Αξίζει μια επίσκεψη.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου.
Στη διασταύρωση της λεωφόρου Δωδεκανήσου με την οδό Αθηνών βρίσκεται ο περικαλλής ναός του Αγίου Νικολάου. Καθεδρικός ναός του οικισμού. Περισσότερες από 800 οικογένειες είναι μέλη της κοινότητας.
Θεοφάνια. Οι βουτηχτές εξορμούν. 
Η γιορτή των Θεοφανίων αποτελεί κάτι το ξεχωριστό για τον οικισμό του Τάρπον Σπρινγκς αφού συγκεντρώνει όχι μόνο Έλληνες αλλά και ξένους από όλη την Αμερική.
Μια άποψη της περιοχής Τάρπον Μπάγιου που γίνεται η ρίψη του Σταυρού.
Πολλοί οι επίσημοι και η γιορτή γίνεται πάντοτε με την παρουσία του αρχιεπισκόπου Αμερικής.
Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ρίχνει τον Σταυρό στη θάλασσα.
Μετά το τέλος της λειτουργίας ακολουθεί λιτανεία γύρω από την εκκλησία που καταλήγει στο γειτονικό Τάρπον Μπάγιου όπου γίνεται η ρίψη του σταυρού στη θάλασσα.
Πρόσωπο της ημέρας ο νεαρός που έπιασε τον σταυρό.
Πολλά τα παιδιά που πέφτουν στο νερό για να πιάσουν τον σταυρό.
Ο αγιασμός  των καϊκιών είναι ένα έθιμο.
Το πρωί της ίδιας μέρας από τον ιερέα της κοινότητας γίνεται ο αγιασμός των σκαφών που βρίσκονται στο μικρό λιμάνι. Είναι μια παλιά συνήθεια να αγιάζουν τα πλεούμενα για να έχουν την ευλογία του Θεού στο δύσκολο και επικίνδυνο επάγγελμα.
Ένα τετράγωνο πιο πέρα βρίσκεται το κοινοτικό κέντρο “Σπανός – Πάππας “ όπου κάθε Κυριακή, μετά από την λειτουργία συγκεντρώνονται όλοι εκεί και απολαμβάνουν τον καφέ τους.
Το σχολείο του Αγίου Νικολάου στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου.
Κάπως αργά βέβαια, το 2014, το Τάρπον Σπρινγκς ανακηρύχθηκε από την Πολιτεία της Φλώριδας “Παραδοσιακή Πολιτιστική Περιουσία” Πρόκειται για ένα τίτλο που δίνει πολλά οικοδομικά πλεονεκτήματα στους κατοίκους του οικισμού. Με τον τίτλο αυτό ο μικρός οικισμός κατοχυρώνει την παραδοσιακή αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική του και το Δωδεκανησιακό του χαρακτήρα.
Ένα σχεδιάγραμμα του οικισμού.
Δεν τελειώνουμε εδώ. Έναν ακόμη περίπατο θα πρέπει να κάνουμε για να γνωρίσουμε τα πάρα πολλά ελληνικά εστιατόρια που προσφέρουν την ελληνική παραδοσιακή κουζίνα στους αμέτρητους επισκέπτες, που καθημερινά κατακλύζουν το ελληνικό χωριό. 

Οι γιορταστικές φωτογραφίες Θεοφανείων και παρέλασης μου παραχωρήθηκαν από τον καλό μου φίλο εκεί Γιώργο Λυκούδη.

Όπως είχα υποσχεθεί, σας παρουσιάζω ένα μέρος από την φετινή συλλογή κοχυλιών.
Θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα.






29 σχόλια:

  1. Τι όμορφη ανάρτηση, για να βλέπουμε κι εμείς τι συμβαίνει εκεί και πόσο πραγματικά έχει όλα τα στοιχεία της ελληνικής ζωής !!! Ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα της φωτογραφίες με τα κοχύλια, γιατί κάνω κι εγώ συλλογή ... τα λατρεύω !!! Περιμένουμε κι άλλες ανταποκρίσεις τόσο ενδιαφέρουσες !!! Πολλά χαιρετίσματα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ράνια μου καλή μου καλησπέρα σου.
      Σ΄ευχαριστώ που πέρασες από τα Εφτάνησα και μου άφησες καλά λόγια.
      Υπάρχουν ακόμη άλλες τρεις αναρτήσεις για να ολοκληρώσω την Φλώριδα.
      Όσο για τα κοχύλια να σου πω ότι είναι η πρώτη μου δουλιά μόλις βρεθώ σε παραλία. Έχω μια τρομερά μεγάλη συλλογή. Στην επόμενη ανάρτηση θα δεις και τα υπολοιπα τούτου του καλοκαιριού.
      Νάσαι καλά καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  2. Πόσο όμορφη και συγκινητική ανάρτηση, Διονύση! Εντυπωσιάστηκα με όσα είδα. Ακόμα και τα ονόματα οδών και λεωφόρων μου έφεραν δάκρυα...
    Σ' ευχαριστούμε που μας δείχνεις με τόσες λεπτομέρειες, πώς ζουν οι Έλληνες και τι δημιουργούν με την πατρίδα στην ψυχή τους αλλά και γύρω τους!

    Καλή Κυριακή σου εύχομαι, καλέ μου φίλε!
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου πάντα καλοδεχούμενη στα Εφτάνησα.
      Να σου πω για να μάθουν όλοι ότι σε πολλά σημεία της Αμερικής εχουμε αφήσει τα σημάδια μας. Στην Νέα Υόρκη υπήρχε η Αστόρια. Μας την πήραν οι Ασιάτες. Υπάρχει ελληνική συνοικία στο Σικάγο, στο Σαν Φρανζίσκο, στην Ατλάντα, και σε πολλές πόλεις της Αμερικής.
      Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να κάνουμε τη ζωή μας πιο όμορφη.
      Καλή Κυριακή και σε σένα καλή μου.
      Θα τα πούμε.

      Διαγραφή
  3. Ωραίο το χωριό των σφουγγαράδων!!! Μυρίζει Ελλάδα και είναι τόσο μακριά. Καμαρώνω τους Έλληνες που λείπουν από την πατρίδα και δεν την ξεχνούν ποτέ!!!
    Όμορφο ταξίδι Ντένη, γεμάτο στιγμές συγκίνησης! Σ'ευχαριστώ γι αυτό
    Καλή Κυριακή να έχεις
    ΥΓ όμορφη η συλλογή σου...............περιμένω και την υπόλοιπη. Μ'αρέσουν τα κοχύλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου, το χωριό αυτό το επισκέπτονται χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο.
      Προσφέρει πολλα . Και οι άνθρωποί του είναι υπέροχοι. Θα δεις και τις άλλες δυό αναρτήσεις που έχω σχετικά.
      Όσο για τα κοχύλια έχω μια τρομερά μεγάλη συλλογή. Μακάρι να είμαστε κοντά να σου έδινα καλή μου φίλη.
      Την αγάπη μου και να είσαι πάντα καλά.

      Διαγραφή
  4. Γεια σου Ντένη μας, πολυγυρισμένε!
    Ο δημήτρης χ¨αρηκε τα σγουγγάρια, το τρεχντήρι,
    κι εγώ τα κογχύλια στα βάζα... Το γρι, το σαν μανητάρι, δεν το έχω...........

    Φιλιά,
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υιώτα μου καλησπέρα.
      Χαίρομαι [που σας άρεσαν. Σφουγγάρια φέραμε αρκετά.
      Το κοχύλι που μου λες δεν ξέρω πως το λένε αλλά από τιςς πέντε τρύπες που βλέπεις η μεσαί είναι το κεφάλι του και οι άλλες τέσσερεις κάτι πόδια σαν μεμβράνες. Πάνω έχει κάτι σαν χόρτο που φεύγει αφού το βάλεις σε χλωρίνη και μένει μόνο το κόκαλο΄Αυτά τα βρίσκεις στο νησάκι Casedeli.
      Νάσαι πάνυτα καλά.

      Διαγραφή
  5. Πωπω, ομορφιές!
    Τί γλυκό, τρυφερό και συγκινητικό που είναι να βλέπεις να κρατάνε τις παραδόσεις και τους δεσμούς με την πατρίδα!
    Πολύ θα ήθελα να περπατήσω στην παραλία της πρώτης φωτογραφίας και σίγουρα να επισκεφθώ αυτό το υπέροχο ενυδρείο!!!
    :-)
    Πολλές ευχές για μια όμορφη μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα σου Γιάννα μου και πάντα καλοδεχούμενη.
      Στ΄αλήθεια κρατάμε πάρα πολύ καλά τις παραδόσεις μας παρ΄όλο που η εκκλησία δεν μας βοηθάει.
      Όχι μόνο η παραλία της πρώτης φωτογραφίας αλλά όλες οι παραλίες στη Φλώριδα, πίστεψέ με είναι σκέτη ζωγραφιά.
      Νάσαι καλά καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  6. Αγαπητέ φίλε Denni ,συγχαρητήρια!υπέροχη ανάρτηση,πραγματικά με συγκίνησε!Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες και τις θαυμάσιες φωτογραφίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα καλοδεχούμενη Μαρία μου.
      Χαρά μου που σου αρέσουν
      Έχουμε ακόμη κάποια να δούμε.
      Θα σου αρέσουν και αυτά.
      Η αλήθεια είναι ότι οι διακοπές μου τούτο το καλοκαίρι ήταν μια μεγάλη εμπειρεία.
      Νάσαι καλά καλή μου.

      Διαγραφή
  7. Γεια σου φίλε Ντένη,
    Ένα κομμάτι της Ελλάδος στη καρδιά της Αμερικής, πόσο όμορφα ακούγεται,

    Και είμαι βέβαιως ότι όλοι αισθόνοντε περήφανοι με την παρουσίαση και αναγνώρηση της καταγωγής τους. έτσι θα έπρεπε να είμαστε όλοι οι Έλληνες, σε όποιο μέρος και να κατοικούμε, περήφανοι και μονοιαζμένοι για την καταγωγή μας.

    άλλες εθνικότητες που συνάντησα στην ζωή μου στην ριζωμένες στην Αμερική στην Νέα Ορλεάνη υπάρχει η γαλλική συνοικία όπως ήταν επί Ναπολέοντος, με το περίφημο CAFE DU MONDE, και ακόμα οι κάτοικοι του εσωτερικού της Λουιζιάνας μιλάνε Πατουά (Μια γαλλική διάλεκτο)

    Χάρη σε σένα με τις φωτογραφίες σου ενημερωθήκαμε για το πόσο ζωντανός είναι ο Ελληνισμός στις ΗΠΑ

    χαιρετώ
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Γαβρίλη καλησπέρα.
      Κι΄εσύ βλέπω απολαμβάνεις τις καλοκαιρινές μου εμπειρίες.
      Τώρα για να καταφέρεις να κάμεις τους Έλληνες μονιασμένους νομίζω κομματάκι δύσκολο.Ρίξε ένα μάτι εκεί που κυκλοφορούμε.
      Νέα Ορλεάνη έχω περάσει και ήπια καφεδάκι στο CAFE DU MONDE. Μάλιστα αγόρασα και ένα χάλκινο ομοίωμα της πρόσοψης και το έχω σπίτι.
      Πάντως στο Ταρπον Σπρινγκς επειδή έτυχε και γνώρισα πιο κάλα τον ελληνισμό να σου πω ότι είναι πολύ δεμένοι μεταξύ τους, Να σου πω χαρακτηριστικά ότι στην λεοφώρο Δωδεκανήσου σε κάποιο σημείο είναι δύο εστιατόρια το ένα απέναντι από το άλλο.
      Ο ένας έχει πολύ μεγάλο πάρκινγκ και διευκολύνει τον άλλον που έχει μικρό. 'Όταν το έζησα αυτό δεν το πίστευα. Του έσφιξα το χέρι.
      Αυτά και θα τα πούμε.

      Διαγραφή
  8. καλημερα αγαπητε μου φιλε και καλη εβδομαδα
    ευχαριστουμε για οσα μοιραζεσαι μαζι μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητή μου Κική.
    Σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη
    Νάσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Με τόσο ομορφο τρόπο που μας ξεναγεις φιλε μας.. ειναι σαν να βρισκομαστε και εμεις εκει μαζι σου και ταξιδυεουμε... το ελληνικο στοιχείο παντου ανα δικνειε την θ΄λεληση των Ελληνων να κανουν όπου και να πανε μια μικρή Ελλαδα που την λαυτευουν κυριλεκτικα...!!! μακαρι να τους μοιαζαμε...!!! να περνας μορφα... οτι και να κανεις ... πολυ ωραια και η συλογες σου στα κοχύλια...καλο σου βράδυ..!!..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ρούλα μου.Σ΄ευχαριστώ που πέρασες από "το σπιτικό μου".
      Είναι αλήθεια ότι εδώ, στην ξενητιά μας, έχουμε φτιάξει μια μικρή Ελλάδα. Την Ελλάδα που τόσο πολύ μας λείπει. Και τόσο πολύ αγαπάμε.
      Νάσαι καλά καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  11. Καλώς σε βρίκω και εγώ με την σειρά μου!Μας ταξίδεψες υπέροχα με τις όμορφες φωτογραφίες αλλά και τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες που παραθέτεις.Υπέροχη και η συλλογή με τα κοχύλια!
    Καλή μέρα σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλοδεχούμενη πάντα αγαπητή μου Μιράντα.
      Χαίρομαι που απόλαυσες κι΄εσύ τα όσα αναφέρω σχετικά με τον εδώ ελληνισμό.
      Όσο για τα κοχύλια είναι η αδυναμία μου και έχω πάρα πολλα.
      Σ΄ευχαριστώ για την επόισκεψη καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  12. Φίλε Ντένη καλημέρα ,καλό χειμώνα .Διάβασα όλες τις αναρτήσεις από τότε έλειπα .Είναι θαυμάσιες .Αυτές οι τελευταίες με συγκίνησαν ιδιαίτερα .Ένα κομμάτι Ελλάδα λίγο φως του Αιγαίου στην άκρη του κόσμου υπέροχα !!!Μπράβο στους κατοίκους εκεί , μπράβο και σε σένα που μας το έκανες γνωστό χαιρετώ Κάτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς όρισες αγαπητή μου Κάτε. Ένα ολόκληρο καλοκαίρι στο νησί. Υπέροχο.
      Χαίρομαι που σου άρεσαν τα όσα σας έδειξα. Στ΄αλήθεια είναι κάτι υπέροχο να βλέπεις ένα ελληνικό χωριό εδώ.
      Θα τα πούμε καλή σου.
      Φιλάλκια.

      Διαγραφή
  13. Καλή σου μέρα καλή μου φίλη.
    Χαίρομαι που σου αρέσουν.
    Κι΄από μένα φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητέ μου Ντένη, καλησπέρα!
    Πέρασα για λίγο γιατί ακόμα ο καιρός είναι πολύ ζεστός και κολυμπάμε.
    θα δω λεπτομερώς τις αναρτήσεις σου το φθινόπωρο.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλώς σε βρίσκω αγαπητή μου Μάγδα.
    Κι΄εδώ έχουμε μια όμορφη συνέχεια του καλοκαιριού. Μόνο που δεν κάνουμε μπάνιο γιατί αρκετά δύσκολο να πάμε σε θάλασσα.'Οποτε μπορέσεις 'έλα να τα διαβάσεις. Εδώ θα είναι.
    Νάσαι πάντα καλά καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. καλως βρεθηκαμε λοιπον! ουτε εγω ετυχε τοσα χρονια να βρω το blog σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες αγαπητή μου φίλη.
      Σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη.
      Θα είσαι πάντα καλοδεχούμενη.

      Διαγραφή
  17. Υπέροχη κι αυτή η ανάρτηση, έβαλες και κοχύλια και παραλίγο να τα χάσω!!!
    Μανιώδης συλλέκτρια κι εγώ, ευθύνομαι για φυσικές και φυσικές καταστροφές μια και μαζεύω τα περισσότερα από όσα βρίσκω...χαχα!
    Να είσαι καλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χαίρομαι γλυκιά μου φίλη που σε βρίσκω και εδώ. Με τα κοχύλια είμαι τρελός και παλαβός. Αν δεις τι έχω μαξέψει θα τρελαθείς.
    Την αγάπη μου πάντα καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή