Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Σεπτέμβρη.
Παξοί. "Ο Τρυπητός" Μια αψίδα από βράχια.



Τάρπον Σπρινγκς.
Το θρυλικό ελληνικό χωριό στη Φλώριδα.

Φίλες και φίλοι μου. Ελάτε για έναν περίπατο στο ελληνικό χωριό της Φλώριδας. Το Τάρπον Σπρινγκς. Το χωρίο που σου θυμίζει αιγαιοπελαγίτικο νησί. Ένα μικρό χωριό με μια μεγάλη ιστορία. 
Ζητώ συγνώμη για την ανορθόγραφη πινακίδα υποδοχής. Είναι φτιαγμένη από την τέταρτη γενιά των Ελλήνων του χωριού. Την φωτογράφισα στην εκκλησιά του Αγίου Νικολάου. 
Την εποχή του μεγάλου ξεσηκωμού στην Ελλάδα, τα νησιά του Αιγαίου ερημώνονται από τους κατοίκους των που έπαιρναν τους δρόμους της ξενιτιάς αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Ήταν τότε που η ελληνική μετανάστευση άρχισε να γράφει την δική της ιστορία. Όμως κανένας δεν θα μπορούσε να προβλέψει τότε ότι ένα μέρος από αυτούς τους ξεριζωμένους θα δημιουργούσε τον οικισμό του Τάρπον Σπρινγκς.
Στ΄αλήθει;α μοιάζει καταπληκτικά μ΄ένα αιγαιοπελαγίτικο χωριό. 
Ένα νησιώτικο, ελληνικό, αιγαιοπελαγίτικο χωριό μέσα στην Ήπειρο της Αμερικής. Ήταν τότε που μια μικρή Ελλάδα άρχισε να γεννιέται και να αναπνέει σ΄αυτή τη μακρινή γωνιά της γης. Μια μικρή Ελλάδα που συνεχίζει και σήμερα να γράφει τη δική της ιστορία.
Σε μια άκρη της Φλώριδας, δίπλα στον ποταμό Ανκλόουτ, που εκβάλει στον κόλπο του Μεξικού, είναι ακουμπισμένο το πανέμορφο αιγαιοπελαγίτικο χωριουδάκι των Ελλήνων σφουγγαράδων, το Τάρπον Σπρινγκς. Ένα μικρό χωριό με μια μεγάλη ιστορία. Μια ιστορία που έχουν γράψει οι ξενιτεμένοι Δωδεκανήσιοι.
Σπίτια ξεχωριστής ομορφιάς και στις δυο όχθες.
Οι όχθες του ποταμιού φιλοξενούν ωραιότατα σπίτια, στολίδια ομορφιάς.
Και φυσικά όλα είναι με την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική του αμερικανικού νότου.
Η ιστορία του μικρού χωριού ξεκινάει στα 1876 όταν εγκαταστάθηκαν εκεί οι πρώτοι γηγενείς κάτοικοι κυρίως ψαράδες, που όμως έβγαζαν και σφουγγάρια με γάντζους τοποθετημένους σε κοντάρια ύψους μέχρι και 10 – 15μ.
Ήταν τότε, στα τέλη του 19ου αιώνα όταν στην περιοχή αυτή ανακαλύφθηκαν μεγάλες ποσότητες σφουγγαριών πολύ καλής ποιότητας και τράβηξαν την προσοχή μεγάλων εταιρειών από τις Μπαχάμες και την Κούβα.
Λιγοστά πλέον τα σφουγγάρια που φτάνουν στο λιμάνι.
Όταν όμως οι εταιρείες αυτές έφτασαν στο μικρό χωριό βρήκαν τους Έλληνες σφουγγαράδες που η μεγάλη οικονομική κρίση τους είχε οδηγήσει στην μετανάστευση.
Πρώτοι κάτοικοι οι Καλύμνιοι σφουγγαράδες που ακόμη και σήμερα έχουν έντονη παρουσία με τρίτη και τέταρτη γενιά απογόνων.
Όλα λένε ότι ο Χριστόφορος (Κρις) Αλαχούζος θα είναι το 2016 ο πρώτος Έλληνας δήμαρχος. 
Μάλιστα ένας Καλύμνιος, ο Χριστόφορος Αλαχούζος ετοιμάζεται και στις επόμενες εκλογές όλα δείχνουν ότι θα είναι ο πρώτος Έλληνας Δήμαρχος του μικρού οικισμού.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν λέγεται ότι ο Ιωάννης Κόκκορης, από το Λεωνίδιο Κυνουρίας ήταν αυτός που έφτασε πρώτος στο Τάρπον Σπρινγκς και οργάνωσε τους Έλληνες σφουγγαράδες. Ο Κόκκορης εργαζόταν σαν υπάλληλος κάποιου σφουγγαρά στην Νέα Υόρκη κι΄εγνώριζε τα πάντα γύρω από την αλιεία και το εμπόριο των σφουγγαριών. Έτσι αποφάσισε την μετάβασή του στο Τάρπον Σπρίνγκς όπου μαζί με κάποιον φίλο του Σπύρο Βουτέρη ναύλωσαν ένα καΐκι με το όνομα “Ελπίδα” και ξεκίνησαν την αλίευση των σφουγγαριών. 
Κατ΄άλλους τον Κόκορη προσέλαβε για συνεργάτη του ο τραπεζίτης Τζων Τσένι, κάτοικος του Τάρπον Σπρινγκς ο οποίος είχε δει κάποιους να βγάζουν σφουγγάρια με καλάμια. Ο Κόκκορης τον έπεισε να φέρουν σφουγγαράδες από την Ελλάδα με τα σκάφαντρα που χρησιμοποιούσαν. Κι΄ήταν τότε που έφτασαν οι πρώτοι Έλληνες από τα Δωδεκάνησα και πιο πολύ από την Κάλυμνο.
Το 1905 ο Κοκκόρης ίδρυσε την πρώτη Ένωση Ελλήνων σφουγγαράδων.
Ένα μέρος του εκθεσιακού χώρου. 
Στα τότε γραφεία της Ένωσης σήμερα υπάρχει ένα μικρός εκθεσιακός χώρος με τρία αλιευτικά καΐκια και άλλα αντικείμενα

ενώ στην ακριβώς απέναντι πλευρά του δρόμου έχει στηθεί το άγαλμα του “Αφανούς Σφουγγαρά”.
Σ΄ένα χρόνο το Τάρπον Σπρινγκς άρχισε να μεταμορφώνεται. Το μικρό ψαροχώρι γίνεται πλέον ένα εμπορικό κέντρο. Τα νέα ταξίδεψαν γρήγορα μέχρι την Ελλάδα κι΄είναι πολλοί αυτοί που πήραν το δρόμο για το Τάρπον Σπρινγκς για μια καλύτερη ζωή.
Το 1907, δύο χρόνια μετά την εμφάνιση του Κόκκορη έφτασαν στην περιοχή πάνω από χίλιοι σφουγγαράδες μετανάστες από τα νησιά του Αιγαίου.
Πολλά αλιευτικά δεν βγαίνουν πλέον από το λιμάνι.
Την ίδια εποχή στο λιμάνι του μικρού χωριού υπήρχαν εκατοντάδες ελληνικά αλιευτικά καΐκια.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου. 
 Το 1907 στο μικρό χωριό ιδρύεται η πρώτη ελληνική κοινότητα, του Αγίου Νικολάου με πρόεδρο τον Νικόλαο Πέππα και πολύ σύντομα το μικρό ψαροχώρι μεταμορφώνεται σε ένα σημαντικό κέντρο σπογγαλιείας ολοκλήρων των ΗΠΑ. Σήμερα ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Νικολάου δεσπόζει στην ελληνική λεωφόρο Pinela.
Ήταν τότε που οι λίγοι ντόπιοι άρχισαν και αυτοί να μιλούν ελληνικά και να ακολουθούν τα νησιώτικα ήθη και έθιμα προσπαθώντας να μην είναι έξω από την ελληνική πλέον κοινωνία του Τάρπον Σπρινγς. Η ανάπτυξη ήταν ραγδαία και μέχρι το 1950 η παραγωγή σφουγγαριών στο Τάρπον Σπρινγκς κάλυπτε το 47% της αγορά των ΗΠΑ
Σημαντικό ρόλο σε όλα αυτά έπαιξε η οικογένεια Μπιλίρη από την Κάλυμνο η οποία είχε σημαντικό σε αριθμό στόλο καϊκιών.
Σήμερα στο μικρό χωριό υπολογίζεται ότι διαμένουν πάνω από 16.000 Ελληνοαμερικανοί.
Τα σφουγγαράδικα αναγκαστικά θα "δέσουν"
Μετά το 1950 εμφανίζεται στα σφουγγάρια η ασθένεια “Blight” και η παραγωγή μειώνεται σημαντικά. Κι΄ακόμη ήταν τότε που θα εμφανιστεί ένας ακόμη μεγάλος εχθρός του σφουγγαριού. Το συνθετικό σφουγγάρι. Μια επαναστατική ανακάλυψη. Σημαντικά φτηνότερο το συνθετικό σφουγγάρι σύντομα θα κατακτήσει όλον τον κόσμο και θα σημάνει το θάνατο του φυσικού σφουγγαριού.
Ένα από τα μεγάλα καταστήματα σφουγγαριών.
Φυσικά οι Έλληνες στο Τάρπον Σπρινγκς δεν το έβαλαν κάτω. Γρήγορα είδαν ότι υπάρχουν και άλλοι δρόμοι. 'Ηταν τότε που, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είχε κάμει την εμφάνισή του ο τουρισμός. Και οι Έλληνες του Τάρπον Σπρινγκς διάλεξαν το δρόμο του τουρισμού. Μετέτρεψαν το ψάρεμα του σφουγγαριού σε τουρισμό. Ίδρυσαν κέντρα, εκθέσεις, μουσεία.
Οι δρόμοι γέμισαν με ελληνικά καταστήματα σουβενίρ. Οι ταβέρνες και τα φαγάδικα άφησαν τις ελληνικές μυρωδιές να ταξιδεύουν στους δρόμους του μικρού χωριού. Η ελληνική μουσική αγκάλιασε όλους. Ο τσάμικος, ο καλαματιανός, ο νησιώτικος, ο μπάλος έκαμαν την εμφάνισή τους. Οι άνθρωποι χόρευαν στους δρόμους. Και το μικρό ψαροχώρι έγινε ένας σημαντικός τουριστικός προορισμός. Όμως όλα αυτά θα τα δούμε στον περίπατο της άλλης εβδομάδας.




29 σχόλια:

  1. η δική μου απορία είναι γιατί οι Έλληνες στο εξωτερικό ενώνονται και δημιουργούν μικρά και μεγάλα θαύματα ενώ εδώ τρώει ο ένας τον άλλον;.. ΓΙΑΤΙ;
    Καλημέρα φίλε μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές είναι οι αφορμές αγαπητή μου Τζίνα, που εδώ μας κάνουν να νοιώθουμε την ανάγκη της ομόνοιας, Όμως κι΄εδώ δεν λείπουν κάποια παρατράγουδα. Πάντως εδώ. εκτός από κάποιες λίγες εξαιρέσει; δεν υπάρχει αυτός ο φανατικό κομματισμός, που υπάρχει στην Ελλάδα.
      Εμάς εδώ μας ενδιαφέρει η Ελλάδα και οχι ο ΣΥΡΙΖΑ η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ.
      Νάσαι καλά καλή μου φίλη..

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα!!!! Ενδιαφέρον είναι αυτό το ελληνικό χωριό στην καρδιά των ΗΠΑ. Ξέρεις, χαίρομαι όταν εμείς οι Έλληνες δεν χανόμαστε στις ξένες πατρίδες που έχουμε πάει, αλλά πάντα η ξενιτιά πονάει! Λυπάμαι τόσο πολύ όταν αναγκάζονται οι άνθρωποι να αφήνουν την πατρίδα τους............
    Καλό Σ/Κο Ντένη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα αγαπητή μου Άννα.
      Πρόκειται για ένα χωριό που το θαυμάζει όποιος το γνωρίζει.
      Το επισκέπτομαι πάντα όταν πηγαίνω στη Φλώριδα. Από το σπίτι μας είναι μισή ώρα.
      Όσο για την νοσταλγία για την πατρίδα μας δεν μετριέται με τίποτα. Ο πόνος μας για την πατρίδα που αφήσαμε είναο μεγάλος, πίστεψέ με. Εγώ δεν έφυγα. Με υποχρέωσαν να φύγω όταν μου έδειχναν ότι δεν υπάρχει τόπος για μένα στην πατρίδα μου. Και σαν κι΄εμένα είμαστε πάρα πολλοί. Ήρθαμε εδώ και τους δείξαμε πόσο αξίζουμε.
      Αυτά καλή μου και νάσαι πάντα καλά.

      Διαγραφή
  3. Μου αρέσει Ντένη μου που μας παρουσιάζεις κομμάτια της Ελλάδας και εκτός των συνόρων της.
    Να είσαι καλά!
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου καλή μου αυτά που παρουσιάζω αξίζουν να γίνουν γνωστά.
      Έλληνες τα κατάφεραν και ακόμη μέχρι σήμερα αγωνιζόμαστε να δείξουμε ότι έχουμε μια πατρίδα που αξίζει να την προσέξουν. Και τα καταφέρνουμε.
      Νάσαι καλά αγαπητή μου και καλή εβδομάδα.

      Διαγραφή
  4. Πραγματικά όμορφο χωριό !!
    Είναι παρατηρημένο ότι οι Έλληνες εκτός Ελλάδος είναι ενωμένοι και διαπρέπουν, το αντίθετο βέβαια με όσουν είναι εδώ. Μ αρέσει το άγαλμα για τον σφουγγαρά και εύχομαι καλή επιτυχία στον υποψήφιο δήμαρχο !!! Πολύ ωραία και η φωτό του βράχου των Παξών !!!! Καλό μήνα !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα αγαπητή μου Ράνια, καλή εβδομάδα και χίλια ευχαριστώ για την επίσκεψη.
      Το τι έχουμε πετύχει στις ξενητιές μας τα γράφω και πιο πάνω στις άλλες καλές μου φίλες.
      Τις ευχές σου στον υποψήφιο δήμαρχο θα τις μεταφέρω με ε/μαιλ αλλά θα τις πω και προσωπικά τα Χριστούγεννα που θα πάω Φλώριδα.
      Ο Τρυπητός στους Παξούς είναι στ΄αλήθεια ένα θαύμα της φύσης.
      Έχει πολλές ομορφιές η πατρίδα μας.
      Νάσαι καλά καλή μου φίλη και θα είναι χαρά μου να περνάς από εδώ.

      Διαγραφή
  5. Ενδιαφέρον το σημερινό σου δημοσίευμα,
    Μια Ελλάδα έξω απ τα σύνορα, το Tarpon Springs Florida είναι φημισμένο λιμάνι και πόλη ως Greek Town, συνήθως σφουγγαράδες από τα Δωδεκάνησα.

    Μια τέτοια παροικία Ελλήνων απόγονων σφουγγαράδων συνάντησα στο Nassau Bahamas προ πολλά χρόνια

    Οι φωτογραφίες εξαιρετικές

    χαιρετώ
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Γαβρίλη άλλο να τα διαβάζεις και άλλο να τα ζεις όπως τα ζω κάθε φορά που βρίσκομαι στη Φλώριδα.Οι Μπαχάμες υπήρξαν μ,εγάλο κέντρο εμπορίου σφουγγαριών. Την παροικία στη Nassau τη γνώρισα πριν πέντε έξη χρόνια που βρεθήκανε εκεί εκδρομή.
      Νάσαι καλά φίλε και θα τα πούμε.

      Διαγραφή
  6. ΘΑΥ ΜΑ ΣΙΑ
    όλα!!!
    ...και τα σπίτια, κοντά στο ποτάμι... δεν φοβούνται;;;!!!

    Περιμένω συνέχεια.
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα Υιώτα μου.
      Τα σπίτια κοντά στο ποτάμι δεν φοβούνται γιατί δεν γίνονται πλυμμήρες.
      Από κανένα ανεμοστρόβιλο παθαίνουν ζωμιές και τα επισκευάζουν. Όμως αν δεις τη θέα που απολαμβάνουν αξίζει που το ρισκάρουν.
      Η συνέχεια είναι ακόμη πιο ωραία.
      Την αγάπη σε σένα και τον Δημήτρη.

      Διαγραφή
  7. Πάρα πολύ ενδιαφέροντα όλα!!
    Ποτέ δε θα φανταζόμουν πως υπάρχει ολόκληρο ελληνικό χωριό στην άλλη άκρη του κόσμου!
    Να είσαι πάντα καλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι΄όμως καλή μου Μαρία υπάρχει και είναι και διάσημο λόγω της ιστορίας του. Οι ξένοι κάτοικοι είναι ελάχιστοι.Θα δεις τις επόμενες αναρτήσεις και θα καταλάβεις.
      Την αγάπη μου πάντα καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  8. εκπληκτικό.. δεν το ήξερα... τέλειο!! νασαι καλά! να ξαναπάς!!! και του χρόνου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στ΄αλήθεια είναι κάτι το καταπληκτικό, αγαπητή μου Λαμπρινή να βλέπεις ένα καθαρά ελληνικό χωριό στην άκρη της Αμερικής. Δυο αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν λένε ακόμη πιο πολλά.
      Την αγάπη μου καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  9. ΕΚΦΡΑΣΟΥ
    Καλημέρα αγαπητέ μου φίλε.Όλες οι φωτογραφίες είναι πανέμορφες. Ευχαριστούμε πολύ για όλη την ξενάγηση. Να είσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα αγαπητή μου Κική.
      Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια.
      Η ξενάγηση συνεχίζεται. Ελπίζω πως θα την παρακολουθήσεις.
      Την αγάπη μου πάντα.

      Διαγραφή
  10. Είναι υπέροχο να διαβάζω κάτι τέτοιο! Ξέρεις, ίσως να μην μάθαινα ποτέ γι' αυτό, αν δεν διάβασα την ανάρτησή σου!
    Ανυπομονώ και τη συνέχεια!
    Φιλί γλυκό, καλέ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στ΄αλήθεια αγαπητή μου Γιάννα είναι κάτι απίστευτο. Δύσκολο να το πιστέψεις αν δεν το γνωρίσεις. Έχω ακόμη τρεις σχετικές αναρτήσεις όπου θα γνωρίσεις ακόμα πιο πολλά.
      Νάσαι καλά αγαπητή μου φίλη.

      Διαγραφή
  11. Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον και τις δύο σου αναρτήσεις για την Φλώριδα, αγαπητέ Ντένη! Γνώριζα ήδη πολλά για τους έλληνες εκεί όπως και για το Tarpon Springs, αλλά μέσα από τις φωτογραφίες και τις λεπτομέρειες που μας δίνεις έμαθα ακόμα περισσότερα. Δύο από τις αδελφές του πατέρα μου, έφυγαν από την Σμύρνη, πριν την καταστροφή, και πήγαν στην Φλώριδα, όπου παντρεύτηκαν με έλληνες και έζησαν εκεί μέχρι τον θάνατό τους. Έχω λοιπόν πολλά ξαδέλφια και ανήψια, όχι πλέον εκεί, αλλά σε άλλες πολιτείες όπου έκαναν τις οικογένειές τους. Καλό φθινόπωρο, σου εύχομαι, και περιμένω την συνέχεια!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη αγαπητή μου Marie-Anne.
      Καταλαβαίνω ότι γνωρίζεις πολλά για τις ΗΠΑ και την Φλώριδα. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η Πολιτεία έχει πάρα πολλές ομορφιές. Θα ακολουθήσουν και άλλα και θα τα λέμε.
      Νάσαι πάντα καλά.

      Διαγραφή
  12. μπορεί να αργησανα ερθω αγαπητε φιλε.. αλλα ομως αποζιμιωθηκα για την καθυστερηση μου αυτή και με τις δύο αναρτησεις σου στην προηγούμενη ταξιδεψα μαζι σου...στα πανεμορφα μερη που πήγες ... και εσύ μερη που μεσα απο τις φωτογραφίες σου ειδαμε και εμεις αλλα εκει που ενιωσα περηφάνια.. ειναι το μερος αυτό στις Η.Π.Α που θυμιζει Ελλλάδα.. ποσο διαπρέπουν οι ελληνες στο εξωτερικό και μας κάνουν περηφανους με την προκοπη τους... τι ωραια θα ητνα να μπορουσαμε να γινοταν και εδώ αυτό φίλε μας... !!! ανυπομονω για την συνέχεια να είσαι καλα .. και να περνας ακομα καλήτερα... καλο σου Φθινόπωρο... !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χαίρομαι που πέρασες από το σπιτικό μου καλή μου Ρούλα. Και χαίρομαι που απόλαυσες τα όσα παρουσιάζω. Θα ακολουθ'ησουν κάποια ακόμη και θα τα λέμνε.
    Να σου πω ότι και δικό μου παράπονο και ανησυχία είναι η κατάσταση στην πατρίδα. Αυτοί οι πολιτικοί Ρούλα μου δεν αγαπάνε την Ελλάδα. Τελείωσε. Δεν είναι Έλληνες.
    Νάσαι καλά καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πραγματικά συγκινήθηκα μ' αυτή την ανάρτηση και τα όσα είδα και διάβασα Διονύση! Είναι μια μικρή Ελλάδα στις μακρινές ΗΠΑ. Μακάρι να μας άφηναν όλα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα να χαρούμε αλλά και να ονειρευτούμε πως κάποτε θα μπορούσαμε να δούμε αυτή την ομορφιά από κοντά. Όμως, όλα εδώ μας προσγειώνουν σε μια σκληρή πραγματικότητα, που μόνο αισιοδοξία δεν μπορούμε να νιώσουμε.

    Ας μη σε μαυρίζω άλλο...
    Σ' ευχαριστώ καλέ μου φίλε, για αυτά τα υπέροχα, που μοιράστηκες μαζί μας!
    Καλό σου Σαββατοκύριακο
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα αγαπητή μου Μαρίνα.
      Σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη και χαρά μου που σου άρεσαν.
      Στ΄αλήθεια είναι κάτι πάρα πολύ όμορφο τούτο το ελληνικό χωριό.
      Όσο για την πατρίδα μας τα ζω σε καθημερινή βάση από την τηλεόραση και τις εφημερίδες. Δεν ξέρω τι να πω. Τέτοιο χάλι δεν το φανταζόμουν ποτέ.
      Υπομονή. Ίσως κάποια μέρα αναείλει ξανά ο ήλιος.
      Την αγάπη μου πάντα καλή μου και θα τα πούμε.

      Διαγραφή
  15. Paraskevi Lambrini.M
    ξανα πέρασα. Καλό Σαββατοκύριακο. Ευχαριστώ για τις επισκέψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  16. ξανα πέρασα. Καλό Σαββατοκύριακο. Ευχαριστώ για τις επισκέψεις.


    το γράφω κι εγώ... μήπως και χάθηκε... καλό Σαβ/κο!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπητή μου Λαμπρινή καλοδεχούμενη πάντα και σ΄ευχαριστώ.
    Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή