Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Δυο λόγια μόνο λυπημένα....

Αφήνω ένα μήνυμα πένθιμο, λυπητερό, τραγικό

Μια βδομάδα πριν χάσαμε το μοναχογιό μας Δρ.Ευάγγελο Κονταρίνη, καθηγητή ιστορικό των πανεπιστημίων Ντούραμ και Ινστιτούτ οφ Αρτ του Νιού Χαμσάϊρ και συγγραφέα ενός συγγράμματος και άλλου μισού, που δεν τον άφησε ο καρκίνος να το τελειώσει.

Στους λόγους τους κατά την νεκρόσημο ακολουθία οι καθηγητές του, που τον είχαν φοιτητή, παραδέχτηκαν πως όταν έγινε καθηγητής τους ξεπέρασε

Είχε πραγματοποιήσει το όνειρό του Να διδάξει για να μπορέσει να δώσει τις γνώσεις του στον κόσμο

Έφτιαξε την οιογένεια που ονειρεύοταν Την σύζυγό του, επίσης καθηγήτρια και τρία παιδάκια Ένα αγόρι και δυό κοριτσάκια Οκτώ, πέντε και τριών ετών αντίστοιχ Έζησε και σταδιοδρόμησε στην Νέα Αγγλία, στο Έξετερ, περιοχή που λάτρευε

Η σύζυγός μου, οι δυό αδελφές του και εγώ μείναμε να τον θυμόμαστε και να πονάμε

Αυτός ήταν ο λόγος που τόσο καιρό απουσίαζα από Τα Εφτάνησα

Με την αγάπη σας ελπίζω σε λίγο καιρό να καταφέρω να επανέλθω γιατί έχω πάρα πολύ ανάγκη την επικοινωνία

Η οικογένειά μου κι΄εγώ ευχαριστούμε όλους που συμμετείχαν στην τραγωδία μας

Νάσται πάντα καλά και εύχομαι σύντομα να μπορέσω να είμαι και πάλι μαζύ σας

Φιλικώτατα

Ντένης Κονταρίνης

33 σχόλια:

  1. Τα θερμά μου συλλυπητήρια. Να είστε όλοι δυνατοί για να στηρίζετε ο ένας τον άλλο και να τον θυμάστε. Να βοηθήσετε τα παιδιά του να μην τον ξεχάσουν ποτέ και να βαδίσουν στον δρόμο του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Ντένη,
    Σκέπτομαι πολύ τι να σου γράψω, ότι και να σου γράψω δεν μπορούν να λιγοστέψουν τον πόνο σου,
    Εύχομαι κουράγιο, καρτερία και εμείς εδώ οι φίλοι σου εδώ θα είμαι-μαστε πάλι με την αγάπη μας να περάσεις από αυτή την δύσκολη στιγμή της ζωής σου-σας.

    Ας είναι ελαφρή τω χώμα που τον σκεπάζει, και ας ξεκουραστεί εν ειρήνη...
    Και πάλι μαζί

    Χαιρετώ

    Γαβριήλ,

    υ.γ.
    Έχω φυλλάξει στον υπολογιστή ΣΚΑΝ την ανταπόκριση της εφημερίδας Εθνικός Κήρυξ σχετικώς με τον θάνατο του Δρ. Ε. Κονταρίνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα λόγια είναι φτωχά μπροστά στο μέγεθος της απουσίας που βιώνετε.
    Είμαι συγκλονισμένη απ αυτή την είδηση, ως μάνα αλλά κι πρωτίστως ως φίλη σας.
    Εύχομαι να βρείτε την δύναμη να προχωρήσετε με την μνήμη του ανεξίτηλη προς χάριν των παιδιών του που σε τόσο τρυφερή ηλικία βιώνουν έναν ανεπανόρθωτο χαμό.
    Να νιώθετε οτι είμαι δίπλα σας, σαν κόρη και συμπάσχω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συγκλονίστηκα όταν από την Αστοριανή μας έμαθα το θλιβερό νέο.

    ΄Εχασε η οικογένειά του τον άνθρωπό της και η ιατρική έναν άριστο επιστήμονα. Πολύ λυπάμαι για το παιδί σας. Ηταν πολύ νέος

    Τα θερμά μου συλλυπητήρια και στη σύζυγό σας και όσο γίνεται κουράγιο κ. Κονταρίνη....

    Φιλί και μεγάλη αγκαλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ντένη μου, μεγάλο κουράγιο σε σένα, στην μαμά, στις αδελφές, στην γυναίκα του, στα παιδάκια του, στους φίλους, καθηγητές και μαθητές. Όλοι έχουν λόγους για να τον θυμούνται και για να τον κρατήσουν ζωντανό στην σκέψη τους και στην καρδιά τους.
    Ποιο πολύ απ' όλους, η οικογένεια!
    Γράφε, Ντένη μου, όποτε πνίγεσαι! Τότε είναι πολύ χρήσιμη η επικοινωνία. Την ένιωθα πολύ έντονα αυτή την ανάγκη σου. Χάρηκα (αν μπορεί να σταθεί αυτή η λέξη) που είδα αυτή σου την ανάρτηση.
    Έτσι, για να στεκόμαστε όρθιοι, να μπορούμε να συνεχίζουμε να κολυμπάμε με τα δύσκολα κύματα της ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα, Φίλε μου!

    Για να μη περιεργήσεις για τα δύο σχόλια πιο πάνω που μοιάζουν (κι έχουν σβηστεί!)... ανορθογραφία:
    να μου επιτρέψετε να σας πω ότι
    το Ιντερνετ, μερικές φορές κάνει καμώματα...
    μια δεν μπορούσα να το προχωρήσω.. μια πατούσα το "κουμπί" να σώσω στο γουόρντ το κειμενάκι...
    τίποτε!
    Πατούσα το "ντιλίτ", τον... σκουπιδοντενεκέ των σχολίων... τίποτα, ούτε "χάιλάιτ" ούτε ότι άλλο ξέρω...
    μέχρι που κι εγώ δεν ξέρω πως,
    σήμερα είδα την ...ανακοίνωση...

    Λόγια λίγα, όπως εκείνα
    της Ρένας, στην αρχή, είχα
    Ντένη μου,

    νομίζω όμως ότι έπρεπε να σας εξηγήσω το "πρόβλημα"

    και να σου ευχηθώ
    κάθε μέρα να γίνεται πιο υποφερτή.
    Πάντα με την αγάπη μας,
    Υιώτα-Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητή μου Ρένα
    Η οικογένειά μου κι' εγώ σ' ευχαριστούμε πάρα πολύ για τα παρήγορα λόγια σου.
    Νάσαι πάντα καλά και να μου γράφεις όποτε μπορείς. Αυτές τις στιγμές της ζωής μου χρειάζομαι τους φίλους.
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φίλε Γαβρίλη
    Σ' ευχαριστούμε όλοι μας για την παρηγοριά που μας δίνεις
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητή μοπυ Χαρά.
    Τα παρήγορα λόγια σου είναι ό,τι χρειαζόμαστε αυτές τις στιγμές η οικογένειά μου κι' εγώ
    Σ' ευχαριστούμε καλή μου φίλη και να γράφεις
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπητή μου Φύρδην Μίγδην
    Σ' ευχαριστούμε πάρα πολύ γιά τα πορήγορα λόγια σου
    Νάσαι καλά και γράφε μου όποτε μπορείς. Ειλικρινά το χρειάζομαι
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπητή μου Κατερίνα
    Δεν έχω λόγια κι' εγώ και η οικογένειά μου να σ' ευχαριστήσουμε γιά την παρηγοριά σου.
    Γράφε μου Κατερίνα Και σου το υπόσχομαι να συγκεντρώσω τις δυνάμεις μου και να αρχίσω να γράφω.
    Θα με φιλοξενήσεις στην σελίδα σου. Έτσι;
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητοί μου Υιώτα και Δημήτρη
    Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την συμπαράστασή σας στον πόνο μας
    Μην στενοχωριέσαι για τα λαθάκια και μην απολογείσαι
    Νάσται καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μόνο σε μία, Ντένη μου; Σε όλα μου τα μπλογκ, αν αυτό σου δώσει ένα σκίρτημα χαμόγελου...
    Αγάπη στην οικογένειά σου και μεγάλη συμπόνοια και εκτίμηση για το "ύψος σας" σ' αυτές τις τόσο δύσκολες στιγμές.
    Ο χρόνος, Ντένη μου. Μόνο αυτός θα βοηθήσει πραγματικά.
    Θα του δώσουμε χρόνο του χρόνου... να μας το αποδείξει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. κ.Κονταρίνη σας στέλνω κι από εδώ τα θερμά μου συλλυπητήρια κι εύχομαι στην οικογένεια σας όλη καλή δύναμη για συνέχεια, γιατί είτε το θέλουμε είτε όχι η ζωή συνεχίζεται ιδιαίτερα για τα παιδιά του γιου σας.
    Με σεβασμό στη μνήμη του
    Ξανθή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Λυπήθηκα πάρα Πολύ γι αυτά που διάβασα. Η Απώλεια αυτή είναι Μεγέθους Αιωνίου. Πέρα απ ότι έχασε η πανεπιστημιακή έδρα, η γνώση, η επιστήμη, η συγγραφή, η Ελλάδα, η Αγγλία, είναι Εκείνο που χάσατε Σεις! Οι Γονείς, η Οικογένεια, τα παιδιά του. Είναι ξεχωριστός ο Πόνος και σκληρές οι διαδρομές του. Δώστε στον εαυτό σας το δικαίωμα να κλάψετε όσο το έχετε ανάγκη και να βιώσετε το Πένθος όσο σας είναι αναγκαίο χωρίς να το πνίγετε ανέκφραστο. Εύχομαι να βρείτε κάποια παρηγοριά και Ειρήνη μέσα σας, με τη σκέψη οτι ο γιός σας είχε Αξιόλογο Πέρασμά από τη ζωή και έδωσε ήδη σπουδαίους καρπούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αγαπητε Ντένη,
    το μήνυμά σου για τον θάνατο του
    γιου σας, η δύναμη που πήρες να
    μας το γνωστοποιήσεις, με συγκινεί
    ακόμη περισσότερο. Όμως στον πόνο
    σου δεν είσαι μόνος. Πρίν λίγο
    γύρισα απο την εκκλησιά, πήγα να
    ψάλλω στην εκκλησιαστική χορωδία
    μας.Στην απέναντη πλευρά στέκονταν
    όρθιοι δυό γονείς απαρηγόρητοι
    μια μάνα κι ένας πατέρας που
    έκαναν μνημόσυνο στο εικοσιτριάχρονο αγόρι τους.
    Πίσω τους μαυροφορεμένα πολλά
    νέα παιδιά.Φίλοι του. Αρχές Σεπτεμβρίου η αστυνομία τους πήγε τα θλιβερά μαντάτα, το παιδί τους
    έπαθε δυστύχημα με το αυτοκίνητο
    του πατέρα του.Μετά την λειτουργία πήγα κοντά τους,τους έσφιξα το
    χέρι κι έκλεγα μαζί τους χωρίς
    να είμαστε φίλοι η γνωστοί.
    Σκέφτηκα γιατί να μην μπορώ
    να σφίξω και το δικό σου χέρι,
    παρά μέσα απο το απρόσωπο
    διαδύκτιο!! Το μόνο που μπόρεσα
    να κάνω, άναψα ένα κερί για τον
    αγαπημένο σου γιό Ευάγγελο και
    τον συνάνθρωπό μου.
    Παρηγοριά και δύναμη αγαπητέ
    Ντένη, σ όλη την οικογένειά σου
    και στην δική του, στα μικρά
    παιδάκια του που δεν χόρτασαν τόν
    πατερούλη τους. Η ζωή συνεχίζεται.
    Η λύπη, ο πόνος και το πένθος
    για αγαπημένα πρόσωπα δεν μπορεί
    εύκολα να γιατρευτεί, γιατί δεν
    είναι αρρώστεια, αλλά ένα βαθύ
    αίσθημα που όλοι μας βιώνουμε.
    Να είναι αναπαυμένος.
    Ρισσιάνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια, Ντένη, κι αν υπάρχουν τι να πω... ίσως να έχασαν και την έννοιά τους…
    Ελπίδα ο χρόνος, όχι για λησμονιά αλλά για να μαλακώσει ο πόνος, αν μαλακώσει ποτέ.

    Να τον θυμάστε και να παρηγοριόσαστε πως υπήρξε κι ανταποκρινόταν στην αγάπη σας και στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αγαπητέ κ. Κονταρίνη,
    Είναι λίγος καιρός που έχω αμελήσει το blog και έτσι δεν πήρα είδηση το τραγικό συμβάν στην οικογένειά σας.
    Σας συλλυπούμαι βαθύτατα και σας εύχομαι να βρείτε το κουράγιο να συνεχίσετε εσείς και η συζυγός σας το δύσκολο μονοπάτι του χωρισμού από τον αγαπημένο σας. Τα λόγια είναι λίγα και ο πόνος μεγάλος. Δε μπορώ να σας πω τίποτε άλλο. Κρατήστε ζωντανή τη θύμησή του στην καρδιά σας για χάρη των παιδιών του.
    Με πολλή εκτίμηση
    Ελένη Κ. Τσαμαδού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τι να πει κανείς τέτοιες δύσκολες στιγμές, όλα φαίνονται ανεπαρκή! Κουράγιο, υπομονή και πίστη να έχετε! Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως τον πόνο που βιώνετε εσείς οι γονείς αλλά και η οικογένεια του γιού σας, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συμπαρασταθούμε νοερά και να ευχηθούμε ο πόνος σας να μαλακώσει με τον καιρό. Τα θερμά και ειλικρινή συλληπητήριά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Κατερίνα μου, καλή μου φίλη
    Για μια ακόμη φορά σ' ευχαριστώ. Προσπαθούμε να σταθούμε στα πόδια μας. Μας πνίγουν οι αναμνήσεις της όμορφης ζωής που περνούσαμε όταν ήταν μαζύ μας.
    Ελπίζω να τα καταφέρουμε να σηκωθούμε.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αγαπητή μου Ξανθή
    Και πάλι πολλά ευχαριστώ για την συμπαράστασή σου
    Ελπίζω πως θα καταφέρουμε να σταθούμε όρθιοι. Μας χρειάζονται τα μικρά μας.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αγαπητή μου Ρεγγίνα
    Η οικογένειά μου κι' εγώ σ'ευχαριστούμε πάρα πολύ γιο τα παρήγορα λόγια σου. Προσπαθούμε να σταθούμε όρθιοι και πρέπει να το καταφέρουμε γιατί έχουμε τα παιδάκια του τώρα.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αγαπητή μου Ρισσιάνα.
    Σ' ευχαριστούμε πάρα πολύ όλοι μας για την συμπαράστασή σου στην τραγωδία μας.
    Τα λόγια σου είναι βάλσαμο για όλους και πίστεψέ το αυτό.
    Είναι τραγικό να φεύγουν νέοι άνθρωποι και τόσο χρήσιμοι.
    Προσπαθούμε να σηκωθούμε και θα πρέπει να το καταφέρουμε γιατί τα παιδάκια δεν έχουν άλλον από μας.
    Θα τα ξαναπούμε καλή μου φίλη
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Φίλε Στράτο.
    Σ' ευχαριστούμε για τα παρήγορα λόγια σου. Πραγματικά μόνη ελπίδα ο χρόνος. Και μόνο για παρηγοριά. Λησμονιά δεν υπάρχει για μας και τα παιδιά του. Ο γιός του μας λέει πως κάθε βράδυ τον βλέπει να κάθεται στο κρεββάτι του και να του κάνει παρέα.
    Καταλαβαίνεις τι ζει το παιδάκι
    Νάσαι καλά φίλε μου
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αγαπητή μου κ. Τσαμαδού
    Η οικογένειά μου κι' εγώ σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τα παρήγορα λόγια σας.
    Μεγάλο το χτύπημα κι' ασήκωτος ο πόνος. Όμως θα πρέπει κάποια στιγμή να καταφέρουμε να σταθούμε όρθιοι για τα παιδάκια.
    Και πάλι σας ευχαριστώ.
    Με εκτίμηση
    Ντένης Κονταρίνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Αγαπητή μου Amelie
    Η οικογένειά μου κι' εγώ σ' ευχαριστούμε πάρα πολύ για την συμμετοχή σου στην τραγωδία μας και τα παρήγορα λόγια σου.
    Προσπαθούμε καλή μου φίλη να σταθούμε όρθιοι γιατί πλέον έχουμε την ευθύνη των μικρών.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Τρίκαλα 18-10-2010
    Αγαπητέ παλιόφιλε Ντένη,

    Μόλις πληροφορήθηκα το τραγικό γεγονός της οικογένειάς σου. Με κάτι δικές μου δυσκολίες είχα καιρό να επισκεφτώ την ιστοσελίδα σου και σήμερα που γύρισα διάβασα το τραγικό γεγονός
    Περιττό να σου πω πόσο λυπήθηκα όπως και η Μαρία, η σύζυγός μου.
    Βλέπεις φίλε οι άνθρωποι, παρότι υπάρχει το διαδίκτυο, ξεχνιούνται μεταξύ τους και δεν αλληλοενημερώνονται ακόμα και για δυσάρεστα συμβάντα.
    Δέξου και από τη δική μου οικογένεια και εμού προσωπικά τα θερμά συλλυπητήρια μας.
    Υπομονή, δύναμη και κουράγιο για να θυμόσαστε τον αγαπημένο σας πάντα.

    Σου σφίγγω το χέρι.
    Βάιος Φασούλας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αγαπητέ Ντένη
    καιρό τώρα λείπω από τα κοινά των blogs, για διάφορους λόγους, και μόλις τώρα διάβασα τη θλιβερή ανάρτηση...
    Εκφράζω προς εσένα και την οικογένειά σου τα ειλικρινή και θερμά μου συλλυπητήρια και εύχομαι υπομονή, θάρρος και υγεία σε όλους σας ώστε να θυμόσαστε τον αγαπημένο σας άνθρωπο.
    Είναι σίγουρο, όπως και εσύ γράφεις, ότι η ζωή και το ζηλευτό έργο του θα είναι η παρηγορία σας.
    Να'στε πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΑΞΙΟΤΙΜΕ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΑ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ.ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΥΝΕΙ ΛΙΓΟ Ο ΠΟΝΟΣ ΣΑΣ.ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΚΕΙΝΟΝ.ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΘΕΛΕ.ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑ.ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. αγαπητέ φίλε,δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς.είναι ο χειρότερος πόνος για έναν γονιό,και μακάρι κανένας να μην περνά αυτή τη δοκιμασία.ευτυχώς έχεις τα εγγόνια σου,για να τα καμαρώνεις που θα μεγαλώνουν στη θέση του. εύχομαι ο χρόνος να μαλακώσει τον πόνο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Κύριε Ντ. Κονταρίνη,

    Σας εκφράζω τα βαθύτατα, θερμά μου συλλυπητήρια για το θάνατο του γιου σας, Δρ. Ευάγγελου Κονταρίνη, καθηγητή ιστορικού των πανεπιστημίων Ντούραμ και Ινστιτούτ οφ Αρτ του Νιού Χαμσάϊρ και συγγραφέα. Λυπάμαι πολύ. Ο Θεός να σας δίνει δύναμη να αντέξετε αυτή την απώλεια. Να ζήσετε να τον θυμάστε. Τα λόγια είναι πολύ αδύναμα. Σας εκφράζω την ειλικρινή συμπαράστασή μου.

    Ελευθερία Μπέλμπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. κ.Κονταρίνη,

    η απώλεια του τέκνου σας είναι μεγάλη. Τι να πεις κανείς σε τέτοιες στιγμές ; Δεν είναι η σωστή σειρά οι γονείς να κηδεύουν τα τέκνα τους.
    Εύχομαι ο Θεός να σας δίνει δύναμη και κουράγιο. Τα μικρά εγγονάκια σας ας είναι η παρηγορία σας.
    Ο Θεός αν τον αναπαύσει.
    Καλή δύναμη.

    π.Γερ.Στανίτσας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Κύριε Κονταρίνη,
    Τυχαία πέρασα από δω και με συγκλόνισαν αυτά που διάβασα για την τόσο πρόωρη απώλεια του αγαπημένου σας παιδιού...
    Τα λόγια ωχριούν μπροστά σε τόσον πόνο...
    Δεν σας γνωρίζω, μολονότι υποψιάζομαι είστε Ζακυνθινός, όπως κι εγώ άλλωστε, αλλά δεν μπόρεσα να μην εκφράσω τη βαθύτατη λύπη μου σαν μάνα και γιαγιά...Ας είναι αναπαυμένη η ψυχή του κι ο Θεός ας δίνει κουράγιο και υπομονή σε όλους σας.
    Με εκτίμηση,
    Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά,
    Μελβούρνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή