Καλό καλοκαίρι.

Φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι.

Άλλη μια σαιζόν αναρτήσεων έφτασε στο τέλος της.

Όπως κάθε χρόνο τούτους τους δυο μήνες του καλοκαιριού που ακολουθούν σταματώ τις περιπλανήσεις στα νησιά μας και αφιερώνω λίγο χρόνο στον φίλο μου τον Διονυσάκη.  Δηλαδή εμένα.

Θέλω να πιστεύω ότι περάσαμε πάρα πολύ όμορφα και τούτη τη σαιζόν.

Επισκεφτήκαμε όλα τα νησιά μας. Περπατήσαμε σε πανέμορφα χωριά.

Γνωρίσαμε πολλούς από τους αξιόλογους των νησιών μας.

Επισκεφτήκαμε αξιοθέατα.

Κολυμπήσαμε σε γραφικές παραλίες.

Ήπιαμε το ουζάκι μας στα όμορφα ταβερνάκια.

Σε γενικές γραμμές είδαμε και ζήσαμε πολλά.

Μπορώ να πω ότι αυτά τα τέσσερα και πλέον χρόνια που έχουμε τα Εφτάνησα εδώ έχουμε δει σχεδόν όλα όσα θα έπρεπε να δούμε και να γνωρίζουμε.

Σαν τι άλλο μπορώ πλέον να σας προσφέρω; Έτσι προσανατολίζομαι να προστέσω  στη σελίδα ετούτη και κάτι άλλο ακόμη. Θα κάνω μια αρχή να παρουσιάζω ενδιάμεσα και τα δικά μου γραφτά και φυσικά θα ακολουθήσουν και άλλων. Να γίνει δηλαδή τούτη η σελίδα κάπως λογοτεχνική, ιστορική, τεχνοκριτική, πολιτιστική και άλλα.

Εξώφυλλο του βιβλίου μου. Ο τίτλος συμβολικός. Οι Άγκυρες που ρίξαμε στις ξενητιές μας

Θα ξεκινήσω τον Σεπτέμβρη λοιπόν με μια παρουσίαση κάποιων δικών μου γραφτών και θα ακολουθήσουν και άλλα. Και από σας όσοι νομίζετε ότι έχετε κάτι να παρουσιάσετε ευχαρίστως να μου το στείλετε και θα φιλοξενηθεί, εφ΄οσον κριθεί κατάλληλο.

Αυτά.  Δεκτή κάθε κριτική σας και γνώμη σας, είμαι έτοιμος να ακούσω και να συζητήσω και δικές σας προτάσεις και προχωράμε πάντα μπροστά.

Καλό σας καλοκαίρι όπου κι΄αν πάτε και καλά να περάσετε. Όσο για μένα ενώ είχα σχεδιάσει να ξεκουραστώ εδώ πάνω, μεταξύ Connecticut, Rhond Island, Vermont, Main και ίσως και λίγο Καναδά, προέκυψε κάποιο πρόβλημα με το ελληνικό δημόσιο, το οποίο αν δεν καταφέρουν να επιλύσουν οι δικηγόροι μου 
- Συγνώμη. Ο δικηγόρος μου ήθελα να πω. Δεν υπάρχουν λεφτά για περισσότερους του ενός - πιθανόν να χρειαστεί να επισκεφτώ την Ελλάδα προκειμένου να αναμετρηθώ με το θεριό της ελληνικής γραφειοκρατίας. Λέτε να τα καταφέρω; Ίδωμεν!!!
Νάσται όλοι σας καλά και ΚΑΛΟ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ! ! ! 

Παραλίες για το καλοκαίρι.

Μετά από την παρέκκλισή μας για την γιορτή του πατέρα, είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε και σήμερα τους περιπάτους μας στις παραλίες των Ιόνιων νησιών για ένα απολαυστικό καλοκαίρι.

Μια άποψη της Χώρας των Κυθήρων

Στα Κύθηρα σήμερα, τελευταία μας επίσκεψη και να σας προετοιμασώ ότι θα γνωρίσετε κάποιες πανέμορφες παραλίες που δεν έχετε ξαναδεί.

Το νησί της Αφροδίτης, όπως το αποκαλούν, απλώνει την ομορφιά του εκεί που συναντιόνται τα νερά του Κρητικού πελάγους με τη θάλασσα του ιονίου. Μια ομορφιά άγρια και παράξενη. Ας δούμε λοιπόν κάποιες απ αυτές τις μαγευτικές παραλίες.  Κι΄ας ξεκινήσουμε από την παραλία...

...Χαλκός

Η παραλία του Χαλκού

Σ΄έναν πανέμορφο μικρό κόλπο βρίσκεται η παραλία του Χαλκού.

Τα νερά της θ’αλασσας παρουσιάζουν αποχρώσεις που μοιάζουν με το χρώμα του χαλκού και σ΄αυτό χρωστάει το όνομά της. Άγρια βράχια και απότομες πλαγιές πλαισιώνουν τον μικρό κόλπο ενώ η παραλία είναι καλυμμένη από μικρά άσπρα βότσαλα. Πρόκειται για μια από τις πιο φημισμένες παραλίες του νησιού των Κυθήρων. Κι΄αφού απολαύσουμε μια βουτιά στο Χαλκό περνάμε στο...

...Σπαραγαρίο.

Το  μαγευτικό Σπαραγαρίο

Μια ακόμη άγνωστη παραλία και κυριολεκτικά κρυμμένη. Θα πρέπει να την ανακαλύψετε. Και μην σαν ξενίζει το παράξενο όνομα αφού όταν την δείτε κυριολεκτικά θα σας μαγέψει. Βρίσκεται σχεδόν δίπλα από το Καψάλι, ανάμεσα από δυο απότομες πλαγιές και είναι μια κατάληξη της ρεματιάς που έρχεται από τη Χώρα. Μοιάζει σαν ένα μικρό φαράγγι και είναι εύκολα προσβάσιμη από το Καψάλι περπατώντας.

Ας κάνουμε ένα πέρασμα από μια ακόμα όμορφη παραλία. Είναι η ...

...Αγία Πελαγία.

Πανέμορφη παραλία η Αγία ποελαγία

Στο βορειοανατολικό τμήμα της νήσου των Κυθήρων βρίσκεται η παραλία Αγία Πελαγία. Το όνομά της οφείλει στο ομώνυμο χωρίο  κατά μήκος του οποίου εκτείνεται η παραλία αυτή. Πρόκειται για μία πολύ μεγάλη σε έκταση παραλία, απείρου ομορφιάς, η οποία όμως είναι ανοργάνωτη. Πάντως σε μικρή απόσταση θα βρείτε καφέ, εστιατόρια και άλλα.  Τα νερά αυτής της παραλίας είναι γαλαζοπράσινα, πεντακάθαρα και απολαυστικά για ένα κολύμπι. Φεύγουμε για να περάσουμε από μια παραλία η οποία είναι το σήμα κατατεθέν του νησιού των Κυθήρων. Πρόκειται για την παραλία...

...Καλαδί.

Στ΄αλήθεια η καλύτερη παραλία το Καλαδί

Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού και είναι γνωστή σαν η καλύτερη παραλία του νησιού που δικαίως έχει τον τίτλο «σήμα κατατεθέν» των Κυθήρων. Μια παραλία η οποία με τον χώρο που την περιβάλει είναι μια ομορφιά μαγείας. Ένα ψιλό άσπρο βότσαλο καλύπτει όλο το μήκος της ενώ τα νερά της είναι πεντακάθαρα και γαλαζοπράσινα.

Ο βράχος με την στοά στο εσωτερικό του

Στο κέντρο της παραλίας υπάρχει ένας μεγάλος βράχος με μια στοά.

Κι΄ας τελειώσουμε τον περίπατό μας στην παραλία του μύθου, που δεν είναι άλλη από την παραλία της...

...Παλαιούπολης.

Παλαιούπολης. Μόνο εδώ θα μπορούσε να αναδυθεί η Αφροδίτη.

Η παραλία της Παλαιούπολης βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νησιού  και κοντά στον μικρό οικισμό της Παλαιούπολης από τον οποίον έχει πάρει το όνομά της. Πολύ κοντά βρίσκεται και ο γραφικός οικισμός του Αυλαίμονα. Όλη η παραλία καλύπτεται από ψιλή άμμο και βότσαλα.Στην περιοχή αυτή υπήρχε η αρχαία πόλης Σκάνδεια η οποία πιστεύεται ότι βυθίστηκε από σεισμούς. Σύμφωνα με τον μύθο στην παραλία αυτή αναδύθηκε η θεά Αφροδίτη.

Όμορφος περίπατος. Άλλωστε τα νησιά μας, αλλά και όλη η πατρίδα μας μόνο ομορφιές προσφέρουν. Θα τα ξαναπούμε.

Ο πατέρας μας

Δεκαπέντε Ιουνίου. Γιορτή του πατέρα. Τιμούν τον μεγάλο αγωνιστή της ζωής. Τον ακούραστο εργάτη της προσφοράς.
Ξεφεύγουμε από τα συνηθισμένα εφτανησιώτικα για ένα προσκύνημα στην γιορτή του πατέρα. 
Στον κάθε πατέρα σε όλο τον κόσμο.
Ένα μικρό δείγμα τιμής τούτο το γραφτό μου σ΄αυτόν τον ήρωα της ζωής. 
Δ.Ε.Κ

Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε που ο πατέρας μας έπαψε να υπάρχει ανάμεσά μας. Ο χρόνος που κύλησε πήρε μαζί του πάρα πολλές θύμησες. Από το νου μου έσβησε πολλά. Όμως η μορφή του πατέρα μας έχει μείνει στη θύμησή μου έτσι, όπως τότε μικρό παιδί την θυμάμαι. Σαν μια ζωγραφιά, που πάνω της μπορούσες να διαβάσεις τον ατέλειωτο σκληρό αγώνα μιας ολόκληρης ζωής. Πάνω στο αδύνατο πρόσωπό του, ο πόνος, τα βάσανα και οι σκληροί αγώνες με τις ρυτίδες που τον φόρτωσαν, είχανε σχεδιάσει παράξενα σχήματα. Κει πάνω ήτανε γραμμένη σχεδόν όλη η ζωή του. Κει πάνω μπορούσες να διαβάσεις τους ατέλειωτους αγώνες του.

Τα βράδια, σαν έφτανε στο σπίτι, κουρασμένος και αποκαμωμένος από τον μόχθο όλης της μέρας, ξάπλωνε στην  καρέκλα του, σε μια γωνιά της μικρής μας κουζίνας, άπλωνε τα πόδια του κι΄άφηνε έναν αναστεναγμό, σαν να ήθελε μ΄αυτό να διώξει από πάνω του όλη την κούραση που βάραινε το κορμί του. Μετά έγερνε το κεφάλι του πίσω και κλείνοντας τα μάτια του έμοιαζε να κοιμάται. Όμως εμείς, τα τρία μικρά του, ξέραμε πως δεν κοιμόταν. Έτσι, με τα μάτια κλειστά του άρεσε να σκέφτεται, να συλλογάται.Ποιος ξέρει τι.

Καμιά φορά ξεφύλλιζε και καμιά παλιά εφημερίδα που του είχε δώσει κάποιος φίλος. Σπάνια τύχαινε να πιει και κανένα ουζάκι “όταν τα

οικονομικά το επιτρέπουν”  όπως έλεγε κι΄ο ίδιος χαμογελώντας. Κι΄έμενε ώρα πολλή εκεί μέχρι που η μάνα μας να ετοιμάσει το τραπέζι για το βραδινό μας.

Ήτανε πολλές φορές που εμείς, μικρά και αμέριμνα παιδάκια και τα τρία, τον πλησιάζαμε, τον κοιτούσαμε μ΄αγάπη στα μάτια και προσπαθούσαμε, μ΄αυτό το αθώο παιδιάστικο βλέμμα μας να περάσουμε τη δική μας χαρά μέσα στα δικά του πονεμένα μάτια. Χαμογελούσε τότε, σαν μας έβλεπε να τον κοιτάζουμε έτσι παράξενα. Έμοιαζε να ξυπνάει από τις σκέψεις του. Και ξαφνικά έμοιαζε να αλλάζει τελείως. Έδειχνε να ξεχνάει την κούραση, τον πόνο του και τα βάσανά του. Γινόταν τότε κι΄αυτός ένα μαζί με μας κι΄έπαιζε κι΄αυτός μαζί μας σαν ένα μικρό, ξένοιαστο παιδί. Κι΄ήτανε για μας κείνες οι στιγμές οι πιο όμορφες της ζωής μας.

Κάποτε τελειώναμε τα παιγνίδια μας και τρέχαμε να σκαρφαλώσουμε πάνω του και να χωθούμε στην αγκαλιά του. Παλεύαμε και τα τρία ποιός θα πάρει την πιο ζεστή θέση, όπως τη λέγαμε. Ποιός θα είναι πιο πολύ σφιχτά στην αγκαλιά του. Ήτανε τότε που στα χείλια του ζωγραφιζόταν ένα πλατύ χαμόγελο. Άπλωνε τα κουρασμένα χέρια του, που στο παιδικό μυαλό μας φάνταζαν σαν πελώριες φτερούγες  κάποιου παραμυθένιου αετού και μας σκέπαζε και μας έσφιγγε στην αγκαλιά του με μια περίσσια αγάπη. Τότε ήτανε η ώρα για το συνηθισμένο βραδινό μας παραμύθι. Μας κοιτούσε στα μάτια λυπημένος, μας χάιδευε τα μαλλιά, μας έσφιγγε πιο πολύ στην αγκαλιά του κι΄άρχιζε το παραμύθι. Ένα παραμύθι που του άρεσε πάρα πολύ να μας το λέει και μας το είχε πει αμέτρητες φορές.

“Μια φορά κι΄ έναν καιρό ήτανε ένας νέος φτωχός και πάντα λυπημένος. Η ζωή δεν του είχε χαρίσει τίποτα πάρα πάνω από μια μεγάλη δύναμη για να μπορεί πάντα να αγωνίζεται. Η τύχη του τον έριξε να γεννηθεί σ΄έναν τόπο φτωχό κι΄εκεί δούλευε σκληρά ολημερίς χωρίς να βλέπει καμιά προκοπή.Έτσι κάποια στιγμή αποφάσισε να φύγει μακρυά, να ξενιτευτεί. Να πάει σε άλλες χώρες κι΄εκεί να αναζητήσει την τύχη του. Άφησε λοιπόν τον τόπο του άφησε τους γέροντες γονείς τού και τ΄αδέλφια του κι΄ήρθε σε τούτη δω τη χώρα, την Αμερική, που λέγανε πως οι άνθρωποι βρίσκανε τα λεφτά στους δρόμους. Ήρθε εδώ λοιπόν κι΄ άρχισε να αγωνίζεται νύχτα και μέρα.

Όπως όλοι οι άνθρωποι που έρχονται σε τούτη τη χώρα κάνουνε όνειρα του γυρισμού έτσι κι΄αυτός ο άμοιρος έκανε όνειρα να καταφέρει κάποια μέρα να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του πλούσιος με λεφτά πολλά.

Όμως τα λεφτά δεν ήσαν στους δρόμους, εδώ στην Αμερική, όπως έλεγαν. Δύσκολοι οι χρόνοι, δύσκολες και οι δουλειές, πικρή κι΄η μοναξιά της ξενιτιάς. Κι΄αυτός ο άμοιρος αγωνιζόταν ασταμάτητα όμως όλα του έρχονταν ανάποδα.”

Κείνο το παραμύθι το είχαμε μάθει απ΄έξω πια. Το ακούγαμε κάθε βράδυ κι΄είχαμε μάθει απ΄έξω την κάθε λέξη που ακολουθούσε. Όμως κανένα από τα τρία μας δεν σκέφτηκε ποτέ να διαμαρτυρηθεί. Κανένα μας δεν είπε ποτέ κάτι που να τον πικράνει. Τον αφήναμε να μας το λέει. Ξέραμε πως του πατέρα μας του άρεσε πολύ κείνο το παραμύθι, που μόνος του βέβαια το είχε φτιάξει. Ξέραμε πως του άρεσε πάρα πολύ να μας λέει κείνο το παραμύθι κάθε βράδυ. Το νοιώθαμε πως δεν ήτανε τίποτε άλλο από ένα ξέσπασμα του πόνου του. Είχαμε καταλάβει πως κείνο το παραμύθι ήτανε το παραμύθι της ζωής του. Ήτανε η ίδια η ζωή του.

Κι΄ο πατέρας μας άφηνε έναν αναστεναγμό, άναβε ένα τσιγάρο, όταν είχε, ρουφούσε λίγο ουζάκι, όταν το επέτρεπαν τα οικονομικά και συνέχιζε.

“Κάποια φορά βρήκε μια καλή κοπέλα και παντρεύτηκαν. Κι΄έκαμαν τρία παιδάκια.”

Εδώ σταματούσε για λίγο. Το βλέμμα του γεμάτο με αγάπη μας αγκάλιαζε και τα τρία. Και χαμογελώντας συνέχιζε.

“Να...Σαν κι΄εσάς να πούμε, Μεγάλωσαν τότε τα βάσανα. Μεγαλώσανε και τα έξοδα. Γίνανε ακόμα πιο δύσκολες οι δουλειές. Κι΄είδε τότε πως απόμεινε σαν ένα όνειρο το να μπορέσει κάποια μέρα να γυρίσει πλούσιος στην πατρίδα. Κι΄απόμεινε μόνη του παρηγοριά να μπορέσει κάποτε να πάει τουλάχιστον για λίγο να δει τους γέρους γονιούς του πριν να πεθάνουν. Να δει και τ΄αδέλφια του και να πιούν ένα ποτήρι κρασί αντάμα.”

Περνούσαν τα χρόνια πάνω από τον πατέρα μας κι΄από εμάς, τα παιδιά. Μεγαλώναμε εμείς κι΄ο πατέρας μας γερνούσε. Και κάποια στιγμή ο καημένος παράτησε τα όνειρά του. Κατάλαβε πως πλέον σαν μόνη χαρά στη ζωή σου θα είχε να κάνει όνειρα για τα παιδιά του. Για μας τα τρία. Κι΄ήτανε κείνα τα όνειρά του το μέλλον το δικό μας, οι σπουδές μας, η ίδια η ζωή μας.

“Εσύ αγόρι μου, έλεγε στον μεγάλο μας αδελφό, θέλω να γίνεις ένας μεγάλος και σπουδαίος γιατρός. Ένας διάσημος γιατρός. Να μιλάει όλος ο κόσμος για σένα.”

Ξαφνικά σταματούσε και με τη λύπη ζωγραφισμένη στα μάτια του κοιτούσε τον αδελφό μας. Σιγανή και τσακισμένη ακουγόταν η φωνή του.

“Ξέρω. Θα μου πεις χρειάζονται χρήματα πολλά. Κι΄εμείς δεν έχουμε. Όμως μη σε νοιάζει αγόρι μου. Εγώ είμαι εδώ. Θα δουλεύω σκληρά για να γίνεις εσύ μια μέρα ένας σπουδαίος γιατρός. Εσύ νεαρέ μου, έλεγε σε μένα, θα γίνεις αρχιτέκτων. Ξέρω πως σου αρέσει. Αυτό είναι το όνειρό σου. Σε βλέπω που όλη μέρα μες στα χαρτιά σου σχεδιάζεις σπίτια. Αρχιτέκτων λοιπόν θα γίνεις μια μέρα νεαρέ μου. Έτσι; Μου το υπόσχεσαι;

Το μικρό μας, το αγαπημένο μας, το μοναχοκόριτσό μας, η αδυναμία μας, κι΄ήταν στ΄αλήθεια η αδυναμία όλων μας η μικρή μας αδελφή, εσύ θα γίνεις δικηγόρος. Τρέχει η γλωσσίτσα σου. Δουλεύει το μυαλουδάκι σου. Κι΄η πονηριά δεν σου λείπει. Έχεις όλα όσα χρειάζονται για να γίνεις μια σπουδαία δικηγόρος. Και θα γίνεις. Έτσι δεν είναι; Και εγώ θα γίνω ένας γεράκος που για μοναδικό σκοπό της ζωής του θα έχει να σας καμαρώνει.”

Κάπως έτσι, μέσα σ΄αυτό το παραμύθι και στην αλήθεια ήρθε και κύλησε ο χρόνος. Μεγαλώσαμε εμείς και τα τρία και ξεκινήσαμε να βρούμε το δρόμο μας. Κι΄όχι γιατί το έλεγε το παραμύθι, αλλά πες έτσι γιατί το ήθελε η τύχη και το μυαλό μας βρεθήκαμε κάποια στιγμή και τα τρία μας να σπουδάζουμε ό,τι είχε ονειρευτεί στο παραμύθι του ο πατέρας μας για εμάς. Κι΄ήτανε τότε που κείνος ο γέρο-Πλάτανος, ο πατέρας, πήρε το δρόμο που δεν έχει γυρισμό. Κι΄απομείναμε να τον θυμόμαστε και να του δίνουμε την υπόσχεση πως θα γίνουμε αυτό που είχε ονειρευτεί για μας κι΄ότι μπορούσε από εκεί ψηλά να είναι περήφανος για τα τρία μικρά του.

Από την συλλογή μου

“Λίγα σοβαρά και πολλά αστεία.”

Παραλίες για το καλοκαίρι.

Ιθάκη - Ζάκυνθος.

Ο μεγαλύτερος και εγκυρότερος ταξιδιωτικός ιστότοπος παγκοσμίως, το γνωστό TripAdvisor στην φετινή του έρευνα για τις καλύτερες παραλίες του κόσμου μέσα στις εκατό που επέλεξε αναφέρει και τέσσερις ελληνικές. Από αυτές οι τρεις είναι στα Εφτάνησα. Πρόκειται για τον Μύρτο της Κεφαλονιάς, τους Εγκραιμνούς της Λευκάδας και το Ναυάγιο της Ζακύνθου. Η τέταρτη είναι στην Κρήτη.Κι΄εδώ και παντού λοιπόν τα Εφτάνησα.

Ιθάκη. Η πρωτεύουσα Βαθύ.

Για σήμερα θα κάνουμε ένα μικρό πέρασμα από την Ιθάκη. Το νησί είναι γνωστό για τις αμέτρητες όμορφες παραλίες του. Διάλεξα τρεις όχι πολύ γνωστές, όμως ξεχωρίζουν για την ομορφιά τους.

Η πρώτη είναι το....

...Σαρακίνηκο

Το μαγευτικό Σαρακίνηκο

Μια πραγματικά μαγευτική παραλία η οποία βρίσκεται σ΄έναν μικρό κόλπο. Μαγευτικά, πεντακάθαρα νερά με μια ακρογιαλιά όλο βότσαλα. Ένα δάσος από ελιές και πεύκα κατηφορίζουν μέχρι την θάλασσα. Μια απόλυτη ησυχία επικρατεί γύρω. Μια παραλία που προσφέρεται για ηρεμία και χαλάρωση κάτω από έναν υπέροχο ήλιο.

Να περάσουμε σε μια ακόμη όμορφη ακρογιαλιά. Είναι οι...

... Αφάλες.

Πανέμορφη η παραλία στις Αφάλες

Μια ακόμη πανέμορφη και μαγευτική παραλία.Τα νερά της πεντακάθαρα, κρυστάλλινα και γαλαζοπράσινα. Κι΄εδώ η ακρογιαλιά είναι στρωμένη με βότσαλα. Βρίσκεται στον ομώνυμο κόλπο περιτριγυρισμένη από ένα υπέροχο σκηνικό με καταπράσινα πεύκα. Είναι απομονωμένη και προσφέρει ένα ήρεμο και ήσυχο περιβάλλον. Είναι μία από τις μαγευτικές παραλίες της Ιθάκης και αποτελεί ιδανική επιλογή για όσους επιθυμούν ηρεμία και απομόνωση για να απολαύσουν το μπάνιο τους.

Θα αφήσουμε την όμορφη και ιστορική Ιθάκη με μια επίσκεψη στην παραλία...

...Σκίνος.

Η παραλία του Σκίνου πνιγμένη στο πράσινο

Πανέμορφη παραλία ο Σκίνος. Γεμάτη με βότσαλα και πεντακάθαρα, καταγάλανα νερά. Το τοπίο είναι υπέροχο αφού ο κόλπος μέσα στον οποίον βρίσκεται είναι πνιγμένος στο πράσινο. Δεν έχει καμιά διευκόλυνση κι΄αυτό σημαίνει μια απόλυτη ησυχία. Ηρεμία επικρατεί γύρω και . Έτσι η παραλία προσφέρεται για ξεκούραση.

Αφήνουμε την Ιθάκη και νάμαστε και στην πανέμορφη Ζάκυνθο.

Στο χιλιοτραγουδημένο Φιόρο του Λεβάντε.  Το νησί που γύρω του είναι σκόρπια η φυσική ομορφιά. Το νησί των θρύλων και των παραδόσεων. Εδώ έχουν ανοίξει τα μάτια τους μεγάλοι άνθρωποι του πνεύματος. Κι΄εμείς θα κάνουμε μια βόλτα σε κάποιες από τις παραλίες του

Μια πρώτη στάση στο...

...Μαραθονήσι.

Ένα μικρό νησάκι στον κόλπο του Λαγανά, απέναντι από την ακτή του Κεριού. Ένα νησάκι κατάφυτο από ελαιόδεντρα, πράσινες βελανιδιές, πεύκα και πολύ μάραθο, από όπου προέρχεται και το όνομά του. Διαθέτει μόνο δύο πανέμορφες παραλίες. Μία με ψιλό χαλίκι και η δεύτερη με χρυσοκίτρινη άμμο. Τα νερά και στις δύο παραλίες είναι πεντακάθαρα και έχουν όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου.

Το νησάκι για μόνιμο κάτοικο έχει τη χελώνα και έτσι βρίσκεται κάτω από την προστασία του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου. Δεν υπάρχουν τουριστικές διευκολύνσεις εκτός από ένα σκάφος – καντίνα, που προσφέρει ποτά και μικρογεύματα.

Είναι ένα καταπράσινο μέρος ιδανικό για ένα απολαυστικό μπάνιο και ηλιοθεραπεία.

Να περάσουμε τώρα στον...

...Άγιο Σώστη.

Μια μικρή γραφική παραλία από τις πιο όμορφες της Ζακύνθου. Κι΄αυτή στον κόλπο του Λαγανά. Μικρή σχετικά και πολύ ήσυχη παραλία που σε τραβάει με την ομορφιά της.

Μια μικρή ξύλινη γέφυρα την ενώνει με το απέναντι νησάκι του Αγίου Σώστη.

Και θα τελειώσουμε τον περίπατό μας στο...

...Πόρτο Κούκλα.

Το Πόρτο Κούκλα δικαιολογεί το όνομά του με την ομορφιά που διαθέτει η παραλία. Στ΄ αλήθεια κούκλα. Μια από τις καλύτερες επιλογές για να απολαύσετε ένα ήρεμο μπάνιο στην παραλία με την χρυσαφένια άμμο. Διαθέτει μια φυσική ομορφιά αφού τίποτα δεν την έχει αγγίξει. Τα δέντρα που την περιβάλουν φτάνουν μέχρι την άκρη της θάλασσα. Θεωρείται σαν μια από τις καλύτερες παραλίες του νησιού της Ζακύνθου

Αν βρεθείτε εκεί απόγευμα θα απολαύσετε ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα.

Εδώ τελειώνει ο σημερινός μας περίπατος. Την άλλη Κυριακή, 15 του μηνός Ιουνίου, ημέρα του Πατέρα, με την καλοσύνη σας, θα ξεφύγουμε λίγο από το Εφτανησιώτικο πνεύμα για να τιμήσουμε αυτόν τον ήρωα της ζωής, αυτόν τον μεγάλο αγωνιστή, με ένα αφιερωματικό δημοσίευμα, ένα δικό μου διήγημα.

Νάσται όλοι σας καλά.