Toν Κεφαλλονίτη τον φοβήθηκε κι΄ο Άγιος Πέτρος.

Αγαπητοί μου φίλες και φίλοι
Ξεκινάω την επανεμφάνησή μου – σαν δοκιμή - με ένα ανέκδοτο από το βιβλίο του αείμνηστου Χρήστου Βουνά, του Κεφαλλονίτη, που με τα αστεία του και τις φάρσες του έκανε όλη την Κεφαλλονιά να γελάει.
Απολαύστε το.

H σημερινή μου ανάρτηση  έχει σαν σκοπό την ολοκλήρωση της επικοινωνίας μαζί σας από το μπλογκ μου. Στην προηγούμενη ανάρτηση δεν κατά;φερα να απαντήσω σε ορισμένα σχσόλια και ζητώ συγνώμη γι΄αυτό. Ελπίζω με την σημερινή ανάρτηση να έχουν λυθεί όλα. Δεν ζήτησα την βοήθεια κανενός διότι - δεν το  κρύβω - μετά από μια σειρά επιθέσεων από ένα υποκείμενο του διαδυκτίου πλέον φοβάμαι να εμπιστεύομαι. Ελπίζω πως με την σημερινή ανάρτηση έχω ολοκληρώσει την επισκευή των ζημιών και πλέον όλα θα πάνε καλά.


Πολλές φορές είχε γλυτώσει τη ζωή του στη  ζούγκλα, από τους κανίβαλους, απ΄τ΄άγρια θηρία και τα τρομερά ερπετά ο αλησμόνητος φίκλος μου ο Γεράσιμος.
Πολυταξίδεψε, θαλασσοδάρθηκε, ναυάγησε, γύρισε κι΄αλώνησε όλους τους ωκεανούς και όλες τις ηπείρους του γήινου πλανήτη μας, σαν βέρος Κεφαλλονίτης, αλλά στα στερνά του τα κατάφερε να γυρίσει στο ξακουστόνησάκι του. Που συνέχιζε την γόνικη παραγωγή Οδυσσέων, με γερό κομπόδεμα στην τσέπη του.

-Τώρα τη φουντάρισα για καλά. Δεν το ξανακουνάω ρούπι.είπε στους παληούς φίλους του. Κι΄αγόρασε σπίτια για να κάτσει και να τα νοικιάσει, κι΄αγόρασε ελιές που δίνουνε ανέξοδα το εισόδημα. Και παρά τα εξήντα χρόνια του έψαχνε να βρει καμιά κοπέλλα δεκαεξάχρονη, για να της χαρίσει την αγνότητα και όλη τη φλόγα της δροσερής του νεότητας. Και σαν γνήσιος Κεφαλλονίτης κα;ι έπινε και χαρτόπαιζε και τα ζητούσε όλα δικά του, χωρίς βέβαια να παραλείπει να στέλνει του διαόλου, προς φιλοξενία, ψυχαγωγία και περιποίηση όλος τους γνωστούς του Αγίου.
Αλλά παρά τα ελαττώματά του είχε και ένα προσόν. Αγαπούσε τα αδύνατα πλάσματα. Και τα ζώα και τις γυναίκες. Και αφού δεν είχε βρει ακόμα την πολυπόθητη γυναίκα είχε συγκεντρώσει .όλη του την λατρεία σένα κοπρόσκυλο που περιμάζεψε από τλους δρόμους, που το έπλυνε, το χόρτασε και το βάφτησε με το όνομα του ανακαλύψαντος τον Νέον Κόσμον.
-Κολόμπο μου, φώναζε και τα χείλη του  στάζανε μέλι.
Κιολόμπο…Κολόμπο…και αν τον έχανε γύριζε σαν τρελόις στα στενοκάντουνα για να τον εύρει.
-Κολόμπο μου θα γιατρευτείς τον βεβαίωνε φιλώντας τον στην κρύα και βρωμερή μούρη του, σαν αρρώσταινε.

Και στον Κολόμπο έφερνε μπόλικα σκωτοπλέμονα, ενώ στους φτωχούς συνανθρώπους του, που του ζητούσαν βοήθεια, τους φώναζε.
-Όξου!!Όξου!! Χαθείτε διαλεμπαμέσα σας.Χαθείτε από μπροστά μου.
Ήταν, μ΄άλλα λόγια ευαίσθητος στην ψυχή και δυστυχώς η ευαισθησία του τον έφερε πρόωρα στηγν Πύλη τοιυμ Αγίου Πέτρου, βοήθειά μας.
Μπουκάρησε με τους σεισμούς του αυγούστου (1953) που σάρωσαν ανελέητα το νησί του, μέσα στο σπίτι του, για να σώσει τον αγαπημένο του κολόμπο και ο μεν κολόμπο σώθηκε πηδώντας μέσα από τα στντρίμια, ο δε αλησμόνητος φίλος μας, ο Γεράσιμος, διάβηκε βιαστηκά τον Αχέρωντα, αφήνοντας τα καλά του στους αχώνευτους συγγενείς του, λες σαν εκδίκηση, χωρίς διαθήκη κιοι άμοιροι ακόμη παλεύουν στα Δικαστήρια για το μοίρασμά της.
-Τι ζητάς μπροστά μου βρε κάθαρμα; τον υποδέχτηκε ο Άγιος Πέτρος βοήθειά μας.
Σε προσκυνώ Άγιε Πέτρο μου…Σε προσκυνώ…Να…Ήθελα…
-Τι ήθελες βρε τέρας και εμφανίστηκες ενώπιόν μου;
-Τ’ιποτσι Άγιε Ππέτρο μου!..Τίποτσι…Μόνο νάβλεπα, έτσι απόπεριέργεια το ξ;ακουστό περιβόλι σου…
-Σύραινε απαίσιε στο πυρ το εξώτερον Δεν το ξέρεις ότι εδώ δεν έχει θέση κανένας Κεφαλλονίτης;
Και προτού προλάβει ο Γεράσιμος να του απαντήσει ο Άγιος Πέτρος, βοήθειά μας, έκλεισε με βρόντο την θείας του παραδείσου τοιυ πόρταν. Αλλά σαν Κεφαλλονίτης είχε θυληκό μυαλό κιο Γεράσιμος. Σιμώνει λοιπόν το χέρι του στο άγιο χτυπητήρι και…
-Πάλι εσύ βρε αλητούργητε;
-Μια μονάχα χάρη ήθελα; Άγιε Πέτρο μου προτού φύγω για κει που με στέλνεις.
-Ας την ακούσουμε, του λέει με συγκατάβαση, σαν Άγιος που είναι, ο Άγιος Πέτρος, βοήθειά μας.
-Να με δανείσεις μερικά εργαλεία.
-Και τι είδους εργαλεία βρε αθεόφοβε ζητάς εδώ πάνω;
-Να! Σα να πούμε Άγιε Πέτρο μου, αν είχες τη θεία καλωσύνη να μου έδινες μια τσάπα, έναν κασμά, ένα μυστρί και ένα πριόνι.
Κι΄ο Άγιος Πέτρος άρχισε να γελά με τον κουρλοκεφαλονίτη.
-Και τι θα φτιάσεις μ΄αυτέ βρε αντίχριστε; τον ρωτά περίεργα και καγχάζοντας.
-Να!! Έλεγα μήπως σου έσχει πέσει πολλή δουλιά Άγιε Πέτρο μου…και για να σε βοηθήσω, συνέχισε, λέω να φτιάξω αντίκρυ έναν παράδεισο, όχι βέβαια μεγάλον σαν τον εδικό σου….
Και ο Άγιος Πέτρος, βοήθειά μας, αφού στάθηκε για κάμποση ώρα αμίλητος και σκεφτικός του ψυθίρισε με χαμόγελο.
-Από σένα όλα να τα περιμένω. Έμπα καλύτερα εδώ μέσα π΄ανάθεμά σε.

Καλημέρα σε όλες και όλους
Χρόνια πολλά.
Καλή Ανάσταση και Χαρούμενο Πάσχα.
Την αγάπη μου.
Ντε.  Κοντ.

Καλημέρα από την Νέα Υόρκη
Η παρούσα ανάρτηση είναι μια δοκιμή για την επιδιόρθωση του μπλογκ μου μετά την επίθεση που δέχτηκε από του βαρβάρους, όχι του Καβάφη αλλά του διαδυκτίου.
Παρακαλώ αν μπορέσετε και διαβάσετε αυτήν την ανάρτηση αφήστε δυο λέξεις για να μπορέσω να συνεχίσω.
Ευχαριστώ.
Ντε. Κοντ.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Οκτώβρη. 
Ζάκυνθος. Η πλατεία στον οικισμό Έξω Χώρα.


Το πιο όμορφο ταγκό.

Ένας μουσικοχορευτικός περίπατος όλο μαγεία.

Φίλες και φίλοι καλημέρα σας με αγάπη.

Επιτρέψτε μου να φύγουμε για σήμερα από τα συνηθισμένα για να δούμε τι ετοιμάζει η δραστήρια οργάνωση ΕΝΩΣΗ ΕΠΤΑΝΗΣΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ η οποία υπό την ηγεσία της αξιόλογης και δραστήριας προέδρου Ελένης Κονοφάου, αλλά και όλων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου έχει μια εξέχουσα παρουσία με Εφτανησιώτικες δραστηριότητες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο τον κόσμο.

Τους αξίζει η συμπαράστασή μας και η αγάπη μας.

Ένα μεγάλο παρόν ετοιμάζουν για την 22α και 23η Οκτωβρίου, με την συνεργασία του Συλλόγου “Οι Φίλοι της Μουσικής” στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και θα προέτρεπα όσους μπορούν να πάνε να το απολαύσουν.

Διαβάστε λοιπόν.

Ένας όμορφος μουσικός περίπατος με τον τίτλο, “Το πιο όμορφο ταγκό,” θα προφέρει η ΕΝΩΣΗ ΕΠΤΑΝΗΣΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ την 22α και 23η Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Πρόκειται για μια μουσικοθεατρική παράσταση η οποία και θα παρουσιαστεί μέσα στα πλαίσια του αφιερώματος του Συλλόγου “Οι Φίλοι της Μουσικής”

O μουσικός περίπατος της Ένωσης Επτανησίων θα είναι αφιερωμένος στη χρυσή εποχή του ελληνικού ταγκό, στην ρομαντική εποχή της Παλιάς Αθήνας.

Το ελληνιικό ταγκό με τις πλούσιες μελωδίες του και τον ερωτικό του στίχο άνθησε στην αστική Αθήνα του Μεσοπολέμου έχοντας άρωμα παριζιάνικου ταγκό μέσα από τα υπέροχα τραγούδια σπουδαίων Ελλήνων συνθετών και στιχουργών.

Ποιος δεν θυμάται τους στίχους και την μουσική του σπουδαίου Γιώργου Μουζάκη,

Το πιο όμορφο ταγκό, το ταγκό της Αθήνας

ταγκό ερωτικό το ταγκό της Αθήνας.

Σ΄αυτόν τον μουσικό περίπατο συμμετέχουν η Τζίνα Φωτεινοπούλου και ο Αντώνης Κορωναίος οι οποίοι με τις μελωδικές φωνές τους θα ταξιδέψουν τους θεατές στην ρομαντική εποχή του 1930 – 1955 με νοσταλγικά και αγαπημένα τραγούδια των Σουγιούλ, Αττίκ, Γιαννίδη, Χαιρόπουλου, Σπάρτακου, Καπνίση, Γούναρη, Πολυμέρη, Μαρούδα, Μουζάκη και άλλων. Θα αναβιώσουν τις αλησμόνητες ερμηνείες της Δανάης, της Βέμπο, της Στέλλας Γκρέκα και άλλων μεγάλων ερμηνευτριών της εποχής Την ενορχήστρωση και την μουσική διεύθυνση όλης της παράστασης θα έχει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Ένωσης Επτανησίων, Παναγής Μπαρμπάτης.

Την σκηνοθεσία και τις χορογραφίες της παράστασης θα έχει η Σοφία Σπυράτου η οποία στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών θα ζωντανέψει τις ονειρικές εικόνες μιας ξεχασμένης Αθήνας

Τα κείμενα της παράστασης έχει επιμεληθεί ο Στέλιος Χατζηαδαμίδης με ερμηνευτές τους καταξιωμένους ηθοποιούς Γιάννη Στάνκογλου και Χλόη Μάντζαρη ενώ είναι πολλοί οι χορευτές που θα παρασύρουν τους θεατές στους ρυθμούς των Tempo di tango, tango habanera, tango bolero, beguine, swing, foxtrot, charleston, tempo di valse.

To πιο όμορφο ταγκό λοιπόν, ενας μουσικοχορευτικός περίπατος που θα σας μαγεύσει και θα σας μείνει αλησμόνητος.

Και οι δυο παραστάσεις θα δοθούν στην αίθουσα “Χρήστος Λαμπράκης” του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, το Σάββατο 22 Οκτωβρίου ώρα 22.30 και Κυριακή 23 Οκτωβρίου ώρα 19.00.

Τα παραδοσιακά προϊόντα στα Εφτάνησα.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Οκτώβρη.
Ζάκυνθος. Πλατεία οικισμού Έξω Χώρας.

Έεεε, σεις στεριές και θάλασσες,

τ΄αμπέλια και χρυσές ελιές.

Ακούστε τα χαμπέρια μου.

Σ΄ όλους τους τόπους κι΄αν γυρίσω

μόνον ετούτον αγαπώ.

Οδυσσέας Ελύτης.

                                                                     

                                                                            

                                       

               

Είναι γεγονός ότι σήμερα στην παγκόσμια αγορά των τροφίμων επικρατεί ένας εξοντοτικός πόλεμος ανάμεσα στα προϊόντα των διαφόρων χωρών. Ένας πόλεμος που κύριο στόχο του έχει την επικράτηση των οικίων τροφίμων με οποιονδήποτε τρόπο αφού κύριος στόχος είναι το κέρδος.

Τα δικά μας, τα ελληνικά προϊόντα, παρ΄όλη την υψηλή τους ποιότητα δεν ήταν δυνατόν να αποφύγουν τον πόλεμο αυτόν. Μάχονται λοιπόν προκειμένου να επικρατήσουν με μόνα όπλα τους την ιστορία που κουβαλούν πάνω τους και την χαρακτηριστική και μοναδική ποιότητά τους.

Από εμάς περιμένουν την υποστήριξή μας. Και αξίζει αφού πολλά από αυτά είναι τα μοναδικά στον κόσμο.Η φέτα, το λάδι, οι ελιές, το γιαούρτι το κρασί, το μέλι και άλλα πολλά, πάνω τους κουβαλούν την ιστορία του τόπου μας. Αξίζει να δούμε ποιά είναι, να τα αγαπήσουμε και να γίνουν οι μοναδικοί σύντροφοι της διατροφής μας. Ας τα γνωρίσουμε λοιπόν ξεκινώντας από τα προϊόντα των Επτανήσων.

Κέρκυρα.

Ποντικονήσι. Η ομορφιά σε όλο της το μεγαλείο. 

Το πέρασμα της ιστορίας, πάνω από το νησί της Κέρκυρας έδωσε την ευκαιρία να διασταυρωθούν διάφοροι πολιτισμοί οι οποίοι έχουν αφήσει έντονα τα χαρακτηριστικά τους πάνω στη ζωή των κατοίκων του νησιού. Στα 411 χρόνια της Ενετικής κατοχής ήταν επόμενο τα πλοία, καθώς περνούσαν από το νησί να αφήνουν πολλά και να μαθαίνουν στους Κερκυραίους ακόμη περισσότερα. Έτσι οι Ενετοί επέβαλαν στην Κέρκυρα τη δική τους κουζίνα και τον δικό τους τρόπο διατροφής. Κατά τη διάρκεια της κατοχής του νησιού από του Ενετούς οι Κερκυραίοι πληρώνονταν για να φυτεύουν λιόδεντρα τα οποία θα βελτίωναν την εικόνα του νησιού και κατάφεραν έτσι να στολίσουν την Κέρκυρα με απέραντους υπεραιωνόβιους ελαιώνες.

Μια ζωγραφιά οι απέραντοι ελαιώνες. 

Οι απέραντοι ελαιώνες της Κέρκυρας εκτός από τα καταπληκτικά τοπία που δημιουργούν στην κατάφυτη κερκυραϊκή ύπαιθρο συμβάλουν και στην οικονομική ευημερία του νησιού. Μετά από αυτά η παραγωγή ελαιόλαδου αποτελεί την βασική ενασχόληση των Κερκυραίων.

Όσο κι΄αν φαίνεται απίστευτο, στη γη του νησιού της Κέρκυρας υπάρχουν πάνω από τέσσερα εκατομύρια λιόδεντρα. Είναι αυτά που συμβάλουν στην οικονομική ευημερία του νησιού. Σε κάποια από αυτά τα λιόδεντρα η ηλικία τους ξεπερνά τα 500 χρόνια.

Το κυριώτερο είδος ελιάς της Κέρκυρας είναι η λιανολιά, η οποία προέρχεται από ένα ημερωμένο είδος αγριελιάς, το λεγόμενο Λιάστρο.

Σήμερα η ελιά αποτελεί βασικό αγροτικό προϊόν του νησιού της Κέρκυρας.. Η ποικιλία της εληάς που καλλιεργείται, σε συνδιασμό με το ιδιαίτερο κλίμα του νησιού δίνει λάδι μοναδικής ποιότητας.

Κουμ Κουάτ. Το χρυσάφι της Κέρκυρας. 

Ένα άλλο σημαντικό και πολύ γνωστό προϊόν της Κέρκυρας είναι το Κουμ Κουάτ. Στα κινέζικα θα πει “χρυσό πορτοκάλι” Και πραγματικά μοιάζει με μικρό πορτοκάλι. Πρόκειται για ένα προϊόν που έφεραν στην Κέρκυρα οι Άγγλοι και συγκεκριμένα ο βοτανολόγος Σίντνεϊ Μέρλιν, γνωστός και για τα πορτοκάλια Μέρλιν που πρωτοκαλλιέργησε στο χτήμα του. Από αυτά τα Κουμ Κουάτ παράγεται και το ομώνυμο ποτό. Να σημειώσω ότι το Κουμ Κουάτ καλλιεργείται μόνο στην Κέρκυρα και είναι αναγνωρισμένο ως προϊόν “προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης.” Για την ώρα δεν μας το διεκδικούν οι ξένοι.
Η Κέρκυρα στο χώρο της γαστρονομίας, εκτός από την παραγωγή μοναδικών προϊόντων όπως μαρμελάδες, γλυκά κουταλιού, λικέρ, τσιτσιμπύρα, κουμ κουάτ, είναι γνωστή και για τα αλλαντικά όπως το Νούμπουλο και το Σαλάδο.

Το γευστικότατο Νούμπουλο. 

Γνωστό κερκυραϊκό αλλαντικό το Νούμπουλο Φουμικάδο. Πρόκειται για ένα προϊόν της Βενετσιάνικης κατοχής του νησιού. Παρασκευάζεται από κρέας χοιρινό μαριναρισμένο με μπαχαρικά και βότανα της κερκυραϊκής γης. Είναι καπνισμένο με αρωματικά κλαδιά του νησιού και περασμένο μέσα σε έντερο. Σερβίρεται κομένο σε πολύ λεπτές φέτες και είναι ιδανικό για σαλάτες. Το προϊόν αυτό ήταν και παραμένει το πιο δημοφιλές αλλαντικό της Κέρκυρας.

Το σαλάδο είναι ένα ντόπιο παραδοσιακό σαλάμι αέρος από χοιρινό και βοδινό άπαχο κρέας, με πιπέρια μαύρο και κόκινο, το οποίο καπνίζεται με σχοίνο και δάφνη.

Λευκάδα.

Γνωστή η Λευκάδα όχι μόνο για τις ομορφιές της αλλά και για τα τοπικά προϊόντα της.

Αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής της κληρονομιάς είναι η πατροπαράδοτη κουζίνα της και τα παραδοσιακά προϊόντα της.

Αν ρωτήσετε στην Ελλάδα οποιονδήποτε να σας πει για τα τοπικά προϊόντα της Λευκάδας θα σας πει δύο. Το σαλάμι αέρος και τις φακές Εγκλουβής.

Χωράφια με φακές στην Εγκλουβή.

Για δεκάδες χρόνια ο οικισμός της Εγκλουβής είναι ταυτισμένος με την καλλιέργεια της φακής. Οι φακές της Εγκλουβής είναι ένα προϊόν με ιδιαίτερη φήμη για την καταγωγή τους από το ορεινό χωριό της Λευκάδας, την Εγκλουβή. Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της φακής είναι η γεύση, το σύντομο βράσιμό της, αλλά και η μεγάλη θρεπτική αξία της. Ο οικισμός της Εγκλουβής είναι ένα ορεινό χωριό στο οροπέδιο Βουνί σε ύψος 1000 μέτρων. Οι ογδόντα μόνιμοι κάτοικοι του οικισμού ασχολούνται με την καλλιέργεια της φακής. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι ποτέ τους δεν δέχτηκαν να χρησιμοποιήσουν φυτοφάρμακα για την εξόντωση των ζιζανίων, τα οποία εξοντώνουν με το χέρι. Κάτι που καθιστά την φακή βιολογική. Ο σπόρος αυτής της φακής είναι χαρακτηριστικά μικρός, ανομοιόμορφος και έχει διάφορα χρώματα, μαύρο, ανοιχτόχρωμο με σκούρες κηλίδες, σκούρο καφέ, ανοιχτό κίτρινο.

Σαλάμι αέρος Λευκάδας. Υπέροχος μεζές. 

Το σαλάμοι αέρος της Λευκάδας είναι ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά προϊόντα του νησιού. Έχει καθιερωθεί σαν ένα βιοτεχνικό προϊόν διεθνούς φήμης.

Πρόκειται για ένα σαλάμι με γεύση όμως λίγο πικάντικη. Η παραγωγή αυτού του φημισμένου σαλαμιού στηρίζεται σε μια χειρωνακτική διαδικασία κατά την οποία χρησιμοποιείται φρέσκο χοιρινό κρέας, μαζί με αλάτι και άτριφτο πιπέρι ενώ είναι απαραίτητη η ωρίμανσή του η οποία διαρκεί από 8 έως 18 ημέρες, ανάλογα με τις καιρικές συνθηκες. Το μυστικό της επιτυχίας του σαλαμιού είναι το κλίμα της Λευκάδας με την αρκετή υγρασία που έχει και η οποία αφήνει το σαλάμι να ωριμάσει σιγά – σιγά και να κάνει τις ζυμώσεις που χρειάζεται.

Αμπελώνες Βερτζαμί. 

Όμως εκτός από το σαλάμι και τις φακές στην Λευκάδα θα βρείτε εξαιρετικά κρασιά που η παραγωγή τους βασίζεται σε ντόπιες ποικιλίες σταφυλιών, όπως το περίφημο βερτζαμί. Το σπάνιο αυτό αμπέλι καλλιεργείται σε υψόμετρο από 200 έως 700 μέτρα και θεωρείται από τις καλύτερες ποικιλίες που παράγει η χώρας μας. Το κλίμα Βερτζαμί έφεραν στο νησί οι Ενετοί το 1684.

Η αμπελοκαλλιέργεια αποτελούσε πάντα στη Λευκάδα μιά από τις προσφιλείς και προσοδοφόρες αγροτικές εργασίες, κυρίως στις ορεινές περιοχές του νησιού. Το λευκαδίτικο κρασί έχει γράψει μια ξεχωριστή ιστορία και ακόμη αναφέρεται στους “Δειπνοσοφιστές” του Αθηναίου σαν ένα κύριο ποτό στα συμπόσια.

Σε πολλά σημεία του νησιού θα δείτε αυτές τις κυψέλες. 

Ένα άλλο μοναδικό προϊόν του νησιού είναι το εξαιρετικό μέλι από την ορεινή Λευκάδα. Το ονομαστό μέλι της Λευκάδας παράγεται από τον θάμνο του θυμαριού που φυτρώνει και ανθίζει στα βουνά της νότιας Λευκάδας, στο Δράγανο και το Αθάνι. Χαρακτηριστικό του θυμαρίσιου αυτού προϊόντος είναι η μεταξένια γεύση του και το άρωμά του. Κι΄ακόμη έχει χαρακτηριστεί σαν εξαιρετικά τονοτικό και έχει αντισηπτικές ιδιότητες.

Μια μαυρολιά τετρακοσίων χρόνων. 

Τη μεγαλύτερη έκταση σε όλες τις περιοχές της Λευκάδας καταλαμβάνουν τα λιόδεντρα, Ασπρολιά και Μαυρολιά. Πρόκειται για μια ντόπια παραδοσιακή ποικιλία ελαιοδέντρων με κύριο χαρακτηριστικό τον σχετικά μεγάλο καρπό. Από τα λιόδεντρα αυτά παράγεται ένα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Βέβαια η Κέρκυρα και η Λευκάδα έχουν ακόμη πολλά τοπικά προϊόντα. Επέλεξα τα κυριώτερα και τα πλέον γνωστά. Πιθανόν στο μέλλον να μιλήσουμε και για άλλα. 

                                                                                   

Φίλες και φίλοι μου. Παρακαλώ περάστε και από το 

http://hellascafe.blogspot.com Πάντα θα βρείτε κάτι ενδιαφέρον.