Είναι γεγονός ότι ο ξεσηκωμός των νέων παιδιών στην Ελλάδα, έχει πάρει κάποιες πρωτόγνωρες διαστάσεις δίνοντας σε πάρα πολλούς επώνυμους το δικαίωμα να διατυπώσουν μιά γνώμη. Ένας από αυτούς είναι ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, κ.κ. Αναστάσιος. Πρόκειται γιά έναν ιερωμένο με ήθος, εντιμότητα και σοφία. Έχει σκύψει πάρα πολλές φορές με μεγάλο ενδιαφέρον πάνω στα ανθρώπινα προβλήματα.
Σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη"Καθημερινή", πρίν λίγο καιρό, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, αναφέρθηκε διεξοδικά στο πρόβλημα των νέων και κάποια στιγμή ρωτήθηκε από την εφημερίδα.
-Ποιά συμβουλή θα δίνατε σ΄ένα θυμωμένο 15χρονο;
Και η απάντησή του.
-Κατ΄αρχάς θα του έλεγα ότι έχει δίκιο που θυμώνει με όσα απαράδεκτα διαπιστώνει καθώς μεγαλώνει. Με την ασυνέπεια λόγων και έργων των μεγάλων. Με την αδικία της κοινωνίας. Με την χλιδή των ολίγων και την ανέχεια των πολλών. Με την υποκρισία και ανευθυνότητα των λεγομένων αρμοδίων στους διάφορους τομείς της κοινωνικής ζωής. Αλλά μετά την οργή, πρέπει νηφάλια να καθίσει να σκεφτεί ποιό είναι το δικό του χρέος. Τώρα που βρίσκεται στην εφηβική ηλικία, να μην εκχωρεί την προσωπική του βούληση και ελευθερία σε συνθήματα άλλων που μπορεί να κινούνται από ιδιοτελείς επιδιώξεις. Να μην γίνει άχρωμο στοιχείο μιάς μάζας, αλλά να μείνει υπεύθυνο κύτταρο της κοινωνίας. Κι΄όταν μεγαλώσει να μην μιμηθεί αυτές τις συμπεριφορές που σήμερα κατακρίνει. Να μην συμβιβαστεί με την κρατούσα νοοτροπία της ανεντιμότητας, της πλεονεξίας, της σκληροκαρδίας, της ασυνέπειας και του εγωκεντρισμού. Να συνεχίσει υπεύθυνα την αναζήτηση.
Εξ΄άλλου στην ημερήσια ΑΛΗΘΕΙΑ της Χίου, ο εκπαιδευτικός Ζαχ. Μπεκριδάκης σε άρθρο του αναφορικά με το ξεσήκωμα των νέων δίνει στον αγώνα τους τον χαρακτηρισμό της θλιμένης οργής δικαιολογώντας ότι οι νέοι είναι οργισμένοι.....
-Γιατί δεν τους χαρίσαμε μιά ελπίδα και ένα μέλλον.
-Γιατί δεν τους χαρίσαμε ένα ηθικό πλάισιο αξιών.
-Γιατί δεν τους χαρίσαμε τον ιδρώτα της δημιουργίας.
-Γιατί δεν τους χαρίσαμε μιά κοινωνία απλή κι΄ένα χαμόγελο.
-Γιατί δεν τους χαρίσαμε έναν κόσμο χωρίς κάθε μορφή βίας.
-Γιατί δεν τους χαρίσαμε ένα μέτρο και λίγη ποιότητα.
-Γιατί δεν τους χαρίσαμε ένα όραμα.
-Γιατί δεν τους χαρίσαμε φαντασία.
-Γιατί δεν τους χαρίσαμε ένα χάδι, αισθήματα και παιγνίδι.
Ας σκύψουμε πάνω στη θλίψη των νέων μας κι΄ας δεχτούμε ότι αυτή τη φορά δεν έχουμε εμείς τον πρωτο ρόλο.
Να τελειώσω με μιά δική μου σημείωση. Έχουμε εγκαταλείψει τα παιδιά μας. Στο όνομα του καταναλωτισμού έχουμε θυσιάσει την οικογένεια. Αδιαφορούμε εγκληματικα΄γι΄αυτούς που αύριο θα συνεχίσουν μετά από εμάς. Κι΄αυτά που θα θελήσουν να φτιάξουν θα έχουν ένα μεγάλο μέρος της δικής μας ευθύνης.
Ντένη, το διάβασα, το κατάλαβα, από ότι γράφεις θα πρέπει να μορφωθούν οι γονείς για να υπάρξει μια μεταγενέστερη χρήσιμη κοινωνία. Δεν ξέρω ακόμα αν πολλοι απ' τους γονείς έχουν το "σύνδρομο της κατοχής" δηλαδή είναι αχόρταγοι και μαζευουν, μαζεύουν, μπουκώνουν, στα παιδιά τους την ύλη, ακόμα τα αφήνουν αμολυτά με τη σκέψη να "χαρούν ότι δεν χαρηκα εγώ' και τα βλέπεις στο καφενείο με φραπέ και με τσιγάρο, με τάβλι και με ουίσκι" και όχι μόνο αυτό αλλά το απαιτούν απ' τους γονείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τα έστρωναν στην δουλειά από τα 12 τους χρόνια, έστω και μετα απ το σχολείο, να μου πεις τι δουλειά; μα δεν υπάρχουν αγροτικά χέρια στην επαρχία, οι ελιές αμάζωτες, τα χωράφια χέρσα, οι λιθιές πεσμένες,
ε! όχι δα! αλλά κορόϊδα είναι αφού έχουν να τρωνε, γιατί να πάνε να δουλέψουν όπως κάναμε εμείς μικροί και όχι μόνο αυτό αλλά εκτριμούσαμε και την μπουκιά το ψωμί όταν κάποιος μας το έδινε, έστω κι αν αυτός ήταν ο πατέρας μας.
Λοιπόν κόφτε τον Φραπέ, το τσιγάρο, την καφετέρια, θέλεις να γλεντήσεις να δουλέψεις να βγάλεις το χρήμα, το χωριό μου γέμισε μετανάστες από άλλες χώρες γιατί; γιατί οι ντόπιοι δεν εργάζοντε.
Για δοκίμασε να βρεις εργάτη; να σου φτιάξει το φράχτη, να μάσει τις ελιές που χάνοντε, θα αστειεύεσε τέτοιες δουλειές δεν είναι για εμάς.
Ακόμα και ο δήμος έχει εργάτες ξένους βαλκάνιους, αυτοί σκουπίζουν, ασβεστώνουν, καθαρίζουν τους δρόμους τα καλοκαίρια... τα εστιατόρια σερβιτόρες ξανθές από βόρειες φυλές. Τα ελληνόπουλα δεν εργάζοντε γιατί έχουν βρει τον τρόπο να τα φορτώνουν σε αλουνού την πλάτη.
Γαβριήλ
Λόγια για το παιδί που σκότωσαν, δεν έχω να γράψω, έχουν ειπωθεί τόσα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΛόγια για τις πόλεις που κατέστρεψαν, δεν έχω να γράψω, τα συντρίμμια είναι εκεί…
Λόγια να πω στα παιδιά μας, δεν έχω, μάλλον έχω μα δεν θα μ’ ακούσουν…
Ίσως οι αρχαίοι μπορούσαν να καταλάβουν πολλά περισσότερα... και τα έλεγαν καλύτερα:
"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία."
Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.)
Φίλε Γαβρίλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστές οι παρατηρήσεις σου.Άλλωστε ο εκπαιδευτικός που αναφέρω αυτά θέλει να υποδηλώσει με τις παρατηρήσεις του.
Δεν χαρίσαμε στους νέους οράματα και ιδανικά αλλά το φραπεδάκι, την καφετέρια και το τάβλι. Δική μας η ευθύνη φίλε μου. Δική μας και της κάθε Πολιτείας.
Ντένης
Φίλε Στράτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια, σαν τι μπορεί να πει κανείς και ποιός θα τον ακούσει;
Ο Ισοκράτης με το γνωμικό του τα λέει όλα. Εμείς καταστρέψαμε την Δημοκρατία.
Νάσαι πάντα καλά
Ντένης