Αν επισκεφθείτε την Κέρκυρα με πλοίο, η πρώτη εντύπωση που θα αποκομίσετε, καθώς πλησιάζετε το λιμάνι, είναι η εντυπωσιακή παρουσία του Παλαιού Φρουρίου με τις δυο επιβλητικές κορφές του. O χαρακτηρισμός Παλιό, είναι διά τον διαχωρισμό από το Νέο, που βρίσκεται στην άκρη της πόλης, προς το Μαντούκι. Το Παλαιό Φρούριο στέκει εκεί για αιώνες αμέτρητους κουβαλώντας πάνω του μια μεγάλη ιστορία.
Καθώς το πλοίο στρίβει αριστερά, για να πάρει γραμμή για το λιμάνι, φαντάζει μπροστά σας επιβλητική η πρώτη κορφή, το Capo Sante Sidero, ο κάβος του Αγίου Ισιδώρου, γνωστός σήμερα σαν Καβοσίδερο. Το πλοίο ελαττώνει ταχύτητα, περνάει πολύ κοντά από το Φρούριο κι έτσι στον επισκέπτη δίνεται η ευκαιρία να θαυμάσει όλο το μεγαλείο που προσφέρει η παρουσία του Παλιού Φρουρίου της Κέρκυρας. Τα οχυρωματικά έργα στο Φρούριο ξεκίνησαν από τους Βυζαντινούς τον 11ο αιώνα, σύμφωνα με πληροφορίες από την «Αλεξιάδα» της Άννας Κομνηνής. Συνεχίστηκαν από τους Βενετούς και ολοκληρώθηκαν από τους Άγγλους, πάντοτε σύμφωνα με τις εξελίξεις και τις ανάγκες της αμυντικής τακτικής. Από τα βενετσιάνικα κτίρια, σήμερα έχουν απομείνει ελάχιστα ίχνη. Διατηρούνται όμως τα κτίρια των Άγγλων.
Λίγο πριν από την είσοδο του Φρουρίου βρίσκεται ο ανδριάντας του στρατάρχη Schulenburg (Οι Κερκυραίοι τον λένε Σαλιμπούργκο). Είναι ο πρωτεργάτης της νίκης κατά των Τούρκων στην πολιορκία της Κέρκυρας το 1716.
Λίγο πριν από την είσοδο του Φρουρίου βρίσκεται ο ανδριάντας του στρατάρχη Schulenburg (Οι Κερκυραίοι τον λένε Σαλιμπούργκο). Είναι ο πρωτεργάτης της νίκης κατά των Τούρκων στην πολιορκία της Κέρκυρας το 1716.
.
Από την κύρια εξωτερική είσοδο ξεκινάει η γέφυρα, μήκους 60 μέτρων, που οδηγεί στην κύρια είσοδο του φρουρίου. Κάτω από τη γέφυρα είναι το κανάλι της Κόντρα Φόσσα (Contra Fossa) που διανοίχτηκε για να απομονωθεί το Φρούριο από το υπόλοιπο νησί. Η μια ακτή του καναλιού ξεκινάει από το Μαντράκι και η άλλη καταλήγει στον όρμο της Γαρίτσας.
Περιδιαβαίνοντας τα δρομάκια του Φρουρίου μπορούμε να δούμε τα κανόνια διαφόρων εποχών που δίνουν μιαν εικόνα των οπλικών συστημάτων της κάθε εποχής.
Επίσης μπορεί κανείς να θαυμάσει ένα πλήθος από ανάγλυφα οικόσημα διαφόρων επιφανών οικογενειών της Βενετίας, (Contarini, Foscarini, Molin κ.α.) Τα περισσότερα είναι φθαρμένα με λίγα ίχνη των παραστάσεων.
Στην κεντρική είσοδο διατηρείται ακόμη η παλιά ξύλινη πόρτα. Αμέσως μετά την είσοδο βρίσκονται δύο κύρια χτίσματα τα οποία είναι τα οχυρά Savorgnan και Martinengo Το εσωτερικό των οχυρών είναι διαμορφωμένο σε τεράστιες θολωτές αίθουσες και επικοινωνούσαν μεταξύ τους και με άλλα οχυρά με υπόγειες στοές. Αξίζει να σημειωθεί ότι εκεί, στις υπόγειες αυτές στοές βρήκαν καταφύγιο οι κάτοικοι του νησιού κατά τον Β! Παγκόσμιο πόλεμο όταν η Κέρκυρα εβομβαρδιζόταν σε καθημερινή βάση από τα ιταλικά αεροπλάνα. Εκεί είχαμε κουβαλήσει το νοικοκυριό μας και μέναμε μόνιμα πια. Οι στοές αυτές είχανε γίνει το σπίτι μας.
Λίγο πιό πέρα από τα δύο οχυρά υπάρχει το επιβλητικό κτίριο των στρατώνων του πεζικού που έχτισαν οι Άγγλοι. Στη δεξιά πλευρά των Αγγλικών στρατώνων υπάρχει η μεγάλη υπόγεια δεξαμενή του Φρουρίου χωρητικότητας 17,000 κ.π.
Παραπλεύρως από το κτίριο των στρατώνων οι Άγγλοι έχτισαν μια εκκλησία τους σε Δωρικό ρυθμό, η οποία μετά την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, μετατράπηκε σε ορθόδοξη προς τιμή του Αγίου Γεωργίου. Στο πλάι της εκκλησιάς υπάρχει ένας δρόμος που οδηγεί στην Ακρόπολη, την κορφή του Φρουρίου. Αριστερά του δρόμου υπάρχει ένα κωδωνοστάσι, υπόλειμμα μιας από τις πολλές εκκλησιές που είχε κάποτε το Φρούριο. Μάλιστα σε όλες τις πλευρές του κωδωνοστασίου υπάρχει ενσωματωμένο ένα μεγάλο ρολόι.
Σε κάποιο σημείο ο δρόμος προς την Ακρόπολη μετατρέπεται σε μια σειρά από σκαλοπάτια τα οποία σε οδηγούν στην κορφή. Στην αρχή σχεδόν από τα σκαλοπάτια, υπάρχει υπόγεια στοά που οδηγεί ακτινωτά σε τέσσερα πυροβολεία, που έχουν μέτωπο προς την πόλη.Πάνω από την κορφή, αν κοιτάξει κανείς προς το Καβοσίδερο θα διακρίνει ένα κτίριο που έχτισαν οι Άγγλοι το 1836 για στρατιωτικό νοσοκομείο. Στο κτίριο αυτό αργότερα λειτούργησε η Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Κερκύρας.
Περιδιαβαίνοντας τα δρομάκια του Φρουρίου μπορούμε να δούμε τα κανόνια διαφόρων εποχών που δίνουν μιαν εικόνα των οπλικών συστημάτων της κάθε εποχής.
Επίσης μπορεί κανείς να θαυμάσει ένα πλήθος από ανάγλυφα οικόσημα διαφόρων επιφανών οικογενειών της Βενετίας, (Contarini, Foscarini, Molin κ.α.) Τα περισσότερα είναι φθαρμένα με λίγα ίχνη των παραστάσεων.
Στην κεντρική είσοδο διατηρείται ακόμη η παλιά ξύλινη πόρτα. Αμέσως μετά την είσοδο βρίσκονται δύο κύρια χτίσματα τα οποία είναι τα οχυρά Savorgnan και Martinengo Το εσωτερικό των οχυρών είναι διαμορφωμένο σε τεράστιες θολωτές αίθουσες και επικοινωνούσαν μεταξύ τους και με άλλα οχυρά με υπόγειες στοές. Αξίζει να σημειωθεί ότι εκεί, στις υπόγειες αυτές στοές βρήκαν καταφύγιο οι κάτοικοι του νησιού κατά τον Β! Παγκόσμιο πόλεμο όταν η Κέρκυρα εβομβαρδιζόταν σε καθημερινή βάση από τα ιταλικά αεροπλάνα. Εκεί είχαμε κουβαλήσει το νοικοκυριό μας και μέναμε μόνιμα πια. Οι στοές αυτές είχανε γίνει το σπίτι μας.
Λίγο πιό πέρα από τα δύο οχυρά υπάρχει το επιβλητικό κτίριο των στρατώνων του πεζικού που έχτισαν οι Άγγλοι. Στη δεξιά πλευρά των Αγγλικών στρατώνων υπάρχει η μεγάλη υπόγεια δεξαμενή του Φρουρίου χωρητικότητας 17,000 κ.π.
Παραπλεύρως από το κτίριο των στρατώνων οι Άγγλοι έχτισαν μια εκκλησία τους σε Δωρικό ρυθμό, η οποία μετά την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, μετατράπηκε σε ορθόδοξη προς τιμή του Αγίου Γεωργίου. Στο πλάι της εκκλησιάς υπάρχει ένας δρόμος που οδηγεί στην Ακρόπολη, την κορφή του Φρουρίου. Αριστερά του δρόμου υπάρχει ένα κωδωνοστάσι, υπόλειμμα μιας από τις πολλές εκκλησιές που είχε κάποτε το Φρούριο. Μάλιστα σε όλες τις πλευρές του κωδωνοστασίου υπάρχει ενσωματωμένο ένα μεγάλο ρολόι.
Σε κάποιο σημείο ο δρόμος προς την Ακρόπολη μετατρέπεται σε μια σειρά από σκαλοπάτια τα οποία σε οδηγούν στην κορφή. Στην αρχή σχεδόν από τα σκαλοπάτια, υπάρχει υπόγεια στοά που οδηγεί ακτινωτά σε τέσσερα πυροβολεία, που έχουν μέτωπο προς την πόλη.Πάνω από την κορφή, αν κοιτάξει κανείς προς το Καβοσίδερο θα διακρίνει ένα κτίριο που έχτισαν οι Άγγλοι το 1836 για στρατιωτικό νοσοκομείο. Στο κτίριο αυτό αργότερα λειτούργησε η Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Κερκύρας.
Από το ύψος της Ακρόπολης ο επισκέπτης έχει την δυνατότητα να απολαύσει μια υπέροχη πανοραμική θέα όλης της πόλης, μεγάλο μέρος του νησιού, τον όρμο της Γαρίτσας, τη νησίδα του Βίδο, και απέναντι τις Ηπειρωτικές ακτές και τις ακτές της Αλβανίας.
Ο επισκέπτης της Κέρκυρας θα αποζημιωθεί από τον πλούτο της ομορφιάς, που θα του προσφέρει η φύση του νησιού. Παλαιοκαστρίτσα, Μπενίτσες, Δασιά, Ύψος, Σιδάρι, Ποντικονήσι, Κανόνι και ένα ακόμη αμέτρητο πλήθος από αξιοθέατα θα σας προσφέρουν την ομορφιά τους. Ο επισκέπτης όμως του Παλιού Φρουρίου θα αποζημιωθεί με την ιστορική εμπειρία που θα του δώσουν όσα θα δει εκεί.
Ο επισκέπτης της Κέρκυρας θα αποζημιωθεί από τον πλούτο της ομορφιάς, που θα του προσφέρει η φύση του νησιού. Παλαιοκαστρίτσα, Μπενίτσες, Δασιά, Ύψος, Σιδάρι, Ποντικονήσι, Κανόνι και ένα ακόμη αμέτρητο πλήθος από αξιοθέατα θα σας προσφέρουν την ομορφιά τους. Ο επισκέπτης όμως του Παλιού Φρουρίου θα αποζημιωθεί με την ιστορική εμπειρία που θα του δώσουν όσα θα δει εκεί.
Ντένης Κονταρίνης
Πολύ ενδιαφέρον το κείμενό σου, Ντένη, τόσο από πλευράς ιστορικής λεπτομέρειας όσο και από περιγραφής φυσικού κάλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία ερώτηση μόνο. Το επίθετό σου έχει καμμία ρίζα από την επιφανή Ενετική οικογένεια ΚΟΝΤΑΡΙΝΙ;
Να είσαι καλά,
Βάνα.
Αγαπητή μου Βάνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ που επισκέπτεσαι τα Εφτάνησα. Σ΄ευχαριστώ και γιά τα καλά σου λόγια.
Και βέβαια είμαι απόγονος Βενετσιάνων.΄Οταν οι Βενετοί κατέχτησαν τα Επτάνησα ο Δόγης Αντρέας Κονταρίνης ήταν στην Κεφαλονιά όπου.....φρόντισε και άφησε απογόνους Μόνο που επειδή εμείς δεν έχουμε στο αλφάβητό μας το C γράφουμε το επώνυμό μας με Κ.
Στη Βενετία υπάρχει ακόμη το Palaco Contarini, ανάκτορο Κονταρίνη, του οποίου έχω και φωτογραφία που μου έφερε πριν από χρόνια κάποιος φίλος όταν επισκέφτηκε την Βενετία. Θα προσπαθήσω να την βρω και να την έχω στην επόμενη συνάντηση.
Την αγάπη μου σε σένα και τον Αντρέα.
Ντένης
Αχά σας έπιασα η Κεφαλονιά είναι γεμάτη με φορτηγά αυτοκίνητα μεταφορές Κονταρίνη, που κάνουν ταξίδια υπεραστικά κλπ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά οι Ενετοί άφησαν πολλά δικά τους έργα και ενθύμια στα νησιά μας προπαντός λεξιολόγιο.
Το επόμενο μου κείμενο στο Πύλαρος έχει να κάνει με αυτό ακριβώς το λεξιολόγιο όπως μιλαγαμε όταν γεννήθηκα.
ΦίλΕ Ντένη μας ξενάγησες στο παλιό Φρούριο, θάυμασα όπως το περιγράφεις, αυτό το οποίο μέχρι σημερα δεν καταλαβαίνω είναι ότι,
από την Κεφαλληνία είναι πολύ εύκολο να πας στην Αθήνα, αλλά όχι στην Κέρκυρα κι ας ανήκαμε στο ίδιο Ιονικόν Κράτος κι ας ήταν η πρωτεύουσα μας.
Α! και κάτι άλλο, Κέρκυρα Αγίοι Σαράντα Αλβανία έχει δρομολόγιο δυο φορές την ημέρα, το εξακρίβωσα πριν 3 χρόνια όπου είχα επσκεφτει τους Αγίους 40.
Νάσαι καλά φίλε να μας γράφεις τέτοια.
Γαβριήλ
Καλημέρα φίλε Γαβρίλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚονταρίνηδες θα βρεις ακόμη και στη Σαντορίνη αλλά και στη Φολέγανδρο όπου υπάρχει και η πλατεία Κονταρίνη.
Είμαστε όλοι με ρίζες Βενετσιάνικες. Οι οποίες όμως έχουν ξεπλυθεί σε ελληνικά νερά.
Περιμένουμε το εφτανησιώτικο λεξιλόγιό σου.
Νάσαι καλά
Ντένης
Ναι φίλε Ντένη, μου έγραψα στο Πύλαρος ένα ασήμαντο μικρό κομμάτι το πως μιλάγαμε τότε στο νησί,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσκέψου το να δούμε κανονικά πρέπει να ξέρεις όλες τις λέξεις.
Χαιρετώ
Γαβριήλ
Ντένη, για να γράφεις τόσα υπέροχα για την Κέρκυρα ένα μου 'ρχεται να σκεφτώ: πως ανταποδίδεις όλα όσα εκείνη σου χάρισε τότε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα μας, φίλε, αγιάζουν οι τόποι που αγαπάμε... Τους προσκυνάμε. Και μας αποκαλύπτονται. Έτσι θα μας κρατάνε για πάντα απ' το χέρι και θα μας έχουν σκλάβους. Σκλάβος κι εγώ ενός άλλου νησιού κι άλλου πελάγου. Σε καταλαβαίνω...
Τα σέβη μας, Conte Contarini. Απόγονε οκτώ δόγηδων της πλουτοκρατικής Βενετικής δημοκρατίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παλάτι σας, Palazzo Contarini del Bovolo, με τη θαυμάσια σπειροειδή εξωτερική σκάλα, το θαύμασε η Caroline σε μια επίσκεψή της στη Βενετία.
Ελπίζω, τώρα που μάθαμε τις προγονικές σου ρίζες, να μη χρεώσουν εσένα για το βομβαδισμό του Παρθενώνα το 1687 από τους Βενετούς, γιατί τότε θα χρωστάς της Μiχαλούς.
Πολύ αίσθηση στην περιγραφή της Κέρκυρας, απλή και νοητή.
Να'σαι καλά,
Νίκος
Απαπητέ μου φίλε Στράτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο.
Προσπαθώ να ανταποδώσω στην Κέρκυρα όσα μπορώ από όλα όσα μου έχει δώσει αυτή. Δεν ξέρω αν θα το καταφέρω. Με απαγοητεύει η αδιαφορία αυτών που λένε ότι κόπτονται γιά την Ελλάδα, τα ελληνικά γράμματα,τα ελληνικά βιβλία την ελληνική ιστορία, τον ελληνικό πολιτισμό και πολλά άλλα. Ψάχνω και δεν τους βρίσκω. Τους φωνάζω και σφυρίζουν αδιάφορα.
Νάσαι καλά φίλε μου
Ντένης.
Γειά σου φίλε Νίκο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω φωτογραφίες από το παλάτι τις οποίες μου έφερε ένας φίλος πριν λίγα χρόνια που επισκέφτηκε την Βενετία. Στην Ακρόπολη δεν ήμουν και πιστεύω πως δεν ήταν κανένας Κονταρίνης. Ήσαν όμως έξη Κονταρίνηδες στην Άλωση της Πόλης το 1453. Οι Φίλιππος, Γαβριήλ, Αλοϊσιος, Πέτρος, Μαρίνος και Αικατερίνης. Από αυτούς μόνο ο Πέτρος γλύτωσε αιχμάλωτος και ελευθερώθηκε αργότερα καταβάλωντας 2.000 δουκάτα. Όλοι οι άλλοι έπεσαν κατά την διάρκεια των μαχών.
Αυτά αναφέρει ο Νίκολο Μπάρμπαρο στο θαυμάσιο και σπάνιο πόνημά του ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ, το οποίο έχω την τύχη να το εχω στη βιβλιοθήκη μου. Σημειοταίον ότι ο Μπάρμπαρο ήταν στις μάχες της Άλωσης.
Αυτά και σ΄ευχαριστώ που είσαι από τους πάρα πολύ ολίγους που επισκέπτονται τα Εφτάνησα.
Την αγάπη μου στην Καρολιν.
Ντένης.
Τούτο εδώ, Ντέννη και λοιποί Εφτανήσιοι, δεν έχει σχέση με τούτη την ανάρτηση μα με κάποια προηγούμενη. Μου το έγραψε φίλη (Εφτανήσια κι αυτή) σαν απάντηση σε δική μου απορία. Διαβάστε τι μου έγραψε για να διαπιστώσω δικά σας σχόλια ότι κάτι τρέχει μεταξύ "Ζακυνθίων", όπως το διατυπώνει, και Κεφαλλονητών:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Στράτο μου!
Δεν κατάλαβες ότι είναι πειράγματα μεταξύ Ζακυνθίων και Κεφαλλονιτών..
έχουν την αίσθηση επειδή συνήθως δεν ανακοινώνω τα σχέδιά μου αλλά τα παρουσιάζω ντε φάκτο και πριν λίγες μέρες τους ανακοίνωσα ότι το καλοκαίρι μου θα το περάσω στη Γρανάδα… ότι θα λάβουν πρόσκληση γάμου… και πέφτει γέλιο..
Συμπέρασμα… μη μπλέξεις με Κεφαλλονίτες… κάηκες!!!"
Προσέξτε τι με συμβουλεύει η φίλη μου: Μη μπλέξεις!!!
Τώρα μου τα γράφεις μωρέ! Μα τον Άγιο Διονύση! Τώρα έχω μπλέξει (χα, χα) πως να ξεμπλέξω...
Καλησπέρα φίλε Στράτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα πολλές φορές τα όσα γράφεις και δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα γιά να σου απαντήσω.
Οι Κεφαλονήτες με τους Ζακυνθινούς έχουν κάποιες...διαφορές. Ο πρώτος που τους πείραξε ήταν ο Ανδρέας Λασκαράτος που είπε.
Οι ποιητές στην Ελλάδα είναι σα τσου κόντηδες τση Ζάκυθου όπου κάθε Ζακυθυνός είναι και κόντης.
Αυτά από το περίφημο έργο του Ίδε ο Άνθρωπος
Νάσαι καλά
Ντένης
Μα που διαόμησες και βρήκες αυτές τις παρόλες, αγαπητέ μου Στράτο, οι Κεφαλονίτες, Ζακυνθινοί και Κερκυρέοι, τρεις διαφορετικές Ράτσες, οι Κεφαλλονίτες είναι οι πιο ανήσυχοι τυχωδιοκτικοί χαρακτήρες, τα άλλα νησιά ποιο ήμεροι, ανθρώποι φιλήσυχοι. Οι καντάδες είναι το κοινο που τους ενώνει, έχουν πολλά κογιοναρίσματα, κογιονάρουν ο ένας τον άλλο, όπως το καναρίνι με τη σαρδέλα (που ακριβώς δεν θυμάμαι όλη την ιστορία.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να πούμε Κοσπέτο Ντεμπάγκο μωρέ πουράτζινο που μου έλεγε η νόνα μου, αυτή που φύλαγε τα τζάτζαλά της στο κουβέρκι του κομού...
Νάσται καλά Επτανήσιοι και ΜΗ
Γαβριήλ
Κύριε Ντένη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο το κείμενο για τη μοναδική κι ανεπανάληπτη Κέρκυρά σας. Για μας τους απέξω, δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουμε αυτή τη φυσική αρχοντιά του τόπου σας δομημένη με των Ιταλών τη μαγεία.
Ολοι οι Επτανήσιοι ζηλεύουμε το γόητρο της Κέρκυρας, κι όλοι υποκλινόμαστε στην ομορφιά της.
Οσο για τη γενιά σας, όλοι οι Επτανήσιοι πιστεύουμε πως ιταλοκρατάμε. Είναι ένας γλυκός μύθος!
Σας χαιρετώ απο το Μόντρεαλ
Αγαπητή μου Ιουστίνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αλήθεια ότι εκείνο που μου λείπει πιό πολύ εδώ, στην ξενητιά μας, είναι η Κέρκυρα.
Εκεί έζησα τα πιό όμορφα χρόνια της ζωής.
Πάντως όλα τα Εφτάνησα τα οποία έχω επισκεφτεί πραγματικά αποτελούν ένα ξεχωριστό κομμάτι της όμορφης πατρίδας μας.
Όσο γιά την καταγωγή μας,έ, ας έχουμε και κάτι να καμαρώνουμε.
Νάσαι καλά καλή μου φίλη.
Ντένης.
αχ αγαπητε μου κυριε αν μια μερα επισκευτεις ξανα οσα τοσο ωραια περιγραφεις,μη τρομαξεις απο την εγκαταλειψη και την αδιαφορια των αρχων,ολα ειναι στο ελεος της καταρευσης,σε μας ομως ζει μεσα μας η εικονα τους οπως ηταν.
ΑπάντησηΔιαγραφή