Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Αντικύθηρα. Ένα νησάκι άγονο και όμως τόσο όμορφο.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Ιούνιο.
Ζάκυνθος. Το νησάκι Άγιος Σώστης.

Είναι αλήθεια ότι πλέον έχουμε αγγίξει το καλοκαίρι. Οι πιο πολλοί από εμάς έχουν αρχίσει να διοργανώνουν τις αποδράσεις τους. Πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να πάμε έναν περίπατο σε κάποια από τα νησιά του Ιονίου για να πάρουμε μια γεύση για ένα όμορφο καλοκαίρι. 
Τα Αντικύθηρα, η τελευταία νότια άκρη από το σύμπλεγμα των Εφτανήσων είναι ένα μικρό πανέμορφο και απομονωμένο νησάκι, που προσφέρεται για ένα απολαυστικό καλοκαιρινό περίπατο. Ελάτε λοιπόν να το γνωρίσουμε.
Πρωτεύουσα και λιμάνι του μικρού νησιού ο οικισμός Ποταμός. 
Μόνο του το μικρό νησί, η τελευταία νότια άκρη του Εφτανησιακού συμπλέγματος, βρίσκεται ακουμπισμένο εκεί που σμίγουν το Αιγαίο και το Κρητικό πέλαγος. Παρ΄όλο που είναι ένα μικρό και άγονο νησάκι έχει πολύ μεγάλη ιστορία, που αρχίζει από τον 4ο π.Χ αιώνα κι΄ακόμη είχε μεγάλη στρατηγική σημασία γιατί στα παλιά χρόνια αποτελούσε  ένα ασφαλές πέρασμα ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη. 
Χιλιάδες χρόνια στέκει εκεί και μόνο άλλαξε κάπως την όψη του όταν ο μεγάλος σεισμός του 365 μ.Χ “κατέβασε το νερό και ανέβασε τη γη”όπως χαρακτηριστικά λένε οι λιγοστοί κάτοικοί του.
Ένα μέρος από τα μνημεία στην Αιγιαλία.
Στ΄αρχαία χρόνια το νησάκι είχε το όνομα Αίγιλα ή Αιγιαλεία. Αργότερα οι Ενετοί θα του δώσουν το όνομα Τσιριγότο (Cerigotto) υποκοριστικό του Τσιρίγο που είχαν δώσει στα Κύθηρα. Γύρω στο 300 με 400 πΧ γνώρισε μια σχετική ακμή ενώ παράλληλα οι κάτοικοί του επιδίδονταν και στην πειρατεία. Το 69 πΧ. οι Ρωμαίοι αποφασίζουν να εξαφανίσουν την πειρατεία από τις θάλασσες και τα Αντικύθηρα καταστράφηκαν και όλοι οι κάτοικοι εξοντώθηκαν.
Τον 4ο μΧ. αιώνα το μικρό νησί εμφανίζεται και πάλι να κατοικείται. Το 1204, με τον διαμελισμό της βυζαντινής αυτοκρατορίας τα Αντικύθηρα, όπως και όλα τα Εφτάνησα, θα δοθούν στους Ενετούς οι οποίοι ενδιαφέρονται για την απόκτησή του νησιού, λόγω της στρατηγικής θέσης που είχε για την είσοδο στο Αιγαίο.
Άλλη μια άποψη του μικρού οικισμού.
Το μικρό νησί, όπως και τα υπόλοιπα του Ιονίου, δεν κατακτήθηκε ποτέ από τους Τούρκους και χρησίμευσε σαν καταφύγιο πολλών από την Κρήτη και την Πελοπόννησο που ήθελα να ξεφύγουν από τον ζυγό των Τούρκων. 
Οι Άγγλοι θα καταλάβουν το νησάκι το 1815 και ό τότε θα ακολουθήσει τη μοίρα των υπολοίπων νησιών. Με την αγγλική κατοχή τα  Αντικύθηρα γίνονται τόπος εξορίας για τους Εφτανήσιους Ριζοσπάστες και στέλνονται εκεί οι Φραγκίσκος Δομενεγίνης, Δημήτρης Καλλίνικος, Σταματέλος Πυλαρινός και άλλοι. Όμως και μετά τον Εμφύλιο, 1946-49 το νησί θα γίνει και πάλι τόπος εξορίας και αυτή τη φορά θα φιλοξενήσει τους Αριστερούς. 
Την 21η Μαΐου του 1864 το νησάκι θα ενωθεί με την Ελλάδα. 
1900. Σφουγγαράδες βουτάνε στο ναυάγιο.
Το έτος 1900 έμελλε να είναι το καθοριστικό για την ιστορίας του νησιού. Κάποιοι  Σύμιοι σφουγγαράδες θα ανακαλύψουν το “Ναυάγιο των Αντικυθήρων”  όπως έχει μείνει να λέγεται. Επρόκειτο για μια ρωμαϊκή γαλέρα μέσα στην οποία υπήρχαν αμύθητοι θησαυροί.
Ο Έφηβος των Αντικυθήρων.
Ανάμεσα σε αυτούς ήταν o χάλκινος “Έφηβος των Αντικυθήρων”του οποίου η κατασκευή χρονολογείται γύρω στα 330πΧ και “ο υπολογιστής ή μηχανισμός των Αντικυθήρων” που θεωρείται ότι είναι το πρώτο κομπιούτερ στην παγκόσμια ιστορία. 
Φανταστικό εύρημα ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων. Ένα αρχαίο κομπιούτερ.
Σήμερα το νησί προσφέρεται για όσους επιθυμούν ήρεμες διακοπές. Πρωτεύουσά του ο οικισμός Ποταμός με το μόνο λιμάνι στο νησί. Οι μόνιμοι κάτοικοί του είναι 44 άτομα και φυσικά το καλοκαίρι αυξάνονται με την άφιξη των ξενιτεμένων. Οι κάτοικοι του νησιού έχουν μεταναστεύσει σε Αμερική και Αυστραλία ενώ αρκετοί βρίσκονται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. 
Γενική άποψη των μνημείων της Αιγιαλείας.
Αξιοθέατο του νησιού τα ερείπια της αρχαίας Αιγιαλείας που βρίσκονται στο δυτικό μέρος σε μια έκταση 300 στρεμμάτων και ανάγονται στην εποχή των Ελληνιστικών χρόνων (4ος πΧ. αιώνας). 
Η παραλία Καραμέλα.
Πανέμορφη η περιοχή της Καραμέλας με την υπέροχη παραλία της όπου προσφέρεται για ένα απολαυστικό μπάνιο. 
Ο Νερόμυλος του Ανδρόνικου.
Υπάρχουν πολλοί μύλοι με πιο εντυπωσιακό τον "Νερόμυλο του Ανδρόνικου" όπου σώζονται ακόμη η στέρνα και οι υδατόπυργοι.
Το πανηγύρι του Αγίου Μύρωνα συγκεντρώνει πολύ κόσμο.
Εντυπωσιακό είναι το πανηγύρι του Αγίου στις 16 και 17 Αυγούστου. Από τις αρχές του μηνός οι κάτοικοι ετοιμάζονται όπου βράζουν αγριοκάτσικα και ζυμώνουν ψωμί χωριάτικο και προσφέρουν στους επισκέπτες. Επίσης προσφέρεται και το τοπικό παραδοσιακό γλύκισμα του νησιού. Καλτσούνια με μυζήθρα. 
Από χρόνια το νησί των Αντικυθήρων είναι το επίκεντρο της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας η οποία έχει εκεί τον σταθμό της και καταγράφει τα πάνω από 250 είδη σπανίων πτηνών. 
Ο φάρος στο ακρωτήρι της Απολυτάρας.
Ο περίπατος θα τελειώσει στο νοτιότερο σημείο του μικρού νησιού. Στο ακρωτήρι της Απολυτάρας όπου εκεί υπάρχει και ο ομώνυμος φάρος. Ένα πραγματικά έργο τέχνης. Ένα νησί άγονο και όμως τόσο όμορφο και ιστορικό.  Το τελευταίο σημείο του Εφτανησιακού συμπλέγματος. Ένα νησί που αξίζει μια επίσκεψη.

Σας προσκαλώ για ένα πέρασμα από τοhttp://hellascafe.blogspot.com Πάντα θα βρήτε κάτι ενδιαφέρον.


ΠΗΓΕΣ
w. en-wikipedia.org
w. antikythera.gr
w. kithyra.info. gr
w. news,gr
w. hellasforce.com
w. avgi.gr




Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Οι Άγγλοι φεύγουν από την Κεφαλλονιά με την συναυλία των γαϊδουριών.



Mε λίγα εύθυμα χαρακτηριστικά στιγμιότυπα κατά την αποχώρηση των Άγγλων από την Κεφαλλονιά το πρωινό της 21ης Μαΐου του 1864 θα κλείσω τις αναρτήσεις για την επέτειο της Ένωσης. Τα στιγμιότυπα αυτά μεταφέρω από το βιβλίο του αείμνηστου Χρήστου Βουνά «Δυό ώρες με χορτάτα Κεφαλλονίτικα γέλια» Απολαύστε τα.

Στ΄αλήθεια είναι από τα πιο εύθυμα στιγμιότυπα τα όσα συνέβησαν κείνο το πρωινό στον παραλιακό δρόμο του Αργοστολίου με την συγκέντρωση εκατοντάδων γαϊδουριών από όλα τα γύρω χωριά προκειμένου οι Κεφαλλονίτες να απολαύσουν την αποχώρηση των μισητών κατακτητών. 
-Πανηγυρίζουμε τον έρωτά μας αλλά και το ξεκούμπισμα των Άγγλων. 
Μάιος μήνας λοιπόν, ο μήνας των ερωτικών συνευρέσεων των συμπαθεστάτων τετραπόδων και μπορεί κανείς να φανταστεί τι έγινε όταν όλα μαζί βρέθηκαν στην παραλία του Αργοστολίου. Όμως απολαύστε τον αείμνηστο και ανεπανάληπτο Χρήστο Βουνά.
Οι πιο εύθυμες νότες κατά της Βρετανικής «προστασίας» στην Εφτάνησο, ακούστηκαν, σαν μια απόκοσμη συναυλία, από τα λαρύγγια των γαϊδουριών της Κεφαλλονιάς  Γιατί πραγματικά τα γαϊδούρια της Κεφαλλονιάς έπαιξαν ένα πρωταγωνιστικό ρόλο κείνο το πρωινό της 21ης Μαΐου του 1864  όταν από το νησί αποχωρούσαν τα Βρετανικά στρατεύματα.
-Η μεγαλύτερη απόλαυση να βλέπεις τους Άγγλους να φεύγουν από τα νησιά μας.
21η Μαΐου. Σημειώνει ο ιστορικός, υψώθει υπό του Μητροπολίτου Σπυρίδωνος Κοντομιχάλου η ελληνική σημαία επί του ιστού εν τη πλατεία του Στρατώνος Αργοστολίου. Μετά την επίσημον τελετήν η αγγλική φρουρά ανεχώρησε εν τάξει επιβάσα των πολεμικών πλοίων.....
Εκείνο που παραλείπει ο ιστορικός είναι πως αυτοκίνητα δεν υπήρχανε και καρρότσες είχανε μονάχα οι αφεντάδες.
Όλος λοιπόν ο λαός της υπαίθρου, που εκείνο το γλυκοχάραμα κατηφόρισε στην πόλη τ’ Αργοστολιού, για να χαρεί με την αποχώρηση των τυράννων του, κατέβηκε καβάλα στα γαϊδούρια, στα μουλάρια και στα άλογά του..
Κι’ ήταν κατάμεστη η σημερινή παραλιακή μεγάλη πλατεία, του Αργοστολιού, που ονομάστηκε πλατεία «Ενώσεως» για να θυμίζει πως από αυτήν αναχώρησαν για τα πλοία τους «οι προατάτες» ήταν κατάμεστη από χιλιάδες χωρικούς οι οποίοι τους προγκάρισαν αποχωρούντες.
Κι’ ας γράφουνε μερικοί των ιστορικών μας πως οι Κεφαλονίτες από ευγένεια τους ζητωκραύγαζαν αποχωρούντες. Διότι έχουμε στο αρχείο μας τη σχετική περιγραφή αλλά και η παράδοση μας διέσωσε εύθυμο φινάλε με το κλείσιμο της αυλαίας της τυραννικής προστασίας.
«Χιλιάδες λαού καταπλημμύρισαν επί όνων, ημιόνων, και αλόγων των επιβαίνοντες. Και κατελθόντες και εκ των ανωτάτων της νήσου χωρίων, την πλατεία των Στρατώνων γειτνιάζουσαν προς την θάλασσαν. Ίνα προπηλακίσωσιν τους τυράννους αποχωρούντας.»
Περιγράφει κατόπιν ο ιστορικός μας ότι όλος αυτός ο λαός με ξέφρενον ενθουσιασμόν παρακολούθησε το κατέβασμα της μισητής σημαίας των «προστατών» και την ανύψωσιν της ένδοξης κυανόλευκης. Και καταλήγει.
-Κρίμα που χάνουμε τέτοιους αφεντάδες.
«Όμως ήτο μην Μάιος. Μην των ερώτων των τετραπόδων άτινα ανήρχοντο εις σεβαστάς εκατοντάδας,. Τ α δε τετράποδα εκ του θορύβου και εκ της θέας των ποθητών των του γένους των, ήρχισαν ομαδικώς ογκανίζοντα ως και ταύτα να προπηλάκιζαν τους αποχωρούντας.»
Αλλά πιο καλά και πιο απλά μας αφηγούνται οι γέροι μας τα εύθυμα αυτά γεγονότα. Και θυμάμαι τον μακαρίτη τον νόνο μου να μου τα αφηγείται και να γελούνε και τα μουστάκια του.
Ακόμα και από τα πίο μακρινά χωριά της Κεφαλλονιάς κατεβήκανε οι χωριάτες στο Αργοστόλι για να χαρούνε τη μεγάλη χαρά.
Καρότσες, καρροτσίνα κι’ άλογα τότε είχανε μόνο οι αφεντάδες. Και με το συμπάθιο, όλοι αυτοί κατεβήκανε καβάλα στα φτωχά γαϊδουράκια τους. Και για να μην με πονηρέψει στων τετραπόδων τους έρωτες.
-Όπως όμως θα πήρες χαμπάρι παιδάκι μου, κάθε Μάη αυτά τα ζωντανά μόλις βλέπει το ένα τ’ άλλο αρχίζουνε τσι γκαριξιές. Κι’ αντικρίζοντας τα όμοια τους κι’ από το σούσουρο (θόρυβο) του κοσμάκη αρχίσανε όλα να σονάρουνε τις γκαριξιές.
Έτσι οι Ιγγλέζοι φύγανε από το νησί μας κι’ από ανθρώπους κι’ από ζωντόβολα γιουχαϊζόμενοι για τσι βαρβαρότητες και τα αίσχη τους, που ντροπιάζουνε το ανθρώπινο γένος.
-Στον αγύριστο τύρρανοι.
Και ξεσπούσε σε γέλια ο νόνος μου μόλις μου αφηγότανε καταλήγοντας.
-Μωρέ τ’ άτιμα θάχουνε νόημα. Γιατί όλα τα γαϊδούρια, με το συμπάθιο, γκαρίζανε, αλλά και πολλά σηκωνόντουσαν στα πισινά τους ποδάρια, κουνώντας τα μπροστινά τους λες και μούτζωναν τους αποχωρούντες τυράννους.
Σ’ αυτή την τόσο παραστατική αφήγηση του νόνου μου δεν έχω τίποτα να προστέσω.
Τα Εφτάνησα αποχαιρετούν τους Άγγλους που αποχωρούν. 
Ούτε κι’ εμείς έχουμε να προστέσουμε κάτι. Οι Άγγλοι είναι γνωστοί σε μας από τότε -1821-που η πατρίδα μας τόλμησε να σηκώσει κεφάλι και να ζητήσει τη λευτεριά της.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Μάϊο.
Κςεφαλλονιά. Παραλία στο Φισκάρδο.

Παρακαλώ ελάτε στο http://hellascafe.blogspot.com 
Στ΄αλήθεια κάτι πολύ ενδιαφέρον σας περιμένει.





Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

21η Μαϊου 1864. Η Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα.



Αγαπητές μου φίλες, αγαπητοί μου φίλοι.
Μια ξαφνική περιπέτεια της υγείας μου με υποχρέωσε να μείνω για 14 μέρες στο Νοσοκομείο και να υποβληθώ και σε μια εγχείρηση. Με την βοήθεια του Θεού όλα πήγαν καλά και προχτές επέστρεψα στο σπίτι μου. Είμαι εδώ λοιπόν κοντά σας για να γιορτάσουμε μαζί τα 151 χρόνια από την ημέρα που τα Εφτάνησα ενώθηκαν με την πατρίδα Ελλάδα.. Μετά την σημερινή ανάρτηση των γεγονότων της ιστορικής αυτής ημέρας θα ακολουθήσει και μια χιουμοριστική για να δούμε πως οι Εφτανησιώτες.....αποχαιρέτησαν τους Άγγλους που έφευγαν από τα νησιά μας. 
Νάσται καλά και σας ευχαριστώ για όλα.
Άποψη της Κέρκυρας, Χώρα.
Συμπληρώνονται φέτος 151 χρόνια από την μέρα που τα συμφέροντά της και όχι η Αγγλία προχώρησαν στην παραχώρηση του προνομίου της Ένωσης της Επτανήσου με την Ελλάδα. 

Οι πολιτικές ανακατατάξεις στον ευρωπαϊκό χώρο γύρω στα 1860 αλλά και τα γεγονότα που έχουν δημιουργήσει οι Μεγάλες Δυνάμεις στην Ελλάδα υποχρεώνουν την Αγγλία να προχωρήσει σε μια αναθεώρηση της κατοχής του Επτανησιακού συμπλέγματος.
Τα σήματα των νησιών.
Έτσι τον Αύγουστο του 1863 αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την Ένωση των νησιών με την Ελλάδα. 

Στα 1832 και μέσα σε πάρα πολύ δύσκολες καταστάσεις, το νέο ελληνικό κράτος αρχίζει να χαράζει το δρόμο του. Όμως παρ΄όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην πορεία του αρχίζει παράλληλα να γεννιέται για τον ελληνισμό και η Μεγάλη Ιδέα. Κι΄είναι αυτή η κατάσταση που θα ασκήσει μιαν έλξη και στα νησιά του Ιονίου αφού αρκετοί Εφτανησιώτες πρωτοστατούν στην οικοδόμηση του νέου ελληνικού κράτους. (Καποδίστριας, Ανδρέας Μεταξάς και άλλοι)  
Σταδιακά αρχίζει στα Εφτάνησα να διαμορφώνεται το αίτημα για Ένωση με την μητέρα Ελλάδα. Το αίτημα αυτό στη δεκαετία του 1840 θα αποκτήσει ευρύτερο περιεχόμενο, (πολιτικό, κοινωνικό, εθνικό) και φυσικά θα συνοδευτεί από μαχητικές εκδηλώσεις όπως η εξέγερση στη Σκάλα της Κεφαλλονιάς το 1849
Όλα αυτά ανησυχούν την ευρωπαϊκή διπλωματία η οποία αρχίζει να κινείται  δραστήρια για την λύση του επτανησιακού ζητήματος, φυσικά πάντα με βάση την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της. Η όλη διαδικασία ξεκινάει με την υπογραφή του πρωτοκόλλου την 1η Αυγούστου του 1863 στο Λονδίνο ανάμεσα στην Αγγλία και στις τέσσερις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, Ρωσία, Γαλλία, Αυστρία και Πρωσία. Με την υπογραφή τους οι Μεγάλες Δυνάμεις, όπως ονομάζονταν, έδιναν τη συγκατάθεσή τους στην Αγγλία να διακόψει την προστασία ( κατοχή ) στα νησιά του Ιονίου.
Η Ιόνια Βουλή του 1863.
Για την προώθηση της διαδικασίας της Ένωσης έπρεπε όμως να υπάρξει και συγκατάθεση της Ιονίου Βουλής, του Εφτανησιακού Κοινοβουλίου, για την άρση της «προστασίας» από την Αγγλία. Πράγματι σε συνεδρίασή της την 23η Σεπτεμβρίου του 1863, η ΙΓ! Βουλή παρουσία του Μητροπολίτη της Κέρκυρας ψηφίζει ότι τα νησιά....ενούνται μετά του βασιλείου της Ελλάδος ....υπό το συνταγματικόν σκήπτρον της Αυτού Μεγαλειότητος, του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου του Α!.
Πορτραίτο του Όθωνα.
Πριν ένα χρόνο, στις 23 Οκτωβρίου του 1862, ό Όθωνας, ο πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας,  καθαιρείται από τον θρόνο και με την βασίλισσα Αμαλία  φτάνουν στο Ναύπλιον όπου επιβιβάζονται του ελληνικού πολεμικού Σκύλλα και εγκαταλείπουν την Ελλάδα. 
Ο Όθωνας φεύγει, νικημένος από τις ραδιουργίες των Άγγλων, οι οποίοι είχαν ήδη αποφασίσει την μετάθεση του αρχηγείου τους από την Κέρκυρα στην Αθήνα. Όπου αυτό εσήμαινε πρωτίστως την Ένωση των νησιών με την Ελλάδα. 
Οι ηγέτες των Ριζοσπαστών έχουν καταλάβει το παιγνίδι που παιζόταν και μάταια προσπαθούν να διασώσουν ό,τι μπορεί να διασωθεί.
Ο Ηλίας Ζερβός-Ιακωβάτος έχει αντιληφθεί τις ραδιουργίες των Άγγλων, έχει καταλάβει ότι τα Εφτάνησα θα ενώνονταν με την Ελλάδα για να  αποτελέσουν μαζί ένα κομμάτι από το άρμα της αγγλικής πολιτικής εξυπηρετώντας τα συμφέροντά τους. Γι’ αυτό και πρότεινε την παραίτηση από το εθνικό ζήτημα της Ένωσης και μαζί με τον Ιωσήφ Μομφεράτο δεν υπόγραψαν την σχετική συμφωνία .
Εν των μεταξύ «οι προστάτες» είχαν ήδη αρχίσει τους αγώνες για την εξεύρεση ενός άλλου βασιλιά, ο οποίος θα πρέπει να υπογράψει κάποιες δεσμεύσεις με τους Άγγλους κυριότερες των οποίων ήταν:
Να μην ασκεί η Ελλάδα, πολεμική κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, γιατί αυτή είναι χρήσιμο ανάχωμα έναντι της Ρωσίας και να μην επιτρέπει στους υπηκόους του να προσδοκούν στην απελευθέρωση των αδελφών τους της Θεσσαλίας, Ηπείρου, Θράκης, Μακεδονίας και νησιών του Αιγαίου. Δηλαδή ελευθερία στο νέο κράτος κάτω από όρους.
Ο βασιλέας της Ελλάδας Γεώργιος ο Α!
Μετά από πολλές συζητήσεις ο νέος βασιλιάς θα βρεθεί στο πρόσωπο του Δανού πρίγκηπα Γουλιέλμου του οίκου των Γκλύξμπουργκ. 
Το καλοκαίρι του 1863 θα τον κάνουν ενήλικα για να αποφύγουν την αντιβασιλεία και θα τον ανακηρύξουν βασιλέα των Ελλήνων με το όνομα Γεώργιος ο Α!
Αμέσως μετά την Ένωση αρχίζουν να διαφαίνονται η απληστία, η αυστηρότητα και η υποκρισία των Άγγλων. Σαν να μην έφταναν τα υπέρογκα ανακτορικά επιδόματα και οι βασιλικές χορηγίες η Ελλάδα αναγκάστηκε να αναλάβει και τις τρομερές οικονομικές επιβαρύνσεις για τις εφ΄όρου ζωής πληρωμής των Άγγλων υπηκόων που υπηρετούσαν στα Εφτάνησα. 
Στις 16 Μαΐου του 1864 υπογράφεται η πράξη της άρσης της προστασίας των νησιών από του Άγγλους και καθορίζεται η 21η Μαΐου του 1864 και ώρα 12 μεσημβρινή για την αναχώρηση των αγγλικών στρατευμάτων από τα νησιά. Τέλος στις 21 Μαΐου ο αρμοστής Στορξ αγγέλλει επίσημα την άρση της προστασίας και αμέσως ακολουθούν οι επίσημες εορταστικές εκδηλώσεις σε όλη την Επτάνησο.
Δυο μέρες αργότερα στις 23 Μαΐου του 1864 ο ελληνικός στρατός φτάνει στα νησιά. Στην Κεφαλλονιά αρχίζουν οι προετοιμασίες για την υποδοχή του βασιλιά Γεωργίου του Α! ο οποίος φτάνει στο νησί στις 17 Ιουνίου και επισκέπτεται το Αργοστόλι και το Ληξούρι.
Το θέατρο που είχε αρχίσει πριν ένα χρόνο και που παιζόταν με την  παράσταση της Ένωσης, τελείωσε στις 21 Μαΐου του 1864. Από την ημέρα εκείνη τα Εφτάνησα θα ακολουθήσουν τις τύχες του ελληνικού κράτους όπως ακριβώς έχουν καθοριστεί από το διπλωματικό παιγνίδι των Δυνάμεων της Ευρώπης. Η Ένωση είχε εμπλακεί και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκθρόνηση του Όθωνα, την ανάρρηση στον Ελληνικό θρόνο του Γεωργίου του Α! και την εξάρτηση της Επτανήσου μαζί με ολόκληρη την Ελλάδα στα πολιτικά και οικονομικά παιγνίδια της Αγγλίας. Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα πλήρωσε την αγάπη της για τα χώματα της.

Θα χαρώ πάρα πολύ να δω ένα πέρασμά σας από το http://hellascafe.blogspot.com. Να είστε σίγουροι ότι κάτι ενδιαφέρον θα βρείτε.

ΠΗΓΕΣ
w. el-wikipedia.org
w. national-pride.org
w. kefalonitikanea.gr
w. wonderful-greece.com
w. incorfu.gr
w. corfupro.com
w. corfunewsit.com

Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Ιούλιος Γαλβάνης. Ένας Άνθρωπος κι΄ένας Γιατρός


Η πλατεία της Ομόνοιας στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι.
Επιτρέψτε μου σήμερα να αλλάξουμε λίγο κλίμα. Η αγαπημένη μου και πολύ καλή μου φίλη, από την Ζάκυνθο, Χαρά Θεοδωρίτση είχε την καλοσύνη να μου στείλει την καταπληκτική ιστορία ενός σπάνιου ανθρώπου και εξαίρετου επιστήμονα, του περασμένου αιώνα, που άφησε την υπογραφή του στην ιστορία της ιατρικής στην Ελλάδα. Ειλικρινά, είναι συγκινητικά αλλά και αξιόλογα όσα μου έστειλε.
Την ευχαριστώ ιδιαίτερα και ελάτε να γνωρίσουμε τον...

...Ιούλιο Γαλβάνη.

Έναν Άνθρωπο με (Α) κεφαλαίο κι΄έναν γιατρό που πρόσφερε την επιστήμη του στους ανθρώπους.

Ο Ιούλιος Γαλβάνης.
Διακεκριμένος Έλληνας χειρουργός και οφθαλμολόγος, του 19ου αιώνα ο Ιούλιος Γαλβάνης και πανεπιστημιακός δάσκαλος. Έμεινε στην ιστορία για την φοιτητική αναταραχή που προκλήθηκε εξ΄αιτίας του στην Αθήνα στις αρχές του 1897, η οποία συνοδεύτηκε από την κατάληψη του Πανεπιστημίου από φοιτητές και την πολιορκία του από δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας. Τα επισόδεια αυτά πήραν το όνομα “Γαλβανικά" φυσικά από το όνομά του.
Ο Ιούλιος Γαλβάνης γεννήθηκε στην αγγλοκρατούμενη τότε Ζάκυνθο το 1838. Καταγόταν από την ιταλική οικογένεια Pione di Saggo η οποία εγκαταστάθηκε στη Ζάκυνθο τον 18ο αιώνα. Αδελφός του ήταν ο Μάριος Γαλβάνης, σπουδαίος και ιδιαίτερα γνωστό γιατρός στο Παρίσι. Ο Ιούλιος παρακολούθησε τα μαθήματα του γυμνασίου και αποφοίτησε από το Λύκειο Παπαδόπουλου στην Αθήνα. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τελειοποίησε τις σπουδές του στη Γαλλία όπου ειδικεύτηκε στην χειρουργική. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα εξάσκησε την ιατρική πρώτα στη Ζάκυνθο και στη συνέχεια στην Αθήνα. Ήταν εξαίρετος χειρουργός αλλά και ευγενής, ανιδιοτελής και αφιλοχρήματος ως χαρακτήρας. Ασχολήθηκε με την μελέτη της διφθερίτιδας και στη Συνεδρίαση της 15ης Δεκεμβρίου του 1880 της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών ανέφερε....επιτυχή εγχείρηση βρέφους τεσσάρων μηνών μετά συγγενούς ραιβοποδίας. ( Πόδια του παιδιού στραμμένα με κατεύθυνση προς τα μέσα )
Ο Λέων της Χαιρωνίας.
Το 1879 βοήθησε τους αρχαιολόγους Σ. Φιντικλή και Ε. Καστόρχη, οι οποίοι μαζί με τον Λ. Φυτάλη και τον γλύπτη Siegel, πραγματοποιούσαν ανασκαφή στην περιοχή που είναι τοποθετημένος ο Λέων της Χαιρώνιας, για να εξετασθούν από ιατρικής πλευράς οι 254 σκελετοί των Θηβαίων  Ιερολοχιτών που έπεσαν το 338 πΧ. στη μάχη και να βεβαιωθούν οι αιτίες του θανάτου των νεκρών.
Το νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" στα τέλη του 1890.
Η εφαρμογή νέων χειρουργικών μεθόδων εκτόξευσε τη φήμη του με αποτέλεσμα η βασίλισσα Όλγα να του αναθέσει τη διεύθυνση του χειρουργικού τμήματος του νοσοκομείου "Ευαγγελισμός."  Το 1881 εξελέγη καθηγητής της χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά το επόμενο έτος απολύθηκε για πολιτικούς λόγους. Μετά τον θάνατο του καθηγητού Θεόδωρου Αρεταίου τον Μάρτιο του 1893 επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο ως καθηγητής.
Η πλατεία Συντάγματος στις αρχές του 19ου αιώνα.
Τον Δεκέμβριο του 1896 επέπληξε δριμύτατα τους φοιτητές του για ένα εξεταστικό θέμα “ Είσθε ανάξιοι να κατέχητε τας φοιτητικάς έδρας και ατιμάζετε την Ελλάδα και το ελληνικόν Πανεπιστήμιον “ φέρεται να τους είπε. Αυτοί αντέδρασαν και με την συνδρομή φοιτητών από άλλες σχολές κατέλαβαν το Πανεπιστήμιο απαιτώντας την απομάκρυνση του Γαλβάνη. Όμως πολλοί είναι αυτοί που αναφέρουν ότι αιτία αυτής της διαμάχης ήταν βασικά το “Κρητικό ζήτημα”. Με την έννοια "Κρητικό ζήτημα" έχουν χαρακρτηριστεί οι αγώνες για την ενσωμάτωση της νήσου με την Ελλάδα. 
 Ο πρύτανης Αναστάσιος Χρηστομάνος κάλεσε την χωροφυλακή και στη συνέχεια τον στρατό για να επιβάλουν την τάξη. Πράγματι ο στρατός επενέβη υπό την διοίκηση του γνωστού Δημητρίου Μπαϊρακτάρη, ο οποίος με τον βαθμό του Ταγματάρχη ασκούσε καθήκοντα του αστυνομικού διευθυντή Αθηνών.
Επί δέκα μέρες ( 9-19 Ιανουαρίου του 1897) η πρωτεύουσα θύμιζε πεδίον μάχης. Οι συγκρούσεις φοιτητών με την χωροφυλακή ήταν καθημερινό φαινόμενο, με χρήση αληθινών πυρών και από τις δύο πλευρές. Τελικά με παρέμβαση του καθηγητή της Φιλοσοφικής Γεωργίου Μιστριώτη επήλθε συμβιβασμός και τα πνεύματα ηρέμησαν.
Ο Ιούλιος Γαλβάνης επέστρεψε στα διδακτικά του καθήκοντα και διατήρησε την έδρα της χειρουργικής μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου του 1911 όταν πέθανε αιφνίδια κατά τη διάρκεια κυνηγετικού περίπατου στο Σούνιο. Η κηδεία του έγινε το απόγευμα της 3ης Σεπτεμβρίου και τον επικήδειο εκφώνησε ο Σπυρίδων Μαγγίνας, καθηγητής της ιατρικής σχολής και Ακαδημαϊκός.
Ο Ιούλιος Γαλβάνης ήταν παντρεμένος με την κόμισσα Ανδριανή Ρώμα, κόρη του Καίσαρα και της Μαρία Ρώμα όμως δεν είχαν αποκτήσει απογόνους.

Η οδός Πατησίων την εποχή του Ιούλιου Γαλβάνη.
Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει πληθώρα βιβλίων της ειδικότητός του, όπως η “Εγχειρητική” (1884) και η “Θεραπεία της φυματιώσεως δια της χειρουργικής” και άλλα πολλά. Προς τιμή του ένας μικρός δρόμος στα Πατήσια, κάθετος προς την λεωφόρο Πατησίων και απέναντι από την Φοιτητική Εστία, φέρει το όνομά του. 


Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Μάϊο.
Κεφαλλονιά. Παραλία στο Φισκάρδο.

Παρακαλώ περάστε από το 
Οπωσδήποτε κάτι ενδιαφέρον θα βρείτε. 

Σάββατο 2 Μαΐου 2015

Οι Παξοί στη Μυθολογία.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Μάϊο.
Κεφαλλονιά. Παραλία στο Φισκάρδο.

Μια ζωγραφιά είναι το νησί των Παξών.
Στους Παξούς σήμερα. Στο πλούσιο σε μυθολογία νησί, που λούζεται σαν άλλη Αφροδίτη  στα νερά του Ιονίου, λίγο πιο κάτω από την Κέρκυρα. Στο νησί που ξεπροβάλει σαν μια όαση μέσα από τα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου. Ένα νησί γεμάτο χρώματα και εικόνες, που μαγεύει κάθε επισκέπτη του.Ένα μικρό νησί που συνδυάζει την γραφικότητα με την αρχοντιά. Ένα ταξίδι μέσα από την μυθολογία σ΄αυτό τον μικρό καταπράσινο παράδεισο. 
Ένα από τα πάρα πολλά λιμανάκια του νησιού.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, το μικρό νησάκι των Παξών μαζί με το ακόμη μικρότερο των Αντιπάξων, σχηματίστηκαν όταν ο Ποσειδώνας πέταξε την τρίαινά του πάνω στην Κέρκυρα προκειμένου να αποκολλήσει ένα κομμάτι και να κάμει ένα όμορφο ειρηνικό νησί μακρυά από τους Θεούς και τους ανθρώπους για να ζήσει σ΄αυτό τον έρωτά του.
Το κατάφερε και το κομμάτι αυτό έγινε το ερωτικό του καταφύγιο με την Αμφιτρίτη, την πανέμορφη Νηρηίδα. Η Αμφιτρίτη ήταν κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος και μάλιστα η πιο όμορφη από τις πενήντα αδελφές της. ( Μια παρένθεση για να θαυμάσουμε την... παραγωγικότητα του ζεύγους Ωκεανού - Τηθύος. Πενήντα κόρες.)
Παραλία στο Λεβρεχιό.
Ο Ποσειδώνας την πολιορκούσε πολύ καιρό την Αμφιτρίτη χωρίς αποτέλεσμα. Εκείνη για να αποφύγει την πίεση και το γάμο κατέφυγε τελικά στον Άτλαντα. Ο Ποσειδώνας όμως έστειλε προς αναζήτησή της ένα δελφίνι που την βρήκε και την έφερε πίσω.
Λέγεται ακόμη ότι όταν ο Ποσειδώνας χτύπησε την Κέρκυρα έχασε την τρίαινα την οποία αργότερα την βρήκαν οι Παξινοί και την έκαμαν έμβλημά τους. Βέβαια στο έμβλημα η τρίαινα βρίσκεται ανάμεσα σε δυο δελφίνια που με τη σειρά τους κι΄αυτά συμβολίζουν την έντονη θαλάσσια πανίδα που περιτριγυρίζει τους Παξούς.
Με το χτύπημα, λέει η μυθολογία μας, μέσα από τους αφρούς της θάλασσας φάνηκε σαν μυθικό τέρας το νησί των Παξών. Γύρω από το νησί μαζεύτηκαν τα δελφίνια, οι φώκες, οι γλάροι και όλα τα θαλασσοπούλια και γέμισε με ζωή ο τόπος .
Η μυθολογία ακόμη αναφέρει ότι ο Ποσειδώνας επέλεξε σαν ερωτικό του καταφύγιο την πιο ψηλή κορφή στη μεγάλη βίγλα του Αγίου Ισαύρου.
Γάϊος. Η πρωτεύουσα του νησιού.
Πολύ αργότερα, συνεχίζει η μυθολογία, μαζεύτηκαν κάποιοι βοσκοί και έτσι σχηματίστηκε ο πρώτος οικισμός στο νησί.
Πρώτος ο Όμηρος αναφέρει τους Παξούς στα κείμενά του.
Σχετικά με την ονομασία του νησιού ο Στράβωνας μας λέει ότι προέρχεται από την Λατινική λέξη “πακς” που σημαίνει γεωμετρικό τραπέζιο δηλαδή νησί με τραπεζοειδές σχήμα.
Το άγαλμα του πυρπολητή.
Μια άλλη εκδοχή θέλει οι Παξοί να πήραν το όνομά τους από εκπατρισμένους κατοίκους της Σικελικής Παξούντας οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο νησί και του έδωσαν το όνομά τους. Κατ΄άλλους σαν πρώτοι έποικοι του νησιού αναφέρονται οι Φοίνικες που είχαν σαν αποικία τους την Κεφαλλονιά.
Υπάρχει και η εκδοχή του Μητροπολίτη Παραμυθιάς, Αθηναγόρα, ο οποίος λέει ότι το όνομά του το νησί το έχει πάρει από τις πλάκες που έβγαζαν στους Παξούς και μάλιστα γινόταν και εξαγωγή. Μάλιστα το αιτιολογεί με την σύνθεση της λέξης Παξ=πλάκα
Το νησί των Παξών ξέχωρα από την μυθολογία έχει και μια σημαντική ιστορική διαδρομή καθώς κατοικείται από τα πανάρχαια χρόνια και αποτέλεσε το Μήλον της Έριδος σε πολλούς κατακτητές. Βασικά ακολούθησε μια κοινή μοίρα με την γειτονική Κέρκυρα όπου στο πλευρό της αγωνίστηκε ενάντια στους πειρατές και στις τουρκικές επιθέσεις.
Οπωσδήποτε αν επισκεφθείτε τους Παξούς θα πρέπει να δείτε, το κάστρο του Άη-Νικόλα στην ομώνυμη νησίδα, το μοναστήρι της Παναγιάς, στο νησάκι, Την Παλαιοχριστιανική εκκλησιά της Αγίας Μαρίνας, στον Οζιά, τις στέρνες της Ελεούσας, στα Βλαχοπουλάτικα, το μύλο του Λεσιανίτη στα Τρακανάτικα. Αυτά είναι μερικά από τα πάρα πολλά που προσφέρει το νησί των Παξών.
Μια ονειρική ομορφιά των Παξών. 
Στους Παξούς διατηρούνται ακόμη πάρα πολλά παραδοσιακά έθιμα και λαϊκές γιορτές. Ξεχωρίζουν η γιορτή της Νερολαδιάς που είναι το σημαντικότερο πανηγύρι του νησιού και γίνεται στο νησάκι της Παναγιάς, τον Δεκαπενταύγουστο όπου μετά την περιφορά της εικόνας γίνεται δωρεάν διανομή ζωμού και κρασιού. Επίσης ονομαστά είναι τα Κούλουμα στην περιοχή της Λάκκας όπου συνοδεύονται από παγανιστικούς χορούς και τραγούδια.
Σε μια επίσκεψή σας στο νησί θα πρέπει να γνωρίσετε και τις τοπικές γεύσεις. Επισκεφθείτε ένα από τα πολλά γραφικά παραθαλάσσια ταβερνάκια και δοκιμάστε σκορπιό μπουρδέτο, κόκορα παστιτσάδα, τσιλιχουρδόπιτα, μαριδόπιτα, αστακομακαρονάδα. Γεύσεις που θα σας μείνουν αλησμόνητες.
Μετά απ΄αυτά πιστεύω ότι αξίζει τον  κόπο να ξαναπεράσουμε απο τους Παξούς.

Θα σας επρότεινα να κάμετε μιαν επίσκεψη στο http://hellascafe.blogspot.com
Οπωσδήποτε θα βρείτε κάτι ενδιαφέρον.


ΠΗΓΕΣ
w. paxos.tk.gr
w. kerkyr.gr
w. paxostouristguide. com
w. anapolisi.com
w. oitk.gr