Μιά βόλτα στα χωριά των νησιών μας.

Σκέφτηκα πως μια γνωριμία με τα χωριά των νησιών μας θα μας έδινε την ευκαιρία να μάθουμε ακόμη πιό πολλά γι’ αυτά। Έτσι ας ξεκινήσουμε με μια πρώτη επίσκεψη στην Κέρκυρα και τα χωριά της όπου αναμφισβήτητα η επίσκεψη αυτή αρχίζει με μια πρώτη γεύση γνωριμίας με την πανέμορφη “Χώρα।” (την πόλη)। Τη “Χώρα” που έχει δύο όψεις.Την Παληά και την Νέα. Αξίζει λοιπόν ένας περίπατος στην ιστορική πόλη με τα στενά “Καντούνια”, τα “βόλτα,” (καμάρες) τις μικρές γραφικές πλατείες. Αξίζει να γνωρίσετε αυτή την πόλη, που διατηρεί σχεδόν ατόφια την βενετσιάνικη μορφή της.
Μετά από τη “Χώρα” προορισμός τα πανέμορφα χωριουδάκια Τα χωριουδάκια που πνιγμένα στο πράσινο προσφέρονται για απόλαυση. Τα χωριουδάκια που είχα την τύχη να γνωρίσω στις μαθητικές μου εκδρομές, στις εκδρομές με τους προσκόπους αλλά και όταν κυνηγημένοι από τα αεροπλάνα που μας χτυπούσαν με βόμβες καταφεύγαμε σε αυτά για να σωθούμε.
Ο δρόμος που οδηγεί προς τα νότια του νησιού είναι η Εθνική οδός Λευκίμμης. Ας τον ακολουθήσουμε. Όταν φτάσει κανείς στη διασταύρωση “Βρυώνη” έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δυό δρόμους. Ο πρώτος, αριστερά, οδηγεί στο Πέραμα, απέναντι από το Κανόνι, με μια πανοραμική θέα προς το θαύμα της φύσης, το Ποντικονήσι. Ο δρόμος δεξιά μας οδηγεί στο καταπράσινο χωριό Γαστούρι όπου λίγο πιό πέρα βρίσκεται ένα από τα πλέον αξιόλογα μνημεία του νησιού. Το Αχίλλειο. Το ανάκτορο της αυτοκράτειρας της Αυστρίας, Ελισάβετ. Στο Γαστούρι αξίζει να επισκεφτεί κανείς τα εκκλησάκια του Άη-Νικόλα, των Ταξιαρχών, της Αγίας-Κυριακής και του Αγίου Μαρκιανού.
Αριστερά από το Γαστούρι ξεκινάει μια πραγματικά ειδυλιακή κατηφορική διαδρομή που φτάνει μέχρι τις Μπενίτσες. Πρώτη εντύπωση. Ένα μοναδικό τοπείο σαν καταπράσινο χαλί, να ξεδιπλώνεται μέχρι τη θάλασσα και τα μικρά γραφικά λιμανάκια να διαδέχονται το ένα το άλλο. Όταν παιδάκι γνώρισα τις Μπενίτσες, ήταν ένα παραδοσιακό ψαροχώρι με δυό τρία ταβερνάκια Σήμερα είναι ένας αξιόλογος τουριστικός προορισμός. Πάρα πολύς κόσμος έρχεται εδώ τον Αύγουστο για την γιορτή της “σαρδέλλας” όπου τόνοι από αυτό το νόστιμο ψαρικό προσφέρονται δωρεάν.
Στις Μπενίτσες βρίσκονται οι πηγές του Βρεττανικού υδραγωγείου αλλά και ερείπια των Ρωμαϊκών λουτρών με ψηφιδωτά δάπεδα.
Λίγο πιό κάτω είναι η παραλία του Άη-Γιάννη των Περιστερών με την πανέμορφη θάλασσα και τα χωριά Μωραϊτικα και Μεσογγή. Δυστυχώς η τουριστική ανάπτυξη των τελευταίων χρόνων άλλαξαν δραματικά τον παραδοσιακό χαρακτήρα αυτών των δύο οικισμών. Στην περιοχή έχουν βρεθεί ερείπια ναού του 3ου π.Χ αιώνα.
Περνάμε τη γέφυρα της Μεσογγής και στρίβοντας δεξιά προχωράμε προς το ονομαστό κεφαλοχώρι Άγιος Ματθαίος. Στο χωριό αυτό μπορούμε να επισκεφτούμε το βυζαντινό κάστρο του Γαρδικίου (13ος αιώνας) Ο Άγιος Ματθαίος είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Κέρκυρας, που δεν τα έχει αγγίξει ο τουρισμός και διατηρεί το παραδοσιακό του χρώμα και την παραδοσιακή ενασχόληση των κατοίκων του με τις αγροτικές εργασίες.
Επόμενος σταθμός της πορείας μας προς τα νότια του νησιού, η λίμνη των Κορισσίων. Η λίμνη αυτή είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα σημεία του νότιου μέρους του νησιού. Πολύτιμος υδροβιότοπος με υπέροχο μοναχικό τοπείο. Λίγα μόνο αγροτόσπιτα γύρω από τη λίμνη, η οποία στην πραγματικότητα είναι λιμνοθάλασσα. Η λίμνη αυτή μαζύ με τις Αλυκές της Λευκίμης που είναι λίγο πιό κάτω παιζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της χλωρίδας και της πανίδας της Κέρκυρας. Οι περιοχές αυτές γίνονται σταθμός πολλών μεταναστευτικών πτηνών, ανάμασά τους και φλαμίνγκος, που σπάνια συναντάμε στην Ελλάδα ενώ στους γύρω θάμνους φωληάζουν χιλιάδες πεταλούδες τις οποίες έλκει στην περιοχή το αλάτι των Αλυκών της Λευκίμης.
Το επόμενο μεγάλο χωριό που θα συναντήσουμε στην νότια πορεία μας είναι οι Αργυράδες. Έντονο παραδοσιακό χρώμα και αρχιτεκτονική υπόλοιπα της Ενετοκρατίας είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του χωριού.
Αριστερά είναι ο δρόμος προς την Πετριτή। Ένα μικρό γραφικό λιμανάκι। Κι’ ας μου επιτραπεί μια στάση για τις παιδικές μου αναμνήσεις, με δυό φωτογραφίες, Τότε και σήμερα. Δίπλα στη θάλασσα, εκείνα τα χρόνια ένα διόροφο σπίτι όλο κι’ όλο ήταν το χωριό. Κάθε καλοκαίρι,πριν από τον πόλεμο ερχόταν όλη η οικογένεια αφού ο πατέρας μας, τελώνης, επόπτευε το εμπόριο από την Αλβανία. Στο επάνω πάτωμα τα γραφεία του τελωνείου και δυό υπνοδωμάτια. Στο ισόγειο το ένα και μοναδικό ταβερνάκι του χωριού. Λίγο πιό πέρα σκόρπια κάποια αγροτόσπιτα. Εκεί πέρασα αλησμόνητα καλοκαίρια. Επόμενος σταθμός και τέλος του ταξιδιού προς το νότο, η Λευκίμμη. Ένα από τα γραφικότερα χωριά της Κέρκυρας παρ’ όλη την επίδραση του τουρισμού. Στενά δρομάκια, ψηλά σπίτια, μικρές πλατείες και πολλές εκκλησούλες. Οι ψαρόβαρκες και τα καϊκια που είναι πάντα αραγμένα προσθέτουν γραφικότητα σε όλο το τοπείο. Οι κάτοικοι της Λευκίμμης, σε πείσμα των καιρών, συνεχίζουν την παραδοσιακή ζωή τους. Οι ηλικιωμένες γυναίκες, ντυμένες πάντα με τα παραδοσιακά ρούχα, κάθονται έξω από τα σπίτια τους κεντώντας, πλέκοντας, ή καθαρίζοντας λαχανικά ενώ οι άντρες κάθονται στα καφενεία. Λίγο πιό κάτω ο τελευταίος οικισμός του νότου, ο Κάβος. Γραφικό ψαροχώρι κάποτε. Τα τελευταία χρόνια έχει σημειώσει αλματώδη τουριστική ανάπτυξη όμως με πάρα πολλά παρέκτροπα απο νεαρούς Βρεττανούς τουρίστες, που επιλέγουν αυτόν τον προορισμό για να προβάλουν τα ζωώδη ένστικτά τους.
Εδώ τελειώσαμε τον περίπατό μας στο νότο της πανέμορφης Κέρκυρας.Θα συνεχίσουμε στην επόμενη ανάρτηση με άλλα χωριά και άλλα νησιά του Ιονίου.

ΠΗΓΕΣ
Corfuweb
Holiday.gr
E.L.wikipedia