Μιά όμορφη Χριστουγεννιάτικη ιστοριούλα, που μου έστειλε ο καλός φίλος και εκλεκτός συνάδελφος, Σπύρος Γκάρος, από τη Γερμανία
Απολαύστε την.
Κάποτε τα ζώα συνεδρίαζαν και συζητούσαν το νόημα των Χριστουγέννων, αλλά και τις επιθυμίες που είχε το καθένα τις άγιες αυτές ημέρες:
Το λόγο παίρνει πρώτη η κυρ’ αλεπού φωνάζοντας την επιθυμία της
-Λογικό... μία ψητή γαλοπούλα, ποιός γιορτάζει σήμερα Χριστούγεννα χωρίς να έχει στο τραπέζι του ψητή γαλοπούλα;
Το ελαφάκι από την απέναντι γωνιά με τη ψιλή του φωνούλα εύχεται ένα έλατο.
-Χωρίς έλατο εγώ δε γιορτάζω ποτέ τα Χριστούγεννα.
-Αλλά όχι με πολλά κεριά συμπληρώνει κλαψιάρικα η κουκουβάγια. Όχι πολλά φώτα και στολίδια, εμένα μ’ αρέσει η απλότητα, η σκοτεινιά, ένα έλατο στολισμένο με γούστο, πράσινο ζωντανό, δηλαδή φυσικό!
-Τι λες μωρή; φωνάζει το παγόνι. Και πως θα δείξω εγώ το καινούριο μου φόρεμα και τα χρώματά του; Όχι, όχι εγώ χωρίς καινούριο φόρεμα δε γιορτάζω Χριστούγεννα.
-Μη ξεχνάς και τα κοσμήματα, στριγκλίζει η κίσσα. Εγώ Χριστούγεννα χωρίς να κλέψω κανένα δακτυλίδι, βραχιόλι ή καδένα δε γίνεται… Τα ωραιότερα Χριστούγεννα για μένα είναι, όταν έχω κοσμήματα.
-Και τα μελομακάρονα που τ΄ αφήνεις; φωνάζει η αρκούδα με τη χοντρή φωνή της. Οι λιχουδιές και τα γλυκίσματα είναι η μεγαλύτερη επιθυμία μου, χωρίς αυτά δε γιορτάζω Χριστούγεννα.
-Κάνε, ότι κάνω εγώ, λέει ο ασβός, ύπνο και πάλι ύπνο!
Τα Χριστούγεννα για μένα σημαίνουν ύπνο. Υπάρχει κάτι καλύτερο από το να απολαύσεις τον ύπνο;
-Μη ξεχνάς πρώτα να πιεις, συμπληρώνει το βόδι. Πρώτα να πιεις όσο μπορείς και μετά να το ρίξεις στον ύπνο
Ξαφνικά το βόδι μουγκρίζει δυνατά:
-Ω, ω, ωχ!“ Ο γάιδαρος του έριξε στα πισινά μία γερή κλωτσιά।
-Ε, ε! βόδι, δε σκέφτεσαι λίγο το νεογέννητο παιδί, αυτό το ανθρώπινο πλάσμα;..
Το βόδι έριξε το κεφάλι κάτω από ντροπή και λέει:
-Το παιδί… Α! Ναι καλά λες… το νεογέννητο παιδί Αυτό είναι το κυρίως νόημα των Χριστουγέννων…
Απευθυνόμενο στο γάιδαρο τον ρωτάει,
-Πλην όμως…το γνωρίζουν αυτό και οι άνθρωποι;
Μετάφραση από τα γερμανικά: Σπύρος Γκάρος
Απολαύστε την.
Κάποτε τα ζώα συνεδρίαζαν και συζητούσαν το νόημα των Χριστουγέννων, αλλά και τις επιθυμίες που είχε το καθένα τις άγιες αυτές ημέρες:
Το λόγο παίρνει πρώτη η κυρ’ αλεπού φωνάζοντας την επιθυμία της
-Λογικό... μία ψητή γαλοπούλα, ποιός γιορτάζει σήμερα Χριστούγεννα χωρίς να έχει στο τραπέζι του ψητή γαλοπούλα;
Το ελαφάκι από την απέναντι γωνιά με τη ψιλή του φωνούλα εύχεται ένα έλατο.
-Χωρίς έλατο εγώ δε γιορτάζω ποτέ τα Χριστούγεννα.
-Αλλά όχι με πολλά κεριά συμπληρώνει κλαψιάρικα η κουκουβάγια. Όχι πολλά φώτα και στολίδια, εμένα μ’ αρέσει η απλότητα, η σκοτεινιά, ένα έλατο στολισμένο με γούστο, πράσινο ζωντανό, δηλαδή φυσικό!
-Τι λες μωρή; φωνάζει το παγόνι. Και πως θα δείξω εγώ το καινούριο μου φόρεμα και τα χρώματά του; Όχι, όχι εγώ χωρίς καινούριο φόρεμα δε γιορτάζω Χριστούγεννα.
-Μη ξεχνάς και τα κοσμήματα, στριγκλίζει η κίσσα. Εγώ Χριστούγεννα χωρίς να κλέψω κανένα δακτυλίδι, βραχιόλι ή καδένα δε γίνεται… Τα ωραιότερα Χριστούγεννα για μένα είναι, όταν έχω κοσμήματα.
-Και τα μελομακάρονα που τ΄ αφήνεις; φωνάζει η αρκούδα με τη χοντρή φωνή της. Οι λιχουδιές και τα γλυκίσματα είναι η μεγαλύτερη επιθυμία μου, χωρίς αυτά δε γιορτάζω Χριστούγεννα.
-Κάνε, ότι κάνω εγώ, λέει ο ασβός, ύπνο και πάλι ύπνο!
Τα Χριστούγεννα για μένα σημαίνουν ύπνο. Υπάρχει κάτι καλύτερο από το να απολαύσεις τον ύπνο;
-Μη ξεχνάς πρώτα να πιεις, συμπληρώνει το βόδι. Πρώτα να πιεις όσο μπορείς και μετά να το ρίξεις στον ύπνο
Ξαφνικά το βόδι μουγκρίζει δυνατά:
-Ω, ω, ωχ!“ Ο γάιδαρος του έριξε στα πισινά μία γερή κλωτσιά।
-Ε, ε! βόδι, δε σκέφτεσαι λίγο το νεογέννητο παιδί, αυτό το ανθρώπινο πλάσμα;..
Το βόδι έριξε το κεφάλι κάτω από ντροπή και λέει:
-Το παιδί… Α! Ναι καλά λες… το νεογέννητο παιδί Αυτό είναι το κυρίως νόημα των Χριστουγέννων…
Απευθυνόμενο στο γάιδαρο τον ρωτάει,
-Πλην όμως…το γνωρίζουν αυτό και οι άνθρωποι;
Μετάφραση από τα γερμανικά: Σπύρος Γκάρος
Κοίτα τώρα τι σύμπτωση... Πριν λίγες μέρες ο κοινός μας φίλος Σπύρος μου έστειλε τούτη τη χριστουγεννιάτικη ιστορία για να την διαβάσω στα εγγονάκια μου... και πάλι τι σύμπτωση σήμερα θα ταξιδέψω κοντά τους και το βράδυ θα τους την διαβάσω από εδώ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά, Ντένη!
Πολύ όμορφη ιστορία που καταδεικνύει το πραγματικό νόημα των ημερων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν την είχα ξανακουσει, σ ευχαριστώ κε Ντένη που μου την μάθατε.
Καλή σου μέρα, την αγάπη μου.
...μόλις την αντέγραψα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτένη μου,
πηγαίνοντας στην Όλγα μας να της τη δώσω...
Εύγε σε σένα που την ανάρτησες
και ευχές θερμές στον κ. Γάρο -στην ...κρύα Γερμανία,- που την μετέφρασε και μας την κάνατε γνωστή. ...δεν μας είπατε αν είναι κάποιου ή από κείνες τις χαριτωμένες του λαού...
Χαιρετισμούς,
Υιώτα
Γειά σου φίλε Στράτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά αξίζει τον κόπο να τους την διαβάσεις
Το ίδιο έκανα κι' εγώ στα δικά μου εγγονάκια και ειλικρινά είχαν αρκετές απορίες.
Νάσαι καλά και χρόνια πολλά
Ντένης
Kαλή μου φίλη, Χαρά μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτ' αλ΄ξθεια πρόκειται για μια πάρα πολύ καλή ιστοριούλα με νόημα.
Γι' αυτό και την ανάρτησα.
Χαίρομαι που σου άρεσε.
Θα χαρώ να τα λέμε. Αν θέλεις γράφε μου στο denniskontarinis@yahoo.com
Έχεις πάντα την αγάπη μου και χρόνια σου πολλά
Ντένης
Υιώτα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως γράφω και στους άλλους πρόκειται για μια ιστοριούλα με κάπως ξεχωριστό νόημα σε σχέση ζώων-ανθρώπων.
Απ' ό,τι μου είπε ο Σπύρος στο τηλέφωνο είναι μια παραδοσιακή ιστοριούλα του Γεμανικού λαού.
Θα τα πούμε
Χρόνια πολλά σε όλους σας
Ντένης
πολύ πρωτότυπο, διδακτικό αντέγραψα την φράση σου: (Πλην όμως…το γνωρίζουν αυτό και οι άνθρωποι;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές εορτές
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Περνώ βιαστικά για να ευχηθώ θερμά:
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά, με Υγεία και Ευτυχία!
Καλή Δύναμη!
Γειά σου φίλε Γαβρίλη
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά πρόκειται για μια καταπληκτική ανθρώπινη ιστορία που ανέλαβαν τα ζώα να μας την διδάξουν.
Θα την καταλάβουμε;
Χρόνια πολλά
Ντένης
Φίλε Πορτιάτη (Φάνη)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και τις ευχές σου.
Θέλω τον κωδικό από το blog σου να το βάλω στα αγαπημένα
Χρόνια σου πολλά
Ντένης
Φανταστικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή