Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα.....

Αγαπητοί μου φίλοι.
Φιλοξενούμε σήμερα ένα ενδιαφέρον άρθρο του φίλου και συναδέλφου από τη Γερμανία, του δημοσιογράφου Σπύρου Γκάρου.
Το άρθρο παρουσιάζει ένα εξαιρετικό ενδιαφέρον λόγω της γιορτής της Ημέρας της Γυναίκας που γιορτάστηκε πριν λίγες μέρες σε όλο τον κόσμο.
Απολάυστε το.
ΔΚ


Με αυτό το Ευαγγέλιο και το κήρυγμα γαλουχηθήκαμε και μεγαλώσαμε, αυτό πρεσβεύουμε ακόμα σήμερα στον 21ο αιώνα : Δηλαδή, η γυνή να φοβάται τον άνδρα… και μιλάμε για „ ισοτιμία των δύο φύλων…“ ίδια εργασία ίδιος μισθός, ίδια δικαιώματα. Μία μεγάλη κοινωνική ,, Ειρωνεία,,. Αυτό το κήρυγμα στέκεται εμπόδιο να παραδεχτούμε και ν΄ αναγνωρίσουμε πολλά από τα δικαιώματα της Ελληνίδας γυναίκας, μητέρας, και εργάτριας στη κοινωνία μας στη Γερμανία.
Έτσι πέρασε φέτος η 8.Μαρτίου χωρίς την Ελληνίδα, ιδιαίτερα σ΄ εμάς στη Μέση Φρανκωνία, δεν οργανώθηκε καμία εκδήλωση ή ομιλία, όπως παλαιότερα γινόταν, που θα έφερνε στη μνήμη μας τους αγώνες της γυναίκας για την εξίσωση των δικαιωμάτων της στον χώρο της εργασίας αλλά και στη κοινωνική ζωή.
Είναι γεγονός, ότι υπάρχει έλλειψη ενδιαφέροντος από την ίδια την Ελληνίδα, να συμμετέχει ενεργά στα κοινοτικά, με αποτέλεσμα οι Ελληνικές κοινότητες να είναι καθαρά ανδροκρατούμενες. Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι η Ελληνίδα εργάτρια στη φάμπρικα ή σε οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση δεν έχει τα δικά της ιδιαίτερα προβλήματα. Αν καλοσκεφτούμε μία γυναίκα εργάζεται δύο συνεχόμενες βάρδιες, μία στο εργοστάσιο και άλλη μία στο νοικοκυριό, να μαγειρέψει, να πλύνει να καθαρίσει το σπίτι, να φροντίσει τα παιδιά… Ακόρντ στην εργασία, ακόρντ και στην οικογένεια. Με λίγα λόγια από το 24ωρο λίγες ώρες της μένουν ελεύθερες για ξεκουραστεί. Η Ελληνίδα εργαζόμενη όπως και κάθε ξένη εργάτρια, της πρώτης και δεύτερης γενιάς, ήταν και είναι ακόμα και σήμερα τo θύμα της γερμανικής κοινωνίας. Η ισότητα γι΄ αυτήν, εντός και εκτός χώρου εργασίας, είναι ακόμα μακριά…
Σε μία βιομηχανική χώρα, όπως στη Γερμανία, που και οι δύο από ένα ζευγάρι εργάζονται και προσφέρουν στο νοικοκυριό, θα πρέπει το ίδιο και στους δύο να κατανέμονται οι εργασίες και οι ευθύνες της οικογένειας. Αυτό όμως δεν συμβαίνει σε πολλούς από εμάς, η Ελληνίδα είναι η μητέρα, η νοικοκυρά και η εργάτρια… Αντιθέτως ο σύζυγος θα φύγει να συναντήσει τη παλιοπαρέα να παίξει το μπουρλότο του ν΄ συζητήσει τι θα γίνει με τις πρόωρες εκλογές στη πατρίδα… να βρίσει να φωνάξει για την ακρίβεια στην αγορά (Ελλάδα) με λίγα λόγια να εκμεταλλευτεί τον ελεύθερο χρόνο του, σύμφωνα με το κέφι του… Μην ξεχνάμε… και το ανατολίτικο, το ζόρικο… „ είμαι μάγκας και το κέφι μου θα κάνω…“ και άντε βάλε… Πλην όμως, ένα γαϊδούρι όταν το παραφορτώσεις κάποτε στα μισά του δρόμου θα γονατίσει και δεν θα προχωρεί πλέον. Έτσι συμβαίνει και σε πολλές πατριώτισσές μας, να μην προλαβαίνουν να φτάσουν κανονικά το όριο για σύνταξη, αλλά νωρίτερα να γονατίζουν από το βάρος των ευθυνών και της εργασίας. Ανάπηρες με ψυχολογικά και νευρολογικά προβλήματα, καταθλίψεις, ψυχασθένειες δισκοπάθειες και άλλες αναπηρίες, βγαίνουν στο περιθώριο της κοινωνίας, χωρίς να τους μένει πλέον χρόνος ν΄ απολαύσουν λίγο από την ζωή τους… Ακολουθώντας ο σύζυγος το δίδαγμα του Ευαγγελίου
,, η γυνή να φοβάται τον άνδρα,, δεν κατεβαίνει από τον θρόνο και τα δικαιώματα του πασά… Στο „ Θέμα της Κυριακής“ διάβασα μία στατιστική, γύρω από την συμμετοχή των ανδρών στις οικιακές εργασίες :
καθαριότητα 3%, μαγείρεμα 3%, σιδέρωμα 1%. Είμαστε οι τελευταίοι στην Ευρώπη, σε ότι αφορά την κοινωνική εξίσωση των φύλων. Παράλληλα γιορτάζουμε κάθε χρονιά την ημέρα της γυναίκας… αλλά πως;
Σπύρος Γκάρος

18 σχόλια:

  1. ¨Οταν ο Απόστολος Παύλος γράφει το "ίνα η γυνή φοβήται τον άνδρα" , δεν το αφήνει μετέωρο και αδιευκρίνιστο . Αντιθέτως , ορίζει ξεκάθαρα και περιγράφει ,στην αρχή του αναγνώσματος ,σε ποιόν άνδρα ακριβώς αναφέρεται . Χρησιμοποιώντας στην επιστολή του μιαν αντιστοιχία των σχέσεων Χριστού - Εκκλησίας και ανδρός - γυναικός , καθιστά σαφές ο Απ. Παύλος ότι δεν δέχεται την γυναίκα να φοβάται , δηλαδή να σέβεται , τον οποιοδήποτε άνδρα αλλά μονάχα εκείνον τον άνδρα που την αγαπά και θυσιάζεται γι' αυτήν , όπως ακριβώς αγάπησε και θυσιάστηκε και ο Χριστός για την Εκκλησία .
    Έτσι τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους και η σχέση της συζυγίας ζυγιάζεται όχι μονάχα στην ίδια ζυγαριά αλλά και με τα σταθμά ίσα και σταθερά .
    Αυτά , αγαπημένε μου κ. Διονύση , έλαβα το θάρρος να θέσω υπ' όψιν της καλής μας παρέας , διότι για την κατάντια μας δεν ευθύνεται η προτροπή του Απ. Παύλου περί σεβασμού του ανδρός αλλά αποκλειστικώς και μόνον η δική μας αποσπασματική και αυθαίρετη ερμηνεία και εφαρμογή του αποστολικού αναγνώσματος του γάμου .
    Επιτρέψτε μου να καταθέσω την πρόταση για μια εκ νέου ανάγνωση και μελέτη σύνολου του αποστολικού αναγνώσματος διότι δεν είναι και τόσο ευγενικό να απορρίπτουμε μια ολόκληρη διδασκαλία εξ' αιτίας της άγνοιάς μας .
    Εάν πάρουμε την απόφαση εμείς οι άνδρες να τηρήσουμε την ουσία και όχι τον παρερμηνευμένο τύπο ενός αποσπάσματος του Ευαγγελίου , τότε να δείτε πού θα φτάσουν τα ποσοστά συμμετοχής μας στην οργάνωση του νοικοκυριού !

    Χαιρετώ όλη την συντροφιά,
    Φώτης .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ γιατρέ μου και φίλε.
    Συμφωνώ πως από μέρους των ανθρώπων μπορεί να υπάρχει μιά όχι υπεύθυνη ερμηνεία του Ευαγγελίου.
    Συμφωνώ πως δεν μπορεί να σταθεί μιά συζυγική πορεία με τον φόβο της γυναίκας προς τον άνδρα.
    Όμως γιά μιά κάποια ερμηνεία έγραψα στον συγγραφέα του άρθρου, τον καλό φίλο Σπύρο Γκάρο, γιά μιά απάντηση και περιμένουμε.
    Νάσαι πάντα καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «Και η γυνή να φοβάται τον άνδρα» στο μυστήριο του γάμου όταν ο ιερέας φώναζε αυτή την πρόταση το έθιμο ήταν η γυναίκα να πατήσει πάνω στα πόδια του ανδρός…
    Η γυναίκα ζει καταπιεσμένη σε πολλές κλειστές ανδρικές κοινωνίες, μη χριστιανικές χρησιμοποιούμενη σαν παιδομηχανή.
    Και το παράδοξο είναι ότι όταν συζητήσεις μαζί τους σου λένε Ναι τη γυναίκα
    την έφτιαξε ο θεός για να ευχαριστεί τον άνδρα, μερικές περπατούν στους δρόμους της Νέας Υόρκης με μόνο τα μάτια να φαίνονται…
    Ε! τι να πω παραπάνω,
    Όπως και ο άνδρας οι γυναίκες θα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα απέναντι στην κοινωνία στο σπίτι τους στην οικογένειά τους και σε πολλά κράτη τα έχουν όπως π.χ. στις ΗΠΑ όπου ζω και υπάρχω.
    Τώρα προσωπικά δεν μου αρέσουν γυναίκες αστυφύλακες, δικαστές, κλητήρες, όταν παρουσιαστείς μπροστά τους, έστω και για μια κλήση παράνομης στάθμευσης ή οτιδήποτε άλλο δεν σου δίνουν την ευκαιρία να υπερασπισθείς τον εαυτόν σου…
    Ένα θέμα με χιλιάδες ερμηνείες…
    Γαβριήλ Παναγιωσούλης
    http://pylaros.blogspot.com

    http://pylaros.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Γαβρίλη.
    Όπως τα λες είναι και δεν νομίζω ότι είμαστε εμείς εκείνοι που θα αλλάξουμε τους νόμους των Μουσουλμάνων, των Ινδών, των Αράβων.
    Πάντως με τις αξιωματούχες γυναίκες κι΄εγώ έχω πείρα πικρή.
    Περισσότερα από τον Σπύρο τον οποίο ενημερώνω.
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ Ντένη.
    Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφει ο Σπύρος Γκάρος. Η γιορτή της γυναίκας δεν χρειάζεται μόνο λόγια αλλά και πράξεις. Η περασμένη γενιά δεν παραδέχτηκε τις υποχρεώσεις και των δύο γονέων στην οικογένεια. Η νέα γενιά προσπαθεί να φέρει μιά ισορροπία. Ίσως τα καταφέρει.
    Την καλημέρα μου
    Πόπη Αναστασσάτου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ντένη, γεια σου,
    Η γυναίκα από τη φύση της δεν έχει και τόση διαφορά από τον άντρα. Και μάλιστα για τους προγόνους μας η γυναίκα ήταν πιο σεβαστή, γιατί έχει το εξαιρετικό προνόμιο να δίνει μέσα από τον εαυτόν της τη ζώη. Και οι δώδεκα Θεοί τους ήταν έξι άντρες και έξι γυναίκες με ισονομία και ισοψηφία που είναι και η πηγή της δημοκρατίας.
    Κι έχουμε τώρα τον κάθε δόλιο χρυσοποίκιλτο και ξενόθρησκο ιεράρχη του κάθε ακριδοφάγου και άπλυτου ερημίτη, να μας λέει "η γυναίκα να φοβάται τον άντρα" και να κρατούν τους ανθρώπους κάτω από μακραίωνη πνευματική κατοχή. Η μητέρα μας να μην έχει κανένα δικαίωμα και να θεωρείται "μίασμα" μετά τον τοκετό, αν δε συγχωρεθεί από τους αγίους κομπιναδόρους. Ντροπή.
    Να'σαι καλά,
    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητέ Νίκο
    Για ποια φύση μιλάτε και καταλήγετε στο συμπέρασμα πως «η γυναίκα από τη φύση της δεν έχει και τόση διαφορά από τον άντρα»; Εάν βεβαίως εννοείτε την ανατομική κατασκευή και τον τρόπο λειτουργίας κάποιων επιμέρους οργάνων ,όπως π.χ. της καρδιάς , των νεφρών , του εγκεφάλου και των πνευμόνων , τότε συμφωνώ απολύτως μαζί σας . Εάν όμως υπονοείτε κάποιο είδος προχωρημένης ψυχοσωματικής ομοιότητας και όχι απλώς ισότητας των δύο φύλλων , τότε δεν απαιτείται εξαιρετικού δείκτη νοημοσύνη για να διαφωνήσει κανείς μαζί σας . Ο άντρας και η γυναίκα είναι αναμφιβόλως ίσοι αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι ίδιοι. Η μυωπική συμπεριφορά των διαφόρων «απελευθερωμένων» απέναντι στην διαφορετικότητα των εννοιών «όμοιος» και «ίσος» κόστισε πολύ ακριβά σε όλους μας . Και ο νοών νοείτω.
    Όσο για την αξία της γυναίκας στην αρχαία ελληνική δημοκρατία , μας πιστώνουν με σοβαρές αμφιβολίες τόσο η αναγκαστική εκ του νόμου απουσία της από το στίβο , όσο και η απομάκρυνσή της από το κέντρο αποφάσεων , δηλαδή την εκκλησία του δήμου. Τέτοιας ισότητας και ισονομίας απολάμβανε η αθηναία του Περικλή και του Μιλτιάδη ! Μέχρι πότε , όμως ; Μέχρι την έλευση του Χριστού , ο οποίος εξαπέστειλε στα πέρατα της οικουμένης κάποιους «άπλυτους» (εσείς λέτε) ψαράδες και κάποιους «ακριδοφάγους» (πάλι εσείς λέτε) ερημίτες για να σφραγίσουν με τη ζωή και το θάνατό τους τη διάδοση του πλέον επαναστατικού μηνύματος της ανθρώπινης ιστορίας : «Αγαπάτε αλλήλους …αγαπάτε τους εχθρούς υμών … ουκ ένι άρσεν ή θήλυ , δούλος ή ελεύθερος … όσα εάν θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι , ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως …» . Και την έφεραν ,έτσι, τη γυναίκα στο χώρο εργασίας των ανδρών (πρώτη γυναίκα γιατρός στο κρατικό νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης κατά τον ενδέκατο αιώνα !! ) , στα στάδια , στο κοινοβούλιο, και προπαντός στην επί ίσοις όροις με τους άνδρες κατάκτηση της αγιότητας : παρατηρήστε με προσοχή την ιστόρηση (αγιογράφηση)των πρωτοχριστιανικών ναών . Στην κορυφαία θέση η Παναγία και οι μισοί άγιοι στις τοιχογραφίες θα δείτε πως είναι γυναίκες . Και όλα αυτά προ χιλίων ετών και πλέον. Για ποια λοιπόν ανισότητα μιλάμε στο χώρο της πίστεως που υποβαθμίζει την γυναίκα και την καταδικάζει σε «μακραίωνη πνευματική κατοχή» ;
    Αγαπητέ Νίκο
    Επιτρέψτε μου στα περί «μιάσματος και κομπιναδόρων» , όπως λέτε , να κλείσω το σχόλιό μου στο μήνυμά σας με το εξής : Δεν ευθύνεται η ιατρική , ως επιστήμη , εάν κάποιοι γιατροί είναι επίορκοι .

    Χαρά και υγεία σε όλη την παρέα .
    Φώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητέ Φώτη, χαίρετε,
    Ελπίζω ο φίλος Ντένης να μας συγχωρέσει την όποια κατάχρηση του χώρου αυτής της ανάρτησης. Ντένη, συγνώμη.
    Κύριε Φώτη, ευχαριστώ για τις ευγενικές σας παρατηρήσεις στο σχόλιό μου. Νομίζω υπερετούμε τη λογικότητα, τον ελεύτερο στοχασμό και την άνευ εμποδίων μετάδοση απόψεων και πληροφοριών.
    Ξέρετε πολλοί απ'εμάς που νέα παιδιά μας πήρε το κύμα της ξενιτιάς και δυστυχώς ριζώσαμε σε ξένες χώρες, τώρα πια συνταξιούχοι προσπαθούμε να γνωρίσουμε περισσότερο τον εαυτό μας σαν Ελληνες,
    διαβάζοντας τους πρόγονούς μας (μεταφράσεις) και την εθνική ελληνική θρησκεία.
    Και μιάς το θέμα ήταν για τη γυμαίκα και ίσως να μην έγινα αντιληπτός επαναλαμβάνω. "Από τη φύση δεν υπάρχει και τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ άντρα και γυναίκας. Αλλά οι ανθρώπινοι νόμοι αντιστρατεύονται τη φύση και δημιουργούν τις διακρίσεις." Και ο νοών νοείτω όπως λέτε κι εσείς.
    Κυριε Φώτη, όταν μιλάμε για χριστιανική αγάπη, γιατί έγιναν όλα αυτά τα απάνθρωπα εκτρώματα από τους χριστιανούς ενάντια της ελληνικής πνευματικότητας και της εθνικής ελληνικής θρησκείας; "Εκλεισαν τις φιλοσοφικές σχολές, απαγόρευσαν τις διδασκαλίες των επιστημών, καταδίωξαν τους φορείς των καλών τεχνών, κατάργησαν τον αθλητισμό, έκαψαν όσα βιβλία δεν τους βόλευαν, βεβήλωσαν τα ελληνικά ιερά, κομμάτιασαν τα αγάλματα, γκρέμισαν τους ελληνικούς ναούς, . . .οδήγησαν σε στρατόπεδα θανάτου αναρίθμητους ανθρώπους με την κατηγορία του. . .Ελληνα!"
    "Οταν ο Απόστολος Παύλος γράφει. . ." Ετσι αρχίζετε το πρώτο σας κείμενο. Και τελειώνετε το δεύτερο, "Δεν ευθύνεται η επιστίμη η ιατρική, ως επιστίμη, εάν κάποιοι γιατροί είναι επίορκοι." Σ'αυτό συμφωνώ απολύτως μαζί σας. Αλλά ο Παύλος δεν είναι ο όποιος επίορκος γιατρός, αλλά τα θεμέλια της θρησκείας του Χριστού, αν δεν κάνω λάθος. Και γράφει ο Παύλος στη "Προς Ρωμαίους" επιστολή (κεφ. 3, παρ. 7): "Αν όμως η αλήθεια του Θεού περίσσεψε με το δικό μου ψέμα για τη δόξα του, γιατί κι εγώ κατακρίνομαι ακόμα ως αμαρτωλός;" Ο Παύλος παραδέχεται ότι είπε ψέματα. Πως είναι δυνατόν, η αλήθεια να στηρίζεται στα ψέματα;
    Με εκτίμηση,
    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η γυναίκα εκ γενετής είναι αφοσιωμένη. Ξέρει να αντέχει, να πολεμά και να μάχεται, με θεριά κι ανθρώπους, μα… δεν το κάνει θέμα…
    (Τώρα πως της κόλλησαν αυτό το ασθενές φύλο δεν το έχω καταλάβει…)
    Πιστεύω πως η κοινωνία μας κάποτε θα ωριμάσει ώστε το φύλο να μην είναι ένα διακριτικό χαρακτηριστικό για οτιδήποτε… Έτσι η ισοτιμία θα αποκτήσει νόημα…

    Να 'στε καλά και οι δυο σας Σπύρο και Ντένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αχ! μωρέ αν μπορούσα να ζήσω χωρίς γυναίκα είναι σα να εύρισκα το "αεικίνητο"

    Αλλά δεν υπάρχει τέτοια ελπίδα, οπότε η γυνή είναι το αλατοπίπερρο του φαγητού μας. Χωρίς αυτή δεν θα υπήρχε ζωή, κι αν υπήρχε θα ήταν άνοστη ανάλατη. Οπότε λατρεύετε τις Γυναίκες.

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Απαντήσεις:
    Αγαπητέ κ. Φώτη!

    Θέλω να διευκρινίσω ότι δε γνωρίζω τι ακριβώς έγραψε ή ανάφερε ο Απόστολος Παύλος, σε ότι αφορά τη σχέση μεταξύ των δύο φύλων του άνδρα και της γυναίκας, στα διδάγματά του, δεν είμαι ιερέας. Ακούω μόνο αυτό που σήμερα τον εικοστό πρώτο αιώνα, αναφέρεται στο μυστήριο του γάμου και διαπιστώνω ότι επηρεάζει αρνητικά τις συζυγικές σχέσεις, ασχέτως αν ορισμένοι το γελοιοποιούν. Κατά βάθος περιέχει μία αρνητική ψυχολογική επίδραση στο νέο ζευγάρι. Η Ελληνίδα της Ευρώπης και ιδιαίτερα της Γερμανίας δεν είναι πλέον η Ελληνίδα της μικρής κοινωνίας του ελληνικού χωριού ή της μικρή κωμόπολης, αλλά η Ελληνίδα μιας μεγάλης βιομηχανικής μοντέρνας κοινωνίας με όλα τα θετικά και αρνητικά στοιχεία . Είναι η γυναίκα, που όπως ο άνδρας, εργάζεται και αυτή, μοχθεί και συμβάλει στην οικογένεια στο νοικοκυριό και φυσικά στην οικονομία του κράτους. Το τι κήρυττε κάποτε ο Αποστ. Παύλος, δηλαδή η γυναίκα να φοβάται (σέβεται) τον άνδρα, δεν μπορεί σήμερα να εφαρμοστεί. Οι συνθήκες της τότε πατριαρχίας έχουν ξεπεραστεί. Αν θα πρέπει η γυναίκα να σέβεται τον άνδρα, το ίδιο πρέπει να κάνει και ο άνδρας, αν θέλουμε να λέμε ότι ο Χριστιανισμός διδάσκει τη δικαιοσύνη και την ισότητα. Στην εποχή του Αποστ. Παύλου δεν υπήρχαν φάμπρικες και μεροκάματο, δεν υπήρχε ακόρντ και άγχος, ούτε οι εργοδότες να στέκονται με το ρολόι πάνω από το κεφάλι του εργαζόμενου. Δεν υπήρχαν οι ακρίδες της οικονομίας . Μπορώ ν' αναφερθώ, σε προσωπικές εμπειρίες που έχω, για πολλαπλές περιπτώσεις πως ένα από τα αίτια της δραματικής κατάστασης για την Ελληνίδα γυναίκα είναι και το “ η γυνή να φοβάται τον άνδρα”... Αυτό της αφαιρεί την προσωπικότητα και τη δύναμη να εξελιχτεί κοινωνικά και να διεκδικήσει στο χώρο της εργασίας, αυτά που της ανήκουν και της τα αφαιρούν. Αυτά που ανάφερα στο σχόλιο μου είναι η πικρή αλήθεια, είναι η πραγματικότητα, η Ελληνίδα της πρώτης, δεύτερης και ένα μέρος της τρίτης γενιάς, μετά από πολύχρονη εργασία χωρίς ελεύθερο χρόνο, σήμερα σέρνεται με μία κατεστραμμένη υγεία. Να μην πιανόμαστε σε ορισμένες εξαιρέσεις. Τι νόημα έχει για την εκκλησία τον “ σεβασμό” να τον ερμηνεύει σε “φόβο”; Οι άνθρωποι, επειδή ένα μέρος της ζωής τους το περνούν συντροφιά με το “φόβο”, δε γνωρίζουν ότι αυτό που λέει ο ιερέας στο μυστήριο του γάμου, ερμηνεύεται “σεβασμός”. Και αν είναι έτσι, τότε θα πρέπει αυτός ο “σεβασμός” να είναι αμοιβαίος. Όχι μόνον από τη γυναίκα προς τον άνδρα αλλά και από τον άνδρα προς τη γυναίκα. Να αφαιρεθεί αυτή η έκφραση από το μυστήριο, να πάψει η εκκλησία μας να λειτουργεί με μυστήρια... Όλα αυτά είναι παλιές μοναστηριακές ιστορίες που ταπεινώνουν το άνθρωπο, ασχέτου φύλου, του διδάσκουν τη “μοιρολατρία” και το “Κύριε ελέησον...”.
    Σπύρος

    Αγαπητέ φίλε Γαβριήλ!
    Η γυναίκα όχι μόνο σε μη χριστιανικές κοινωνίες είναι καταπιεσμένη, αλλά και στις χριστιανικές. Στις μουσουλμανικές την καταπίεση τη βλέπεις ζωντανά, στις χριστιανικές αυτή η καταπίεση γίνεται καλυμμένη μέσα στην οικογένεια. Μπορώ όποτε θέλεις να σου αναφέρω πολλά παραδείγματα. Και βέβαια όπως ο άνδρας θα πρέπει και η γυναίκα να έχει τα ίδια κοινωνικά δικαιώματα. Η αμοιβαία αναγνώριση είναι απαραίτητη σε ένα αντρόγυνο αλλά και στις κοινωνίες που ζούμε. Μη ξεχνάς πριν λίγα χρόνια οι γυναίκες στην Ελβετία δεν είχαν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Στην Ελβετία είναι βέβαια και αυτοί Χριστιανοί και όχι Μουσουλμάνοι. Όσο για την εξέλιξη της γυναίκας θυμάμαι όταν ήμουν νεαρός στη Αθήνα τραγουδούσαμε τη Βαλεντίνα:

    ... έγινες και σοφερίνα
    κι όπως πας σε λίγα χρόνια
    θα φορέσεις παντελόνια
    Βαλεντίνα, Βαλεντίνα.

    Την εξέλιξη στους ανθρώπους δεν μπορεί κανείς να τη σταματήσει. Αν σκεφτείς Γαβριήλ την τεχνολογία στα τελευταία πενήντα χρόνια που έχει φτάσει!
    Τα πειράματα για ένα ταξίδι επανδρωμένο στον Άρη μεταξύ Γερμανών και Ρώσων επιστημόνων έχουν ήδη ξεκινήσει. Είναι νομίζω Γαβριήλ απαραίτητο να αναγνωρίζουμε και να σεβόμαστε την ελευθερία του ατόμου όπως και αυτή της γυναίκας και να μην τη βλέπουμε σαν υπηρετικό προσωπικό δηλαδή μόνο να μας υπηρετεί και να μας φροντίζει. Πολλές από τις γυναίκες εργάζονται στο νοικοκυριό και στο σπίτι μεγαλώνοντας τα παιδιά, πολύ πιο σκληρά και υπεύθυνα από εμάς στη επιχείρηση ή στην υπηρεσία, εμείς παίρνουμε μία καλή σύνταξη και ζούμε όμορφα κι ωραία τα γηρατειά μας. Αν πεθάνουμε και μείνουν μόνες τους ποια θα είναι η σύνταξή τους; Σου συνιστώ όμως άλλη φορά να είσαι πειθαρχικός στη κυκλοφορία για να μη σου κόβουν οι αστυνομικίνες προστίματα. Πάσχα έρχεται χρειάζονται και αυτές το πασχαλινό τους δώρο.
    Σπύρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΠΡΩΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΩΝ , ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΙΚΟΣ

    Η επιστήμη της ανθρωπολογίας και της ψυχολογίας, όπως και η επιστήμη της ιστορίας, μας βεβαιώνουν πως καμιά θρησκευτική πίστη ή ιδεολογία δεν εξαφανίστηκε
    ποτέ με τη βία. Αντίθετα, θρησκευτικές πίστεις ή άλλες ιδεολογίες που υπέστησαν διωγμούς και παντοειδείς περιορισμούς, ανδρώθηκαν και αναπτύχθηκαν περισσότερο και βγήκαν τελικά ωφελημένες από τις διώξεις! Τρανταχτό πρόσφατο παράδειγμα ο
    απηνής διωγμός της Εκκλησίας στα πρώην κομμουνιστικά κράτη. Καταργήθηκαν οι θρησκείες δι' αυστηρότατων νόμων, όμως η θρησκευτική πίστη δεν έσβησε μάλλον αναζωπυρώθηκε!
    Ο ισχυρισμός λοιπόν ότι δήθεν ο Χριστιανισμός έσβησε την θρησκεία των αρχαίων προγόνων μας με τη βία δεν έχει την παραμικρή επιστημονική και ιστορική
    τεκμηρίωση. Η παρακμή θρησκευτικών πίστεων και ιδεολογιών οφείλεται αποκλειστικά σε δικές τους εσωτερικές αδυναμίες.
    Οι αρχαίες θρησκείες και εν προκειμένω η αρχαιοελληνική θρησκεία είχε καταρρεύσει πολύ πριν εμφανιστεί ο Χριστιανισμός. Η κατάρρευση είχε αρχίσει στα κλασικά χρόνια, από τη δράση των σοφιστών, των άλλων φιλοσόφων και των επιστημόνων και είχε σβήσει στα ρωμαϊκά χρόνια.
    Τα έργα των ιστορικών των χρόνων εκείνων βεβαιώνουν περίτρανα το γεγονός αυτό, όπως αυτά του Πλουτάρχου, του Παυσανία, του Στράβωνα, του Πολύβιου κ.α. στα οποία διαπιστώνεται τέλεια εγκατάλειψη και σε αυτά ακόμη τα διάσημα «ιερά», όπως το δελφικό.
    Ο Στράβων τον 2ο μ.Χ. αιώνα αναφέρει χαρακτηριστικά για τους Δελφούς: «σήμερον και αυτός ο ναός των Δελφών έχει παραμεληθεί» (Στραβ. 9,15)
    Οι χριστιανοί δεν είχαν λόγο να γκρεμίσουν εγκαταλειμμένους και ερειπωμένους ναούς. Το έργο της κατεδάφισης είχε αναλάβει η παντελής έλλειψη πιστών και
    κατά συνέπεια η εγκατάλειψη. Αναφέρεται ως τρανταχτό παράδειγμα η ερήμωση του ονομαστού θρησκευτικού «ιερού» του Απόλλωνος στη Δάφνη της μεγαλουπόλεως
    Αντιόχειας, όπου, όταν το επισκέφτηκε ο Ιουλιανός το Μάρτιο του 363, το βρήκε
    ερειπωμένο. Ανάμεσα στο ένα και πλέον εκατομμύριο κατοίκων της Αντιόχειας δεν υπήρχαν ούτε ελάχιστοι εθνικοί για να λειτουργήσουν και να συντηρήσουν το ονομαστό «ιερό». Μόνο ένας ταλαίπωρος ιερέας με μια χήνα στα χέρια παραβρέθηκε στη θυσία,
    προς μεγάλη έκπληξη και λύπη του αρχαιολάτρη αυτοκράτορα.
    (Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλ., έκδοση Μαρτίνου, τομ. 6,στ.954)!
    Εξάλλου τα έργα τέχνης δεν υπήρχαν πιά στα χρόνια των πρώτων Χριστιανών για να υποστούν καταστροφές , διότι τα είχαν ήδη αρπάξει οι ομόπιστοι Ρωμαίοι. Φόρτωναν ατέλειωτα καράβια με αγάλματα και άλλα έργα τέχνης για τη Ρώμη, για να στολίσουν τις επαύλεις τους και την «αιώνια πόλη»!
    Αξίζει , στο σημείο αυτό , να αναφέρουμε και το γεγονός ότι η σημερινή μας δυνατότητα να έχουμε διαθέσιμη προς μελέτη την ανυπέρβλητη γραμματολογία των αρχαίων προγόνων μας οφείλεται αποκλειστικώς και μόνον στην οξυδέρκεια , την προνοητικότητα και την επιστημονική ευαισθησία και γνώση ενός αγίου ιεράρχη
    του 11ου αιώνος : του Μεγάλου Φωτίου .
    Ο Μέγας Φώτιος , ως Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως , είχε δώσει κατευθυντήριες οδηγίες σε μια πλειάδα καλλιγράφων μοναχών της Πόλης και όλα τα πολύτιμα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων , τα οποία θα χάνονταν λόγω φθοράς των μεμβρανών από την πολυκαιρία , μετεγράφησαν από τις φθαρμένες σε νέες ανθεκτικές μεμβράνες και έτσι σώθηκαν μέχρι τις ημέρες μας .Αυτό το σπουδαίο έργο είναι η γνωστή «Μυριόβιβλος» .


    Σας ευχαριστώ γιά τηνφιλοξενεία .
    Φώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγαπητέ κ. Σπύρο
    Ειλικρινώς χαίρομαι ιδιαιτέρως κάθε φορά που έχω την ευκαιρία να ακούω διηγήσεις και συμπεράσματα από τη ζωή ανθρώπων μεστών και δοκιμασμένων . Όπως καταλαβαίνω από τις δικές σας συγγραφικές καταθέσεις και μεγαλύτερος σε ηλικία είστε από εμένα αλλά και εμπειρότερος σε θέματα ανθρωπίνων σχέσεων . Γι’ αυτό και ζητώ την κατανόηση αλλά και την επιείκειά σας πάνω σε τούτο που έχω να σας πω : είμαι της γνώμης πως εάν οι άνδρες αγαπούσαν πραγματικά τις γυναίκες τους και θυσιάζονταν γι’ αυτές («οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας εαυτών ως τα εαυτών σώματα» ) , όπως προτείνεται λεπτομερώς και ξεκάθαρα στην επιστολή του Απ. Παύλου την «μυστήρια» , κι από την άλλη μεριά οι γυναίκες ανταπέδιδαν σεβασμό στην θυσία αυτή των ανδρών , τότε τα διαζύγια θα τα ψάχναμε με το κιάλι …!
    Να πού βρίσκεται η πολυπόθητη και πολύπαθη ισότητα : στον συναγωνισμό των συζύγων για προσφορά αγάπης προς αλλήλους και η αδιάλλειπτη φροντίδα του ενός για την εκπλήρωση και ικανοποίηση των ευγενών αναμονών του άλλου .


    Να είστε πάντοτε χαρούμενος και γερός .
    Φώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Παλάιμαχε φίλε Σπύρο Γκάρο, χάρηκα που με θυμήθηκες στην απάντησή σου, αλλά πως να το κάνουμε η γυναίκα είναι απαραίτητη για τη συνέχειση της δημιουργίας του ανθρωπίνου γένους. Ελκύεται από από την ψευδ- αίσθηση της αγάπης, του έρωτα, κι έτσι υπαρχουμε εμείς σήμερα. Όσο για εμάς τους άνδρες η γυναίκα πολλαπλασιάζει το αίσθημα του άρρενος κατακτητή.

    Χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κύριε Φώτη, παρακολουθώ μετά ενδιαφέροντος την συζήτησή σας, όπως κι εδώ στη Νέα Υόρκη υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι οι οποίοι διερωτώντε αν πράγματι η Χριστιανική θρησκεία, αντιπρωσοπεύει τις ρίζες μας ως Έλληνες...
    Τέλη Ιανουαρίου εορτή των Γραμμάτων των τριών Ιεραρχών, σε μια εκδήλωση που έγινε οι ομιλητές ξεσκέπασαν την μανία καταδιώξεως των κυρίων αυτών εναντίων οτιδήποτε Ελληνικον.
    (Ει γαρ Έλληνες άνδρες τριωβολιμαίοι τινες και κύνες,
    φιλοσοφίαν τοιάυτην αναδεξάμενοι τριωβολιμαίον "τοιάυτη γαρ η Ελληνική" μάλλον δε ουδέ αυτήν, αλλ' όνομα αυτής, και τρίβωνα περιθέμενοι, και κόμην θρέψαντες, πολλούς δυσωπούσι, πόσω μάλλον ο όντως φιλόσοφος;)
    Ιωάννης Χρυσόστομος Τπομνημα εις την προς Εφεσίους Επιστολή, Ομιλία 126 (62.153)
    Απο το βιβλιαράκι του (ΥΣΕΕ)
    Μετάφραση είναι στα αγγλικά
    χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κύριε Φώτη,
    Στο τελευταίο σας σχόλιο πάνω στη σχέση πρωτοχριστιανών και εθνικών λέτε ότι ο Μέγας Φώτιος έζησε τον "11ον" αιώνα. Η αλήθεια είναι ότι ο Μέγας Φώτιος δε ζούσε τον 11ον αιώνα. Ο Μέγας Φώτιος έζησε c. 810 - c. 893 οπότε έχουμε λάθος δυο αιώνων, αλλά άνθρωποι είμαστε, λάθη κάνουμε. Χρημάτησε παρτριάρχης δυο φορές, 858-867 και 877-886 και πιστεύω γνωρίζετε γιατί. Και συνεxίζετε με τη "Μυριόβιβλος." Η "Μυριόβιβλος" δε γράφτηκε στην Κωνσταντινούπολη όπως λέτε. Γράφτηκε στη Βαγδάτη, όταν ο Μέγας Φώτιος ήταν εκεί σε διπλωματική αποστολή από τον αυτοκράτορα Μηχαήλ ΙΙΙ και τα ελληνικά κείμενα τα είχαν οι Αραβες και όχι οι Χριστιανοί της Κωνσταντινούπολης όπως λέτε (Encyclopedia Britannica). Ο Μέγας Φώτιος και άλλοι άρχοντες της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έσωσαν ελληνικά βιβλία γιατί γνώρισαν και λάτρεψαν το μεγαλείο της ελληνικής σκέψης. Οπως ο Γεμιστός από το Μυστρά που λίγο πριν την άλωση της Πόλης πήγε στη Φλωρεντία και άρχισε την Αναγέννηση της Ευρώπης (εκτός Ελλάδας) από τα σκοτάδια του Χριστιανικού Μεσαίωνα. Και είναι γνωστός ο φανατικός αντιελληνισμός των τριών ιεραχών αν και μορφώθηκαν σε ελληνικά σχολεία.
    Ο Μέγας Βασίλειος σε γνωστή ομιλία του είπε. . .
    όσα βιβλία δε μας χρειάζονται θα τα κάψουμε. Ενενήντα πέντε τοις εκατό της ελληνικής γραμματολογίας κάηκε από τους Χριστιανούς. Ειλικρινά λυπάμαι.
    Πάντως η Εθνική Θρισκεία των Ελλήνων παρόλους τους μέχρι τώρα κατατρεγμούς διαβάζεται σε όλα τα πλάτη του πολιτισμένου κόσμου. Κι εμείς, σαν Ελληνες, είμαστε υποχρεωμένοι, όχι μόνο να την κρατούμε ζωντανή, αλλά και να τη συνεχίζουμε.
    Να'στε καλά,
    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπητέ κ. Νίκο ,
    γράφετε και υποστηρίζετε , χωρίς όμως συγκεκριμένα τεκμήρια , ότι :"... είναι γνωστός ο φανατικός αντιελληνισμός των τριών ιεραχών αν και μορφώθηκαν σε ελληνικά σχολεία».
    Τα γραπτά , όμως , έρχονται να σας διαψεύσουν διότι είναι γνωστό τοις πάσι ότι εμπνευστής και θεμελιωτής του κοινοβίου , ως συνέχειας των αρχαίων ελληνικών «κοινών» , είναι ο Μέγας Βασίλειος !
    Ναι , ένας από εκείνους που διατείνεσθε πως έκαψαν το 95% ( sic !) της αρχαίας ελληνικής γραμματολογίας , ακούστε τι έγραφε : «αιδεσθώμεν τα των Ελλήνων κοινά» .
    Θαυμάζουμε τα κοινά των Ελλήνων .


    Έχει , όντως , ενδιαφέρον η συζήτηση .
    Φώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κύριε Φώτη, χαίρετε,
    Οπως θα γνωρίζετε, κάποιοι της συντροφιάς που δια μέσου του φίλου Ντένη επικοινωνούμε ζούμε στην Αμερική.
    Εδώ είναι γνωστό υπάρχει κάθε καρυδιάς καρύδι που λένε και όλες οι θεότητες και μη. Εχω πάει σε γιορτές: γάμους κ.α. Εβραίων, Ινδών, Αράβων, Κινέζων, Καθολικών, Προτεστάντων και όλοι ζούμε μαζί σχεδόν χωρίς διακρίσεις και τα παιδιά μας αν χρειαστεί θα πολεμήσουν μαζί γιαυτή τη χώρα, που όπως βλέπουμε συμβαίνει σήμερα. Νομίζετε ότι μπορεί να ζήσουν μαζί στην Ελλάδα, Ελληνες Χριστιανοί και Ελληνες Εθνικοί; Αν όχι, γιατί;
    Να'στε καλά,
    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή