Το Πουκάμισο.

Κεντρική φωτογραφία για το μήνα Νοέμβρη.
Ο οικισμός Νυδρί Λευκάδας.

Φίλες μου και φίλοι μου.
Κάτι ξεχωριστό, απολαυστικό και υπέροχο σας προσφέρω σήμερα.
Στα νοτιοδυτικά της Λευκάδας και σε υψόμετρο 600 μέτρων, θα συναντήσετε την Εξάνθεια, ένα παραδοσιακό κεφαλοχώρι.

Στεφανωμένο με πράσινο και κτισμένο αμφιθεατρικά στο βουνό, προσφέρει την ηρεμία της υπαίθρου και μια ανθρώπινη επικοινωνία με σεβασμό προς τον επισκέπτη. 
Από την κοινωνία αυτού του χωριού είναι βγαλμένη η ιστορία που βρήκα στην ιστοσελίδα MyLefkada του φίλου μου Νίκου Καββαδά και την οποία παρουσιάζει ο Ηλίας Τσάκαλος. Την θεαματική φωτογραφία προσφέρει η Ιωάννα Τσάκαλου. Με την άδειά τους, και τους ευχαριστώ γι΄αυτό, σας την παρουσιάζω

Το παραδοσιακό κεφαλοχώρι Εξάνθεια στη Λευκάδα.

Έλεγε η κυρά παπαδιά της θυατερός της 
-Κοίτα μωρή, μην κάμεις καμιά γάνα με τον προκομμένο που διάλεξες για σαστικό γιατί θα πάμε χαμένοι όλοι.
Αυτήν π΄γένταε, ώσπου μια μέρα την έπιασε ο παπάς με το μορφονιό στον μπλοκό με τα φουστάνια απάνω.
-Τι κάνεις αυτού ορή, της είπε.
-Τίποτα πατέρα, του απάντησε με χαμηλά τα μάτια. 
-Τίποτα έ; Είπε ο παπάς και συνέχισε. Άκου ορέ λεβέντη εσύ τ΄Φωτώνε γίνεται ο γάμος, να τελειώνουμε τα καραγκιοζιλίκια.
Εκείνα τα χρόνια, την άλλη μέρα του γάμου, βγάνανε στον πλάτανο του χωριού το Πουκάμισο της νύφης με τον λεκέ απ΄το αίμα της παρθενιάς της έτσι που να δει ο κόσμος όλος ότι η κοπέλα ήταν άσπιλη κι΄αμόλυντη σαν την Παρθένο Μαρία κι΄ο γαμπρός μπόρεσε να καμ΄τη δουλειά του.
Τότενε όλοι οι ανύπαντροι αρσενικοί του χωριού τουφεκάγανε το πουκάμισο και λέγανε ο ένας του αλλουνού 
-Και στα δικά μας.
Τον παπά τον έτρωγε η αμφιβολία και κάτι έπρεπε να κάνει για να αποφύγει το ρεζίλεμα αν η προκομμένη του παραήτανε βιαστική. 
Μιλάμε για παπά που βλαστήμαγε την Παναγία και τον Χριστό κρουτσανιστά και πάντα στη μέση του είχε καμομάχαιρο και μ΄αυτό μάλιστα λέγανε πως έκοβε τα πρόσφορα για τις μεταλαβές την ώρα που τράβαγε την κουλιτρίνα.
Τον γάμο τον είχε κανονίσει με τους συμπεθέρους να τον κάμει μετά την Εκκλησά τ΄Φωτώνε. Αν δεν ήτανε καλά τα πράματα με το πουκάμισο ο παπάς δεν είχα άλλη διέξοδο απ΄το να σκοτώσει τον φταίχτη και φταίχτης ήταν ο ίδιος ο άντρας της θυατερός του.
Παραμονή μετά τον Εσπερινό ανεβαίνει με το λυχνάρι στο γυναικωνίτη που ξομολόγαγε τον κόσμο μοναχός του. Γονατίζει. Κάνει το σταυρό του και στυλώνει το βλέμμα του στο τέμπλο μέσα απ΄τα καφασωτά και μονολογεί.
-Ακ΄να ΄κουσεις Παναγιά μου και Χριστέ μου. Ένας αμαρτωλός ήμουνα μια ζωή. Δεν χρειαζότανε κι΄αυτή η τιμωρία. Απ΄τη μια μεριά σαν άνθρωπος, αν μαγάρισε τη κοπέλα μου πρέπει να τονε σκοτώσω κι΄απ΄την άλλη σα παπάς πρέπει να σεβαστώ τα ράσα μου. Κι΄ακούτε να δείτε ξέρω, π΄ξομολογάω τον κόσμο, πως καμιανής τα ποδάρια δεν σηκώνονται απ΄άλλονε. Μονάχη της τα σκώνει. Δεν ήρτα εδώ να μου πείτε τι να κάμω, ήρτα να μου συχωρέσετε αυτό π΄θα κάμω.
Πέρασε ώρα. Κατέβηκε απ΄το γυναικωνίτη, τράβηξε στην Ωραία Πύλη, έκαμε το Σταυρό του, έσβησε το καντήλι που έκαιγε ακόμα μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και έφυγε.
Την άλλη μέρα λειτουργάει ο καλός σου ο παπάς τα Φώτα, μεράζει το βλογημένο νερό στον κόσμο κι΄από κοντά βγαίνει στην Ωραία Πύλη, για να πει δυο κουβέντες στρογγυλές, όπως συνήθιζε να λέει
-Από σήμερα βγάνω διάταγμα. Πουκάμισο νύφης δεν θα ματαπλωθεί στον πλάτανο και μη κουτήσει να τουφεκίσει κανένας γιατί θα έχει να κάμει με μένα και το Θεό. Κι΄ακούτε. Θα κάμω το γάμο της κοπελός μου από κοντά και καλεσμένοι είσαστε όλοι. Πουκάμισο δεν θα απλωθεί στον πλάτανο και όποιος θέλει σκέφτεται ό,τι θελήσει, αλλά μην κουτήσει να πει κουβέντα κανένας γιατί ο Θεός με θέλει παπά κι΄όχι φυλακωμένο. 
Από κοντά έκαμε μια βαθειά μετάνοια στην Παναγιά και της είπε ίσα που ακουγότανε. 
-Παναγιά μου κι΄εσύ δεν καθόσουνα καλά κι΄ας έκαμες το Χριστό και να με σ΄χωρέσεις γι΄αυτό που κάνω.
Απ΄τα τότε δεν ματαπλώθηκε πουκάμισο στον πλάτανο κι΄ούτε ματακούστηκε τουφεκιά. 

Λεξιλόγιο γι΄αυτούς που δεν γνωρίζουν την τοπολαλιά.
Γάνα= Μουτζούρα, ντροπή, διαπόμπευση.
Σαστικό-η=αρραβωνιαστικός-ια
Π΄γενταω=λογαριάζω, υπολογίζω, σέβομαι.
Μπλοκός=αποθήκη σανού, ξεχωρισμένη από το κατώι ή τον στάβλο.
Κουλιτρίνα=κουρτίνα
Μαγαρίζω=ντροπιάζω, λερώνω, αμαρτάνω. (μαγαρισμένος=ανήθικος ντροπιασμένος)
Κουτάω=Αποτολμάω, έχω θάρρος.
Κρουτσανιστά=ειπωμένο αργά, με πείσμα και ξέχωρα το κάθε γράμμα της βλαστήμιας.

ΥΓ.Δεν γίνεται να γραφεί σε γλώσσα άλλη γιατί θα χάσει τη νοστιμιά της η διήγηση. Και προσοχή. Δεν είναι ηθογραφία, αλλά αναφορά αιτιών και προσώπων που αλλάζουν τις κοινωνίες και τις κατεστημένες λογικές και έχει συμβεί όχι ακριβώς έτσι όπως περιγράφεται παραπάνω μια και κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει ακριβώς το κίνητρο του παπά για να αλλάξει την κοινωνία και την σεξουαλική ηθική της.(!!!!!!!!!!!!!!!)
Ηλίας Τσάκαλος.
Φωτογραφία:Ιωάννας Τσάκαλου.

Ένα πέρασμα από την άλλη μου σελίδα, την http://hellascafe.blogspot.com θα σας δώσει την ευκαιρία να μάθετε κάτι ακόμη.