Αρχαία μνημεία στην Λευκάδα.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Οκτώβρη.
Κύθηρα. Η Χώρα. Αριστερά το Καψάλι.

Λευκάδα. Ο οικισμός Βασιλική.

Ένα ακόμη νησί από τα νησιά του Ιονίου πελάγους που έχει πλούσιο πολιτισμό με πολλές παραδόσεις και που κρύβει μια ιστορία χιλιάδων χρόνων. Το όνομά της η Λευκάδα έχει πάρει από το ακρωτήριο του Λευκάτα 'η αλλοιώς Κάβος της Κυράς. Ένας μύθος λέει ότι από το βράχο αυτόν πήδηξε η ποιήτρια Σαπφώ για να απαλλαγεί από τον έρωτά της για τον Φάωνα.

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα πρώτα δείγματα πολιτισμού στο νησί υπάρχουν από την παλαιολιθική εποχή. To νησί της Λευκάδας έχει πλούσιο πολιτισμό με πάρα πολλές παραδόσεις και ήθη τα οποία κρύβουν μια ιστορία εκατοντάδων χρόνων. Ο Γερμανός αρχαιολόγος Βίλελμ Ντέρπφελντ μετά από ανασκαφές που πραγματοποίησε στην περιοχή του Νυδρίου ανακάλυψε ευρήματα χαλκού του 2.000 χρόνια πΧ, υποστηρίζοντας έτσι ότι το νησί μπορεί να είναι η Ιθάκη του Οδυσσέα, κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει αποδειχτεί.

Φυσικά και από την Λευκάδα πέρασαν όλοι οι κατακτητές των Ιονίων νήσων κι΄άφησαν πάνω του τα ίχνη του πολιτισμού τους Μνημεία που υπάρχουν ακόμη σήμερα και έχουν περάσει στην ιστορία του νησιού. Ας δούμε κάποια.

Το Κάστρο της Αγίας Μαύρας.

Μια άποψη του Κάστρου της Αγίας Μαύρας.

Σε πολή μικρή απόσταση από την πόλη της Λευκάδας, ακουμπισμένο πάνω σε μια λουρίδα γης βρίσκεται το κάστρο της Αγίας Μαύρας. Πρόκειται για το πιο επιβλητικό μεσαιωνικό κτίσμα και αποτελεί πρότυπο οχυρωματικής τέχνης εκείνης της εποχής.

Μιά από τις εισόδους. Διακρίνεται το ενετικό λιοντάρι

Το ξεκίνημα για το κάστρο αυτό έκαμε ο Ιωάννης Ορσίνι το 1300 μΧ, όταν ο δεσπότης της Ηπείρου, Νικηφόρος Α! του έδωσε σαν προίκα την Λευκάδα για το γάμο με την κόρη του Μαρία. Ο Ορσίνι αρχίζει να χτίζει το κάστρο για να οχυρώσει την πόλη.

Στην πλευρά αυτή διακρίνεται  η πολεμική μορφή του Κάστρου.

Στη συνέχεια ο φιλόδοξος και φιλοπόλεμος ηγεμόνας Κάρολος Α. Τόκκος παίρνοντας την εξουσία από τον Ορσίνι κάνει το κάστρο τόπο διαμονής της οικογένειάς του και του δίνει τη μορφή φρουρίου. Κι΄ήταν τότε που η Λευκάδα πήτε τη μορφή μιας κοινωνίας με πολιτική, κοινωνική, εμπορική και πνευματική κίνηση. Επίκεντρο όλης αυτής της κίνησης η σύζυγος του Τόκκου, Φραγκίσκα, κόρη του δούκα των Αθηνών Νέριου Ατσαγιόλι.

Το όνομα Αγία Μαύρα χαρακτηρίζει το κάστρο αλλά και την πόλη μέχρι την περίοδο της Ενετοκρατίας. Το όνομα αυτό έδωσαν οι Ανδηγαυοί που διοικούσαν την Λευκάδα από το 1331 και κατάγονταν από την πόλη Sainte Maure.

Άλλη μία είσοδος. 

Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν συναισθηματικά δεμένοι με την μακρυνή πατρίδα τους και ίδρυσαν έναν καθολικό ναό στον οποίον έδωσαν το όνομα Sainte Maure(Αγία Μαύρα )και από αυτό πήρε και το όνομα το Κάστρο. Στα 1684 ο Φραγκίσκος Μοροζίνι νικάει και διώχνει τους Τούρκους από το κάστρο και τοποθετεί στην δυτική πύλη το λεοντάρι, επίσημο έμβλημα της Ενετικής Πολιτείας.

Το κάστρο καταλαμβάνει 25 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Έχει τρεις αμυντικές γραμμές, επτά προμαχώνες και πυροβολεία Από το 1883 μέσα στο κάστρο χτίστηκε ένας μικρός ορθόδοξος ναός που πήτρε το όνομα Αγία Μαύρα και λατρέυεται από τους Λευκάδιους. Στις 3 Μαϊου που γιορτάζει γίνεται μεγάλο πανιγύρι.

Νήρικος. Η αρχαία Λευκάδα.

Ερείπια της αρχαίας πόλης Νίρικος.

Αξιόλογα ιστορικά μνημεία.

Τα ερείπια της αρχαίας πόλης Νήρικος αποτελούν άνα από τα πλέον αξιόλογα ιστορικά αξιοθέατα του νησιού. Η αρχαία πόλη Νήρικος βρίσκεται δυο χιλιόμετρα έξω και ανατολικά της πόλης της Λευκάδας. Περικλείεται από τις περιοχές Τσεχλιμπούς, Καλλιγονίου, Καρυωτών και Λυγιάς.

Ο αρχαίος οικισμός της Λευκάδας.

Σ΄αυτό το χώρο υπάρχουν τα ερείπια του αρχαίου οικισμού της Λευκάδας που χρονολογούνται από τα αρχαϊκά μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια. Υπάρχουν εκεί δύο νεκροταφεία με μεμονομένα μνημεία, διάσπαρτα οικοδομικά λείψανα, τάφοι, αγροικίες και λιμενικές εγκαταστάσεις. Η αρχαία πόλη εγκαταλείφθηκε γύρω στο 1300 ενώ οι συνεχείς σεισμοί σχεδόν την αφάνησαν,

Ένα μέρος του αρχαίου οικισμού.

Τα ερείπια της πόλης αποτελούν αξιοθέατα μεγαλης ιστορικής αξίας και είναι δείγματα του λαμπρού αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

Ο ναός του Απόλλωνα στον Λευκάτα.

Χαρακτηριστική η αγριάδα στο ακρωτήριο του Λευκάτα.

Μια άγρια χερσόνησος, γεμάτη με απόκρημνες και εντυπωσιακές ακτές είναι η χαρσόνησος του Λευκάτα στο νότιο άκρο του νησιού της Λευκάδας. Κατά την αρχαιότητα η περιοχή είχε το όνομα Λευκάς πέτρα ή Λευκάς άκρα. Ορεινό και άγριο το τοπίο κατεβαίνει μέχρι την άκρη της θάλασσας.

Χαρακτηριστικό της περιοχής τα απόταμα βράχια.

Εκεί βρίσκεται ο φάρος του Λευκάτα ο οποίος είναι χτισμένος πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού του Αππολλωνα.

Ό,τι έχει απομείνει από το ναό του Απόλλωνα.

Πλησιάζοντας από την θάλασσα ή από την ακτή με δυσκολία ο επισκέπτης θα διακρίνει ελάχιστα ίχνη του αρχαίου ναού κάτω από τις βάσεις του φάρου.

Μονή Φανερωμένης Λευκάδας.

Τα κτίσματα που αποτελούν το Μοναστήρι.

Πρόκειται για ένα ιστορικό μοναστήρι που για αιώνες αποτελεί το θρησκευτικό κέντρο του νησιού. Είναι το μεγαλύτερο και αρχαιότερο του νησιού, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, η οποία παράλληλα είναι προστάτιδα και πολιούχος του νησιού. Είναι ένα μοναστηρι για άντρες με τον ηγούμενο και τέσσερους μοναχούς.

Η είσοδος της Μονής. 

Το μοναστήρι βρίσκεται στην περιοχή Φρύνι στα δυτικά της πόλης της Λευκάδας, όπου στην αρχαιότητα υπήρχε εκεί μαρμάρινο ιερό της θεάς Αρτέμιδας.

Το 63μΧ ο Απόστολος Παύλος στο πέρασμά του από το νησί της Λευκάδας προς την Πρέβεζα άφησε εκεί τους τρεις βοηθούς του Ακύλλα, Σωσίων και Ηρωδίωνα. Κάλεσαν στο σημείο εκείνο τους Λευκαδίτες και κήρυξαν την διδασκαλία του Ιησού. Αργότερα στο σημείο αυτό έκτισαν εκκλησιά προς τιμή της Παναγίας. Ο Απόστολος Παύλος εχειροτόνησε πρώτο Επίσκοπο Λευκάδας τον Σωσίωνα.

Στα χρόνια που ακολούθησαν το νησί θα γνωρίσει πολλούς κατακτητές και θα δεχτεί αλλεπάλληλα χτυπήματα και καταστροφές..

Ο προαύλιος χώρος της Μονής.

Στα 1734 και ενώ το νησί είναι κάτω από την Ενετική κυριαρχία χτίζεται ο κεντρικός ναός με την σημερινή του μορφή. Ο ναός αυτός θα καεί το 1886 για να αρχίσει για μια ακόμη φορά η ανακατασκευή του και ανακαίνησή του. Η εικόνα της Παναγιάς που υπάρχει σήμερα είναι έργο φιλοτεχνημένο από τον ιερομόναχο Βενιαμίν Κοντράκη στο Αγιο Όρος το 1887.

ΠΗΓΕΣ

w.aromalefkadas.gr

w.lagreece.gr

w.el.wikipedia.org

w.jaba.gr

w.golden-greece.gr