Αύγουστος 1923. Οι Ιταλοί καταλαμβάνουν την Κέρκυρα.

Κεντρική φωτογραφία για τον μήνα Απρίλιο.
Λευκάδα. Η Αγία Κυριακή.

Ιταλοί στρατιώτες στην πλατεία Σπιανάδα.

Οι εκλογές που έγιναν στην Ελλάδα την 1η Νοεμβρίου του 1920 ανέδειξαν νικητή το κόμμα της Ηνωμένης Αντιπολίτευσης του Δημητρίου Γούναρη. Όπως ήταν επομενο το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών είχε μια δυσμενή επίδραση στις κυβερνήσεις των νικητριών δυνάμεων του Α! Παγκοσμίου πολέμου. Και τούτο διότι αυτό το αποτέλεσμα θα έφερνε και πάλι στον θρόνο της Ελλάδας τον βασιλέα Κωνσταντίνο και θα απομάκρυναν τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Η Ελλάδα είχε αρχίσει να ζει την τραγωδία της Μικρασίας. Τα αποτελέσματα ήδη είχαν αρχίσει να διαφαίνονται.

Ο Μουσολίνι έχει φτάσει στη Ρώμη.

Στις 31 Οκτωβρίου του 1922 ο Μπενίτο Μουσολίνι επικεφαλής 100.000 μαλανοχιτώνων εισβάλει στη Ρώμη. Ο βασιλιά Βιτόριο Εμμανουέλε αδυνατεί να ελέγξει την κατάσταση και αναγκάζεται να παραχωρήσει την πρωθυπουργία στον Μουσολίνι. Ο φασισμός πλέον εγκαθίσταται στην Ιταλία.

Το σήμα του ιταλικού φασισμού.

Κι΄ήταν τότε που η Ιταλία βγάζοντας το προσωπείο της αποκαλύπτει τις πραγματικές της διαθέσεις για κυριαρχία στο χώρο της Βαλκανικής. Πρώτη της ενέργεια είναι η αναθεώρηση της πολιτικής της έναντι του αλβανικού ζητήματος και η καταγγελία της συμφωνίας Βενιζέλου – Τιτόνι ευνοώντας έτσι τη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας.

Οι νικήτριες δυνάμεις αποφασίζουν ότι η Ελλάδα και η Ιταλία θα πρέπι να συστήσουν επιτροπές για την χάραξη των νέων συνόρων της Αλβανίας προς το νότο, αφού είχε προηγηθεί η παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου από την Ελλάδα. 
Στα Ιωάννινα φτάνει η Ιταλική επιτροπή η οποία αποτελείται από τον στρατηγό

Ο Στρατηγός Ενρίκο Τελλίνι.

Ενρίκο Τελλίνι, τον ταγματάρχη Κόρτι, τον λοχαγό Μποναντσίνι, έναν διερμηνέα και τον οδηγό του αυτοκινήτου. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι ο στρατηγός Τελλίνι ήταν αντιφασίστας και δεδηλωμένος εχθρός του Μουσολίνι. Κι΄όμως ο Μουσολίνι τον όρισε πρόεδρο της Επιτροπής. Αυτό οπωσδήποτε λέει πολλά.

Την 27η Αυγούστου του 1923 οι δυό επιτροπές, ιταλική και ελληνική ξεκινούν από τα Ιωάννινα με προορισμό την Κακαβιά όπου θα συναντηθούν και με την αλβανική επιτροπή προκειμένου να ρχίσουν οι συνομιλίες. 

Η ιταλική επιτροπή έχει δολοφονηθεί.

Προηγείται η ελληνική επιτροπή αλλά η ιταλική η οποία διαθέτει πολύ καλύτερο όχημα την φτάνει, την προσπερνά και προπορεύεται. Όμως λίγο αργότερα, σε κάποιο σημείο του δρόμου πολύ κοντά στην Κακαβιά η ελληνική επιτροπή που ακολουθεί βρίσκει δολοφονημένα και τα πέντε μέλη της ιταλικής επιτροπής. 
Όπως ήταν επόμενο η είδηση έκαμε τον γύρο του κόσμου. 

Την 31η Αυγούστου του 1923 η Πρεσβευτική διάσκεψη κάλεσε την ελληνική κυβέρνηση να ενεργήσει ταχύτατα ώστε να βρεθούν οι ένοχοι. Η Ελλάδα ζήτησε να συσταθεί ειδική επιτροπή ώστε να γίνει δυνατόν να επεκταθούν οι ανακρίσεις και σε αλβανικό έδαφος.

Η Ιταλία όμως αρνείται και χωρίς να περιμένει τα αποτελέσματα των ανακρίσεων επιδίδει στην Ελλάδα τελεσιγραφική διακοίνωση με 24ωρη προθεσμία που περιείχε σκληρούς όρους. 
*Απόδοση τιμών στην Ιταλική σημαία και στους σωρούς των δολοφονηθέντων.

*Τέλεση μνημοσύνου παρουσία του υπουργικού συμβουλίου

*Αίτηση συγνώμης προς την Ιταλία

*Συμμετοχή του στρατιωτικού ακολούθου της Ιταλικής πρεσβείας Αθηνών στις ανακρίσεις.

*Καταδίκη των ενόχων σε θάνατο

*Καταβολή αποζημιώσεων 50 εκατομμυρίων λιρετών.

Η θέση του Μουσολίνι πλέον γίνεται φανερή.

Από τις απαιτήσεις της Ιταλίας η κυβέρνηση Γονατά δέχτηκε μόνο τις τρεις αποκλείοντας τις υπόλοιπες.

Η στιγμή της απόβασης.

Κι΄ενώ στον διπλωματικό χώρο διαδραματίζονταν όλα αυτά την ίδια μέρα η Ιταλία με τον στόλο της εκτελεί επίθεση στην Κέρκυρα. Στην επιχείρηση αυτή παίρνουν μέρος τρία θωρηκτά, τέσσερα καταδρομικά, έξη αντιτορπιλικά, τορπιλοβόλα και υποβρύχια. Όλα έδειχναν  καθαρά πως επρόκειτο για επίδειξη δυνάμεων αφού εκείνη την εποχή τρεις βάρκες με στρατό ήσαν αρκετές για να καταλάβουν το ανοχύρωτο νησί. Στη συνέχεια οι Ιταλοί απέστειλαν τηλεγραφική απαίτηση στον Νομάρχη να παραδώσει αμέσως το νησί.

Το θωρηκτό Κόντε Καβούρ ναυαρχίδα του ιταλικού στόλου.

Κι΄ενώ ο ιταλικός στόλος είχε ειδοποιηθεί να μην ανοίξει πυρ στα δύο ανοχύρωτα φρούρια αφού σ΄αυτά εφιλοξενούντο πρόσφυγες από την Μικρασία, οι Ιταλοί επί μισή ώρα βομβαρδίζουν ασταμάτητα. Τα θύματα είναι 15 νεκροί και 35 τραυματίες. Αμέσως μετά οι Ιταλικές δυνάμεις αποβιβάζονται και καταλαμβάνουν το νησί.

Η υπόθεση της κατάληψης του νησιού παραπέμφθηκε στην Διάσκεψη των Πρεσβευτών και η Ελλάδα υποχρεώθηκε σε χρηματική αποζημίωση, χαιρετισμό του στόλου των τριών δυνάμεων – Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας – στην τελετή μνημοσύνου για τους δολοφονηθέντες και στην ενέργεια ανακρίσεων υπό την επίβλεψη Διεθνούς Επιτροπής.

Μετά από αυτά η Ιταλία δέχτηκε να εκκενώσει το νησί κάτι που έγινε στα τέλη του Σεπτέμβρη του 1923.

Οι ανακρίσεις δεν κατέληξαν σε κανένα αποτέλεσμα. Η δολοφονία της Ιταλικής Επιτροπής είχε γίνει με έναν τέλειο επαγγελματικό τρόπο. Κάτι που χρόνια αργότερα οδήγησε στο ότι η δολοφονία της ιταλικής Επιτροπής έγινε από Αλβανούς ληστές οι οποίοι ήσαν πράκτορες  του φασισμού του Μουσολίνι.

Ήταν ένα μεγάλο σφάλμα της τότε Πρεσβευτικής Διάσκεψης αλλά και των ηγετών των Μεγάλων Δυνάμεων που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ότι η κατάληψη της Κέρκυρας από τους Ιταλούς τον Αύγουστο του 1923 δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα εντυπωσιακό προανάκρουσμα για την επεκτατική πολιτική της Ιταλίας στον χώρο των Βαλκανίων. Λίγα χρόνια αργότερα, τον Απρίλη του 1939 η Ιταία θα επιτεθεί και θα καταλάβει την Αλβανία προετοιμάζοντας έτσι την επίθεση στην Ελλάδα η οποία θα γίνει στις 28 του Οκτώβρη του 1940. Ο Μουσολίνι είχε πλέον βάλει σε ενέργεια το σχέδιό του για την αναγέννηση της νέας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

ΠΗΓΕΣ

w. istorikathemata.com

w. el-wikipedia.org

w. tovima.gr

w. corfuhistory.eu

w. kathimerini.gr

*