Πάμε Κύθηρα!!!

Κύθηρα. Το Κάστρο.

Πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να κάνουμε έναν μικρό περίπατο σε κάποια αξιοθέατα σημεία του νησιού των Κυθήρων. Του νησιού, που κάπως απαμακρυσμένο, λόγω θέσης, από τα υπόλοιπα αδέλφια του μοιάζει σαν λίγο ξεχασμένο. Κάθε άλλο όμως. Αδέλφι μας είναι Κι΄αξίζει να το δούμε. Πάμε Κύθηρα λοιπόν.

Καταράκτης “Νεράϊδα.”

Στο πανέμορφο και γραφικό χωριό Μυλοπόταμος, στο νησί των Κυθήρων, υπάρχει μια πινακίδα με την ένδειξη, “Καταράκτης Νεράϊδα”  

O καταράκτης της Νεράϊδας.

O μικρός δρόμος που ξεκινάει από αυτή την πινακίδα, μετά από μια φανταστική διαδρομή ανάμεσα από ένα όργιο βλάστησης, οδηγεί σε έναν ειδυλιακό τόπο πραγματικά πνιγμένον στο πράσινο όπου την ονειρική αυτή εικόνα συμπληρώνουν κάποια μικρά γραφικά γεφυράκια. Κι΄όλα αυτά μέσα σε μια ρεματιά, η οποία έχει χαρακτηριστεί, φυσικού κάλλους, πλούσια σε βλάστηση με πλατάνια και λεύκες.  Εκεί υπάρχει ο πανέμορφος καταράκτης “Νεράϊδα” ή και “Φόνισσα” όπως κι΄αλλοιώς  λέγεται. 

Ένα όργιο βλάστησης στην περιοχή του καταράκτη.

Ο καταράκτης της Νεράϊδας βρίσκεται ανάμεσα σε θεόρατα πλατάνια και τα νερά του πέφτουν από ύψος είκοσι και πλέον μέτρων λαμπιρίζοντας μέσα στις λιγοστές αχτίδες του ήλιου που καταφέρνουν να περάσουν την πυκνή βλάστηση. Γύρω από τον καταράκτη υπάρχουν τα ερείπια από πολλούς νερόμυλους, ενώ μικρές λιμνούλες σχηματίζονται από την διαμόρφωση του εδάφους λόγω των νερών.

Το φαράγγι του Τσάκωνα.

Ανάμεσα από τα δυό χωριά Μητάτα και Βιαράδικα, στο κέντρο του νησιού των Κυθήρων, περνάει “το φαράγγι του Τσάκωνα”. 

Το φαράγγι του Τσάκωνα.

Υπέροχη εικόνα η πυκνή βλάστηση που επικρατεί στο φαράγγι. Διάφορα δέντρα, θάμνοι και άλλα φυτά απλώνουν την ομορφιά τους. Το φαράγγι του Τσάκωνα έχει χαρακτηρισθεί σαν το πλέον πλούσιο σε βλάστηση σημείο του νησιού των Κυθήρων. Δεσπόζουν οι δυό πηγές από τις οποίες αναβλύζει γάργαρο νερό. Λένε μάλιστα ότι η μία ανήκει στα Μητάτα και η άλλη στα Βιαράδικα. 

Κι΄εδώ η πυκνή βλάστηση είναι το κάτι άλλο.

Μέσα στο φαράγγι ο επισκέπτης θα αντικρύσει κάποιες μικρές εκκλησιές λαξευμένες στους  βράχους, κάποιους παληούς νερόμυλους  και μια μικρή εκκλησούλα μεταβυζαντινής εποχή. Έτσι ο επισκέπτης θα δει να ανοίγεται μπροστά του η ιστορία και η φύση.

Μετά από κάποια χιλιόμετρα και αρκετές διακλαδώσεις το φαράγγι καταλήγει στην περιοχή της “Παλαιόπολης” όπου εκεί υπάρχουν τα ερείπια της παλιά πρωτεύουσας του νησιού.

Αβλέμωνας.

Άποψη του οικισμού Αβλέμωνας. 

Έτσι όπως προβάλει από μακρυά το μικρό χωριό του “Αβλέμωνα” με την υπέροχη ομορφιά του είναι μια πρόκληση και πρόσκληση να τον ανακαλύψεις. Ένα από τα πιό γραφικά ψαροχώρια των Κυθήρων με πανέμορφους κολπίσκους στις ακτές του. 

Το βυζαντινό κάστρο του Αβλέμωνα. 

Μικρά πετρόκτιστα σπιτάκια με τις αυλές τους φορτωμένες λουλούδια και μικρά στενά πλακόστρωτα δρομάκια που είναι μια απόλαυση να περπατάς σ΄αυτά. 

Ερείπια στην Παλαιούπολη. 

Λίγο πιό πέρα απλώνει τα ερείπιά της η Παλαιόπολη στ΄ανοικτά της οποίας ναύαγησε το πλοίο “Μέντωρ” το οποίο μετέφερε ένα μέρος από τα αρχαία μάρμαρα του Παρθενώνα που είχε λεηλατήσει ο βάρβαρος Λόρδος Έλγιν. Πολλά από αυτά δεν έχει γίνει δυνατόν να ανασυρθούν.

Ο φάρος του Μουδαρίου.

Ο φάρος του Μουδαρίου.

Στο βορειότερο σημείο του νησιού των Κυθήρων, στο ακρωτήρι Σπαθί, βρίσκεται ένας πραγματικά αξιόλογος φάρος. Ο φάρος αυτός χτίστηκε όταν τα Εφτάνησα ήσαν κάτω από την κυριαρχία των Άγγλων και είναι ο μεγαλύτερος που έχτισαν στον ελλαδικό χώρο.  Κατασκεύστηκε το 1857 και το ύψος του είναι πάνω από 25 μέτρα.

Ο φάρος και το σηματολόγειο.

Δίπλα από τον φάρο βρίσκεται το “σηματόρειο”  ή  “σηματολόγιο”. Από εκεί με την χρήση και ανύψωση ανάλογων σημαιών ενημέρωναν τα διερχόμενα πλοία. Η θέα πάνω από τον φάρο είναι εκπληκτική.

Ένας όμορφος περίπατος σε κάποια φανταστικά σημεία του νησιού των Κυθήρων τέλιεωσε εδώ. Όμως είναι πάρα πολλά τα όσα προσφέρει το νησί και θα τα δούμε σε άλλους περίπατους που θα κάνουμε.