Τα Εφτάνησα στον
πόλεμο και την Κατοχή.
Αφιέρωμα στην επέτειο
των εβδομήντα δύο χρόνων από την 28η Οκτωβρίου του 1940, που η
φασιστική Ιταλία του Μουσσολίνι μας κήρυξε τον πόλεμο.
Ο στρατός μας στα βουνά της Αλβανίας. |
Η επιστροφή άρχισε. |
Όμως κάποια στιγμή τα νιάτα της Ελλάδας δεν μπόρεσαν να κρατήσουν τις σιδερόφραχτες στρατιές του Χίτλερ. Κι΄όλα τέλειωσαν. Η επιστροφή άρχισε.
Μετά την κατάρρευση του ελληνικού μετώπου στην Αλβανία, τον Απρίλιο του 1941, τα στρατεύματα των Γερμανών και των Ιταλών κατεβαίνουν στην Ελλάδα κουβαλόντας μαζί τους τον τρόμο, την καταστροφή, τον θάνατο, την δυστυχία, την πείνα.
Τμήμα της μεραρχίας AQUI στο Αργοστόλι. |
Τα Εφτάνησα, στις 28 Απριλίου καταλαμβάνονται από τα Ιταλικά στρατεύματα της μεραρχίας Άκουϊ ( Acqui) με διοικητή τον στρατηγό τον Αντόνιο Γκαντίν (Antonio Gandin ) και με δύναμη 12,000 ανδρών.
Ο στρατηγός Antonio Gandin |
Ο πολιτικός διοικητής Piero Parini |
Σαν πρώτη τους
ενέργεια ήταν να απαγορεύσουν την χρήση
της ελληνικής νομοθεσίας και να την αντικαταστήσουν με την ισχύουσα ιταλική. Όπως ήταν επόμενο, οι
Έλληνες δικαστικοί και δημόσιοι υπάλληλοι που αρνήθηκαν – σύμφωνα με το Διεθνές
Δίκαιο – να συμορφωθούν με την παράνομη αυτή ενέργεια υπέστησαν διώξεις. Οι
ιταλικές αρχές αρνήθηκαν επίσης να επιτρέψουν την αποστολή βοήθειας από
ανθρωπιστικές οργανώσεις μέχρι το 1943 όταν για πρώτη φορά έφτασε βοήθεια στην
Ελλάδα μέσω του Ερυθρού Σταυρού. Ο λαός των Εφτανήσων είχε καταδικαστεί σε μιά
βασανιστική πείνα.
Ένα από τα πλοία του Ερυθρού Σταυρού εκείνης της εποχής. |
Στο εκπαιδευτικό σύστημα οι Έλληνες διευθυντές των σχολικών ιδρυμάτων αντικαταστάθηκαν με Ιταλούς αξιωματούχους ενώ το πρόγραμμα διδασκαλίας αντικαταστάθηκε με αυτό που εχρησιμοποιείτο στην Ιταλία.
Οι μεταβολές αυτές
προκάλεσαν την έντονη αντίδραση του πληθυσμού των νησιών με αποτέλεσμα να
γίνουν διώξεις κατά καθηγητών, μαθητών και των οικογένειών τους. Η εκμάθηση της
ιταλικής γλώσσας στα σχολεία έγινε υποχρεωτική καθώς και ο φασιστικός
χαιρετισμός των μαθητών (Saloutate Romanamente ) Αντίθετα περιορίστηκε η διδασκαλία της
ελληνικής ιστορίας. Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί ήσαν υπό ιταλική εποπτεία, αφού
τους απαγορεύτηκε οποιαδήποτε επαφή με την ελληνική διοίκηση της υπόλοιπης
Ελλάδας.
Καθ΄όλη την διάρκεια
της ιταλικής κατοχής στα Έφτάνησα συνελήφθησαν και εκτοπίστηκαν ή μεταφέρθηκαν
σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως – Παξοί, Οθωνοί, Λαζαρέτο – περισσότεροι από 3.500
Έλληνες πολίτες. Σε αυτά τα στρατόπεδα σημειώθηκαν κρούσματα βασανηστηρίων κατά
των κρατουμένων.
Παράλληλα, οι Ιταλοί
καταχτητές, θα πάρουν και τα ανάλογα οικονομικά μέτρα. Έτσι μέσα στο 1941 θα
εκδόσουν δικό τους νόμισμα, το οποίο
ονόμασαν Μεσογειακό νόμισμα.
( CASA
MEDITERRANEA DI CREDITO PER LA GRECIA )
Πάνω, η Μεσογειακή δραχμή. Κάτω το Ιόνιο νόμισμα. |
Μερικά από τα νομίσματα εκείνης της εποχής από την συλλογή μου |
Με όλα τα πάρα πάνω μέτρα οι Ιταλοί προετοίμαζαν το έδαφος για την τυπική προσάρτηση των Εφτανήσων με την Ιταλία. Ήταν αυτό η φιλοδοξία του Μουσσολίνι, να καταστήσει εκ νέου την Ιταλία μια μεγάλη δύναμη, μια νέα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Φυσικά η προσπάθεια συτή ματαιώθηκε από την άρνηση του Χίτλερ.
Χίτλερ και Μουσσολίνι την εποχή της δόξας τους |
Η καθημερινή επίσκεψη των αεροπλάνων θέαμα συνηθισμένο τότε. |
Θα ακολουθήσει η
κατοχή των νησιών του Ιονίου από τους Γερμανούς και οι κάτοικοι θα γνωρίσουν
ακόμη μεγαλύτερα βάσανα.
Το 1944 ο πόλεμος θα
τελειώσει. Η Ελλάδα θα ελευθερωθεί. Μαζί της και τα Εφτάνησα. Κι΄οι κάτοικοί
τους θα αρχίσουν να γιατρεύουν τις πληγές, που τους είχε αφήσει στο πέρασμά τους
ο πόλεμος.
Αγαπητοί μου φίλες και φίλοι.
Παρακαλώ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com
Σας περιμένουν κάτι ωραία για την ναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή.
Παρακαλώ θα ήθελα τη γνώμη σας.
Ευχαριστώ.
Αγαπητοί μου φίλες και φίλοι.
Παρακαλώ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com
Σας περιμένουν κάτι ωραία για την ναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή.
Παρακαλώ θα ήθελα τη γνώμη σας.
Ευχαριστώ.
Very interesting.
ΑπάντησηΔιαγραφήdaily athens photo
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!! ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ, ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ. ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΝΑ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΚΙ ΣΟΥ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΥΡΙΕ ΝΤΕΝΗ
Thank you mr. Robert.
ΑπάντησηΔιαγραφήMαριάνθη μου καλή μου, καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι του χρόνου να είμαστε καλά να γιορτάζουμε αυτές τις μεγάλες στιγμές της πατρίδας μας.
Όσο για το Κατσαρολάκι, να σου πω ότι έχει γράψει ιστορία. Όποιος το έχει διαβάσει το έχει κλείσει μέσα στην καρδιά του. Είναι ένα από τα ωραιότερα που έχω γράψει.
Να σου πω ότι από απόψε είμαστε σε συναγερμό διότι περιμένουμε τυφώνα και μάλιστα άγριο όπως λένε.
Ελπίζω να τον περάσουμε ανώδυνα.
Την αγάπη μου σε σένα, τον Νίκο και τα μικρά σας.
Πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική η σημερινή σου ιστορική ανάρτηση, Ντένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια σελίδα για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Καλημέρα από την Αθήνα!
Πολύ ενδιαφέρουσα η αναφορά σου για τα Εφτάνησα στην κατοχή,Ντένη μου. Ξέρουμε τα γεγονότα αλλά πάντα υπάρχουν πράγματα για να μάθουμε. Δεν γνώριζα για τα νομίσματα! Ευχαριστούμε πολύ.Πολλά φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ντένη μου χρόνια πολλά με υγεία να γιορτάζουμε τούτη την ιστορική μέρα. Η αναφορά σου θαυμάσια περιεκτική και μεστή γεγονότων εκείνης της εποχής .Το κατσαρολάκι σου τα λέει όλα.Είναι ένα θαυμάσιο διήγημα. Οι δικές μου διηγήσεις από τον πατέρα μου γι' αυτήν την περίοδο είναι πολλές και θλιβερές παρ' όλα αυτά κατά την διώξη των Ιταλών από τους Γερμανούς οι Κεφαλονίτες βοήθησαν πολλούς να σωθούν ,ακόμη υπάρχει σπίτι μου η καραβάνα και το παγούρι ενός Ιταλού που φυγάδευσε ο πατέρας μου.Καλή εβδομάδα .Κάτε
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάμαι κι εγω ,αν μ είχατε απεθύμια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη μέρα απο την ανεμοδαρμένη Ζάκυνθο,που αμφιβάλω αν θα παρελάσει κανείς εκτος του αέρα
Πολύ ωραία η παραθεση των γεγονότων που σημάδεψαν την περιοχή μας αγαπημένε μου,τάχω ακούσει πολλάκις απο τον παππού και τον πατέρα μου
Θαύμασα και τον οικονομικό θησαυρό σου,εγω έχω μόνο "Σταύρηδες"(τα πληθωρικά χαρτονομίσματα),αλλά μία απορία βρε παιδιά
ΠΟΥ διαβάζετε για κατσαρολάκι και δε το βλέπω εγω; σόρρυ αλλά πρέπει να εκφέρω άποψη,χαχαχαχα
Σας στέλνω τα φιλιά και την αγάπη μου στην εξίσου μ εμάς δοκιμαζόμενη Ν.Υ.Εύχομαι να τη σκαπουλάρετε χωρίς απώλειες
Ως σχόλιο θα αφήσω μερικούς στίχους από το "Άξιον εστί" του Οδυσσέα Ελύτη που έχω και εγώ σήμερα αναρτήσει στο blog μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρθαν ντυμένοι "φίλοι"
Αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
Το παμπάλαιο χώμα πατώντας
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με την φτέρνα τους.
Καλή εβδομάδα!
Μα φίλε μου Ντένη, είπαμε να μην γυρίζουμε στα παλιά και με πιάνει μια θλίψη όπου τα θυμάμαι και λέω ότι, η σημερινή κοινωνία που παραπονείται δεν έχει δει τίποτα από αυτά που περάσαμε εμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο δημοτικό σχολείο που πήγαινα από δεξιά έγραφαν Ιταλικά Ecole elementare di Makriotika μετά χαιρετάτε Φασιστικά.
Μετά Δελτίο καλαμποκάλευρο 4 ουγγιές το άτομο πικρό βρεμμένο από θαλασσόνερο, μετά αυτά τα Ιόνια χαρτονομίσματα (¨εχω ολόκληρη τη σειρά) θυμάμαι μια πίντα κρασί άξιζε 90 Ιονικές δραχμές,
Μετα αυτοί οι παπάδες με τα πλατύγυρα καπέλα τους και μια κόκκινη κορδέλα γύρω, πάντα συνοδευόταν από γυναίκες που κάπνιζαν κι εμείς σαν χαζοπουλια τις κυτάγαμε, μετά αυτοί οι μελανολοχίτες με τη μαύρη στολή, η καραβάνες το συσίτιό τους κι εμείς αδύνατα χλωμά παιδάκια λιγουρεύαμε πίσω απο τις λιθιές, αυτό που έτρωγαν κάθε μέρα ήταν μακαρόνια σούπα, μια φορά με φωναξε ένας φαντάρος και μου έδωσε μια καραβάνα με σούπα, αλλά μια θεια μου με έδιωξε από το σπίτι, να την πας πίσω, παρ ολίγο να μου σπάσει το κεφάλι, τέτοιο μίσος υπήρχε>
Είχανε στολές Πράσινες, οι Φινάτσοι είχανε και φτερά πάνω στα δίκοχα,
Μας είχαν επιτάξει ένα σπίτι μας και τους έζησα από πολύ κοντά.
Τέλος πάντων δεν υπάρχει τέλος σε αυτές τις ιστορίες,
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Φίλε Μηθυμναίε καλησπέρα από την ΝΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια. Καθήκον μας να μαθαίνουν οι νεώτεροι αλλά και εμείς να μην ξεχνάμε.
Νάσαι καλά φίλε Στράτο.
Αγαπητή μου Μαρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα καλοδεχούμενη στα Εφτάνησα.
Χαίρομαι που πάντα βρίσκεις ενδιαφέροντα όλα αυτά που παρουσιάζω.
Νάσαι καλά καλή μου φίλη.
Κάτε μου γλυκιά μου καλησπέρα και χρόνια πλλλά για τη μεγάλη μέρα μας.Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια για το Κατσαρολάκι μου. Έχει αφήσει εποχή. Είναι ένα από τα καλύτερα +που έχω γράψει. Σκέφτομαι να το αναρτήσω και στα Εφτάνησα.Έχεις φυσικά κι΄εσύ αρκετές γνώσεις. Να φυλάξεις το παγούρι και την καραβάνα του Ιταλού. ΡΕίχα κι΄εγώ κάποια λάφυρα αλλά φεύγοντας από την ελλάδα τα εγκατέλειψα και χάθηκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τα πούμε Κάτε μου
Χαρά μου γλυκιά μου κι΄αγαπημένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια σε πεθυμήσαμε. Και νάσαι που ήρθες. Φυσικά γνωρίζεις κι΄εσύ πολλά από πρώτο χέρι που λέμε. Παπού και μπαμπά. Βλέπεις εμέις οι παπούδες όλο και κάτι έχουμε να πούμε.
Για το Κατσαρολάκι θα πρέπει να ξέρεις ότι κάθε τέτοια μέρα έρχεται στο νου όλων όσοι το έχουν διαβάσει. Δεν ξέρω αν εσύ το έχεις. Πρόκειται για κάποιες αξέχαστες εμπειρίες ενός μικρού παιδιού, που κατάφερε να επιζήσει από την τραγωδία της Κατοχής και της πείνας χάρη σ΄ένα αυτοσχέδιο κατσαρολάκι.
Δεν ξέρω αλλά μπορεί κάποια φορά να το κάμω ανάρτηση.
Αυτά γλυκιά μου και σ΄ευχαριστώ που πέρασες από το σπιτικό μου.
Αθάνατοι τούτοι οι στίχοι του Ελύτη καλή μου Ελένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέσσεροι στίχοι που βρωντοφωνάζουν ότι στη Ελλάδα μας καταχτητής δεν ριζώνει.
Νάσαι καλά καλή μου.
Το ίδιο ζήσαμε κι΄εμείς στην Κέρκυρα φίλε Γαβρίλη. Ο Ιταλός διευθυντής του σχολείου καθόταν με τον βοηθό του στην πόρτα κι΄όποιος δεν χαιρετούσε φασιστικά αφού έτρωγε τις καρπαζές του πήγαινε σπίτι του για να φέρει τον πατέρα του. Κι΄έτσι η οικογένεια σημαδεύοτανε και το κυνηγητό άρχιζε. Άστα φίλε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ ΜΑΣ ΧΑΡΟΥΛΑΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΚΙ ΤΟΥΤΑ: ΧΑΡΟΥΛΑ ΜΟΥ, ΤΟ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΚΙ ΤΟ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΝΤΕΝΗΣ. ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΠΕΙΝΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟ. ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ. ΚΑΛΟΓΡΑΜΜΕΝΟ, ΒΓΑΖΕΙ ΠΛΗΘΟΣ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ, ΝΟΗΜΑΤΩΝ ΚΤΛ. ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΚΙ. Ε!!! ΔΥΣΚΟΛΑΥΤΗΚΑ ΝΑ ΒΡΩ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ , ΤΟ ΠΙΟ ΟΥΣΙΩΔΕΣ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΑ, ΑΦΟΥ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΟ. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ. ΔΕΝ ΠΛΕΟΝΑΖΩ...ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ ΠΟΛΥ. ΓΙΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΧΑΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΕΣΤΕΙΛΑ ΗΔΗ ΣΤΟ MAIL ΣΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΚΥΡΙΕ ΝΤΕΝΗ ΜΟΥ ΣΕ ΣΑΣ ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΔΥΝΗ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΤΥΦΩΝΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ.
Αγαπημένη μου Μαριάνθη, σ ευχαριστώ που ικανοποίησες την περιέργειά μου γι αυτό που όλοι μιλούσατε κι εγω δε γνώριζα και μου το έστειλες. Κι εγω όχι το διάβασα, το ρούφηξα κυριο λεκτικά.Οχι,αυτό ο Ντένης δε μου το είχε στείλει,και με συγκίνησε όπως κάθε του έργο που έχω διαβάσει,γιατί είναι γραμμένο απλά,αλλά βγάζει έντονα συναισθήματα που δε σ αφήνουν αδιάφορο.Σε μεταφέρουν τόσο γλαφυρά σε μια εποχή που μπορεί να μην ζήσαμε,αλλά μέσα απο την αφήγηση συμπάσχουμε. Γνωρίζοντας τη γραφή του Ντένη,πολλές φορές του έχω καταθέσει τη άποψη οτι πρέπει και απο το μπλογκ να δημοσιεύσει κατά καιρούς ότι νομίζει.Αξίζουν τόσο πολύ που πρέπει να τα διαβάσουν και κάποιοι που δεν έχουν την τύχη τη δική μας να τα γνωρίζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαριανθάκι μου σ ευχαριστώ ειλικρινά γι αυτή σου την κίνηση, που μ άφησε μια συγκίνηση και μία ευχή ...να μην τα ζήσει ποτέ άνθρωπος όλα τούτα που περιγράφονται.
Φιλιά και στους δυό σας με αγάπη και θαυμασμό για τον συγγραφέα του
Koριτσάκια μου αγαπημένα Μαριάνθη και Χαρούλα. Ομολογώ ότι έχω συγκινηθεί από την αγάπη με την οποία αγκαλιάσατε αυτό το διήγημά μου, Το κατσαρολάκι μου. Με τιμά το ενδιαφέρον σας και τα τόσο καλά σας λόγια γιά αυτό. Να πω ότι και για μένα είναι κάτι από τα πλέον εκλεκτά που έχω γράψει. Και είναι η αλήθεια πως όποιος το έχει διαβάσει έχει εκφραστεί με τα καλύτερα λόγια γι΄αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσται καλά κοπελιές μου και να ξέρετε ότι σας αγαπάω πάρα πολύ.
Ντένη μου, αντιπαρέρχομαι για την ώρα τα όσα μου γέννησαν στην καρδιά και στη σκέψη, τα όσα διάβασα εδώ από το κείμενο και τις λαλίστατες φωτογραφίες μέχρι τα σχόλια, για να σου πω: Που μπορεί κανείς να βρεί το Κατσαρολάκι σου; Με όσα διάβασα, θα ήθελα πολύ να το διαβάσω και πιστεύω ότι απηχώ πολλούς εδώ μέσα. Ανάρτησε΄το κι εδώ ή βάλε ένα σύνδεσμο, ή στείλτο μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά να γράφεις πράγματα που συγκλονίζουν την ψυχή μας και της δίνουν ξανά το Όραμα, που δεν είναι μια λέξη, αλλά έχει ζυμωθεί με πολύ Αγώνα.
Χρόνια Πολλά Καλύτερα!
Καλημέρα φίλε Ντένη και εύχομαι εκ των προτέρων να είσαι καλά εκεί στη Νέα Υόρκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδελεχής η έρευνά σου. Ο τόπος μας έχει πληρώσει πολύ ακριβά τη θηριώδη-βάρβαρη δράση των Γερμανοιταλών καταχτητών.
Με το μυαλό και την καρδιά κοντά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα φίλε Ιχνηλάτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ για την συμπαράστασή σου. Το τι ζήσαμε δεν περιγράφεται φίλε μου. Τέλος παντων. Προασπαθούμε να γιατρέψουμε τις πληγές μας.
Έχω ζήσει τις θηριωδίες του φασισμού σε όλο τους το μαγαλείο και εγώ και η οικογένειά μου.
Νάσαι καλά φίλε μου.
Χαρά μου γλυκιά μου και αγαπημένη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ για την συμπαράσταση.
Την αγάπη μου πάντα.
Κύριε Ντένη καλησπέρα από τη Μήθυμνα, είμαστε από το ίδιο χωριό με το Σράτο μόνο που εκείνος ζη στην Αθήνα ενώ εγώ εδώ πιστή. Εμείς απ'το Αιγαίο και σείς απ' το Ιόνιο, νησιώτες με διαφορετικές κουλτούρες αλλά νησιώτες. Δεν ήξερα ότι ζήτε στην Ν.Υ. και καταλαβαίνω γιατί και για μένα τα ταξίδια έχουν γίνει πολύ δύσκολα.Ας ελπίζουμε όμως. Κάποια στιγμή θα κάνω ένα βίντεο με το σπίτι μου, ίσως να το κάνει η Μάγδα. Όπως θα διαβάσατε στο blog μου είναι ένα σπίτι του 1970 περίπου και αξίζει το κόπο. Ύστερα από όσα διάβασα θα προσπαθήσω και εγώ να βρώ να διαβάσω το κατσαρολάκι. Με πολύ χαρά που γνωριστήκαμε. Γειά σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή