Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Το καρναβάλι στο Ληξούρι

Θα πρέπει να ψάξει κανείς στα πολύ παλιά χρόνια για να βρει τις ρίζες του Ληξουριώτικου καρναβαλιού. Του καρναβαλιού, που με τα πάρα πολλά διονυσιακά στοιχεία του έχει καταφέρει να γίνει ένα από τα πλέον ονομαστά καρναβάλια της Ελλάδας και κάθε χρόνο να συγκεντρώνει πάρα πολύ κόσμο.
Μέσα από τις μετακινήσεις των πληθυσμών του νησιού μπορεί να πει κανείς ότι το καρναβάλι διατηρήθηκε αναλλοίωτο στα χωριά κατά τα χρόνια της ενετοκρατίας ενώ στην πόλη ο χαρακτήρας του μεταβλήθηκε από τις ανάγκες της παρουσίας του
Οι μακρόχρονες κατακτήσεις του νησιού της Κεφαλονιάς και κατ’ επέκταση και του Ληξουριού ήταν αυτές που γέννησαν τις ανάγκες, που μοιραία θα σημάδευαν την παρουσία του καρναβαλιού στην πόλη. Οι κατακτήσεις αυτές θα το μπολιάσουν με τα στοιχεία της Δύσης. Και σαν πρώτα στοιχεία θα πρέπει να αναφερθούν οι Γκιόστρες, που ήταν πρώτα βυζαντινοί και μετ’ έπειτα δυτικοί ιππικοί αγώνες, που παίζονταν στα “καρναβάλια των ευγενών” και στα χρόνια της αγγλοκρατίας έγιναν θέαμα ολοχρονικά.
Στα χρόνια της αγγλοκρατίας επίσης θα διαδοθούν οι Καντρίλιες και οι Λαντσιέρες, που χόρευαν οι αξιωματικοί της Δύσης. Όμως στα χωριά το καρναβάλι θα διατηρήσει το λαϊκό του χαρακτήρα και θα προστεθούν σ’ αυτό, με πολύ καλή αφομοίωση, σκηνές από κρητικά δράματα και άλλα έργα του Επτανησιακού πολιτισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι προτιμούσαν τη σκηνή από την κονταρομαχία του Ερωτόκριτου ή κάποια ρομαντική σκηνή από λαϊκό θεατρικό έργο.
.
Στα χωριά η μορφή του καρναβαλιού επικεντρωνόταν σε διασκεδάσεις οι οποίες γίνονταν σε κάποια ξέφωτα ή σε αλώνια. Οι πρωτεργάτες του καρναβαλιού ήσαν συνήθως χορευτές και σε αυτούς έπεφτε το βάρος να διαμορφώσουν την όλη καρναβαλική διασκέδαση. Συνήθως φορούσαν φουστανέλα άσπρη ή άλλη με πολλά χρωματιστά μαντήλια, γιλέκο πλουμιστό και στολισμένο με πολλά κοσμήματα και στα πόδια χρωματιστές κάλτσες με πολλά κουδούνια. Οι γυναίκες ήσαν ντυμένες με μακριά φούστα, γιλέκο και το κεφαλομάντηλο και συμμετείχαν κι’ αυτές στις χορευτικές εκφράσεις του καρναβαλικού χορού.
Το καρναβάλι που διατηρήθηκε στα χωριά, σε μεγάλο μέρος είχε δεχτεί επίδραση και από την υπόλοιπη Ελλάδα, καθώς πολλοί Έλληνες κυνηγημένοι από τους Τούρκους κατέφευγαν στα Εφτάνησα και κυρίως στην Κεφαλονιά, φέρνοντας μαζί τους τις παραδόσεις τους. Το αλώνι όπου θα γίνονταν οι καρναβαλικές εκδηλώσεις έπαιρνε γιορταστική όψη στολισμένο με δάφνες και μύρτα. Εκεί διασκέδαζαν με ατέλειωτους χορούς. Την πρώτη θέση φυσικά είχαν οι κεφαλλονίτικοι ρυθμοί και ακολουθούσαν τα συρτά, τα καλαματιανά ενώ τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν και οι ευρωπαϊκοί χοροί, βαλς, ταγκό και φοξ. Βέβαια δεν έλειπαν οι Καντρίλιες και οι Λατσιέρες. Όμως τους χορούς αυτούς οι κάτοικοι των χωριών προτιμούσαν να τους χορεύουν στις σάλες των σπιτιών των αρχόντων με κάποιο δικό τους ταμπεραμέντο.
Για το καρναβάλι του Ληξουριού, η μόνη γραπτή μαρτυρία που έχει σωθεί και είναι γνωστή σήμερα, την συναντάμε σε κάποιο μονόφυλλο του 1888, όπου ο τότε Δήμαρχος του Ληξουρίου, Άγγελος Ιακωβάτος καλεί τους Ληξουριώτες να γλεντήσουν το καρναβάλι τους με κόσμιο τρόπο και όχι με διονυσιακές υπερβολές, που φαίνεται ότι υπήρχαν μέχρι τότε. Ακόμη σώζονται κάποιες μαρτυρίες που αναφέρουν ότι τόσο ο αξιόλογος Αγιογράφος του Ληξουρίου, Ρόκκος Ξαδάκτυλος όσο και ο μεγάλος τροβαδούρος Τζώρτζης Δελλαπόρτας διοργάνωναν μάσκαρες που έμειναν ονομαστές. Μάλιστα σε μια από αυτές τις μάσκαρες, οι Ληξουριώτες σατίρισαν την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμπο. Σ’ αυτή τη μάσκαρα το Ληξούρι ήταν η Κολομβία, δηλαδή η Αμερική. Η μεγάλη καρναβαλική ομάδα προκειμένου να παρουσιάσει όσο πιο καλά μπορούσε την παράσταση, χωρίστηκε σε δύο ομάδες. Αυτοί που θα ήσαν στην Κολομβία, δηλαδή στο Ληξούρι, ντύθηκαν ιθαγενείς, μαύροι και Ινδιάνοι, ενώ αυτοί που θα ερχόντουσαν με τα πλοία από τη θάλασσα ήσαν ο Κολόμβος και οι συντρόφοι του. Ήταν μεγάλη η επιτυχία της μασκαράτας τότε και άφησε εποχή στην ιστορία του Ληξουριώτικου καρναβαλιού. Από τότε το Ληξούρι ονομάστηκε Κολομβία και οι κάτοικοί του Κολόμβοι ή Κολομπαίοι.
.

Με το πέρασμα των χρόνων το καρναβάλι του Ληξουριού κάθε περίοδο γινόταν και πιο σημαντικό και μπορεί κανείς να πει ότι ακολουθούσε τις ελληνικές αλλά και παγκόσμιες εξελίξεις προκειμένου να αντλεί τα σατυρικά του θέματα.
Πάντοτε σε όλες τις εκδηλώσεις πρωτοστατούσε η Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου και φυσικά δεν έλειπαν οι Καντρίλιες και οι Λατσιέρες.
Στις απόκριες του 1927 η παρέα του Κωστή Δελλαπόρτα θα παρουσιάσει στο Αργοστόλι μια καταπληκτική μάσκαρα με θέμα τον Βασιλέα του Σιάμ. Η οργάνωση των Ληξουριωτών και η άψογη εμφάνισή τους θα αποσπάσει το πρώτο βραβείο και θα αφήσει μια εικόνα που συζητήθηκε για πολλά χρόνια.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι το καρναβάλι στο Ληξούρι βρήκε το δρόμο του, το δρόμο προς την επιτυχία, μέσα στο πνεύμα της παρέας και της ταβέρνας. Από τα παλιά χρόνια ο χώρος της ταβέρνας και διαφόρων άλλων μαγαζιών ήταν τόπος συνάντησης και μέσα σ’ αυτούς τους χώρους γεννιούνταν οι ιδέες και παίρνονταν οι αποφάσεις. για να υλοποιηθούν. Εκεί λοιπόν, σ’ αυτούς τους χώρους γεννήθηκε η αριέττα και η λαϊκή καντάδα, μέσα από την εσωτερική ανάγκη για πειράγματα και σατυρικά δρώμενα όπως τα ένοιωθαν οι Ληξουριώτες.
Στα μεταπολεμικά χρόνια που η ανάγκη για επικοινωνία παρουσιάστηκε ακόμη πιο μεγάλη, οι παρέες, μετά από τις δουλειές τους συναντιόντουσαν στις ταβέρνες και μαζί με το τραγούδι και τις ιστορίες που έλεγαν σκάρωναν πειράγματα που αποτελούσαν τη βάση για το επόμενο πετυχημένο καρναβάλι του Ληξουριού.
Σε όλες αυτές τις δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές καταστάσεις που επικρατούσαν μεταπολεμικά οι Ληξουριώτες κατάφερναν πάντα να διατηρήσουν έντονο τον σατυρικό χαρακτήρα τους και να παρουσιάσουν μια σειρά από κωμικούς που πρωταγωνίστησαν και δημιούργησαν τα επόμενα πετυχημένα καρναβάλια.
Μέχρι το 1960 το Ληξουριώτικο καρναβάλι θα κρατήσει το χαρακτήρα της παρέας και θα είναι πάντα γεμάτο ζωντάνια και κέφι.
Το 1960 είναι η χρονιά που οι πρωταγωνιστές κωμικοί και οι φίλοι της παρέας τους, καθώς και νέοι δραστήριοι της πόλης, θα κάμουν ένα καρναβάλι οργανωμένο, ένα καρναβάλι που θα χαράξει την αρχή μιας δεκαετίας η οποία θα δώσει στο Ληξούρι τον χαρακτηρισμό της πατρίδας του καρναβαλιού. Τη δεκαετία αυτή ο βασιλιάς καρνάβαλος θα πάρει θέμα και ως συνήθως θα είναι κάποιο πρόσωπο που έρχεται απ’ έξω και κατακτά την πόλη. Ο λαός το υποδέχεται από τη θάλασσα με τιμές και δόξες και υπόσχεται να κάμει πολλά καλά στην πόλη. Ωστόσο με οργανωμένη παρουσίαση και χωρίς να τους λείψει ποτέ το αυθόρμητο και το πηγαίο θα παρουσιάζουν σκηνές από γάμο ή κηδεία πράγμα που γινόταν και πιο παλιά, για να σατιρίζονται τέτοιες στιγμές της ζωής. Βασικοί πρωταγωνιστές αυτά τα χρόνια ήταν το λεγόμενο Τρίο Στατάμ και το αποτελούσαν οι Ηλίας Δημοσθένους Μηνιάτης, Νικολός Ποταμιάνος, Λέανδρος Σοφιανός και Νικολάκης Παγώνης. Και φυσικά και πάρα πολλοί άλλοι που άφησαν εποχή.
Η εποχή μετά από τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1953 θα δώσει μια άλλη μορφή στο Ληξουριώτικο καρναβάλι. Αυτή τη φορά στο καρναβάλι θα οργανωθούν τα σχολεία αλλά και άλλες ομάδες, όπως η Βαλλιάνειος Επαγγελματική σχολή, χορευτικοί σύλλογοι και πάντα πρώτη η Φιλαρμονική Σχολή της πόλης.
Με την ανοικοδόμηση που έγινε μετά από τους καταστρεπτικούς σεισμούς, το Ληξούρι έχει αφήσει πίσω του τα στενοκάντουνα και η νέα πόλης μέσα σε όλα έχει και άνετους πλέον δρόμους. Έτσι το καρναβάλι πλουτίζεται με καρναβαλικές κατασκευές και άρματα. Τα άρματα αυτά φτιαγμένα με μεράκι και λεπτοδουλειά έδιναν την εντύπωση πως το Ληξουριώτικο καρναβάλι είχε γίνει πλέον ένα βίωμα για τους κατοίκους του και αποτελούσε πλέον ένα μέρος του πολιτισμού του.
Οι Ληξουριώτες δεν κάνουν καρναβάλι από συνήθεια. Μπορεί να πει κανείς ότι έχουν στο αίμα τους το καρναβάλι τους. Είναι μέρος της πολιτιστικής τους ύπαρξης και τους χαρακτηρίζει το πνεύμα και η διάθεσή τους να σκορπούν το γέλιο και τη χαρά. Μέσα στη χειμερινή περίοδο υπάρχει αυτή η ανάγκη για να επικοινωνήσουν και να δείξουν αυθόρμητα πως δεν ζουν χωρίς την σάτιρα και το πείραγμα. Χιλιάδες κόσμου παρακολουθούσαν το Ληξουριώτικο καρναβάλι γιατί γνώριζαν πως οι πρωταγωνιστές τους θα τους δικαιώσουν. Η καλή οργάνωση βασιζόταν στην ομαδική εργασία. Η Οικονομική Επιτροπή βοηθούσε για το καλύτερο και η Κατασκευαστική Επιτροπή, από ράφτες, ξυλουργούς και τεχνίτες προσέφεραν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους. Όλοι τους είχαν έναν μόνο σκοπό. Να πετύχει το καρναβάλι. Κι όταν δεν είχαν χρήματα ή ήσαν δύσκολοι οι καιροί, όπως το 1966, έβγαιναν με μια κασελέτα από εκκλησιά και μάζευαν χρήματα για τον.....Άγιο Καρνάβαλο. Φυσικά μόνο στο Ληξούρι θα μπορούσε να συμβεί αυτό το γεγονός. Της αγιοποίησης του καρνάβαλου. Από το 1995 το Ληξουριώτικο καρναβάλι κάπως αλλάζει πρόσωπο αφού σ αυτό προστίθενται και οι λατινοαμερικάνικοι ρυθμοί. Παρ’ όλα αυτά η ένταση κορυφώνεται ακόμη πιο πολύ και φυσικά δεν λείπουν ποτέ τα πειράγματα και το σατυρικό στοιχείο.
Το καρναβάλι στο Ληξούρι είναι συνέχεια της παράδοσης και του τοπικού πολιτισμού. Παρέχει το κέφι και τη διασκέδαση σε εποχή δύσκολη και συγχρόνως καταφέρνει να γίνει πόλος έλξης για τους τουρίστες και τους υπόλοιπους Κεφαλλονίτες. Η συνέχιση του καρναβαλιού για το Ληξούρι μπορεί να πει κανείς ότι είναι μια ανάγκη. Μια ανάγκη ζωής. Μια ανάγκη που προβάλλει όχι μόνο από τις απαιτήσεις αλλά και από την έκφραση του χιούμορ, του πειράγματος αλλά και της σάτιρας που μέσα στο αίμα τους κλείνουν οι κάτοικοι τούτης της πόλης.
Άλλωστε σαν η καρναβαλιάτικη πομπή περνάει μπρος από το άγαλμα του Λασκαράτου στην κεντρική πλατεία όλοι μοιάζουν να λένε στο μεγάλο σατυρικό ποιητή. Δάσκαλε. Μείναμε πιστοί στην σάτιρα που εσύ μας δίδαξες.
.
Ντένης Κονταρίνης

Πηγές.
1. Συμπληρωματικά του χειμώνα και της άνοιξης Δημ.Σ.Λουκάτου.
2. Μονόφυλλο. Προς τους κατοίκους Του Δήμου Ληξουρίου.
3. Εφημερίδα τα Νέα του 1928
4. Συλλογή Ληξουριώτικο καρναβάλι.
5. Λευκώματα Κεφαλληνιακών συλλόγων.

19 σχόλια:

  1. Ντένη μου, γεια σου.
    Αρχίζω από το τέλος: Εύγε σου, που αναφέρεις τις πηγές. Έτσι είναι ο σωστός αρθρογράφος και κατ' επέκτασιν δημοσιογράφος.
    Υπάρχουν πολλοί, ομιλητές και μη,
    που λένε-λένε ή γράφουν-γράφουν, αντιγράφοντας πληροφορίες ή και ολόκληρα αποσπασματα και... οι ακροατές νομίζουν ότι ΟΛΑ είναι δικά τους... η έρευνα, ναι, μα κάποιοι προηγήθηκαν για να τους βρεις και να δημιουργήσεις ένα ενδιαφέρον κείμενο. Άρα: Άριστα!

    Τώρα, για την "πατρίδα" του καρναβαλιού, νόμιζα ότι είναι η Πάτρα... Δεν είχα υπ' όψιν μου την ιστορία και τον... άγιο Καρνάβαλο του Ληξουρίου!!!
    Πάλι ένα "εύγε"
    Χαιρετισμούς στην όμορφη "συζυγάτα" σου...
    Υιώτα,
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εξαιρετική παρουσίαση σιορ Κονταρίνη. Μου έκανε εντύπωση ότι το στοιχείο το καρναβαλικό είναι στη φύση και στην ιδιοσυγκρασία των Ληξουριωτών κι όχι ότι περιμένουν κάθε χρόνο να κάνουν όλα αυτά τα τεχνητά και "το βάλε τη γαργαλίστρα στη πρίζα να γελάσουμε"...
    Προσωπικά βέβαια δεν τα πάω καλά με τα καρναβάλια και όταν έρχεται ο καιρός εξαφανίζομαι, αφού δεν μ' αρέσει να διασκεδάζω προγραμματισμένα. Άλλωστε το "διασκεδάζω" για τον καθένα έχει διαφορετικό νόημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ Ντένη το άρθρο σου είναι καταπληκτικό, όπως όλα άλλωστε. Έχεις πλήρη κατάρτηση για το Ληξουριώτικο καρναβάλι.Είναι πραγματι πολύ διασκεδαστικό, γεμάτο,γέλιο και χαρά και συμπληρώνω και κάτι σημαντικό από ένα γνήσιο Ληξουριώτη. Τον ομότιμο καθηγητή του πανεπιστημίου και ακαδημαϊκό Μ.Γερουλάνο από το βιβλίο του< Το Ληξούρι > γράφει ο καθηγητής :Δεν πρέπει να λησμονηθεί και το Καρανβάλι με τις περιοδείες μεταμφιεσμένων γύρω στην πόλι και με τους χορούς , όπως το γαϊτανάκι ,και τας διαφόρους παραστάσεις που εδίδοντο στην αγορά .Ακόμη και ομάδες χωρικών κατέβαιναν ως μασκαράδες από την Κατωή .Αλλά εκείνο το οποιόν θα ήθελα να τονίσω είναι ότι εις αυτούς που ενδύεντο ως μασκαράδες έδιδον αι κυρίαι καλών οικογενειών όχι μόνο φορέματα ,καπέλα ,σάλια κλπ. αξίας ,αλλά και πολύτιμα κοσμήματα, χωρίς φόβο ότι ηδύναντο να χαθούν .Τοιαύτη ήτο τοτε η εμπιστοσύνη μεταξύ των τάξεων ,αλλά και η εντιμότης του κόσμου .Καλές Απόκριες αγαπητέ Ντένη και παντα τέτοια ωραία να μας προσφέρεις, για να μας συριανάς στις καλέ εποχές. Κατερίνα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητή μου Γιώτα
    Σ΄ευχαριστώ γιά τα καλά σου λόγια.
    Προσωπικά όταν βοηθιέμαι από καπόυ ή κάποιον νοιώθω υην υποχρέωση ότι πρέπει να το αναφέρω. Αυτό είναι το σωστό και αυτό διδάχτηκα στις σχολές της δημοσιογραφίας που εφοίτησα. Γιά τους άλλους δεν το συζητώ.
    Αναφορικά με τον Καρνάβαλο η αλήθεια είναι ότι έχει ξεκινήσει από τα Εφτάνησα που το πήραν από τους Ενετούς
    Όσο γιά τις αγιοποιήσεις στην Κεφαλονιά θα βρείς τις πιό πολλές
    Την αγάπη μου σε σένα και τον Δημήτρη.
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο εφτανησιώτικος χαρακτήρας αγαπητέ Φαίδων είναι αποτέλεσμα της επίδρασης πολλών πολιτισμών που πέρασν πάνω από τα νησιά. Απο αυτούς τους πολιτισμούς είναι και η αγάπη προς τη φάρσα και γενικά τη διασκέδαση.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σημαντικά όσα προσθέτεις αγαπητή μου Κατερίνα. Ο καθηγητής Γερουλάνος δίνει μιά εικόνα εκείνης της παλιάς καλης και αλησμόνητης εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί.
    Σ' ευχαριστώ γιά τα καλά σου λόγια.
    Την αγάπη μου
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλό μήνα και καλή εβδομάδα Ντένη μου.
    Καταπληκτικό το άρθρο σου και σήμερα!
    Πως φαίνεται το μεράκι, η πείρα και η δεξιοτεχνία σου!
    Καλές Αποκριές να έχομε και Καλή Τσικνοπέμπτη.
    Α...Να σε ενημερώσω πως η προσπάθεια για το μήνυμα έφτασε!
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με γοργούς ρυθμούς λοιπόν κ. Ντένη μπαίνουμε στο ρυθμό του ξέφρενου πανηγυριού με το μεγάλο γιορτάσι της Αποκριάς και του καρναβαλιού.Ευχάριστες εικόνες, ξεφαντώματα και ρυθμοί χορευτικοί που αποφορτίζουν τον άνθρωπο φέρνουν στο νου όσα γράφετε για τις Απόκριες. Στα μέρη σας πάντοτε ξεχωριστό και επί της ουσίας. Τοχω ζήσει πολύ έντονα στην Πάτρα και πολλές φορές το αναπολώ αν και δω στη Μακεδονία έχει ξεχωριστό χρώμα, άλλη κουλτούρα. Η δυτική Ελλάδα όμως...έχει ξέφρενο γλέντι κι όποιος αντέξει!!
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλή σου μέρα καλή μου Αγγελική και καλό μήνα
    Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι όλο το Φλεβάρη θα σας προσφέρω χαρές και γέλιο.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα και καλό μήνα αγαπητή μου Μαριάνθη. Και βέβαια μπαίνουμε με γοργούς ρυθμούς. Βλέπεις είναι τόσο λίγος ο χρόνος.
    Το πατρινό καρναβάλι το έχω ζήσει σε όλο του το μεγαλείο εκείνα τα χρόνια με τα μπουρμπούλια τα οποία δεν ξέρω αν γίνονται ακόμη.
    Όσο γιά τα καρναβάλια στην μακεδονία είναι επηρεασμένα από τους Βόρειους λαούς, Τα εφτανησιώτικα έχουν τις ρίζεςε τους στις διάφορες κατοχές των νησιών.
    Πάντως σε όλα τα μέρη πρωταγωνιστές είναι η χαρα, η διασκέδαση, η ξενιασιά, η απόλαυση.
    Νάμαστε καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ασφαλώς και γίνονται ακόμη κύριε Ντένη τα μπουρμπούλια σε όλο τους το μεγαλείο ειδικά στο Δημοτικό Θέατρο. Εξάλλου όπως λένε και στην Πάτρα "Καρναβάλι χωρίς μπουρμπούλια είναι στιφάδο δίχως κρεμμύδια!".Πάντως πολλή προβολή έχει το καρναβάλι στα νησιά του Ιονίου ειδικά της Ζακύνθου με οργανωμένες εκδρομές γιατί όπως φαίνεται αξίζει. Γιαυτό έχει και συμμετοχή.Άλλη αίσθηση! Και πάλι πολλούς χαιρετισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εκεί στο Δημοτικ΄΄ο Θέατρο καλή μου Μαριάνθη πέρασς κι΄εγώ σαν νεαρός με την παρέα μου ωραίες καρναβαλικές περιπέτειες.
    Γιά το καρναβάλι της Ζακύνθουμτο έχω υπ΄όψη. Ίσω προλάβω κάτι πριν κλείσει η περίοδος
    Νάσαι καλά
    Ντένς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΟΥ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ.

    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Υπέροχη η αφήγησή σου ,είχα την εντύπωση καθώς διάβαζα την ανάρτηση ότι βρισκόμουν εκεί ανάμεσα στο πλήθος και διασκέδαζα…έμαθα ς αρκετά πράγματα που δεν ήξερα και για να είμαι ειλικρινείς δεν ήξερα καν ότι γινόταν τέτοιο καρναβάλι…Άντε ευκαιρία για ξεφάντωμα...Kαλό μήνα και καλή βδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ντένη ,όπως υποστηρίζει ένα άγγλος συγγραφέας ο ROBERT BITTLESTONE
    Το Ληξούρι δηλαδή η χερσόνησο της Παλικής ήταν η Ομηρική Ιθάκη του Οδυσσέα, ήταν χωρισμένο από την υπόλοιπη Κεφαλλονιά από τον λαιμό της Αγίας Κυριακής (Θηνιά)

    Έτσι υπάρχει και κάποια εξήγηση γιατί οι Ληξουριώτες είναι τόσο διαφορετικοί από τους υπόλοιπους Κεφαλλονίτες. Διαφορετικοί στην ομιλία, στα τραγούδια και στην μόρφωση.

    Για τα καρναβάλια κοινώς αποκριές,. αν και έχω γεννηθεί στην Πύλαρο, αν κι έχω μεγαλώση στην Κεφαλονιά δεν θυμούμαι ποτέ να κάνουμε καρναβάλια στο χωριό μου. Ούτε ξέραμε τι ήταν ως που για πρώτη μου φορά τα είδα στην Κούβα. ( Η απομόνωση των χωριών)
    ΅Ε! έτσι είναι η ζωή, ο κάθε ένας μας κουβαλά πάνω του αυτά που είδε κι έμαθε μικρός.

    Φίλε νάσαι καλά\
    Χαιρετώ
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλημέρα φίλε SKPOYTZAKOS
    Μα και βέβαια το Ληξούρι έχει ένα πολύ διασκεδαστικό και ενδιαφέρον πολιτιστικά καρναβάλι και συγκεντρώνει πολύ κόσμο.
    Καλό μήνα και σε σένα
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλή μέρα καλή μου Εβελίνα
    Χαίρομαι που κατάφερα να σε μεταφέρω σ΄ένα υπέροχο καρναβάλι.
    Εμπρος λοιόν. Ξεφάντωμα.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλημέρα φίλε Γαβρίλη
    Γιά την Ιθάκη έχουμε πολλές θεωρίες αλλά μάλλον καμμιά δεν ευσταθεί.Πρόσφατα έχω άλλη μία στα χέρια μου με τελείως διαφορετικές απόψεις από όλες τις άλλες
    Η διαφορετικότητα των Ληξουριωτών οφείλεται ότι αποδέχτηκαν και αφομοιώσαν πιό εύκολα τους πολιτισμούς των καταχτητών.
    Είσαι ευτυχής που γνώρισες το καρναβάλι της Λατινικής Αμερικής.
    Θα το ευχαριστήθηκες έτσι;
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Στο άρθρο "σας" για το καρναβάλι στο Ληξούρι, δεν αναφέρετε την κυρία πηγή.Πρόκειται για άρθρο του Γεράσιμου Σωτ. Γαλανού, το οποίο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Καρνάβαλος" και στο περιοδικό "Κεφαλονίτης" με τις ίδιες σχεδόν παραπομπές.Επίσης, οι φωτογραφίες είναι από την ίδια πηγή. Επιβάλλεται όπως ενημερώσετε "το κείμενό σας" με την πρέπουσα αναφορά προς την αρχική δημοσίευση. Έυχαριστώ Δημήτριος Φερεγγυάτος- ειδικός ιστορικός ερευνητής

    ΑπάντησηΔιαγραφή