Μπορείτε.....

....εκτός από τα Εφτάνησα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου http://hellascafe.blogspot.com και να με βρήτε στο kondennis9@gmail.com
Θα χαρώ να σας δω.

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Αξέχαστα κάλαντα


Παραμονές Πρωτοχρονιάς του 1945 ήτανε. Μόλις πριν λίγο καιρό ο πόλεμος είχε τελειώσει. Δεν είχε τελειώσει όμως για τη δύστυχη πατρίδα μας Στην Αθήνα κείνο τον Δεκέμβρη οι Άγγλοι χτυπιόντουσαν με το Αριστερό Κίνημα σε μία προσπάθεια να επιβάλουν στην πατρίδα μας τα δικά τους συμφέροντα. Το αίμα έτρεχε και από τις δύο μεριές και ο Εμφύλιος, που θα ξεσπούσε ένα χρόνο αργότερα ετοιμαζόταν με κάθε λεπτομέρεια από τους υποταχτικούς του Τσόρτσιλ.
Στην Κέρκυρα που εμείς ζούσαμε κείνο τον καιρό τα νέα έφταναν καθημερινά χωρίς όμως να επηρεάζουν την ζωή μας και ιδιαίτερα την ζωή εμάς, των μικρών παιδιών.
Μετά από τις τόσες στερήσεις της Κατοχής είχαμε αρχίσει να απολαμβάνουμε τη ζωή έτσι σιγά – σιγά όπως μας δινόταν.

Παραμονή της Πρωτοχρονιάς λοιπόν αποφασίσαμε να βγούμε για να πούμε τα Κάλαντα. Τα συμφωνήσαμε με τον Δημητράκη κι αρχίσαμε να ψάχνουμε για έναν ακόμη που όμως τον θέλαμε να είναι πιο πολύ θαρραλέος από μας για να μπορεί να παίρνει τα χρήματα από τους ανθρώπους. Ψάχναμε ανάμεσα σε όσους γνωρίζαμε αλλά τελικά κανένας δεν μας έκανε. Δεν εξυπηρετούσε τις προσδοκίες μας να μπορεί να ξεκολλάει τα λεφτά.. Το μυαλό μας γύριζε πάντα σε ένα και αυτός ήταν ο πλέον κατάλληλος όμως τον ξέραμε καλά και δεν του είχαμε καμιά εμπιστοσύνη. Τον φοβόμαστε. Κι αυτός δεν ήταν άλλος από τον Κώστα τον Αρούκατο, όπως τον λέγαμε αφού ήτανε πιο ψηλός από όλους εμάς, με κάτι πόδια στραβά και κοκαλιάρικα ενώ τα χέρια του έμοιαζαν σαν κουπιά. Το δε περπάτημά του ήτανε απόλαυση αφού περπατούσε με μικρά πηδηματάκια και αλλού πατούσε κι’ αλλού βρισκότανε.
-Απ’ ό,τι βλέπω Δημήτρη μου θα πέσουμε στον Αρούκατο αφού δεν βλέπω τίποτε άλλο, έλεγα στον φίλο μου.
-Κι’ εγώ έτσι τα βλέπω, μου έλεγε ο Δημήτρης. Τι λες;
-Να του μιλήσουμε όμως να είναι εν τάξει μαζί μας.
-Να κάνουμε συμφωνία και να τον προσέχουμε.
Βέβαια για τον Αρούκατο δεν ίσχυε καμιά συμφωνία.
Κι έτσι παραμονή Πρωτοχρονιάς βρέθηκε πλάι μας κι από ό,τι έδειχνε πολύ το ευχαριστιόταν.


Ξεκινήσαμε λοιπόν από νωρίς. Πιάσαμε όλη τη γειτονιά μας γύρω. Αφήσαμε μόνο την κυρά Φρόσω με την άρρωστη κόρη της την Ευγενία.
-Στη κυρά Φρόσω θάρθουμε τελευταίοι, μας είπε ο Αρούκατος. Και δεν θα πάρουμε λεφτά. Έτσι μάγκες; Δεν έχει ούτε να φάει η γυναίκα. Όμως θα της πούμε τα κάλαντα.
Συμφωνήσαμε. Τι άλλο μπορούσαμε να κάνουμε; Αρούκατος ήτανε αυτός.
Έτσι λοιπόν περάσαμε από την Πιάτσα, προχωρήσαμε προς το Καμπιέλο, περάσαμε από το Σαν Ρόκκο, κατηφορίσαμε στη Γαρίτσα. Εκεί καθίσαμε για λίγο στα σκαλοπάτια δίπλα στη θάλασσα.
-Ρε συ Αρούκατε. Πόσα λες να έχουμε πιάσει; τον ρώτησε ο Δημητράκης.
-Καλά πάμε, καλά πάμε, είπε με τη γρήγορη φωνή του ο Αρούκατος. Όμως χρειαζόμαστε κι’ άλλα ακόμη. Πάμε
Προχωρήσαμε, περάσαμε από την Σπιανάδα. Πήγαμε στο καφενείο του Παπαφλωράτου. Ήταν γεμάτο κόσμο. Κι εμείς βρήκαμε την ευκαιρία και αρχίσαμε.

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
Ψηλή μου δεντρολιβανιά

Δεν μας άφησαν να πούμε και πιο πολλά. Όμως όλοι τους άνοιξαν τις τσέπες τους και μας έδινα. Κι’ εγώ κοιτούσα την τσέπη του Αρούκατου που όσο περνούσαν οι ώρες φούσκωνε και πιο πολύ. Κι ένοιωθα να τρέμει η ψυχή μου στη σκέψη πως ο Αρούκατος θα μας έκανε καμιά ζημιά.
Τελικά είχε νυχτώσει σαν γυρίσαμε στη γειτονιά μας. Σταθήκαμε μπροστά στο σπίτι της κυρά-Φρόσως κι’ εκεί απ’ έξω από την πόρτα της είπαμε τα κάλαντα
-Μείνετε σεις εδώ, μας είπε ο Αρούκατος. Θα μπω για λίγο και μετά....τέλος. Καθένας στο σπίτι του.
Κάτι δεν μας άρεσε έτσι όπως μας τα είπε. Όμως μείναμε εκεί και περιμέναμε. Ούτε ξέρω πόση ώρα πέρασε. Κάποια στιγμή τον είδαμε να βγαίνει.
-Άντε , μας είπε. Σπίτια μας τώρα.
-Τα λεφτά θα τα μοιράσουμε; Τόλμησα να τον ρωτήσω.
-Ποια λεφτά μου είπε.
Τον κοιτάξαμε για λίγο χωρίς να μιλήσουμε.
-Κι η κυρά-Φρόσω ρε σεις μάγκες και η άρρωστη Βγενίτσα πως θα κάνανε Πρωτοχρονιά; Άντε σπίτια σας είπα, και σήκωσε το αδύνατο χέρι του.
Κι εμείς προτιμήσαμε να το βάλουμε στα πόδια.
Την άλλη μέρα σαν συνάντησα τον Δημήτρη κοιταχτήκαμε για λίγο αμίλητοι. Μέσα μας νοιώθαμε κάποια μικρή χαρά που προσφέραμε κάτι τις σε μια άρρωστη κοπελίτσα και στη μάνα της έστω κι αν όλη μέρα τα λέγαμε τσάμπα.

Ντένης Κονταρίνης

15 σχόλια:

  1. NΤΕΝΗ, πολύ ωραίο, ξανάφερες στην επιφάνεια αυτά που χάθηκαν, μάλλον θα έλεγα αυτά που ξέραμε, αυτά που αισθανόμαστε, την ανθρωπιά ανάμεσά μας, άμα το καλοεξετάσεις τι κερδίσαμε τα τόσα χρόνια στο κουρμπέτι κι όχι μόνο χάσαμε αυτά που ξέραμε, αλλά τα έχασαν περισσότερο αυτοί που έμειναν.
    Η ζωή η σημερινή μετεβλήθει σε ό χρόνος είναι χρήμα, σε μια υλιστική κοινωνία στην οποία παίρνουμε μέρος κι εμείς διότι δεν έχουμε άλλη επιλλογή,

    ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ Λοιπόν, και του χρόνου με το καλό
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα αγαπημένε φίλε SKPOYTZAKOS. Πάντοτε ένα ευχαριστώ γιά την επίσκεψή σου. Ανταποδίδω τις ευχές σου. Ένα όμορφο και γεμάτο υγεία, χαρά και ευτυχία 2010
    Νάσαι πάντα καλά
    Το ε/μαιλ μου είναι denniskontarinis@yahoo.com Μπορούμε να τα λέμε καλύτερα αν θέλεις
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο κόσμος άλλαξε κι' αλλάξαν οι καιροί έλεγε ένα τραγούδι της εποχής μας φίλε Γαβρίλη. Ο αλησμόνητος Νίκος Γούναρης το τραγουδούσε. Το θυμάσαι; Όμως εμείς δεν θέλουμε να το πιστέψουμε. Δεν άφηνουμε τους εαυτούς μας να παραδώσουν τον δικό μας κόσμο. Επιμένουμε να τον κουβαλάμε στις πλάτες μας. Κι΄αυτό είναι κάτι που μας ευχαριστεί.
    Και θα το συνεχίσουμε. Πάντως θα δώσω στο μέλλον και άλλες τέτοιες παιδικές αναμνήσεις.
    Νάσαι καλά φίλε και καλή χρονιά.
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ συγκινητικό το διήγημα σου!Δεν περίμενα τέτοια εξέλιξη πίστευα πως τα πήρε ο Αρούκαρος και έφυγε με γεμάτες τις τσέπες!
    Να που καμιά φορά δεν μπορείς να αντιληφθούμε τα αισθήματα των ανθρώπων η συμπεριφορά τους μας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα!
    Καλή Πρωτοχρονιά να'χετε!
    Υγεία και ευτυχία να σκορπίζει το 2010 σε σας και την οικογένειά σας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητή μου zoyzoy καλησπέρα.
    Άλλο ένα "ευχαριστώ" γιά την επίσκεψή σου. Χαίρομαι που σου άρεσε αυτό το στιγμιότυπο της παιδικής μου ζωής. Πραγματικά αυτό το τόσο παραξηγημένο παιδί πολλές φορές μας είχε δείξει πως μέσα του έκρυβε μιά υπέροχη ψυχή.
    Θα τα ξαναπούμε.
    Νάσαι καλά καλή μου φίλη και καλή χρονιά σε σένα και την οικογένειά σου
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χρονια Πολλά
    Καλή Πρωτοχρονιά

    Υιώτα-Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ συγκινητική και ανθρώπινη η ιστορία σας κ. Ντένη με τα κάλαντα. Ο φίλος σας τελικά έπραξε το σωστό.
    Πάντα έτσι καλά κι ευλογημένα.
    Με τους χαιρετισμούς μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα ...Ευχαριστώ ια την πρόσκληση…υπέροχη η σελίδα σου ,και η καρδιά μου γέμισε με τους στίχους του Ελύτη ,και την μουσική του Θεοδωράκη…
    Συγκινήθηκα πραγματικά με την ιστορία αυτή…Με γύρισες πολύ πίσω στα παιδικά μου χρόνια. Πόσο ωραία ήταν σαν ήμαστε παιδιά και γυρνούσαμε όλη μέρα στις γειτονιές λέγοντας τα κάλαντα !!!!Όπου και να στεκόσουν άκουγες παιδικές φωνούλες να λένε τα κάλαντα…Σήμερα όλα είναι διαφορετικά ,πολύ λίγα παιδιά βλέπεις στους δρόμους να τα λένε και ακόμα πιο λίγα να χτυπάνε την πόρτα σου και να τα ακούσεις
    Καλό σου απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητοί μου Υιώτα - Δημήτρη.
    Καλή χρονιά και σε σας
    Χρόνια πολλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα καλήν μου Μαριάνθη.
    Να σου πω την αλήθεια, τότε λιγάκι ξυνίσαμε αλλά μετά ειλικρινά άρεσε και σε μας.
    Νάσαι καλά και καλή χρονιά.
    Ντένης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπητή μου Evelina καλημέρα σου.
    Ευχαριστώ γιά την επίσκεψη. Πάντα καλοδεχούμενη. Κι΄η γνώμη σου με κολακεύει.
    Η αλήθεια είναι ότι τα χρόνια της παιδικής μας ζωής ήσας υπέροχα. Βλέπεις τότε ήταν ένας άλλος κόσμος. Σε σας έχει απομείνει να ακούτε τουλάχιστον τις παιδικές φωνές να λένε τα κάλαντα. Εμείς, εδώ στην ξενητιά μας γιά πολλά χρόνια τα έχουμε ξεχάσει. Μας τα θυμίζει κάπου κάπου η τηλεόραση
    Χρόνια σου πολλά καλή μου φίλη, καλή χρονιά Κι΄αν δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις πέρνα από τα Εφτάησα Πάντα θα έχουν κάτι καλό.
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χαίρομαι ιδιαίτερα που ήρθα.......
    Κέρκυρα αγαπημένο νησί!!!!

    Καλό βράδυ και πραγματικά χάρηκα πολύ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φίλε Νίκο.
    Σ΄ευχαριστώ γιά την επίσκεψη και να ξέρεις ότι είσαι πάντα ευπρόσδεκτος.
    Μαγεία η Κέρκυρα αλλά και όλα τα Εφτάνησα. Προσεχώ έχω ειδικό άρθρο γιά την Κέρκυρα.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ντένη,είναι ενα πολύ όμορφο πρωτοχρονιάτικο διήγημα,κυλάει ελκιστικά με καθαρές εικόνες χαραχτήρων,εποχής και γειτονιών.
    Τέτοιες μικρές ιστορίες φυσάνε την ραστώνη απο την ψυχή μας ...και βγαινει έξω ,ετσι όπως ήτανε πριν την σκεπάσει η σκόνη του χρόνου και της ατομικότητας .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Στ΄αλήθεια φίλε Σπύρο.
    Ειναί αυτές οι απλές, οι μικρές, οι ασήμαντες στιγμές της παιδικής μας ζωής, που όμως σημάδεψαν τον χαρακτήρας μας και μας συντροφεύουν ακόμη και στα γεροντάματά μας.
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή